Luister hier naar “mijn liedje”, wat ik ook live gezongen heb op mijn examen tot codependentiecoach. Met knikkende knieën weliswaar, maar ik heb het wél gedaan.
Alle oude patronen overboord en mijn missie uitdragen!
Ik heb gisteren deze module gevolgd.
Ik vind het wel een beetje moeilijk om mezelf te vinden in het innerlijke kind. Is het dan omdat ik me niet goed kan concentreren 🧘 voor de meditatie. Ik zal wel een stap verder gezet hebben mr er is nog veel werk aan.
Herhalen en verder in de methode zal wel helpen.
Wat is vergeven niet:
Vergeven is niet de pijn ontkennen van wat er gebeurd is.
Vergeven is niet je eigen gevoel ontkennen.
Er zijn dingen die gebeurd zijn zoals zijn misstap en is iets dat ik toen wel wat heb ontkend in mijn gevoelens erover. Met niet veel mensen en zelf men ex niet diep over kunnen praten. Me er over geschaamd tegen over andere mensen. Waarom eigenlijk? Nu vertel ik wel wat er gebeurd is. En ik denk en voel dat het dan wel oplucht. Mensen mogen weten dat het niet overal perfect is.
Ik moet ook leren om men gevoel en wat ik verwacht te kunnen communiceren. Want dit hebben we niet genoeg gedaan.
Vergeven is:
Gaat over jouw innerlijke genezing, niet over degene die jou gekwetst heeft.
Ik wil hier voor mezelf goed uitkomen. Alles is nu nog pril en heel moeilijk met dingen te regelen. En ik zie mezelf soms wel al in de toekomst dat ik men eigen ding heb en kan doen. Mr dan komt de schrik binnen van het alleen voor staan, voor alles alleen staan en alles goed te doen verlopen….
De schrik om alleen te blijven, alles met iemand terug moeten opbouwen… ik ga misschien te ver vooruit met men gedachten.
Soms denk ik vandaag is oké en ik begrijp het, en dan weer een andere dag dat ik het niet begrijp. Ik zit duidelijk nog in veel verschillende fases.
Ik ben er nu nog niet klaar voor. Mijn hoofd weet het dus wel (soms) mr men hart wil nog niet mee.
De zin van bereid zijn is een moeilijke oefening.
De emoties zijn eerst boos op men ex, het was moeilijk om zijn naam uit te spreken. De zin uitspreken was ook moeilijk want ik voel me nog niet bereid. Ik kan het nog niet loslaten.
Maar bij de oefening verwachting loslaten was het moeilijk om de verwachtingen te verwoorden.
Bij de woorden “los”, zeker de 2de keer ging het iets beter.
Dit zal nog veel tijd en herhaling vragen.
Ik had verwacht dat Kristof meer naar mijn gevoel, behoeftes, gedachten had rekening de gehouden.
Ik had verwacht dat Kristof meer over zijn gevoelens had gepraat.
Ik had verwacht dat Kristof meer open ging zijn tegen mij, emoties tonen…
Ik denk dat er bij mij een blokkade is op emotioneel vastlopen.
Het was een heel mooi emotioneel lied, zoals vele dingen die je laat horen.
Het brengt tranen naar boven, soms hoor ik ook een mooi lied en dan krijg ik het ook moeilijk. Maar wenen helpt, emoties tonen. En er over praten.
Maandag had ik een heel moeilijke emotionele dag, nu woensdag is het al weer wat beter. Misschien is het omdat het een maandag is, na het weekend dat ik wat meer kan rusten. Misschien omdat ik weg was van thuis en de kids… Als ik dan alleen ben heb ik wel de rust, tijd om de KRACHT methode weer te doen. Dus het helpt wel.
Wat fijn om jouw enthousiasme te zien, echt mooi hoe jij jouw tanden in de training zet!
Weet dat ik hier inderdaad al een soort van introductie geef rond het innerlijke kind, maar in principe is dit iets wat hoort bij hechting.
Dus weet dat het normaal is dat het kan zijn dat je het nog wat moeilijk vindt.
Je zal zien dat wanneer je alles van rouw hebt gedaan en dan later aan de module hechting komt dat je daar al anders zal instaan. Het is mss dan goed om deze oefeningen nog eens te herhalen als je zover bent.
Wellicht heb je het vroeger allemaal verzwegen om de boel nog te kunnen redden? Om onbewust het beeld van jullie gezin te beschermen. Het is goed dat je het nu wel vertelt, je hoeft je echt niet te schamen rond alles wat er gebeurd is. Zijn gedrag heeft niks met jou te maken.
Wanneer je in jouw angsten schiet zie ik idd al meermaals dat je dan aan het grootdenken bent, daarmee bedoel ik dat je op die momenten teveel vooruit denkt en te veel op 1 berg gooit.
Probeer je meer te focussen op het nu en kleine haalbare doelen te stellen.
Echt stap voor stap.
Je mag jouw tranen echt altijd toelaten.
Tranen wassen jouw ziel Sylvie.
Vooral als je bezig bent met innerlijk werk.
Elk emotioneel moment is een stap vooruit in jouw proces.
Nogmaals het is echt goed van jou dat je jouw tijd zonder de kinderen gebruikt om aan jezelf te werken!
Je gaat echt goed vooruit in de training.
Ik zou zelfs al beetje durven zeggen dat je de lat wat minder hoog mag leggen.
Je hoeft niet in een 5de versnelling te rouwen.
Maar jij voelt wel voor jezelf of het goed voelt.
Daarmee bedoel ik dat je goed mag luisteren naar jouw lichaam als het op vlak van de training rust nodig heeft. Forceer jezelf niet …
Succes alweer met de volgende les.
Van hart tot hart,
Veerle
Hele goede webinar zeg. Zeker die oefening over verwachtingen. Ik had hem al een keer eerder gedaan. Maar ik heb hem nu nog een keer herhaald.
Ik vond dit toch best pittig. Ik heb het verhaal wat te uitgebreid opgeschreven. Ik ben drie avonden bezig geweest. Maar ik merk nu op dat er veel rode vlaggen zijn geweest. Ik heb ook gemerkt dat ik WEL mijn grenzen heb aangegeven. Ik ben WEL voor mezelf opgekomen. Maar het was niet genoeg voor Robbert. Mijn liefde was niet genoeg voor hem, dat zei niets over mijn liefde, maar hij had iets anders nodig om zijn trauma’s aan te kijken.
Ik heb vanaf het begin af aan gevoeld dat dit niet aan mij lag, maar dat hij een stuk heling nodig had.
Ik heb gevoeld dat ik vanuit mijn perfectionisme nu continu bezig ben om mijn eigen verantwoordelijkheid te zoeken in wat ik beter had kunnen doen. Maar ik had niets beter kunnen doen. Soms gebeuren dingen waar ik geen invloed op heb. Een harde les. Ik ben misschien alles overmatig aan het doorvoelen nu. Het is ok om de dingen oordeelloos te doorvoelen, maar ik hoef dit niet meer te doen om mezelf te verbeteren. Ik ben goed zoals ik ben. Deze relatie is gebeurd. Ik had het niet anders kunnen doen. De invloed lag niet geheel bij mij.
Ik vergeef in ieder geval mezelf en ik ontsla mezelf uit de plicht die ik mezelf heb opgelegd om mezelf nog meer te verbeteren. Dat hoeft niet meer. Ik ben goed genoeg.
Ik heb het ook met een vriendin besproken en die zei: Soms is het ook even klaar met jezelf verbeteren he, en is het gewoon gebeurd.
De zinnen die voor mij werkten:
Ik had verwacht Robbert dat je zuiniger op me zou zijn, maar dat deed je niet of dat kon je niet. Ik laat de verwachting over jou los.
Ik had verwacht Robbert, dat je toch wat langer gewacht zou hebben met een nieuwe relatie. Maar dat deed je niet. Ik laat de verwachting over jou los.
Ik had verwacht Robbert dat mijn liefde voldoende was geweest voor jou om je helingsproces aan te gaan. Maar dat was het niet. Je had iets anders nodig. Ik laat de verwachting over jou los.
De blokkade die ik nog voel op het vergevingsproces is ongeduld. Hoewel er niet veel lading meer op zit en ik wel het vertrouwen heb dat ik oprecht bereid ben om hem te vergeven. Ik heb hem al wel vergeven voor het feit dat hij dacht dat hij het niet kon.
Maar ik vind het nog moeilijk om hem te vergeven voor de pijn die hij mij heeft gedaan, terwijl hij nu doodleuk verder is en ik met lege handen sta. Maar goed dat is natuurlijk ook niet zo, in mijn lege handen draag ik mezelf, en ik ben het fucking waard om van te houden en ik heb nog zoveel liefde te geven aan mezelf en aan anderen.
Colinda, echt TOP dat je herhaalt. De kracht zit weldegelijk ook in de herhaling, wat dan ook fijn is om te ervaren is dat je er iedere keer weer anders naar kijkt. Je hoort altijd dingen die je de 1ste keer nog niet ‘hoorde’, omdat je er toen nog niet klaar voor was.
Dus sowieso een gouden advies om af en toe een webinar te herhalen na een aantal maanden, dat is ook 1 van de redenen waarom je voor altijd toegang hebt.
Denk niet dat je mag zeggen ‘te’ uitgebreid, het gebeurt zoals het moet gebeuren. Dus denk dat het goed was dat je die ruimte hebt gepakt, want wat een prachtige en waardevolle inzichten schrijf je hier neer.
Schrijf je dit ook nog eens op een apart blad in jouw notitieboekje. TIP: maak er affirmaties van!
Je bent zeker goed zoals je bent! Het is alleen belangrijk om je bewust te zijn van het feit dat je mss nog meer mag handelen vanuit je ware zelf, je hoeft je niet aan te passen aan de ander.
Ontroerend mooi wat je allemaal schrijft na de woorden “Ik vergeef in ieder geval mezelf”…
Mooi welke stappen je reeds hebt gezet in dat vergevingsproces … je zal ook daar wellicht door de tijd en kracht heen nog enkele laagjes verder mogen gaan. Zodat het helemaal goed voelt voor jou, want vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander.
Enne idd die lege handen?? Wat is leeg? Je draagt een vrouw met een hart van goud! Hoe waardevol is dat?
Hoi Veerle, ik vond deze webinar echt heftig en ik heb meer dan een uurtje allerlei emoties gevoeld. Tot deze webinar komt bij mij bij het woordje vergeven heel veel emotie naar boven en de zin, NOOIT KAN IK VERGEVEN WAT HIJ MIJ HEEFT AANGEDAAN EN ONS GEZIN na de 8 zinnen kom ik er achter dat ik dat er ook een andere vorm van vergeven is, en dat laat mij niet los. Misschien is dit inderdaad een stap naar een nieuw hoofdstuk om het los te laten en vooral uit de slachtofferrol te komen. Ik ben nu twee jaar verder en steeds kom ik er achter dat het inderdaad allemaal met verwachtingen loslaten te maken heeft. Zowel naar hem als naar acties van vrienden, familie, buren, en vriendinnen. Ik had van velen een totaal andere verwachting en dat is moeilijk mee te dealen, mijn verstand zegt idd vaak dat ze het niet persoonlijk bedoelen maar mijn hart raakt sommige reacties of acties wat weer voor boosheid zorgt, ik besef ook dat iedereen door gaat met zijn leven en dat ik alleen mijzelf het moeilijk maak als ik blijf hangen in die teleurstelling en boosheid. Ik vind de oefeningen echt heftig maar ze zorgen ook voor ontlading. Voel dat ik toch stappen maak en daar ben ik blij om. Lieve groetjes van mij
Conny,
Deze 3-delige reeks is voor heel wat mensen intensief. Maar weet dat wat je gevoeld hebt nodig is om stappen vooruit te kunnen zetten in je innerlijke reis.
Goed dat je jezelf achteraf echt de tijd en de ruimte gaf om de emoties toe te laten. Veel beter dan het weer mee te nemen en erna gewoon door te doen. Hou er dus telkens rekening mee dat je niet een webinar volgt, vlak voordat je een andere afspraak hebt.
Ik lees hier een belangrijke shift in jouw verhaal, ook hier echt sterk dat je het woorden geeft en met me deelt. Dat is de 1ste stap in jouw vergevingsproces. In webinar nr. 13 ga ik daar nog verder op in.
Verwachtingen is bij veel mensen hier een dooddoener. Het is echt een hele waardevolle stap wanneer je daar bewust mee aan de slag gaat om minder verwachtingen te hebben. Je zal zien dat je veel minder teleurgesteld bent.
Ik lees jouw woorden met een glimlach en dankbaarheid Conny want ik voel hier echt wel een doorbraak in jouw proces. Fijn dat je dat ook mag voelen en dat je ook gewaar wordt dat het jou ontlading geeft.
Bedankt om dit met mij te delen, ik ben trots op je!
Veel succes en sterkte met de volgende webinars/modules.
Van hart tot hart,
Veerle
Beste Veerle, Ik heb mijn verhaal al een tijd geleden opgeschreven. Tevens was het een soort brief naar mijn ex toe. Ik heb de brief later met mijn moeder doorgenomen, dat was fijn. De brief slaat echt op mijn gevoelens, zonder verwijten naar mijn ex. Ik heb mijn ex ook al lang geleden vergeven. Dat begrijpt mijn omgeving niet. Ja, ik ben het er niet mee eens hoe hij alles heeft aangepakt en hij had in eerste instantie nooit met mij een relatie aan moeten gaan. Maar ergens heb ik ook medelijden met hem. Hij is niet vrij, hij kan niet zijn wie hij is, hij leeft een leven vol leugens en bedrog. Dat is triest. Ik kan mijn verdriet, realiteit soms goed scheiden en soms ook niet. Ik mis hem ook, maar weet dat ik omwille van zijn zijn niet bij hem kon blijven. Dan zou ik mezelf en de kinderen alleen maar tekort doen. Ik merk steeds meer dat ik keuzes maak. Niet alleen de relatie met mijn ex, maar ook de relaties met anderen. Iedereen is goed zoals hij/zij is, maar het past niet altijd meer bij mij. Op papier is dit natuurlijk makkelijk om te zeggen; in praktijk is het een heel ander verhaal. Wederom dank. Liefs, Marlies
Marlies,
Fijn dat je gisteren bij het spreekuur was!
Goed dat je jezelf de ruimte hebt gegeven om jouw verhaal op papier te zetten. Er woorden aan geven is een belangrijk onderdeel van het rouwproces. Heel bijzonder dat je dit hebt kunnen delen met je moeder. Dat was vast ook wel een emotioneel moment.
Sterk dat je de brief met focus op jezelf gehouden hebt, zonder verwijten naar je ex toe. Dat heeft toch geen zin en vraagt alleen maar kostbare energie. Je bent een mooi mens dat voel ik, heel dapper ook van jou dat je jezelf reeds de ruimte gaf om te vergeven. Vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander. Dat vertel ik ook in webinar nr. 13.
Dat jouw omgeving dat niet begrijpt, zegt veel over hen en niets over jou. Er zijn maar weinig mensen die weten waar vergeven echt om gaat!
Begrijpelijk dat je ook medelijden voelt, zeker vanuit codependentie ben je mss nog geneigd om meer bezig te zijn met hem dan met jezelf. Maar ook hier zal je geleidelijk aan in groeien doorheen de K.R.A.C.H.T.-methode.
Ik lees hier een enorm krachtige zin “Iedereen is goed zoals hij/zij is, maar het past niet altijd meer bij mij.”
We mogen idd accepteren dat niet iedereen bij ons past en dat we mensen niet kunnen veranderen om wel bij ons te laten passen. Onze inner circle mag veranderen, ook daar mag je toestemming aan geven. Je zal zien dat er mooie mensen op jouw pad zullen komen die veel beter aansluiten bij wie je werkelijk bent.
Stap voor stap Marlies, wees trots op jezelf dat je al zover bent. Het weten omzetten in de praktijk is de innerlijke reis, waar je nu mee bezig bent.
Succes met de volgende stappen hier.
Liefs,
Veerle
Dag Veerle, ik heb de oefening gedaan van het uitschrijven van mijn verhaal en ‘naarmate het verhaal eindigde, voelde ik de boosheid boven komen, het besef hoe graag ik die man heb gezien en het verlangen dat hij evenveel moeite zou hebben gedaan voor mij dan wat ik voor hem heb gedaan. Ik was gedurende heel die relatie zo tolerant ondanks de vele grenzen hij over ging omdat ik anders in het leven sta. De commentaren en het zinneke ‘je bent toch gevoelig hé’, wetende wat hij allemaal zei en vroeg aan mij om rekening mee te houden, wat ik dan ook met liefde deed. Pfff, wat maakt het mij droevig en hier kom ik weer uit op het niet gezien worden, niet gehoord worden.. Het vergeven zit dan hier in mijn innerlijke genezing, in de macht over mijn emoties die hij van me afnam en ik vooral toe liet om af te nemen. Mijn innerlijke vrede. Waarom blijf ik dan onbewust die hoop voelen op besef van zijn kant? Hoe richt ik dit u op mij, de hoop dat ik enkel het beste voor mezelf wil. Is dat liefde van mij naar hem of enkel de kwetsuur van vroeger die me verbind aan hem? Het verlangen toch nog erkenning te krijgen? Maar waarom, welke meerwaarde krijg ik daar van? Als ik mijn verhaal herlees, zou ik een vriendin ten strengste afraden met zo iemand verder te gaan…
Ysabel, feit dat de emotie naar boven kwam naarmate je bezig was, betekent dat je dus lang genoeg geschreven hebt om bij dat gevoel te komen.
In een gezonde relatie mag je idd verwachten dat geven en nemen in balans is.
Helaas was dat bij jou niet het geval en was dat niet in evenwicht.
Begrijpelijk dat dit verdriet en boosheid naar boven laat komen.
Kippenvel bij het lezen van zijn woorden “Je bent toch gevoelig hé” … Voelt echt niet ok.
Weet dat vergeven idd bij jezelf ligt en dat je dit voor jezelf doet.
De hoop op het besef van zijn kant … Wellicht omdat dit dan jouw pijn kan opvullen van “niet gezien en niet gehoord” worden.
Vanuit een oud patroon zijn we gewoon dat we een oplossing buiten onszelf zoeken, maar je hebt hem niet nodig om deze oude pijn te helen.
Hier ben je bezig om stap voor stap jezelf te zien en te horen. Van daaruit zal je veel minder dat grote verlangen hebben om door een ander gezien en gehoord te worden. Want dat is een typisch innerlijk kind gevoel.
Goed dat je het eens herleest en probeert om er vanuit een meta positie naar te kijken.
Het heeft even geduurd alvorens ik zover ben om een reactie te sturen. Maar het ik ben dan toch zover gekomen. Heel langzaam is mijn onderbewustzijn overtuigt geraakt om toch door te gaan. Die snapt het nu beter, heeft de pijn doorvoelt om op een wond te lopen en geeft mij nu de gelegenheid om weer een stapje verder te kijken. Want op de wond lopen voelt minder pijnlijk aan. Na een tijdje. Dus de weerstand (auw, auw, stop met lopen) of misschien wel de kracht is groter geworden en kan beter tegen de pijn van die nieuwe comfortzone. Dus hup Laurent zet nog maar een stapje. En natuurlijk ben ik dit zelf allemaal. Maar als techneut ben je sneller depri dan andere beroepen. Omdat het glas bijna nooit half vol is maar voor het overgrote deel half leeg. Maar ik leer dat het ok is dat het glas half leeg mag zijn. En kan beter tegen de factoren, die mij toch willen laten strijden voor een vol glas. Het liefst dat oude!!
De eerste keer heb ik flink moeten huilen na de webinar. En heb echt afstand moeten nemen van alles. De draad opgepakt in mijn ritme van huishouden, een activiteit buiten de deur. Maar een klein stemmetje bleef wel zeggen, hey Laurent wel blijven lopen hé, niet alleen met jezelf maar ook over de wonden die KRACHT blootlegt en pijn doen.
Het fijne van deze sessie is dat ik nu weet wat vergeven wel en niet is. Ik hoef haar aandeel in de pijn niet te vergeven. Dat was een hele belangrijke voor mij. Vooral omdat, zoals je weet, ik gelijk van haar heb gekregen. Die is echt pijnlijk. En pushed mij nog steeds naar samen healen naar beter. Maar dat moet ik loslaten. Ik wil healen!! Dus ik heb reeds de zin xxx, ik vergeef je … uitgesproken en er mijn twist aan geven, zodat voor haar duidelijk is, in mijn werkelijkheid dat ze snap waarom ik dit zeg. Namelijk ik wil door. Hoe langzaam of snel of hoe dat ook is.
De tweede keer ging al veel beter en heeft mij er toe gebracht. Mentaal en fysiek om even te vechten, mijzelf te pushen om weer een stap te zetten om de etter van de open wond. en ook de tweede zin ‘xxxx, ik had beter van jou xxx verwacht, …. maar ga dit dus nu loslaten … ‘ gaat nu ook beter en voelen beide rond de hartchakra minder beklemmend, angstig aan. Tegen de wil van mijn onderbewustzijn in ben ik hiermee begonnen. Of juist heb ik die weten te overtuigen dat door het te doen, we meer energie overhouden. En voila nu zit ik hier later dan mijn bedtijd toch deze derde sessie af te sluiten.
Ga zeker deze drie sessies nogmaals kijken.
Ik wil nu terug naar de module rouw zelf. Want die ligt helemaal stil. Kort herhalen en dan aan de oefeningen beginnen. Ik ga mij sterk maken zodat ik de balvoet op de etter kan zetten en mijn onderbewustzijn onder de arm kan nemen dat het ok is, dat wij dit doen.
Mooi hoe je het zo metaforisch omschrijft ivm het lopen op de wond.
En jouw inzichten rond het glas dat eerder half leeg is ipv half vol.
Goed dat je je bewust was van wat het allemaal met je deed en dat er toch nog een stemmetje in jou was die jou bij ‘de les’ hield.
Want ja, wat open komt door K.R.A.C.H.T. is soms heftig maar alles is in functie van JEZELF.
Het maakt de weg vrij om je leven te kunnenleven vanuit je ware zelf.
Het is heel waardevol om goed te beseffen en te weten wat vergeven wel is maar ook wat het niet is.
Vaak geeft dat inzicht ruimte om het proces van vergeving te laten stromen.
Ik voel jouw kracht van “Ik wil door” tot hier! Vasthouden die energie Laurent.
Moedig van je dat je sterker was dan jouw onderbewustzijn om deze 3de sessie dan toch af te werken!
Hier mag je echt wel trots zijn op jezelf.
Laat alles nu maar verder tot je doordringen …
Het is zeker waardevol om het later nog eens te herhalen.
De K.R.A.C.H.T. zit in de herhaling.
Bijzonder is dat wanneer je een aantal weken verder een 2de keer kijkt, je zult merken dat je er al helemaal anders naar kijkt.
Dat geeft je ook een boost, want zo zie je dat je echt wel aan het groeien bent.
Heel veel sterkte en draagkracht verder met de module rouw en de bijhorende webinars. Dat zie je aan de titel waar overal /ROUW achter staat.
Goed bezig Laurent, echt waar!
Vandaag het drieluik over boosheid loslaten afgerond. Wat een mooie lessen heb ik mogen leren Veerle, dank daarvoor!!
Waar ik de verwachting had, dat ik hier erg emotioneel zou raken gebeurde dat niet. Ik heb een paar mooie lessen geleerd en daar ga ik mee aan de slag:
“Vergeven is het begin van een nieuw hoofdstuk, niet van een ander boek”. Zo pakkend. Het gaat nog altijd om mij, het boek gaat over mijn leven en van niemand anders. Ja daar is een groot hoofdstuk (15 jaar) samen met mijn ex in geschreven, het is nu echter tijd om de bladzijde om te slaan en het volgende hoofdstuk te beginnen.
Ik merk dat ik veel meer moeite (en boosheid) heb richting de nieuwe vriend van mijn ex, in plaats van naar mijn ex zelf. Van haar heb ik ruim 15 jaar gehouden en daar is hij op een vreselijke manier tussen gekomen.
Ik wil echter de sprong maken van slachtoffer naar held. Zelf heb ik ook fouten gemaakt. Door te vergeven keur ik zijn gedrag niet goed, maar gaat het over mijn genezing, niet die van hem.
Bertwin, fijn dat je deze 3-delige masterclass al meteen hebt afgerond!
Dankbaar om te lezen dat ik jou hierover wat mocht bijbrengen die je kan meenemen in jouw proces.
Het is idd nog steeds jouw boek Bertwin en de kansen liggen in jouw handen om nog vele mooie waardevolle hoofdstukken te creëren.
Begrijpelijk dat jouw boosheid in jouw situatie meer gericht is naar hem, maar verlies jezelf daar niet in.
Ze zijn met 2.
Vergeven is een proces op zich … waar eerst nog bij veel mensen stappen in het rouwen vooraf mogen gaan. In webinar nr. 13 geef ik hier nog meer uitleg over. Misschien is het interessant om die als eerstvolgende te bekijken wanneer je weer verder gaat met K.R.A.C.H.T.
Jouw laatste 2 zinnen hebben een hele hoge energie.
Misschien kan je het ergens op een papiertje schrijven die je met regelmaat ziet liggen.
Het is een waardevol geheugensteuntje wanneer je het weer moeilijk hebt.
Succes verder!
Vergeven is zeker niet naïef zijn.
wel de macht die hij over mijn emoties had, terugnemen.
bij het LOS laten kwamen er wel mooie herinneringen naar boven, nadien wel ook verdriet voor wat niet meer mag zijn.
Top dat je deze inzichten nu met je meedraagt Annick, want vergeven is idd niet naïef zijn!
Goed dat je ook hier weer jouw emoties de nodige ruimte gaf om er te zijn.
Alweer een laagje van je ui.
Kijk wat een mooie 2 zinnen heb je eruit gehaald Anne.
Over wat vergeven niet is en over wat vergeven wel is.
Wat goed dat je hier de tranen kon laten vloeien Anne.
Heb je dus echt goed gedaan om de emoties alle ruimte te geven!
Bij het luidop uitspreken van mijn verwachting(en) die ik had van mijn ex , dan te zeggen dat ik dat loslaat en weggooi, dat ik bereid ben om hem te vergeven.. kwamen er tranen.. toch verdrietig om stil te staan bij mijn diepe gemis en pijn, al die jaren, ik heb ook al jaren gerouwd in die 26 jaar van ons samen zijn.. maar ergens was er ook nog dikwijls verwijt en frustratie.. de mildheid begint wel te komen , omdat ik ook denk dat hij het ook soms niet kon, en soms niet wilde of durfde…??? hoe dan ook, ik wil onder ogen zien hoe het echt was en niet met schuldgevoelens blijven zitten.. ik denk dat ik het nu misschien wel moeilijker vind mezelf te vergeven.. steeds het idee dat ik hem niet genoeg kon aanvaarden en liefhebben zoals hij was/is… ik heb dus ook verwachtingen van mezelf die ik niet kon waarmaken en die ik nu ook moet loslaten.. wat ik niet kon in ons huwelijk of relaties met andere mensen .. ik voel me dikwijls tekortschieten in liefde.. dan neem ik teveel de schuld op mij als relatie niet goed gaat, ongeacht wie die stopt (nu bedoel ik alle soorten relaties vriendschap, werk ..) … ik leg de lat dan te hoog of zoals iemand zei: je slaat jezelf met een stok die nog langer is dan jezelf bent.. ja, vergeving is idd een hoofdstuk in mijn levensboek, er zijn hoofdstukken ervoor en er komen nog hoofdstukken erna. Zoals rouw een proces is en nooit echt af, zo ook met vergeving denk ik.. komt steeds weer terug … als ik bewust word dat ik te hoge verwachtingen heb of had, van mezelf of ander die niet uitkomen, dan wil ik deze stap dan herhalen om weer los te laten en bereid zijn mezelf en ander te vergeven..
Bijzonder dat je hier de ruimte mocht laten voor tranen die nog gestroomd mochten worden Nadine.
Het is ook verdrietig als je erbij stil staat wat je allemaal gemist hebt doorheen de jaren.
Vaak zien we idd dat mensen onderweg ook al heel lang aan het rouwen zijn …
Het is mooi om te zien dat verwijt en frustratie plaats mocht maken voor mildheid.
Het is goed om te zien dat hij wellicht “volgens zijn beste kunnen” gehandeld heeft …
Sterk dat je voelt dat je nog verder mag werken aan dat schuldgevoel bij je, want idd waar is het voor nodig?
Wellicht zitten daar ook diepgewortelde overtuigingen aan de basis.
Onderzoek maar waarom je nu bij jezelf de lat zo hoog legt?
Wat vertelt die IC jou daar allemaal en waarom?
Vergeven komt nog meer aan bod in het volgende webinar nr 13, wellicht dat daar dan nog een paar puzzelstukjes mogen vallen.
Rouwen en vergeven het zijn idd beide processen die nooit “klaar” zijn, maar je kunt wel op het punt komen dat je voelt dat het goed is, dat je er comfortabel mee kunt omgaan en het geen invloed meer heeft op je dagelijkse leven.
Daar ben je hier nu mee bezig, laagje per laagje van je ui.
Veel succes verder met de volgende webinar.
Goede middag Tim, bedankt om te melden dat dit hier in de ledenomgeving er nog niet bij staat.
Ik vraag aan Thomas om dit in orde te brengen.
De link naar “mijn liedje” bezorg ik jou ook hier: https://youtu.be/i41qWJ6QjPI
Goeie avond Veerle,
Ik heb gisteren deze module gevolgd.
Ik vind het wel een beetje moeilijk om mezelf te vinden in het innerlijke kind. Is het dan omdat ik me niet goed kan concentreren 🧘 voor de meditatie. Ik zal wel een stap verder gezet hebben mr er is nog veel werk aan.
Herhalen en verder in de methode zal wel helpen.
Wat is vergeven niet:
Vergeven is niet de pijn ontkennen van wat er gebeurd is.
Vergeven is niet je eigen gevoel ontkennen.
Er zijn dingen die gebeurd zijn zoals zijn misstap en is iets dat ik toen wel wat heb ontkend in mijn gevoelens erover. Met niet veel mensen en zelf men ex niet diep over kunnen praten. Me er over geschaamd tegen over andere mensen. Waarom eigenlijk? Nu vertel ik wel wat er gebeurd is. En ik denk en voel dat het dan wel oplucht. Mensen mogen weten dat het niet overal perfect is.
Ik moet ook leren om men gevoel en wat ik verwacht te kunnen communiceren. Want dit hebben we niet genoeg gedaan.
Vergeven is:
Gaat over jouw innerlijke genezing, niet over degene die jou gekwetst heeft.
Ik wil hier voor mezelf goed uitkomen. Alles is nu nog pril en heel moeilijk met dingen te regelen. En ik zie mezelf soms wel al in de toekomst dat ik men eigen ding heb en kan doen. Mr dan komt de schrik binnen van het alleen voor staan, voor alles alleen staan en alles goed te doen verlopen….
De schrik om alleen te blijven, alles met iemand terug moeten opbouwen… ik ga misschien te ver vooruit met men gedachten.
Soms denk ik vandaag is oké en ik begrijp het, en dan weer een andere dag dat ik het niet begrijp. Ik zit duidelijk nog in veel verschillende fases.
Ik ben er nu nog niet klaar voor. Mijn hoofd weet het dus wel (soms) mr men hart wil nog niet mee.
De zin van bereid zijn is een moeilijke oefening.
De emoties zijn eerst boos op men ex, het was moeilijk om zijn naam uit te spreken. De zin uitspreken was ook moeilijk want ik voel me nog niet bereid. Ik kan het nog niet loslaten.
Maar bij de oefening verwachting loslaten was het moeilijk om de verwachtingen te verwoorden.
Bij de woorden “los”, zeker de 2de keer ging het iets beter.
Dit zal nog veel tijd en herhaling vragen.
Ik had verwacht dat Kristof meer naar mijn gevoel, behoeftes, gedachten had rekening de gehouden.
Ik had verwacht dat Kristof meer over zijn gevoelens had gepraat.
Ik had verwacht dat Kristof meer open ging zijn tegen mij, emoties tonen…
Ik denk dat er bij mij een blokkade is op emotioneel vastlopen.
Het was een heel mooi emotioneel lied, zoals vele dingen die je laat horen.
Het brengt tranen naar boven, soms hoor ik ook een mooi lied en dan krijg ik het ook moeilijk. Maar wenen helpt, emoties tonen. En er over praten.
Maandag had ik een heel moeilijke emotionele dag, nu woensdag is het al weer wat beter. Misschien is het omdat het een maandag is, na het weekend dat ik wat meer kan rusten. Misschien omdat ik weg was van thuis en de kids… Als ik dan alleen ben heb ik wel de rust, tijd om de KRACHT methode weer te doen. Dus het helpt wel.
Ik kijk al uit nr de volgende les.
Dank voor u steun.
Liefs 💋
Wat fijn om jouw enthousiasme te zien, echt mooi hoe jij jouw tanden in de training zet!
Weet dat ik hier inderdaad al een soort van introductie geef rond het innerlijke kind, maar in principe is dit iets wat hoort bij hechting.
Dus weet dat het normaal is dat het kan zijn dat je het nog wat moeilijk vindt.
Je zal zien dat wanneer je alles van rouw hebt gedaan en dan later aan de module hechting komt dat je daar al anders zal instaan. Het is mss dan goed om deze oefeningen nog eens te herhalen als je zover bent.
Wellicht heb je het vroeger allemaal verzwegen om de boel nog te kunnen redden? Om onbewust het beeld van jullie gezin te beschermen. Het is goed dat je het nu wel vertelt, je hoeft je echt niet te schamen rond alles wat er gebeurd is. Zijn gedrag heeft niks met jou te maken.
Wanneer je in jouw angsten schiet zie ik idd al meermaals dat je dan aan het grootdenken bent, daarmee bedoel ik dat je op die momenten teveel vooruit denkt en te veel op 1 berg gooit.
Probeer je meer te focussen op het nu en kleine haalbare doelen te stellen.
Echt stap voor stap.
Je mag jouw tranen echt altijd toelaten.
Tranen wassen jouw ziel Sylvie.
Vooral als je bezig bent met innerlijk werk.
Elk emotioneel moment is een stap vooruit in jouw proces.
Nogmaals het is echt goed van jou dat je jouw tijd zonder de kinderen gebruikt om aan jezelf te werken!
Je gaat echt goed vooruit in de training.
Ik zou zelfs al beetje durven zeggen dat je de lat wat minder hoog mag leggen.
Je hoeft niet in een 5de versnelling te rouwen.
Maar jij voelt wel voor jezelf of het goed voelt.
Daarmee bedoel ik dat je goed mag luisteren naar jouw lichaam als het op vlak van de training rust nodig heeft. Forceer jezelf niet …
Succes alweer met de volgende les.
Van hart tot hart,
Veerle
Hele goede webinar zeg. Zeker die oefening over verwachtingen. Ik had hem al een keer eerder gedaan. Maar ik heb hem nu nog een keer herhaald.
Ik vond dit toch best pittig. Ik heb het verhaal wat te uitgebreid opgeschreven. Ik ben drie avonden bezig geweest. Maar ik merk nu op dat er veel rode vlaggen zijn geweest. Ik heb ook gemerkt dat ik WEL mijn grenzen heb aangegeven. Ik ben WEL voor mezelf opgekomen. Maar het was niet genoeg voor Robbert. Mijn liefde was niet genoeg voor hem, dat zei niets over mijn liefde, maar hij had iets anders nodig om zijn trauma’s aan te kijken.
Ik heb vanaf het begin af aan gevoeld dat dit niet aan mij lag, maar dat hij een stuk heling nodig had.
Ik heb gevoeld dat ik vanuit mijn perfectionisme nu continu bezig ben om mijn eigen verantwoordelijkheid te zoeken in wat ik beter had kunnen doen. Maar ik had niets beter kunnen doen. Soms gebeuren dingen waar ik geen invloed op heb. Een harde les. Ik ben misschien alles overmatig aan het doorvoelen nu. Het is ok om de dingen oordeelloos te doorvoelen, maar ik hoef dit niet meer te doen om mezelf te verbeteren. Ik ben goed zoals ik ben. Deze relatie is gebeurd. Ik had het niet anders kunnen doen. De invloed lag niet geheel bij mij.
Ik vergeef in ieder geval mezelf en ik ontsla mezelf uit de plicht die ik mezelf heb opgelegd om mezelf nog meer te verbeteren. Dat hoeft niet meer. Ik ben goed genoeg.
Ik heb het ook met een vriendin besproken en die zei: Soms is het ook even klaar met jezelf verbeteren he, en is het gewoon gebeurd.
De zinnen die voor mij werkten:
Ik had verwacht Robbert dat je zuiniger op me zou zijn, maar dat deed je niet of dat kon je niet. Ik laat de verwachting over jou los.
Ik had verwacht Robbert, dat je toch wat langer gewacht zou hebben met een nieuwe relatie. Maar dat deed je niet. Ik laat de verwachting over jou los.
Ik had verwacht Robbert dat mijn liefde voldoende was geweest voor jou om je helingsproces aan te gaan. Maar dat was het niet. Je had iets anders nodig. Ik laat de verwachting over jou los.
De blokkade die ik nog voel op het vergevingsproces is ongeduld. Hoewel er niet veel lading meer op zit en ik wel het vertrouwen heb dat ik oprecht bereid ben om hem te vergeven. Ik heb hem al wel vergeven voor het feit dat hij dacht dat hij het niet kon.
Maar ik vind het nog moeilijk om hem te vergeven voor de pijn die hij mij heeft gedaan, terwijl hij nu doodleuk verder is en ik met lege handen sta. Maar goed dat is natuurlijk ook niet zo, in mijn lege handen draag ik mezelf, en ik ben het fucking waard om van te houden en ik heb nog zoveel liefde te geven aan mezelf en aan anderen.
Colinda, echt TOP dat je herhaalt. De kracht zit weldegelijk ook in de herhaling, wat dan ook fijn is om te ervaren is dat je er iedere keer weer anders naar kijkt. Je hoort altijd dingen die je de 1ste keer nog niet ‘hoorde’, omdat je er toen nog niet klaar voor was.
Dus sowieso een gouden advies om af en toe een webinar te herhalen na een aantal maanden, dat is ook 1 van de redenen waarom je voor altijd toegang hebt.
Denk niet dat je mag zeggen ‘te’ uitgebreid, het gebeurt zoals het moet gebeuren. Dus denk dat het goed was dat je die ruimte hebt gepakt, want wat een prachtige en waardevolle inzichten schrijf je hier neer.
Schrijf je dit ook nog eens op een apart blad in jouw notitieboekje. TIP: maak er affirmaties van!
Je bent zeker goed zoals je bent! Het is alleen belangrijk om je bewust te zijn van het feit dat je mss nog meer mag handelen vanuit je ware zelf, je hoeft je niet aan te passen aan de ander.
Ontroerend mooi wat je allemaal schrijft na de woorden “Ik vergeef in ieder geval mezelf”…
Mooi welke stappen je reeds hebt gezet in dat vergevingsproces … je zal ook daar wellicht door de tijd en kracht heen nog enkele laagjes verder mogen gaan. Zodat het helemaal goed voelt voor jou, want vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander.
Enne idd die lege handen?? Wat is leeg? Je draagt een vrouw met een hart van goud! Hoe waardevol is dat?
Hoi Veerle, ik vond deze webinar echt heftig en ik heb meer dan een uurtje allerlei emoties gevoeld. Tot deze webinar komt bij mij bij het woordje vergeven heel veel emotie naar boven en de zin, NOOIT KAN IK VERGEVEN WAT HIJ MIJ HEEFT AANGEDAAN EN ONS GEZIN na de 8 zinnen kom ik er achter dat ik dat er ook een andere vorm van vergeven is, en dat laat mij niet los. Misschien is dit inderdaad een stap naar een nieuw hoofdstuk om het los te laten en vooral uit de slachtofferrol te komen. Ik ben nu twee jaar verder en steeds kom ik er achter dat het inderdaad allemaal met verwachtingen loslaten te maken heeft. Zowel naar hem als naar acties van vrienden, familie, buren, en vriendinnen. Ik had van velen een totaal andere verwachting en dat is moeilijk mee te dealen, mijn verstand zegt idd vaak dat ze het niet persoonlijk bedoelen maar mijn hart raakt sommige reacties of acties wat weer voor boosheid zorgt, ik besef ook dat iedereen door gaat met zijn leven en dat ik alleen mijzelf het moeilijk maak als ik blijf hangen in die teleurstelling en boosheid. Ik vind de oefeningen echt heftig maar ze zorgen ook voor ontlading. Voel dat ik toch stappen maak en daar ben ik blij om. Lieve groetjes van mij
Conny,
Deze 3-delige reeks is voor heel wat mensen intensief. Maar weet dat wat je gevoeld hebt nodig is om stappen vooruit te kunnen zetten in je innerlijke reis.
Goed dat je jezelf achteraf echt de tijd en de ruimte gaf om de emoties toe te laten. Veel beter dan het weer mee te nemen en erna gewoon door te doen. Hou er dus telkens rekening mee dat je niet een webinar volgt, vlak voordat je een andere afspraak hebt.
Ik lees hier een belangrijke shift in jouw verhaal, ook hier echt sterk dat je het woorden geeft en met me deelt. Dat is de 1ste stap in jouw vergevingsproces. In webinar nr. 13 ga ik daar nog verder op in.
Verwachtingen is bij veel mensen hier een dooddoener. Het is echt een hele waardevolle stap wanneer je daar bewust mee aan de slag gaat om minder verwachtingen te hebben. Je zal zien dat je veel minder teleurgesteld bent.
Ik lees jouw woorden met een glimlach en dankbaarheid Conny want ik voel hier echt wel een doorbraak in jouw proces. Fijn dat je dat ook mag voelen en dat je ook gewaar wordt dat het jou ontlading geeft.
Bedankt om dit met mij te delen, ik ben trots op je!
Veel succes en sterkte met de volgende webinars/modules.
Van hart tot hart,
Veerle
Beste Veerle, Ik heb mijn verhaal al een tijd geleden opgeschreven. Tevens was het een soort brief naar mijn ex toe. Ik heb de brief later met mijn moeder doorgenomen, dat was fijn. De brief slaat echt op mijn gevoelens, zonder verwijten naar mijn ex. Ik heb mijn ex ook al lang geleden vergeven. Dat begrijpt mijn omgeving niet. Ja, ik ben het er niet mee eens hoe hij alles heeft aangepakt en hij had in eerste instantie nooit met mij een relatie aan moeten gaan. Maar ergens heb ik ook medelijden met hem. Hij is niet vrij, hij kan niet zijn wie hij is, hij leeft een leven vol leugens en bedrog. Dat is triest. Ik kan mijn verdriet, realiteit soms goed scheiden en soms ook niet. Ik mis hem ook, maar weet dat ik omwille van zijn zijn niet bij hem kon blijven. Dan zou ik mezelf en de kinderen alleen maar tekort doen. Ik merk steeds meer dat ik keuzes maak. Niet alleen de relatie met mijn ex, maar ook de relaties met anderen. Iedereen is goed zoals hij/zij is, maar het past niet altijd meer bij mij. Op papier is dit natuurlijk makkelijk om te zeggen; in praktijk is het een heel ander verhaal. Wederom dank. Liefs, Marlies
Marlies,
Fijn dat je gisteren bij het spreekuur was!
Goed dat je jezelf de ruimte hebt gegeven om jouw verhaal op papier te zetten. Er woorden aan geven is een belangrijk onderdeel van het rouwproces. Heel bijzonder dat je dit hebt kunnen delen met je moeder. Dat was vast ook wel een emotioneel moment.
Sterk dat je de brief met focus op jezelf gehouden hebt, zonder verwijten naar je ex toe. Dat heeft toch geen zin en vraagt alleen maar kostbare energie. Je bent een mooi mens dat voel ik, heel dapper ook van jou dat je jezelf reeds de ruimte gaf om te vergeven. Vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander. Dat vertel ik ook in webinar nr. 13.
Dat jouw omgeving dat niet begrijpt, zegt veel over hen en niets over jou. Er zijn maar weinig mensen die weten waar vergeven echt om gaat!
Begrijpelijk dat je ook medelijden voelt, zeker vanuit codependentie ben je mss nog geneigd om meer bezig te zijn met hem dan met jezelf. Maar ook hier zal je geleidelijk aan in groeien doorheen de K.R.A.C.H.T.-methode.
Ik lees hier een enorm krachtige zin “Iedereen is goed zoals hij/zij is, maar het past niet altijd meer bij mij.”
We mogen idd accepteren dat niet iedereen bij ons past en dat we mensen niet kunnen veranderen om wel bij ons te laten passen. Onze inner circle mag veranderen, ook daar mag je toestemming aan geven. Je zal zien dat er mooie mensen op jouw pad zullen komen die veel beter aansluiten bij wie je werkelijk bent.
Stap voor stap Marlies, wees trots op jezelf dat je al zover bent. Het weten omzetten in de praktijk is de innerlijke reis, waar je nu mee bezig bent.
Succes met de volgende stappen hier.
Liefs,
Veerle
Dag Veerle, ik heb de oefening gedaan van het uitschrijven van mijn verhaal en ‘naarmate het verhaal eindigde, voelde ik de boosheid boven komen, het besef hoe graag ik die man heb gezien en het verlangen dat hij evenveel moeite zou hebben gedaan voor mij dan wat ik voor hem heb gedaan. Ik was gedurende heel die relatie zo tolerant ondanks de vele grenzen hij over ging omdat ik anders in het leven sta. De commentaren en het zinneke ‘je bent toch gevoelig hé’, wetende wat hij allemaal zei en vroeg aan mij om rekening mee te houden, wat ik dan ook met liefde deed. Pfff, wat maakt het mij droevig en hier kom ik weer uit op het niet gezien worden, niet gehoord worden.. Het vergeven zit dan hier in mijn innerlijke genezing, in de macht over mijn emoties die hij van me afnam en ik vooral toe liet om af te nemen. Mijn innerlijke vrede. Waarom blijf ik dan onbewust die hoop voelen op besef van zijn kant? Hoe richt ik dit u op mij, de hoop dat ik enkel het beste voor mezelf wil. Is dat liefde van mij naar hem of enkel de kwetsuur van vroeger die me verbind aan hem? Het verlangen toch nog erkenning te krijgen? Maar waarom, welke meerwaarde krijg ik daar van? Als ik mijn verhaal herlees, zou ik een vriendin ten strengste afraden met zo iemand verder te gaan…
Ysabel, feit dat de emotie naar boven kwam naarmate je bezig was, betekent dat je dus lang genoeg geschreven hebt om bij dat gevoel te komen.
In een gezonde relatie mag je idd verwachten dat geven en nemen in balans is.
Helaas was dat bij jou niet het geval en was dat niet in evenwicht.
Begrijpelijk dat dit verdriet en boosheid naar boven laat komen.
Kippenvel bij het lezen van zijn woorden “Je bent toch gevoelig hé” … Voelt echt niet ok.
Weet dat vergeven idd bij jezelf ligt en dat je dit voor jezelf doet.
De hoop op het besef van zijn kant … Wellicht omdat dit dan jouw pijn kan opvullen van “niet gezien en niet gehoord” worden.
Vanuit een oud patroon zijn we gewoon dat we een oplossing buiten onszelf zoeken, maar je hebt hem niet nodig om deze oude pijn te helen.
Hier ben je bezig om stap voor stap jezelf te zien en te horen. Van daaruit zal je veel minder dat grote verlangen hebben om door een ander gezien en gehoord te worden. Want dat is een typisch innerlijk kind gevoel.
Goed dat je het eens herleest en probeert om er vanuit een meta positie naar te kijken.
Dag Veerle,
Het heeft even geduurd alvorens ik zover ben om een reactie te sturen. Maar het ik ben dan toch zover gekomen. Heel langzaam is mijn onderbewustzijn overtuigt geraakt om toch door te gaan. Die snapt het nu beter, heeft de pijn doorvoelt om op een wond te lopen en geeft mij nu de gelegenheid om weer een stapje verder te kijken. Want op de wond lopen voelt minder pijnlijk aan. Na een tijdje. Dus de weerstand (auw, auw, stop met lopen) of misschien wel de kracht is groter geworden en kan beter tegen de pijn van die nieuwe comfortzone. Dus hup Laurent zet nog maar een stapje. En natuurlijk ben ik dit zelf allemaal. Maar als techneut ben je sneller depri dan andere beroepen. Omdat het glas bijna nooit half vol is maar voor het overgrote deel half leeg. Maar ik leer dat het ok is dat het glas half leeg mag zijn. En kan beter tegen de factoren, die mij toch willen laten strijden voor een vol glas. Het liefst dat oude!!
De eerste keer heb ik flink moeten huilen na de webinar. En heb echt afstand moeten nemen van alles. De draad opgepakt in mijn ritme van huishouden, een activiteit buiten de deur. Maar een klein stemmetje bleef wel zeggen, hey Laurent wel blijven lopen hé, niet alleen met jezelf maar ook over de wonden die KRACHT blootlegt en pijn doen.
Het fijne van deze sessie is dat ik nu weet wat vergeven wel en niet is. Ik hoef haar aandeel in de pijn niet te vergeven. Dat was een hele belangrijke voor mij. Vooral omdat, zoals je weet, ik gelijk van haar heb gekregen. Die is echt pijnlijk. En pushed mij nog steeds naar samen healen naar beter. Maar dat moet ik loslaten. Ik wil healen!! Dus ik heb reeds de zin xxx, ik vergeef je … uitgesproken en er mijn twist aan geven, zodat voor haar duidelijk is, in mijn werkelijkheid dat ze snap waarom ik dit zeg. Namelijk ik wil door. Hoe langzaam of snel of hoe dat ook is.
De tweede keer ging al veel beter en heeft mij er toe gebracht. Mentaal en fysiek om even te vechten, mijzelf te pushen om weer een stap te zetten om de etter van de open wond. en ook de tweede zin ‘xxxx, ik had beter van jou xxx verwacht, …. maar ga dit dus nu loslaten … ‘ gaat nu ook beter en voelen beide rond de hartchakra minder beklemmend, angstig aan. Tegen de wil van mijn onderbewustzijn in ben ik hiermee begonnen. Of juist heb ik die weten te overtuigen dat door het te doen, we meer energie overhouden. En voila nu zit ik hier later dan mijn bedtijd toch deze derde sessie af te sluiten.
Ga zeker deze drie sessies nogmaals kijken.
Ik wil nu terug naar de module rouw zelf. Want die ligt helemaal stil. Kort herhalen en dan aan de oefeningen beginnen. Ik ga mij sterk maken zodat ik de balvoet op de etter kan zetten en mijn onderbewustzijn onder de arm kan nemen dat het ok is, dat wij dit doen.
Een warme groet, Laurent
Mooi hoe je het zo metaforisch omschrijft ivm het lopen op de wond.
En jouw inzichten rond het glas dat eerder half leeg is ipv half vol.
Goed dat je je bewust was van wat het allemaal met je deed en dat er toch nog een stemmetje in jou was die jou bij ‘de les’ hield.
Want ja, wat open komt door K.R.A.C.H.T. is soms heftig maar alles is in functie van JEZELF.
Het maakt de weg vrij om je leven te kunnenleven vanuit je ware zelf.
Het is heel waardevol om goed te beseffen en te weten wat vergeven wel is maar ook wat het niet is.
Vaak geeft dat inzicht ruimte om het proces van vergeving te laten stromen.
Ik voel jouw kracht van “Ik wil door” tot hier! Vasthouden die energie Laurent.
Moedig van je dat je sterker was dan jouw onderbewustzijn om deze 3de sessie dan toch af te werken!
Hier mag je echt wel trots zijn op jezelf.
Laat alles nu maar verder tot je doordringen …
Het is zeker waardevol om het later nog eens te herhalen.
De K.R.A.C.H.T. zit in de herhaling.
Bijzonder is dat wanneer je een aantal weken verder een 2de keer kijkt, je zult merken dat je er al helemaal anders naar kijkt.
Dat geeft je ook een boost, want zo zie je dat je echt wel aan het groeien bent.
Heel veel sterkte en draagkracht verder met de module rouw en de bijhorende webinars. Dat zie je aan de titel waar overal /ROUW achter staat.
Goed bezig Laurent, echt waar!
Vandaag het drieluik over boosheid loslaten afgerond. Wat een mooie lessen heb ik mogen leren Veerle, dank daarvoor!!
Waar ik de verwachting had, dat ik hier erg emotioneel zou raken gebeurde dat niet. Ik heb een paar mooie lessen geleerd en daar ga ik mee aan de slag:
“Vergeven is het begin van een nieuw hoofdstuk, niet van een ander boek”. Zo pakkend. Het gaat nog altijd om mij, het boek gaat over mijn leven en van niemand anders. Ja daar is een groot hoofdstuk (15 jaar) samen met mijn ex in geschreven, het is nu echter tijd om de bladzijde om te slaan en het volgende hoofdstuk te beginnen.
Ik merk dat ik veel meer moeite (en boosheid) heb richting de nieuwe vriend van mijn ex, in plaats van naar mijn ex zelf. Van haar heb ik ruim 15 jaar gehouden en daar is hij op een vreselijke manier tussen gekomen.
Ik wil echter de sprong maken van slachtoffer naar held. Zelf heb ik ook fouten gemaakt. Door te vergeven keur ik zijn gedrag niet goed, maar gaat het over mijn genezing, niet die van hem.
Bertwin, fijn dat je deze 3-delige masterclass al meteen hebt afgerond!
Dankbaar om te lezen dat ik jou hierover wat mocht bijbrengen die je kan meenemen in jouw proces.
Het is idd nog steeds jouw boek Bertwin en de kansen liggen in jouw handen om nog vele mooie waardevolle hoofdstukken te creëren.
Begrijpelijk dat jouw boosheid in jouw situatie meer gericht is naar hem, maar verlies jezelf daar niet in.
Ze zijn met 2.
Vergeven is een proces op zich … waar eerst nog bij veel mensen stappen in het rouwen vooraf mogen gaan. In webinar nr. 13 geef ik hier nog meer uitleg over. Misschien is het interessant om die als eerstvolgende te bekijken wanneer je weer verder gaat met K.R.A.C.H.T.
Jouw laatste 2 zinnen hebben een hele hoge energie.
Misschien kan je het ergens op een papiertje schrijven die je met regelmaat ziet liggen.
Het is een waardevol geheugensteuntje wanneer je het weer moeilijk hebt.
Succes verder!
Vergeven is zeker niet naïef zijn.
wel de macht die hij over mijn emoties had, terugnemen.
bij het LOS laten kwamen er wel mooie herinneringen naar boven, nadien wel ook verdriet voor wat niet meer mag zijn.
Top dat je deze inzichten nu met je meedraagt Annick, want vergeven is idd niet naïef zijn!
Goed dat je ook hier weer jouw emoties de nodige ruimte gaf om er te zijn.
Alweer een laagje van je ui.
Kijk wat een mooie 2 zinnen heb je eruit gehaald Anne.
Over wat vergeven niet is en over wat vergeven wel is.
Wat goed dat je hier de tranen kon laten vloeien Anne.
Heb je dus echt goed gedaan om de emoties alle ruimte te geven!
Vergeven is niet onverantwoordelijk gedrag van iemand goedkeuren!
Vergeven is wel de macht over je emoties die je aan anderen gaf terugnemen!
Zowel bij het uitspreken van de zin … ik ben bereid om jou te vergeven,
als bij het loslaten kwamen er veel tranen.
Bij het luidop uitspreken van mijn verwachting(en) die ik had van mijn ex , dan te zeggen dat ik dat loslaat en weggooi, dat ik bereid ben om hem te vergeven.. kwamen er tranen.. toch verdrietig om stil te staan bij mijn diepe gemis en pijn, al die jaren, ik heb ook al jaren gerouwd in die 26 jaar van ons samen zijn.. maar ergens was er ook nog dikwijls verwijt en frustratie.. de mildheid begint wel te komen , omdat ik ook denk dat hij het ook soms niet kon, en soms niet wilde of durfde…??? hoe dan ook, ik wil onder ogen zien hoe het echt was en niet met schuldgevoelens blijven zitten.. ik denk dat ik het nu misschien wel moeilijker vind mezelf te vergeven.. steeds het idee dat ik hem niet genoeg kon aanvaarden en liefhebben zoals hij was/is… ik heb dus ook verwachtingen van mezelf die ik niet kon waarmaken en die ik nu ook moet loslaten.. wat ik niet kon in ons huwelijk of relaties met andere mensen .. ik voel me dikwijls tekortschieten in liefde.. dan neem ik teveel de schuld op mij als relatie niet goed gaat, ongeacht wie die stopt (nu bedoel ik alle soorten relaties vriendschap, werk ..) … ik leg de lat dan te hoog of zoals iemand zei: je slaat jezelf met een stok die nog langer is dan jezelf bent.. ja, vergeving is idd een hoofdstuk in mijn levensboek, er zijn hoofdstukken ervoor en er komen nog hoofdstukken erna. Zoals rouw een proces is en nooit echt af, zo ook met vergeving denk ik.. komt steeds weer terug … als ik bewust word dat ik te hoge verwachtingen heb of had, van mezelf of ander die niet uitkomen, dan wil ik deze stap dan herhalen om weer los te laten en bereid zijn mezelf en ander te vergeven..
Bijzonder dat je hier de ruimte mocht laten voor tranen die nog gestroomd mochten worden Nadine.
Het is ook verdrietig als je erbij stil staat wat je allemaal gemist hebt doorheen de jaren.
Vaak zien we idd dat mensen onderweg ook al heel lang aan het rouwen zijn …
Het is mooi om te zien dat verwijt en frustratie plaats mocht maken voor mildheid.
Het is goed om te zien dat hij wellicht “volgens zijn beste kunnen” gehandeld heeft …
Sterk dat je voelt dat je nog verder mag werken aan dat schuldgevoel bij je, want idd waar is het voor nodig?
Wellicht zitten daar ook diepgewortelde overtuigingen aan de basis.
Onderzoek maar waarom je nu bij jezelf de lat zo hoog legt?
Wat vertelt die IC jou daar allemaal en waarom?
Vergeven komt nog meer aan bod in het volgende webinar nr 13, wellicht dat daar dan nog een paar puzzelstukjes mogen vallen.
Rouwen en vergeven het zijn idd beide processen die nooit “klaar” zijn, maar je kunt wel op het punt komen dat je voelt dat het goed is, dat je er comfortabel mee kunt omgaan en het geen invloed meer heeft op je dagelijkse leven.
Daar ben je hier nu mee bezig, laagje per laagje van je ui.
Veel succes verder met de volgende webinar.
voor de eerste keer ontgoocheld zitten wachten op het liedje maar helaas staat hij niet op deze Webinar.
groeten
Goede middag Tim, bedankt om te melden dat dit hier in de ledenomgeving er nog niet bij staat.
Ik vraag aan Thomas om dit in orde te brengen.
De link naar “mijn liedje” bezorg ik jou ook hier: https://youtu.be/i41qWJ6QjPI
Het staat er nu bij! Veel luisterplezier.
Hetzelfde leven maar andere mind set
Dag Ymi,
Bedoel je hiermee dat je merkt bij jezelf dat je er nu met een andere mindset instaat?