Mij zou het nooit overkomen! Maar de eerste keer dat we dit gevoel aan elkaar bekenden, dat was zo’n verdrietig moment.  Ook wanneer je er samen voor kiest om te scheiden, omdat je uit elkaar gegroeid bent ga je door een rouwproces heen.

Uit elkaar gegroeid.

Je hoort er wel eens grapjes over maken: van roze wolk naar grijze wolk. De bekende sleur. Nee dat zou mij niet overkomen. En toch had ik ook soms die vraag in mijn hoofd: Is dit het nu? Op zo momenten deed ik snel weer door. Het huis lekker schoon maken, boodschappen doen en mama taxi spelen. En vooral niet veel aandacht geven aan dat stomme gevoel die zo nu en dan de kop op stak.

Is dit nu mijn leven?

Het gebeurt subtiel door de jaren heen. Ik was het al jaren gewoon om de kar te trekken van het gezin en ik gaf er totaal niet om wanneer hij op zaterdag ging mountainbiken met zijn vrienden. Ik was trots op ons gezin en vond dat we het allemaal wel goed deden samen.
Op het werk hoorde ik collega’s wel eens klagen over hun partner, maar dat had ik dus niet. Wij hadden ook nooit ruzie. De jaren gingen voorbij en de kinderen werden groter en dan zo heel af en toe, gaat er toch zo’n ongemakkelijk gevoel door je heen.

Ik herinner me dat moment nog alsof het gisteren was. Op een zaterdagavond als de kinderen al op bed lagen. “Zijn wij nu ook uit elkaar gegroeid?” Heel bizar, dat errorgevoel. Een oorverdovende stilte erna, maar vooral heel pijnlijk om te beseffen dat ik dus niet alleen was met dat gevoel in ons huwelijk.

Mijn gevoel klopte dus toch. Daarna kwam er een chaos van jewelste in mijn hoofd.
Echt 100 vragen kwamen de week daarop in mijn gedachten naar boven.

•  Had ik het vroeger moeten aangeven? Hadden we dit dan kunnen voorkomen?
• Ben ik te mild geweest? Hadden we meer tijd samen als koppel moeten spenderen?
• Heb ik me laten gaan? Had ik meer aandacht aan mijn kledij en uiterlijk moeten besteden?
• Waarom hebben we niet meer gepraat? I.p.v. moe op de bank zonder woorden op te zitten zappen.
• Waar waren die kleine attenties plots gebleven? Waarom zijn we gestopt met kusjes sturen?
• Was ik niet beter met hem op date geweest i.p.v. het maandelijks etentje met mijn vriendinnen?

Als … dan … Om gek van te worden.

Preventief rouwen.

Toen ik jouw mini training Scheiden is Rouwen volgde, waren we nog samen. Toen hadden we net een reeks sessies bij de relatietherapeut achter de rug. Steeds meer beseften we dat er een moment zou komen dat we het woord scheiden niet alleen uitspraken maar dat de knoop toch zou doorgehakt worden. Tijdens het volgen van jouw training schrok ik om te zien dat ik eigenlijk al aan het rouwen was. Al die vragen in mijn hoofd, ik zat duidelijk in de fase marchanderen.

Nooit ruzie in de relatie.

Wanneer ik op Google zaken opzocht over uit elkaar gaan. Dan kwam ik vaak op teksten met heel verdrietige verhalen. Exen die elkaar de duivel aandoen en verhalen over toxische relaties. “Waar zijn we mee bezig?”, dacht ik dan. En hup, weer zouden we het nog een keer proberen en zien of we naar elkaar toe konden groeien.

Tussen ‘de 1ste uitspraak naar elkaar toe’ en ‘het effectieve moment van de knoop doorhakken van uit elkaar gaan’, zat bij ons toch wel meer dan een jaar. En dan ben je daarvoor zelf al onbewust lang in proces geweest. We beseften met ons verstand dat de verschillen te groot waren geworden om nog te kunnen overbruggen.

Is uit elkaar groeien een reden voor een scheiding?

Stilletjes aan neem je eens iemand in vertrouwen en vertelde ik waar we thuis mee worstelden. Ik vertelde over hoe we uit elkaar gegroeid waren en we nu heel dichtbij een scheiding stonden. Had ik maar gezwegen want de commentaar die ik kreeg, deed me weer wankelen.

• ‘t Is overal wel iets hoor.
• Wij doen ook niks meer samen.
• Wees blij dat het lekker rustig is en jullie nooit ruzie maken.
• Dat is nu éénmaal de sleur van ‘t leven hé.
• Denk je dat wij nog wekelijks seks hebben met elkaar?

Afscheid nemen van elkaar.

Het was heel bizar, maar hierover konden we wél goed met elkaar praten. Gelukkig begrepen we elkaar en werd het steeds duidelijker dat uit elkaar gaan de enige beste beslissing voor ons was. Stap voor stap namen we als gezin afscheid van elkaar.

We hebben het ook samen aan de kinderen verteld, dat was voor ons allebei het meest pijnlijke van allemaal. Ergens schrok ik wel een beetje wanneer de oudste zei dat ze dit zag aankomen. Hoewel we zo ons best deden om het gezin draaiende te houden, toch was het voelbaar dat de liefde tussen ons verdwenen was. Heel subtiel, alsof het een sluipmoordenaar is die je huwelijk binnentreedt.

Respectvol omgaan met elkaar.

Ondertussen is het huis verkocht en wonen we allebei op onszelf. Het is allemaal heel sereen en liefdevol gebeurd. Ik ben trots op ‘ons’, hoe we dit samen hebben geregeld en geluisterd hebben naar ons gevoel. We zijn allebei opgelucht en we voelen echt weer de ruimte die we nodig hadden.
De kinderen gaan er ook heel goed mee om. Het lijkt wel of iedereen weer z’n eigen plek gevonden heeft.

Scheiding verwerken.

Steeds meer vroeg ik me af: Hoe ver sta ik nu eigenlijk in mijn verwerking? Het leek alsof het toch iets te makkelijk ging. En ja hoor. Daar kwam het mannetje met de hamer.
Ik was me ervan bewust dat ik mijn eigen verwerking aan het vergelijken was met dat van hem. “Hij heeft toch precies minder verdriet dan mij?” En ergens vroeg ik me ook af: “Is het wel normaal om verdriet te hebben, we hebben er toch zelf voor gekozen.” Kortom, ik was zeer emotioneel en begreep het niet allemaal.

“Veerle wat was ik blij om te horen in jouw gratis masterclass dat je sowieso door een rouwproces gaat, ook al heb je er zelf (of samen) voor gekozen.” Ik durfde met niemand praten over mijn leeg gevoel vanbinnen , want ja ik had er toch zelf voor gekozen. Dus ik zweeg uit schrik dat ze mij een aansteller zouden vinden.

Bij ons was alles goed.

In diezelfde masterclass kreeg ik ook een mega eye-opener. Want toen zag ik pas in hoever ik mezelf in dat huwelijk voorbij gegaan was. Dat ‘nooit ruzie maken’, komt dus echt voort uit mijn conflict vermijdend gedrag. Ik herinner me nog toen wij elkaar leerden kennen dat ik zo blij was, maar vooral ook bang om hem te verliezen. We waren zo verliefd en deden alles samen. Ik zie nu hoe fel ik me heb aangepast, want ik wou vooral dat hij gelukkig was. Het moment dat je enigszins beseft dat je aan het pleasen bent, durf je niet meer terug. Want stel je voor dat hij je dan niet meer leuk vindt.

En zo geschiedde: pleasen, geen nee durven zeggen, alle ballen in de lucht houden, zorgen dat iedereen happy is in het gezin. Het perfecte plaatje, de lat lag hoog en stap voor stap was ik mezelf helemaal kwijt. Logisch … dat je dan uit elkaar groeit, als je zelfs de verbinding met jezelf kwijt bent.

Klaar voor de transformatie?

Ik ga ermee aan de slag. Nu besef ik dat je niet in een vechtscheiding moet zitten om te rouwen.
Nu zie ik in, waarom we nooit ruzie hadden. Mijn ware zelf is geleidelijk aan ondergesneeuwd.
Het is mega spannend om die innerlijke reis zoals jij het noemt aan te gaan, maar ik ga ervoor!
Ik ben net geen 50 en veel te jong om alleen te blijven.

Het feit dat het zoveel pijn doet om te zien dat mijn ex al een ander heeft, vertelt iets over mij.
Ook al hebben we dit samen beslist en wist ik dat dit ooit een keer ging gebeuren. Toch voel ik zo die afwijzing recht in mijn hart. En dan lig ik nachts wakker en vraag ik me af: “Wat heeft zij meer dan mij?”

Bereid om naar mezelf te kijken.

Dus ja, ik weet wat ik te doen heb. Het klinkt cliché maar ik wil écht mezelf herontdekken. Ik wil leren wat ik nodig heb om niet weer te vervallen in oude patronen. Het lijkt me heerlijk om in een eventueel nieuwe relatie ‘gewoon mezelf’ te kunnen zijn.
Heel bijzonder dat jij dit ‘alles-in-1’ pakket kunt aanbieden! Nu al heel fel bedankt om mij het gevoel te geven dat ik er mag zijn! En dat het niet abnormaal is dat ik rouw, ook al hebben we samen de knoop doorgehakt.

En jij?
Herken jij Linde haar woorden? Voel je dat het helaas allemaal niet vanzelf gaat? Wil je graag ook weer gelukkig zijn na je scheiding? Maar vooral leren wat je nodig hebt om in een eventueel nieuwe relatie écht helemaal jezelf te kunnen zijn? Dan nodig ik je uit om naar mijn gratis online masterclass te kijken. In 2 uur tijd neem ik je mee van A naar B. Klik hier voor meer info en reserveer meteen jouw persoonlijke toegang.

Van hart tot hart,
Veerle

PS: Wil je graag meteen al aan de slag? Op een laagdrempelige manier voor jezelf onderzoeken waar jij ergens staat in dat rouwproces? Dan geef ik je hier graag 50 euro korting voor de mini training Scheiden is Rouwen waar Linde over sprak. Jij kunt nu starten voor 47 euro ipv 97. Via deze link lees je alle info en kan je ook meteen aan de slag. Je krijgt voor altijd toegang, dus no stress. Jij kunt deze 5 lessen helemaal op jouw tempo volgen + de meditatie ‘emotie toelaten’ krijg je er gratis bij.