14. Angst Loslaten/ ROUW
Webinar
14. Angst Loslaten/ ROUW
Masterclass: Laat Angst Los & Leef!
Kijk eerst naar deze masterclass aub, daarna kan je verdergaan met de oefeningen hieronder.
Template met oefeningen.
Na de masterclass kan je met dit werkboek verder aan de slag! Via onderstaande gouden knop kan je het downloaden en ook uitprinten. Werk alle oefeningen volledig op jouw tempo uit, neem helemaal de tijd die je hiervoor nodig hebt. Als je vragen hebt, kan je die stellen onderaan op deze pagina bij de reacties.
Na het openen kun je deze PDF ook printen.
6 snelle tips om te ontspannen.
Deze 6 tips gaan jou écht helpen om angst los te laten en met heel jouw lichaam in de ontspanning te komen. Print deze pagina uit en ga consequent oefenen. Luister ook naar de video, daar leg ik alle oefeningen stap voor stap uit, zodat het helemaal helder is. Succes!
Na het openen kun je deze PDF ook printen.
ABC tekening.
Het moment van de waarheid! Weet je nog de ABC tekening uit de masterclass? Kon jij A met A, B met B en C met C verbinden zonder dat de lijnen elkaar kruisten? In deze video laat ik je zien hoe het dus wél kan. Ik leg je ook uit waarom je dit inzicht mag meenemen in jouw dagelijks leven.
Hey Veerle,
Ik heb deze masterclass in een paar dagen gedaan.
De ABC oefening had ik al gezien in een andere webinar en ken de oplossing al.
Ik herken veel dingen van de 9 sleutels. Het is allemaal niet gemakkelijk om die angsten te lossen.
Ik merk dat ik angst heb in men zelfvertrouwen, angst om nieuwe mensen te leren kennen, angst om over iets te praten….
Ik heb gisteren een hele grote angst ontdekt, ik ging uit het huis want mijn ex ging komen rond 11u. Ik had nog vlug boodschappen gedaan en moest mijn valies nog maken. 10u50 merk ik dat ik zenuwachtig wordt en precies hartkloppingen krijg… ik krijg stress. Omdat ik misschien mijn ex tegenkom, omdat ik niet goed weet hoe ik me moet gedragen. Wat ik moet zeggen….
Ik merk ook als ik dan bij andere mensen over mijn situatie vertel (vb bij de jurist) alles kan vertellen en uitleggen en overkom als een sterke vrouw. ( mijn ouders waren mee en zeiden mij dit ook dat ik het goed kon uitleggen)
Mr is dit dan een soort masker dat ik opzet?
Als ik dan thuis ben en over dingen praat krijg ik de angst, over me heen en dan ook over alles wat ik kwijt ben. Hoe ik het ga doen…ik kan dan ook precies niet meer logisch nadenken en dingen onthouden.
En dit heb ik ook als ik men ex zie of samen moet zitten bij de bemiddelaar.
Nu moet ik voor mezelf opkomen als we onze volgende afspraak hebben. Ik moet opkomen voor mijn rechten, opkomen voor mijn kinderen, opkomen voor de prijs van het huis…
Al die dingen voor opkomen zodat ik later geen spijt heb van de dingen die ik niet heb aangevochten.
Ik moet me sterk maken en proberen verwoorden. Ik moet mezelf op de eerst plaats zetten. Ik heb dit niet gekozen .
Als hij niet akkoord gaat zal het een volgende stap zijn bij de jurist. Dus die zekerheid heb ik dat ik kan worden bijgestaan.
Ik heb me nu bij de apotheek drupjes (plantaardige) gekocht voor de stress zodat ik minder stress heb bij de bemiddelaar.
Ik vind het ook raar die angst, mr ik heb ook denk ik die schrik altijd wat gehad als ik iets moeilijks moest zeggen tegen mijn ex dat ik emotioneel werd. Bang van zijn reactie. Misschien daarom dat ik niet altijd mijn gevoel wou zeggen of hoe ik tegenover iets stond. Zit misschien in mijn innerlijke kind, de schrik om iets te moeten zeggen?
Mijn basis angsten zijn: angst voor verlies van war ik heb, angst voor kritiek en afwijzing, angst om alleen te zijn.
Alleen zijn is dan de angst dat ik ook alleen ga blijven. Het doet me wel eens goed om alleen te zijn mr ik ben niet gemaakt om alleen te blijven.
Ik zit dan in de overlevings strategie, innerlijke kind en innerlijke criticus.
Ik heb ook angst om niet goed genoeg te zijn
Angst om te falen/ afgewezen te worden: niet goed genoeg, ideaal persoon willen zijn, perfectionistisch.
Als ik een slechte partner ben wat doet dit met mij…
Wat gebeurd er: dat ik mezelf niet goed genoeg voel…
Ook bindingsangst om me weer open te stellen, verlatingsangst om ook alleen te blijven… ook de angst om weer gekwetst te worden zit in mij, wie kan ik nog vertrouwen, wie bedoeld het goed…
Eigenlijk alles wat in de materclass aanbod komt spreekt precies over mij.
Merk in de oefening dat mijn eigenwaarde ook niet sterk is…
Ik wordt niet gezien…
Wanneer voel jij je kwetsbaar, dan denk ik aan wat ik al heb beschreven hierboven als ik mijn ex tegen kom. Ik hoop in de toekomst dat ik me sterker ga voelen tegenover hem. En hem wel in de ogen kan kijken.
Proberen om uit die vicieuze cirkel te komen…
Leren loslaten.
Bij de oefening daarop was ik zo ontspannen dat bijna in slaap viel 🤭 dus die doe ik nog eens opnieuw.
Merci voor de feedback. ♥️
Sylvie,
Goed dat je dit opgesplitst hebt in delen, want het is best een hele boterham.
Confronterend om je zo bewust te zijn van het feit dat je angst voelt om de man te ontmoeten waar je zoveel jaren mee bent samen geweest .
Kan je doorvoelen waar dat dan precies over gaat? Waar ben je bang voor?
Bij de jurist kom je op voor jezelf. Is dat dan een masker opzetten het sterk zijn?
Of kan je daar net wel zijn wie je werkelijk bent? En ga je in een overlevingsstrategie in het bijzijn van je ex? …. Belangrijk voor jezelf om ook hier verder bij stil te staan doorheen de training.
Weet je wel dat je ontzettend moedig bent? Je zet tenminste stappen om op te komen voor jezelf.
Die moed had ik destijds niet, ik koos voor het gemak en liet alles achter.
Dat is nu niet meteen het beste advies.
Op het moment zelf mss wel makkelijk maar heb het me vroeger vaak beklaagd.
Goed dat de oefening jou ontspanning kon geven!
Zeker herhalen zou ik zeggen.
En print het werkboek uit, ga ook daarmee aan de slag.
Leg niet teveel op 1 hoop Sylvie, je doet het goed.
Stap voor stap.
Veerle
Ik heb deze masterclass nu 2 keer bekijken. De eerste keer drong het niet tot me door, maar door wat er dit weekend gebeurt is, kwam ik tot de conlusie dat ik deze opnieuw moest zijn.
Door het doorvoelen merkte ik dat ik bang ben voor mijn ex. Angst heb voor haar reactie als ik iets zeg of opbiecht. Hierdoor ga ik in mijn overlevingstrategie en zet ik een masker op of laat haar “veronderstellingen” als waarheid terwijl ik weet dat het niet zo is. Langs de andere kant ook mijn innerlijke kind die bang is om niet gehoord, gezien te worden maar altijd beoordeeld te worden en niet goed genoeg bevonden. Ik heb nu pas tot door dat dit al heel onze relatie bij mij vast zat.
Ik merk wel dat ik enorm gegroeid ben. Ik ben op zich al veel meer in Volwassen IK. Ik heb mijn leven onder controle en ik ervaar veel rust. Enkel mijn ex weet regelmatig die gebroken tenen te vinden.
Ik heb deze teen (angst) tevens uitgedrukt naar haar aangezien ik bij haar ook op gebroken teen stond aangezien ik dit deed. Ik kon er enkel heel rustig onder blijven en zij niet, waardoor de kleinste kwam kijken wat er gebeurde en vragen waarom mama boos was.
Als ik een moeilijk gesprek moet aangaan met haar of wanneer deze angst naar boven komt ten opzicht van haar dan begin ik enorm te zweten.
Ik voelde ook dat mijn vader hier regelmatig kwam piepen bij deze gedachte (ervaring als kind zijnde). Altijd beter verwachten, schrik om mijn gevoelens te uiten, niet gehoord, gezien worden.
Ik zou dit nooit echter linken met faalangst… Maar blijkbaar is dit wel zo.
Ik heb bijvoorbeeld al schrik om te vragen dat zij een extra dag op de kids kan passen. Terwijl ik dit voor regelmatig doe. Dit is misschien al heel dom, maar mijn angst voor haar zit diep merk ik zelf. Maar mijn codependentie modus zal hier ook wel in mee spelen.
Angst voor afzijwing/kritiek
Bert,
Fijn om te zien dat jij meteen naar deze nieuwe versie keek van Laat Angst Los & Leef. Goed dat je jezelf ook de ruimte gaf om te herhalen, want de kracht zit écht in herhaling.
Whaw … wat een inzicht schrijf je hier neer!
Mooi ook om te mogen ervaren dat je merkt dat je gegroeid bent en je steeds meer jouw volwassen IK op jouw podium kunt stellen.
De uitdaging ligt erin om dit nu ook stapsgewijs bij jouw ex te oefenen, zodat je daar ook mag gewaar worden dat je bij jezelf kunt blijven. Leg de lag niet te hoog voor jezelf, maar wees lief en mild. Want bij haar zal dit wellicht het moeilijkst blijven om te doorbreken.
Bewustzijn is de 1ste stap, daar ben je!
Nu is het durven oefenen met vallen en opstaan.
Heb vertrouwen in jezelf. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd.
Je kunt het!
Van hart tot hart,
Veerle
De angsten die ik herken:
– Angst om opnieuw gekwetst te worden. Deze is erg groot. Ik ben zo geschrokken dat hij het uit heeft gemaakt dat ik onbewust toch de nare dingen die hij over mij heeft gezegd ben gaan ‘geloven’(dat is een te groot woord). Maar vanuit mijn perfectionisme ben ik aan het onderzoeken of er toch een waarheid in zit. En eerlijk gezegd zit daar geen enkele waarheid in. Ik diende alleen als spiegel zodat hij zijn eigen levenslessen aan moest gaan. Feit blijft echt dat hij onveilig gehecht was, en ik veilig (nu echter ben ik iets minder veilig gehecht dan ik was voor deze relatie, maar het verandert mijn naïviteit in een stukje realiteit. Ik hoef het niet meer op te lossen. Ik mag alleen de dynamiek herkennen. Zodat ik mijn voelsprieten uit heb staan bij een volgende kans in de toekomst.
– Om niet goed genoeg te zijn (al wel veel werk op gedaan). Daarom heb ik perfectionisme als overlevingsmechanimse ontwikkeld. Ergens voel ik dat dat ook de reden is dat ik deze cursus doe. Ik wil mijn shit opgelost hebben voordat ik een ander ermee belast. Maar mijn grootste inzicht uit dit webinar is dat je emoties alleen kunt herkennen en doorvoelen. Er bestaat geen moment in je leven dat je emotie-vrij en weer helemaal happy the pappy bent. Als ik bereid ben om een nieuwe relatie te starten, kan dat alleen als ik weer bereid ben om getriggerd te worden. Dan zal ik dus moeten vertrouwen dat mijn volwassen-ik mijn emoties kan doorvoelen en daar mee om kan leren gaan. Wel heb ik geleerd dat ik de problemen van de ander niet meer hoef op te lossen. Wat een opluchting is dat!
– Angst om afgewezen te worden:
Daar zit minder lading op. Ik kan echt voelen dat hij vooral wat dingen had die hij aan moest kijken. Alleen. Er is niets mis met mij. We hadden wel een dynamiek in verlatingsangst en bindingsangst die ik verder wil onderzoeken.
– Angst om alleen te zijn. Ik vind het ook fijn om me-time te hebben en ‘met mezelf te zijn’. Maar ik ben lange tijd alleen geweest en toen ik met hem was, was ik zo opgelucht waardoor hij dat overweldigend heeft ervaren. Bizar eigenlijk want in het begin voelde ik mij overweldigend door alle liefde die over mij heen uitgestort werd. Nu mis ik plezier en mensen om mij heen.
– En angst om misbruikt te worden in mijn kwetsbaarheid. (zie hieronder).
Wat is jou grootste klacht over je ex:
Ik voel mij misbruikt, omdat op de momenten dat ik kwetsbaar was en mij open heb gesteld hij gesloten is gebleven en mijn kwetsbaarheden heeft gebruikt als projectie om zijn eigen angsten niet te doorvoelen. Ik voel mij gebruikt daardoor, niet rechtvaardig behandeld. Mijn grootste angst is dat ik niet meer kwetsbaar durf te zijn en niet meer de moed heb om mijn behoeftes te delen met een volgende partner. Ik wil dat opnieuw gaan opbouwen met anderen. Stap voor stap. Maar er zijn weinig mensen waar je zo open en eerlijk over je gevoel kan praten. Toch doe ik het en heb laatst nog een goed gesprek met mijn schoonzus gehad.
Wat is jouw kwetsbare deel dat daaronder zit?
Ik voel mij niet gezien. En dit deel komt uit mijn kindertijd wanneer de gesprekken altijd over mijn oudere broers en zus ging. Er werd mij nooit gevraagd hoe het met mij ging en ik begreep de volwassen onderwerpen ook niet. Ik moest samen met mijn jongste zusje vooral gehoorzamen en mijn bord leegeten.
Wanneer voel je je gekwetst?
Ik mocht niet moe zijn van hem. Dan maakte hij me wakker.
Als ik ziek was, keek hij niet naar mij om, er was geen extra aandacht of zorg voor me, terwijl ik dat wel vanzelfsprekend vond. Als ik dat uitsprak voelde hij zich weer niet goed genoeg en schoot hij in de verdediging.
Ik mocht niet sjagrijnig zijn of iets dergelijks, of mijn dag niet hebben. Dan kon hij volledig escaleren.
Ik voelde mij niet gezien door hem. Ik ben moedig genoeg geweest om mijn kwetsbaarheden met hem te delen en te doorvoelen welke patronen of onbewuste gevoelens er bij mij aan ten grondslag lagen. Die deelde ik met hem. Maar hij kwam niet over de brug met zijn aandeel. Hij stelde zich niet open op. Hij kon daar niet mee omgaan en had alleen oog voor zijn eigen grotere trauma’s, waardoor mijn minder goede momenten er niet mochten zijn. Doordat hij niet kon delen met mij wat hem dwars zat, heb ik niet de kans gekregen om anders met dingen om te gaan. Simpelweg omdat ik het niet wist.
Dit is precies wat ik mijn eerste ex heb ontnomen. Daar voel ik mij schuldig over, omdat ik degene was die het uitmaakte en hem geen kans heb gegeven om bij te draaien.
Terugkijkend om mijn jeugd heb ik vroeger wel de zorg gehad die ik nodig gehad. Mijn ouders hadden vijf kinderen, maar zij hebben zo hun best gedaan om hun aandacht te verdelen. Toch voelde het vaak dat ik iets niet goed genoeg deed. De badkamer was niet schoon genoeg, de afwas was niet goed genoeg gedaan. Het kon altijd beter. Daarom is mijn overlevingsmechanisme perfectionisme geworden. Ook voelde ik mij niet gezien in relatie tot mijn broers en zussen en was mijn vader de dominante man aan tafel die je niet uit laat spreken. Ik vind dat tot op de dag van vandaag nog vreselijk irritant als mensen mij niet uit laten praten of voor mij dingen gaan invullen. Ik heb laatst wel een gesprek gehad met mijn ouders hierover. Dat was fijn en goed. If you blame them, blame for the good and the bad. Het geeft mij inzicht.
Wat als ik mij wel kwetsbaar op stel.
Ik deel mijn inzichten wel met vriendinnen bijv. of schoonzussen. Dan komt er wel een open gesprek en nooit een afwijzing. Altijd worden er tranen gedeeld en delen zij ook hun onzekerheden. Ik denk dat dat heling is. Niet alleen voor mij, maar ook met mijn gesprekspartner. Maar dat zijn voornamelijk vrouwen…. Durf ik ook mijn kwetsbaarheden te delen met mannen? Nog niet. Nou ja de eerste stap is dan maar om het hier te delen….
Colinda,
Wat heb jij dit weer mooi uitgewerkt. Je mag echt trots zijn op jezelf dat je zo sterk bent in jouw zelfreflectie.
Heel waardevol dat je kunt zien bij de angsten die je (nog) voelt, wat eronder zit.
Je ziet ook wat ‘jouw lessen’ waren …
Ik ben dankbaar voor jouw inzicht … Emoties mogen er zijn. Het is niet zo dat je moet streven naar “happy the peppy” … Alles mag er zijn, zonder oordeel. Wanneer je dat kunt, is dat echt een verrijking in je leven.
Je hoeft het idd niet meer op te lossen voor ‘de ander’. De gedachte dat je dat eventueel zou kunnen is een illusie. Dus kan me heel goed voorstellen dat dit echt voelt als een opluchting.
Ik begrijp jouw idee rond het ‘misbruikt zijn’, maar wat als de dynamiek voor jou een keiharde uitnodiging was om te leren wat je nodig hebt om bij jezelf te blijven?
Hoe voelt dat als je er zo naar kijkt?
Heel pittig om te beseffen dat jouw emoties er eigenlijk niet mochten zijn in jullie relatie en dat daarmee ook nog eens jouw oude pijn van ‘niet gezien en niet gehoord’ aangeraakt werd.
Feit dat hij zijn emoties niet met jou kon delen, zegt helemaal niks over jou. Wat als jij nu eens meer de focus op jezelf zou houden ipv met de ander. Zou dat de spiegel kunnen zijn?
Is schuldgevoel hier dan nog op zijn plaats?
Wat fijn dat jij jouw proces kunt delen met vriendinnen en dat dit dan ook zo warm onthaald wordt.
Goed dat je hiermee ‘oefent’, want er zijn heus wel mannen waarmee je dat ook kan!
Wanneer jij je ware zelf helemaal omarmt zonder oordeel, zal je in staat zijn om die mensen aan te trekken.
Blij dat je schrijft ‘nog’ niet, want volgens mij staan er nog veel mooie zaken op jou te wachten in je leven.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
Het is dan eindelijk zover. Ik ga kijken of ik nogmaals de webinar kan kijken en tegelijk een reactie kan sturen. Ik heb volgens mij maanden van weerstand gehad om hiermee verder te gaan. Niet dat ik heb stil gezeten. Ik heb een klein beetje geleefd. Ben actief geweest op de FB Kracht groep, zelfliefde gegeven, nieuwe mensen leren kennen via meet5 en hiermee wat los vast contact aan het opbouwen, maar ook weer enorm verdriet gekend door het kennis nemen van een nieuwe liefde in het leven van mijn ex.
Ik weet dat ik mijzelf niet moet vergelijken met haar, maar vanwege grote angsten is dit een grote valkuil voor mij. Ergens weet ik dat het gedaan is. Er geen weg meer terug is. Maar de toekomst is voor mij een grote onzekerheid, en vanuit mijn codepententie en geen beslist recht is mijn enige zekerheid mijn ex. Terwijl ik al zoveel stappen gezet heb en mijn eigen beslissingen neem. Trots op deze fase ben en door wil zetten. Alleen mij onderbewustzijn houdt mij enorm tegen. En de trots wil ik graag delen als klein kind. Maar daar zit niet echt iemand op te wachten. En mis dus heel intens een face to face contact waar ik dit kwijt kan. Online is fijn maar ik mis gewoon nog die extra touch van face to face. Wellicht dat dit ook een soort bevestigingszoektocht is. Maar ik kan met name mijn trots niet kwijt.
En dan val ik terug naar mijn ex als enige waar ik mijn trots kwijt durf te geven. Hoe triest is dit. En daarom kan ik haar moeilijk loslaten, en zeg dat ik haar zo terug zou willen. Terwijl ergens iets in mij weet dat het niet meer zal zijn. En ik boos op haar ben door welke hel zij mij stuurt. Maar die dus niet kwijt kan. Tegen haar. Face to face. De drang hiervoor is dat ik het onrecht, de onmacht, ik haar wil zeggen. Zij mag voelen en zien dat ik dit ervaar … ik weet dat het niet haalbaar is en ik dit niet nodig zou hoeven hebben, .. maar mijn gevoel van wraak is aanwezig en in mijn beleving kun je dat alleen ftf. En dan mag ze oprotten.
Angst: teruggetrokkenheid, zwijgzaamheid, verdriet, ..
Wellicht is de angst wel voor het niet weten wat het met mij doet als ik alles doe conform de cursus en dan niet weet hoe ik eruit kom. En weerhoudt mij op te starten .. terwijl ik dan op ander gebied wel mijn stapjes maak. En uiteraard zit in dit alles ook veel uit het jeugd trauma verborgen .. en dat kan ik allemaal moeilijk kwijt.
7 basisangsten:
1e iemands liefde te verliezen
2e angst voor kritiek en afwijzing
3e angst voor verlies van wat we hebben
faalangst is er wel, de afwijzing en het uitgelachen worden is de trigger om mij terug te trekken en afgewezen te worden. Dus de lat ligt wel hoog ja. Maar gelukkig ligt deze steeds bewuster lager. Een twee werelden. Thuis alles top in orde. Buiten de deur steeds vaker losser …
Wil mij graag straks weer binden. Maar dat zal moeten groeien om ook de BA en VA te overwinnen.
Klachten:
Te afstandelijk – van vrouw naar mama ( en mama en papa knuffelen niet meer, dat hoort niet t.o.v. de kinderen)
Ik word boos – hallo er is meer dan alleen het gezin, er is ook nog het koppel
Ik voel mij eenzaam – en dan groei je uit elkaar
Ik ben een last – wil meer dan papa zijn, ben ook nog man en jij vrouw.
Ik ben niet gewenst – zij wilde alleen aandacht voor de kinderen (is ook toegegeven)
Ik word niet gezien – als zij even geen mama wilde zijn kwamen eerst de sociale kontakten
Er is iets met mij aan de hand – het zal wel aan mij liggen zal iets fout doen
Ik durf mij kwetsbaar op te stellen, dit wordt mij vaak meegegeven. Dat ik mij open en kwetsbaar durf op te stellen. En ja er is angst en tegenslag geeft meer sluiting. Maar het denk ik ook innerlijk is en niet zo zeer dat de buitenwereld mij kwetst.
Neem heel vrij deel aan activiteiten wat ik vroeg niet durfde, dus top. Maar tuurlijk wil ik dat dit meer groeit.
Eenzaamheid zo thuis is er niet meer zo. Maar die eenzaamheid komt nog heel vaak om de hoek als ik weg ben geweest en plezier heb gehad. En dan alleen thuis te komen. Kan mijn plezierige ervaring niet kwijt. Gelukkig heb ik twee knuffels om te knuffelen of vast te houden. Dat geeft veel kinderlijke innerlijke rust. En schaam mij er niet voor, op mijn 54e. Hihihi
De angst om nooit meer gelukkig te worden. Weet ik niet. Op dit moment worden andere emoties meer overstemt. Hoewel ik graag een nieuwe partner zou willen hebben. En daar echt gelukkig mee te zijn. Te ervaren dat het ook anders kan, en dus makkelijker het proces kan doorlopen om het verleden af te sluiten.
En dan meer ruimte te hebben om nog verder te ontwikkelen. Door de liefde, ondersteuning, geloof, stimulans etc.
Ik weet het niet meer is voor mij de grootste, omdat het leven, en al helemaal nu, een constante roalercoaster is. Er is geen constante lijn die stabiliteit geeft. Er zijn echt momenten dat ik innerlijk in balans ben. Ook al ben ik alleen en is mijn wereldje klein. En voel mij dan happy. Maar ook hierin is constant beweging. En dat vraagt energie die ik niet afdoende heb, als buffer om die motion op te vangen. En maar met moeite kan opbouwen.
Zoals jij weet ben ik een tikkeltje anders. En er is door een medium gezegd dat ik dit moet omarmen daar het in mij zit om echt gelukkig te worden. Maar het wordt ook afgewezen door de maatschappij. En heeft veel kapot gemaakt. Het is moeilijk om dit dan te omarmen om gelukkig te zijn. Dat is een enorm innerlijk gevecht.
Mijn angst voel ik rondom de hartchakra, met hartkloppingen. En kan dit rustig maken door diep in te ademen. En als ik eraan denk, zeg ik dat het ok is.
Mijn grootste weerstand in deze module is denk ik geweest, dat ik weer een stap verder geraak met het loslaten van haar. En dat ik dan nog meer alleen ervoor sta. En al mijn angsten alleen aan moet gaan. Los van het feit dat ik haar gewoon niet kwijt wil. Maar dat is het wel. Zij komt niet meer terug. En zal al mijn angsten alleen moeten gaan overwinnen. Zelf beslissingen nemen, wat ik nooit heb mogen doen van kinds uit.
En toch doe ik al zoveel alleen en voel ik geen angst hierin. Tuurlijk wel een beetje, met allerlei grondslagen die daar aan ten gronde liggen. En ben er dan ook trots op als ik dit zo tegen jouw vertel. Maar realiseer mij te weinig dat ik dit ook hardop tegen mijzelf kan zeggen. En een schouderklopje kan geven. Die cirkel van angst neemt de haal met mij en ben niet helder voor het schouderklopje. Bewustzijn ..
De oefening ging niet goed. Mijn aandacht, gedachten gingen compleet naar haar faalangst en hoe liefdevol haar hierin zou willen helpen. Dus de hartkloppingen liepen alleen maar op. En zit nu gefronst deze laatste zin te schrijven.
Het is laat en ga er een eindje aan breien. Dankjewel Veerle. Deze webinar zal ik nog vaker doorlopen. Maar ik kan door. Met de volgende webinar. En daar ben ik trots op. Ik wil graag mijn brief gaan schrijven, zodat ik kan beginnen aan de A van aandacht.
Ik wil kiezen voor het onbekende, en zoek moed om door te zetten. Hierin zal ik veel oude wonden en trauma’s moeten behandelen met zelfliefde om ook de angsten te overwinnen. Wat ik mis is een ftf korter bij mij. Maar het universum zal het goed bedoelen.
Dag Veerle en dankjewel weer.
Laurent,
Goed dat je beseft dat je in de weerstand zat om hiermee verder te gaan.
Top dat je die weerstand doorbroken hebt.
Je zat duidelijk ook in de flow om het van je af te schrijven, dat zal je ook goed gedaan hebben.
Schrijven = helen.
Daarnaast gebeurt er ook wel veel in je leven. Het moment waarop je te horen krijgt dat je ex een ander heeft brengt je meteen weer in de rouw en dikwijls ook bij een diepe onderliggende pijn. We zien namelijk dat bij veel mensen dit een moment is waarop de pijn van afwijzing getriggerd wordt.
“De enige zekerheid is mijn ex” … wat heb je nodig om te zien dat de enige zekerheid die je hebt in je leven JIJ ZELF bent????
Ivm het face to face contact die je mist …
De groep is idd een bonus bij deze training omdat verbinding in een rouwproces een must is…. Maar ook hier is het opletten dat je niet in de valkuil treedt dat de groep weer een afhankelijkheid wordt. Dus belangrijk hier ook voor jezelf om te onderzoeken wat jij nu precies mist in die verbinding?
Waarom is het zo belangrijk voor Laurent om zijn trots te kunnen delen? Kan je dat benoemen?
Het is normaal dat je angst voelt om verder te gaan in de training. Ons onderbewustzijn houdt ons ongemerkt tegen … dat wil ons veel liever bij de oude patronen houden want dat is de gekende weg dus ook het makkelijkst.
Maar jij weet ondertussen wel dat groei buiten jouw comfortzone ligt en dus niet makkelijk is.
Het in conflict liggen met jezelf en weerstand voelen is onderdeel van het proces.
Oordeel er vooral niet over maar accepteer het.
Misschien kan je ook nog even de tekst over weerstand die hier in de training staat lezen. (Vind je terug onder het kopje “weerstand”, net onder “videoserie”. )
Ivm je “klachten” ergens is het wel normaal dat die rollen in het begin vooral met baby’s wat veranderen. Maar in een gezonde relatie hoor je er allebei op toe te zien dat er balans is tussen mama-papa en man-vrouw. Daarom is het dan fijn om onderling jullie behoeften kenbaar te maken en vooral dan ook te onderzoeken hoe jullie aan elkaar kunnen voldoen. Helaas is het daar bij jullie duidelijk misgelopen … Ik voel al een paar keer dat je daar nog heel erg boos om bent. Je voelt je daar niet gezien en gehoord.
2 zaken dus Laurent. Boosheid is een emotie die gaandeweg zijn ruimte mag krijgen (3-delige webinar: boosheid loslaten), daarnaast is het stuk ‘niet gezien en niet gehoord’ een innerlijke kindpijn die je stap voor stap verder zal aanpakken in de module hechting.
Is het verlangen naar een constante lijn een te hoge verwachting? Misschien wel een illusie? Want in wiens leven is er nu 1 constante lijn? Wat betekent ‘zekerheid’ voor jou? Wat is jouw definitie daarvan?
Heel sterk dat je hier ook doorziet wat jouw grootste pijnpunt is, ergens weerstand voelen ook om door te gaan en misschien ook wel onbewust weerstand voelen tegen je beter voelen. Want stel je nu eens voor dat Laurent het wel kan zonder haar en dan misschien nog wel gelukkig is ook?
Interessant hé die gedachte …
Goed dat je nu als volgende stap die brief gaat schrijven. Er staat nog een document onder de module rouw met tips om jou hierbij te helpen. Heel veel succes en sterkte.
Enne … onthoud dat je dus wel ontzettend goed bezig bent en progressie maakt!
Gogogo.
Veerle
Onrust, spanning in nek, geen eetlust, piekeren, mooie inzichten gekregen,
tenen bloot
Ik vind haar te dominant
daarbij voel ik me nu reddeloos
kwetsbaarheid ; te behoudend /beschermend opgevoed en dus idd onzelfstandig
Goed om te zien dat je deze masterclass bekeken hebt Michel.
Begrijpelijk dat wanneer er geen evenwicht was in jullie relatie dat je je nu ontredderd voelt.
Maar … het geeft jou wel de kans om te groeien.
Om die dominantie bij een ander niet meer toe te staan en zélf uit je comfortzone te komen.
Sterk dat je ook ziet waar de basis ligt van jouw houding.
Onze hechting heeft daar idd een grote invloed op.
Weet dat het nooit te laat is om hiermee aan de slag te gaan.
Stap voor stap kom ook jij in jouw kracht Michel.
Wat was jouw grootste inzicht bij deze masterclass?
Hallo Veerle,
Ik heb de webinar bekeken, de buikoefening om angst los te laten lukte wel maar het drukkend gevoel op de borst ia nog niet minder geworden. Werd wel erg moe door de oefening.
Ik leef al zoveel mogelijk in het hier en nu, maar die grote levens/toekomst vragen blijven in mijn hoofd rond spoken,net als de nare en verdrietige herinneringen. Het perfectionistisch zijn herken ik wel, dat had ik ook maar nu laat ik het los omdat ik de energie er niet voor heb.
Wil zo graag rust in mijn hoofd.
Goed dat je jezelf de ruimte gaf Rika om deze oefening al een 1ste keer te doen. Lichaamsoefeningen zijn heel bijzonder en vragen ook energie, dus normaal dat je daarna best wel moe bent. Dat hoort erbij en is meestal een ‘goed teken’.
Sterk dat je jouw focus al zoveel als mogelijk op het NU houdt, het heeft in een rouwproces totaal geen zin om met grote levens- en/of toekomstvragen bezig te zijn.
Zag jij de masterclass over ‘de vragen’ al? Misschien dat dit wel een mooie volgende stap kan zijn hier in de training.
Rust in je hoofd krijgen is helaas geen quick fix, maar vertrouw erop dat dit echt wel komt.
De oefening van Dr. Kinslow is wel een hele goede oefening om consequent mee te oefenen wanneer je weer teveel aan het piekeren bent. Deze oefening staat onder masterclass nr. 3.
Komaan Rika stap voor stap kom ook jij hier doorheen.
Liefs,
Veerle
Angst: opgejaagd gevoel; diarre, geen trek in eten, zweten; en onrust
Karin, goed dat je deze masterclass bekeken hebt! Best wel een lange met heel veel informatie. Fijn om te lezen dat het jou ook mooie inzichten bracht.
Sowieso is het altijd aan te raden om met lichamelijke klachten ook naar de huisarts te gaan. Hij/zij kent jouw verleden en heeft jouw dossier, waardoor jullie samen kunnen aftoetsen wat jou hier nog kan helpen om die angst onder controle te krijgen. Er zijn heel wat natuurlijke middelen, waar ik nu als eerst denk aan de rescue spray van Bach die jou op acute momenten wat kunnen helpen.
Graag wil ik je ook nog uitnodigen of herinneren (want ik weet niet uit mijn hoofd of ik jou dit al gezegd heb) om de oefeningen ‘zenuwstelsel ontdooien’ te doen die onder masterclass nr. 33 staan. Ga hier zeker minimum 10 dagen mee aan de slag om resultaat te kunnen weten. Succes!
Van hart tot hart,
Veerle
Herkenbaar dat gevoel van ‘de eerste keer alleen zijn’, de muren komen inderdaad op je af.
In het begin heb je misschien wel mensen die spontaan contact met je opnemen, maar zoals je zegt dat verandert al heel gauw.
En ja, dan mag je zelf initiatief nemen om balans te vinden tussen het alleen zijn en toch ook onder de mensen zijn.
Fijn dat je iets hebt gevonden wat jou energie geeft!
Ik zou zeggen zing er maar op los.
Het was mijn eerste keer in mijn leven sinds de scheiding dat ik alleen was. Vreselijk vind ik het… De muren die op je afkomen, daar zit je dan met tal van afwijzingen, onbegrip, oordelen, … Maar niemand komt spontaan aan je deur bellen. Je vrienden en omgeving zitten in hun gezin… Er is maar 1 oplossing nl. zelf initiatief nemen en naar buiten gaan. Zaken plannen, doelen stellen, iets om naar uit te kijken. En super dankbaar dat de radio ooit uitgevonden is. Dat is het eerste wat ik doe als ik in mijn appt binnenkom, de radio aanzetten. Ook in de wagen vollen bak meezingen in de auto, geeft me voor even een supergevoel…
Gebroken teen ex: een mossel, negatie, doet alsof er niets aan de hand is.
Mijn gevoel: Ik voel me boos.
Mijn kwetsbare deel: Ik voel me genegeerd en onzichtbaar.
Goed om hier bewust te zijn van jouw kwetsbare deel, te doorvoelen wat het met je doet en dan ook reflectie te doen wat er precies geraakt wordt.
Want je genegeerd voelen gaat vaak naar een innerlijke kindpijn terug.
Herken je dat ook van vroeger dat jij je wel eens onzichtbaar hebt gevoeld?
Weet dat jouw vriendinnen het allemaal wel met goede bedoelingen zeggen, ze willen jou ook weer gewoon gelukkig zien Randi.
Dat de kids het nu moeilijk hebben is normaal, maar dat dit enkel en alleen door jou zou komen is wel beetje kort door de bocht.
Ik snap wel wat ze willen bedoelen, het is ons zinnetje “Wat je uitstraalt, trek je aan.” Wanneer de kids zullen voelen dat je relaxter met de situatie van hun papa’s kant omgaat, zullen zij daar ook in zakken. Maar dat gaat niet in een vingerknip he, dat is jouw rouwproces waar iedereen wat meer begrip voor mag opbrengen.
En ja, wat jouw vriendinnen betreft… rationeel en zelf geen scheiding meegemaakt … meer kan je niet verwachten denk ik van “goede raad”.
Weet heel goed waardoor ik zo kritisch voor mezelf ben. De opvoeding heeft me dat geleerd. Ik mocht geen teken van zwakte tonen en de lat werd hoog gelegd door mijn moeder. Was woensdagmiddag nog met twee vriendinnen gaan lunchen en gaven me ‘goedbedoelde raad’ ivm eerste rouwproces. Dat ik moet loslaten dat mijn ex zich zo snel op Tinder gezet heeft en er meteen een lief aan overgehouden heeft. Dat hij me tenminste niet bedrogen heeft… en dat het aan de aard van het beestje ligt of je dit allemaal kan relativeren of niet! En dat de kids het nu zo moeilijk hebben ligt voor een stuk aan mezelf omdat ik ongeluk uitstraal… Er zijn zoveel kinderen die dit meemaken… Als je dit allemaal te horen krijgt begin je toch aan jezelf te twijfelen. Maar het zijn twee heel rationele dames en ze beseffen niet wat een scheiding allemaal inhoudt.
Top dat je weer even de tijd nam om naar een webinar te kijken Randi.
En idd er lopen 2 rouwprocessen door elkaar, wat het extra pijnlijk maakt want er worden onderliggende pijnen door naar boven gehaald. Het gevoel van afwijzing …
Waarom krop je de frustraties en de boosheid op?
Kan je ze ook toelaten?
Wat mag er gezegd worden dat voor jou als een opluchting zou kunnen voelen?
Bijzonder dat je dan nu net op dit moment dit webinar erbij nam, niets is toeval zeg ik altijd.
Dit is wat je nu op dit moment nodig hebt om uit de vicieuze cirkel te komen, stap voor stap.
Moedig van jou om jezelf de ruimte te geven om het 2de rouwproces hier ook te doorvoelen … Jouw tranen zijn begrijpelijk.
Wees mild voor jezelf Randi, het is niet niks waar je doorheen gaat.
Wees niet zo kritisch!
Jouw frustraties mogen doorvoeld worden, want van wie of wat moet jij zo sterk zijn?
Dit was een zeer leerrijke module voor me en kwam op het juiste moment. Voel de laatste dagen dat ik veel oude frustraties en boosheid op twee fronten (twee rouwprocessen tegelijk) opkrop en erin blijf hangen. De vicieuze cirkel die hier in de webinar besproken wordt geeft me inzicht om het gepieker en bijhorend gevoelens af te blokken. Ook de oefening angst loslaten was confronterend. Hierbij een beeld en situatie van het tweede rouwproces in gedachte genomen met als resultaat gevoelens van veel pijn, teleurstelling en verdriet welke doorvoeld werden met tranen als gevolg. Ik scoorde in het begin van de oefening een 9 daarna een 7. Ook het verhaal van de wolven gaf inzicht en was op zich niks nieuw en ik weet wel wat ik moet doen om positiever in het leven te staan maar ik raak in mezelf gefrustreerd dat het me nog niet lukt.
De oefening angst loslaten was voor mij erg heftig. De situatie die ik voor me zag gaf me een cijfer 10.
Ik voelde mijn hart steeds sneller gaan naarmate jouw woorden binnen kwamen.
Emotioneel, hartkloppingen, een gevoel dat ik zou willen schreeuwen en bewegen. Voelde het in mijn keel. Alsof ik aan het vluchten was, om de pijn maar niet te voelen en uit de weg te gaan.
Het gevoel aan de kant te zijn gezet, vernederd, minderwaardig en niks waard te zijn. En daar was de ontlading ! Een bevrijding! Huilen tot schreeuwen toe. Door het ademen bracht ik mezelf weer tot rust en zei ik met een glimlach: Je hebt het goed gedaan! Ik ben er voor je. Het lichaam werd weer rustig. Mijn cijfer was gedaald naar een 4. Hele bijzondere ervaring.
Daarna het verhaal van de wolven….. het klopt als een bus. Ook deze raakte mij door in te zien dat ik jarenlang de slechte wolf heb gevoed. Door mijn negatieve spiraal. Niemand deugd, niemand vindt mij leuk, ben het niet waard…..
Nu voel ik meer liefde, moed, begrip en kracht om dit door te geven aan de goede wolf.
Cindy,
Wat moedig van je dat je ondanks de heftigheid van deze oefening toch door hebt gezet!
Heel sterk dat je ook jezelf de ruimte hebt gegeven om te doorvoelen, om alles toe te laten wat de nodige ruimte mocht krijgen.
Duidelijk dat jouw lichaam idd in een vlucht reactie kwam, maar je bent gebleven.
Hoe trots mag je daar niet op zijn?!
Blij ook om te lezen dat je het huilen en het schreeuwen ook hebt toegelaten!
Want dit is net wat ook zorgt voor de ontlading.
Je hebt dus geen trauma reactie ingezet zoals fight-flight-freeze maar je bent er volledig doorheen gegaan.
Echt top van je.
Mooi om te zien dat je nu hebt mogen ervaren dat jouw volwassen lichaam dit aankan Cindy!
Ik ben zo blij om jouw ervaring te lezen.
Bedankt om dit met ons te delen.
Fijn ook dat het verhaal van de wolven jou een inzicht mocht brengen.
Stap voor stap mag jij jouw goede wolf nu meer voeden.
Dikke knuffel!
Veerle
De oefening angst los laten vond ik fijn.
Ik begon met cijfer 8 en eindigde met cijfer 4.
Ik werd emotioneel over het woord bedrogen,en angst voor de toekomst kwam ook in me op
Angst alleen verder te moeten.
Ik voelde verdriet maar ook angst, onrust.
Dat voelde ik in m’n buik en keel.
Toen ik ging voelen en met m’n gedachte erheen en de ademhaling deed ,de spanning en angst loslaten
Merkte ik dat de spanning en angst zakte en het onrustige angstgevoel (dat is z’n naar gevoel) in m’n buik echt een stuk minder werden.
Erg blij met deze oefening
Die zal ik vaak toepassen.
Ook het verhaal van de 2 wolven vind ik leerzaam.
Groetjes sandra de wilde
Wat een mooi resultaat heb je mogen voelen en dit bij jouw 1ste keer al dat je deze oefening hebt gedaan Sandra!
Begrijp heel goed die angst om alleen verder te moeten, ik heb die ook gekend en denk dat er veel K.R.A.C.H.T.-mensen zijn die dit herkennen.
Goed dat je de emoties kunt benoemen en dat je ook kunt zeggen waar je dat voelt in je lichaam.
Ons lichaam is een belangrijke raadgever, en als we er ons bewust van zijn van alles wat we voelen, dan kunnen we dit ook zien als een uitnodiging om even een moment van zelfrelfectie te nemen.
Ik ben blij dat jij ook blij bent met deze oefening.
Hou deze in je achterhoofd om regelmatig eens te herhalen Sandra.
En ja, het verhaal van de 2 wolven, is ééntje die je wellicht nooit meer zal vergeten.