Hallo Veerle,
Ben onlangs gestart met de K.R.A.C.H.T. methode. De codependentietest gaf een score van 35/60. Dat viel me eerlijk gezegd nog mee, omdat ik een hogere score verwacht had.
Bij de batterijentest scoorde de emotionele batterij het laagst. Na een paar hele slechte weken is mijn energie weer prima, ik wandel elke dag en probeer daarnaast ook nog regelmatig te sporten en vrienden te bezoeken. Ik ben nog wel vaak verdrietig en boos om wat er niet meer is en denk dat ik nog in de primaire rouw zit.
Bij de weerstandstest nam ik mijn ex in gedachten en merkte dat de cijfers hoog waren en niet naar beneden gingen. Dit komt denk ik omdat we (waarschijnlijk nog voor langere tijd) in 1 huis moeten wonen en ik zo teveel van dichtbij zie hoe hij zijn “nieuwe” leven invulling geeft met een nieuwe (veel jongere) vriendin die ook nog eens een bekende van ons is en met haar alle dingen doet die wij ook samen deden. Zijn nieuwe schoonouders zijn zelfs vrienden van ons. Dat vind ik erg moeilijk, ook voor onze kinderen en ik weet nog niet goed hoe ik hiermee om moet gaan om dat los te kunnen laten. Ik hoop en heb er vertrouwen in dat de K.R.A.C.H.T methode mij daarbij zal helpen.
Petra,
Goed dat je er meteen bent ingedoken.
Kan me voorstellen dat je het een ‘fijn’ resultaat vond bij de codependentietest, zeker als je een hogere score had verwacht.
Ik hoop dat je het een boost geeft om ermee aan de slag te gaan. Alles in de module hechting is hiermee verbonden, dus eens je met die module én de bijhorende masterclasses bezig bent zal je zien dat je dat stap voor stap zal doorbreken.
Top dat je de draagkrachtoefening met de batterijen ook reeds hebt gedaan. Weet dat deze oefening een momentopname is, het is vooral de bedoeling om te kijken naar de batterij die op dat moment het meest leeg is.
Dat is bij jou nu de emotionele. Wat kan je doen, een kleine stap, om deze batterij alvast wat meer op te laden?
Fijn om te lezen dat jouw energie weer wat hoger ligt. Dit schreef je 22/11 , vorige week vrijdag dus. Ik herinner me dat je in jouw mail gisteren aan mij schreef dat het weer wat minder met jou ging. Wat was de reden waarom je je in die 5 dagen weer wat voelt zakken. Kan je dat benoemen?
Weet dat het normaal is wanneer je nu nog in de primaire rouw zit, geef jezelf alle ruimte om de volledige module rouw met alle bijhorende masterclasses te doorwerken. Je zal zien dat jouw emoties zeker nog op en neer zullen gaan, want dat hoort erbij. Maar … wanneer je actief rouwt (wat je doet als je met deze methode bezig bent) zal je zien dat de ups langer zullen duren dan de downs.
Weet ook dat je dus de downs mag accepteren zonder oordeel, wees lief en mild voor jezelf.
Een rouwproces na een scheiding is niet niks, maar wanneer je jouw verdriet toelaat ontstaat er ruimte voor geluk.
Het is best pittig om nu nog onder 1 dak te wonen en daar nog niet meteen een uitkomst voor te hebben. Je wordt er dagelijks mee geconfronteerd met ‘zijn ander leven’, wat er eigenlijk voor zorgt dat het voelt alsof de wonde telkens weer opengereten wordt.
Ik hoop voor jou dat deze situatie niet te lang meer moet duren …
Focus je niet teveel op ‘loslaten’ dat is zo’n vaag begrip … Wanneer je hier alles doorloopt zal je sowieso een manier voor jezelf vinden hoe je het ‘anders kunt vasthouden’.
Heb vertrouwen in jouw proces, je kunt het!
Succes verder met de volgende webinars en modules.
Van hart tot hart,
Veerle
Hai Veerle,
mijn batterijen zijn allemaal halfvol behalve de emotionele, deze is maar 20% vol.
Wel merk ik dat vrienden niet naar mij toekomen met vragen hoe het gaat. Dat is misschien ook wel teveel verwacht.
Om te kunnen ontspannen vindt ik heel lastig. Ik heb nu een logeerhondje waar ik echt kilometers mee loop nu en dat vindt ik heerlijk met dit mooie weer.
Ook sport ik en lees graag.
De balpen duwde ik heel erg van me af, en maakte me boos. Onmacht gevoel.
Mijncijfers heb ik met mijn ex in mijn achterhoofd gedaan 5,4,4,4,2.
Ik heb hem nu bijna 3 weken niet gezien en dat gaat voor mij prima. de felicitatie voor mijn verjaardag was een kil appje “wil je van harte feliciteren met je verjaardag”.
Hier heb ik hem voor bedankt en geappt dat ik hulp heb gezocht waar ik me goed bij voel.
Zijn reactie was fijn om te horen! goed bezig, en heb ik geinformeerd hoe het met hem gaat waarop hij aangaf dat hij nog steeds ziek is van hoe het gegaan is maar fijn dat hij een berichtje van mij krijgt.
Dit was een week nadat ik hem weggestuurd had.
Ik merk dat ik veel meer energie heb gekregen omdat ik hem nu “negeer” ik hoef niets met of van hem.
Waardoor ik merk dat ik (op de zorg van mijn 9f2 jarige moeder) eindelijk aan mezelf toekom.
Pffff dat geeft ook rust en veiligheid.
Weet alleen niet hoe ik me voel als we elkaar tegen komen of elkaar spreken. Dat probeer ik zo mogelijk ook uit de weg te gaan.
Weet ook niet hoe hij erin staat nu.
Sylvia,
Goed dat je deze draagkrachtoefening ook reeds hebt gedaan. Weet dat deze oefening een momentopname is, het is vooral de bedoeling om te kijken naar de batterij die op dat moment het meest leeg is.
Dat is bij jou nu de emotionele. Wat kan je doen, een kleine stap, om deze batterij alvast wat meer op te laden?
Goed dat je veel beweegt en gaat wandelen, straks ga je het logeerhondje nog missen.
Balpen: goed dat je hier jouw emotie kunt benoemen. Misschien is het een idee om hierna de webinars over boosheid loslaten te bekijken?
Whaw top om te zien dat die weerstand oefening wel goed werkt bij jou aan de cijfers te zien hoe het gezakt is.
Het zakelijke bericht op jouw verjaardag is idd heel erg kil. Begrijpelijk dat daaruit nog enig heen en weer gestuur is ontstaan … Goed dat je niet in de emotie bent gegaan en hoop dat het daarna weer is stilgevallen? Want het gaat om jou en jouw energie en het doe je duidelijk goed om afstand te nemen.
Het is zo ontzettend waardevol dat je nu eindelijk ook aan jezelf toekomt!
Probeer ‘wat als’ los te laten. Want dat zie je dan wel weer op dat moment, het heeft geen zin om daar op voorhand over te speculeren, want 99,9% loopt het dan toch helemaal anders dan je in jouw gedachten had.
ik heb het webinar over rouw en weerstand gevolgd, wat me direct opvalt, is dat ik door direct een nieuwe relatie aan te gaan na mijn scheiding, het gevoel krijg dat de primaire rouw en het verlies van mijn ex-partner te weinig aandacht kreeg in vergelijking met de secundaire rouw waarbij het verlies van alle vrienden, verlies van financiële vrijheid, het missen van mijn kids etc enorm naar de voorgrond kwam. door het hebben van een nieuwe relatie heb ik misschien te weinig woorden en ruimte gegeven aan het loslaten van mijn ex-partner. omdat dat moeilijk te horen is voor een nieuwe partner. ik voel nu dat ik dat nog veel ruimte mag geven, te beginnen met die brief schrijven naar mijn ex. Het bijzondere was wel dat ik de zelfcoach oefening rond weerstand dus ook met twee personen in mijn hoofd gedaan heb, met mijn ex en met mijn nieuwe partner. bijzonder hoe er eigenlijk zelfs meer weerstand zit rond mijn nieuwe partner, wat doorheen de vragen wel in cijfer ook zakte, maar ik zie nu nog meer hoe onverwerkt verdriet mijn nieuwe relatie beïnvloed en daar allerlei uitdagingen geeft…
Debbie,
Wat fijn om te zien dat je lekker doorpakt!
Je omschrijft echt de valkuil van meteen in een nieuwe relatie te stappen.
Het is dan quasi onmogelijk om echt actief te rouwen, omdat je meteen bezig bent met andere emoties.
Daarom zeg ik heel vaak aan mensen die starten met K.R.A.C.H.T. om zichzelf echt de ruimte te geven om eerst een 6-tal maanden aan zichzelf te werken alvorens ze weer gaan daten.
Dit om 2 redenen.
Enerzijds om jezelf dus echt de tijd te geven om actief te rouwen en anderzijds omdat we zien dat wanneer je vanuit een oude ik, toch weer een ongezonde relatie kunt aantrekken.
Niemand valt graag in herhaling …
Ik weet niet hoe dit nu bij jou gegaan is, dat hoor ik morgen wel. Het is nu wat het is, maar ik vermoed dat je stap voor stap wijzer zal worden wat JIJ precies nodig hebt om gelukkig te zijn.
Het is echt een goed idee om de oefeningen met beide personen te doen. Dus dat heb je goed gedaan!
Vandaag weer een stukje gedaan van rouw.
De batterij had ik al eens gedaan in de vorige webinar. Emotioneel en mentaal waren daarin de minst gevulde. Mentaal niks…
Hoe ik mijn rust vind is ofwel een filmpje of serie kijken of gewoon een wandeling als het goed weer is. Lezen doe ik ook graag mr lukt me niet om te concentreren. Nu lezen we de modules, dat lukt wel. 😉
Ik denk dat ik al in de secundaire rouw zit, ik mis men kinderen en het huis als ik er niet ben. Alles loslaten in huis doet soms verdriet. Ook niet altijd veel zin om lekker te koken voor iedereen, geen energie…
Maar soms denk ik dan dat het eens goed is om van huis en iedereen weg te zijn. Rust…
Af en toe komt er wel nog eens de primaire als ik denk Waarom en aan wat heb ik dit verdiend…
De balpen… 🖊️ had ik goed vast in men hand en heb ze goed vastgenomen, goed in genepen en dan weggegooid… ook wel wat kwaadheid en frustratie en dan los gelaten.
De weerstand is er ook nog goed aanwezig. En ik reageer dit soms op een manier af op men kinderen. Vb: mijn man was 1 dag en avond in het huis, er stond nog was klaar om te plooien. Ik kom maandag terug thuis en op die korte tijd heeft mijn man wel de was geplooid en weggelegd… Wat een frustratie, verdriet had ik in mij. Waarom doet hij dit nu wel en vroeger niet? Zeg dit dan luidop en mijn dochter hoort dit dan. Tijdens het koken sta ik dan te huilen in de keuken, men dochter komt binnen en ziet dit. Ze komt me knuffelen en ik val in tranen 😭 met tuiten, snikken en mij excuseren dat ik zo dingen allemaal zeg. Ik doe ook men best, wil alles goed doen voor hen maar heb hier niet om gevraagd. Ik weet dat het nog heel moeilijk gaat worden…
Nu heb ik men man nog gezien en hem wel geconfronteerd met wat ik zie, dat hij het nu wel kan thuis, dat dit het probleem was van mijn frustraties vroeger. Waarom kan je dit nu wel goed doen en vroeger niet. Hij kon daar niet echt op antwoorden…” omdat ik het nu allen moet kunnen” zegt hij. Dan zeg ik dat dit het probleem was bij mij, ook al bleef alles effe staan het moest wel gebeuren mr had ik het gevoel dat ik het altijd moest doen. Daarom was ik zo negatief tegen hem en kwam ik al vies gezind thuis… Het is me toch al gelukt om over dingen te praten en hem mijn gevoel te vertellen zonder emoties 😭 te tonen naar hem. We worden er toch al iets sterker in.
Men omgeving zegt dat ik het moet loslaten en hem nu wel complimenten moet geven, dat wou hij ook meer horen.
Meer men frustratie inslikken en doorgaan. Het
De cijfers heb ik men man gevisualiseerd. 9-9-8-7-8
Veel is het nog niet gezakt mr als je over u gevoel nadenk en de vragen die je erbij stelt gaan de gedachten en frustratie zakken mr nog niet veel. Misschien later dat het dan wel beter zakt.
Voila, weer een stapje verder in mijn proces.
Veel liefs 💋 Sylvie
Sylvie, wat fijn om te zien dat je zo lekker bezig bent, ik voel jouw enthousiasme om ermee aan de slag te gaan.
Daar mag je trots op zijn.
Er zijn veel mensen die tijdens een rouwproces niet echt meer kunnen lezen, omdat je er gewoonweg de concentratie niet voor hebt. Wel top dat je je hoofd wel bij de training kan houden, wellicht omdat je weet dat het voor een goed doel is.
Mooi dat je kan ervaren dat je al aan het wisselen bent tussen de secundaire en de primaire rouw, je zal merken naarmate je meer stappen zet je de primaire rouw steeds minder zal voelen.
De secundaire rouw dragen we wel nog een tijdje met ons mee, wees je je daar bewust van dat dit bij iedereen zo is, heb er geen oordeel over.
Balpen: goed dat je ze eerst goed hebt vastgepakt alvorens je ze hebt weggegooid. We zien in de praktijk dat je pas echt kan ‘loslaten’, nadat je er bewust bij hebt stil gestaan. Dat ben je nu volop aan het doen.
Weet dat het ok is wanneer jouw kinderen jouw emoties zien, jouw tranen mogen er zijn. Probeer alleen de oordelen over hun vader wat achterwege te laten, als ze het horen. Want uiteindelijk blijft het wel hun papa en kinderen zijn zeer loyaal. Ze willen niet in conflict komen. Wel lief dat jouw dochter jou vastpakt, fijn dat ze aanvoelt dat ze die ruimte mag nemen en dat jij dan ook die ruimte pakt.
Heel moedig van jou om naar je ‘ex’ je emoties te benoemen, maar doe dit wel zonder verwachtingen. Want veel mensen herkennen dit, dat zaken plots wel kunnen en vroeger niet.
Weet dat dit niks met jou te maken heeft, maar met zijn eigen groei in zijn proces.
Waarom zegt jouw omgeving dat je hem complimenten moet geven? Met welke bedoeling is dat?
Goed dat je de oefening al eens probeerde, je merkt toch wel al verschil. Mss kan je het binnen enkele weken nog eens opnieuw proberen, schrijf het ergens op in jouw schriftje dat je dan nog een keer naar hier terugkomt om dit te herhalen.
Hey Veerle, hierbij een antwoord op u vraag waarom ik men ex nu beter complimenten zou geven (dat men omgeving zegt).
Omdat men ex zelf zei dat ik altijd negatief ben tegenover hem en negativiteit zou uitstralen naar hem. (Zegt ook zijn psycholoog over mij 😔 ) En als ik dan dingen zie die hij nu wel doet en vroeger niet. Dat ik daar niet gefrustreerd mag op antwoorden mr dat ik dan beter een compliment stuur: “ merci voor de was te doen en weg te leggen…” dat hij weet dat ik wel complimenten kan geven..
Mr doe je dit dan wel of niet? Ik doe dit niet altijd.
Probeer nu het ouderlijke huis te nemen zoals ik het vind. Zeg niks meer van merci dit of dat. Frustraties zeg ik dan wel binnensmonds zodat de kinderen het niet horen. Het zou natuurlijk beter zijn als we elk ons (nieuwe) nest hebben en ons eigen ding kunnen doen.
Mr heb nu gezegd bij de bemiddelaar dat ik toch men tijd nodig heb.
Man wat was het weer heftig. Ik die men emoties niet kan wegsteken, zitten snikken als een klein kind. De bemiddelaar vroeg dan wat er echt dwars zit bij mij… Zei dat hij zo emotieloos kan zijn, zo zakelijk, precies niet met me in zit. Hij heeft hier op geantwoord: “hij voelt zich heel schuldig en weet wat hij mij aandoet. Mr zit wel al verder met zijn emoties. Hij zit wel met me in…” En dan altijd over het huis of ik al een beslissing heb genomen?
Som denk ik ook nog dat ik nog in een droom /nachtmerrie zit… Dat het niet waar is wat er gebeurd, hoe kan hij mij dit aandoen.
Het is echt soms 1 stap vooruit en 2 achteruit…
Sylvie,
Ik snap de onderliggende gedachte!
Ikzelf zeg ook altijd “Wat je uitstraalt, trek je aan.” … Alles draait om energie. Maar uiteindelijk moeten we ons wel de vraag stellen waarom je zo negatief was hé.
Het kan niet de bedoeling zijn om je eigen gevoel te negeren en geforceerd positief te doen voor de ander.
Dus het moet toch ook wat van 2 kanten komen.
Ook al gaan jullie uit elkaar, jullie blijven wel ouders. Dus op dat vlak kan je idd eens een compliment geven met de bedoeling om een andere energie uit te stralen zodat de wisselwerking tussen jullie als ouders fijner wordt.
Mijn zorg zat er een beetje in, met waarom jouw omgeving dat zegt.
Wat is de verwachting? En ook van jou.
Zou je dat doen met de bedoeling om te laten zien dat je veranderd bent en met de hoop en/of verwachting dat jullie weer samen komen? Of met de intentie om als ouders een fijne band met elkaar te hebben?
Ik vind niet dat je stappen achteruit zet Sylvie, er komt veel op je af. Je zit in rouw en er wordt van jouw verwacht om belangrijke beslissingen te nemen.
Ik denk ook nog aan jouw post uit de groep, ik zou in alle geval eerlijk communiceren. Eerlijk duurt het langst. Ook als dat eventueel in jouw nadeel uitkomt, ik ben ervan overtuigd dat alles gebeurt met een reden en dat het op de lange termijn altijd ten goede van jezelf uitkomt.
Het universum werkt voor jou, niet tegen jou.
Je mag trots zijn op jezelf dat je zo intensief met K.R.A.C.H.T. bezig bent!
Succes en veel goede moed verder.
Veerle
PS: Ik zag dat je nog reacties schreef hier op de website, maar zit al 3 dagen te knoeien met techniek die niet lukt rond mijn komende nieuwe masterclass Laat Angst Los & Leef, waardoor ik dus een achterstand heb opgelopen. Vandaag en morgen ben ik vrij, maar vanaf vrijdag probeer ik weer feedback te geven.) Je weet dat het eraan komt. Mocht je nog dringende vragen hebben kan je die stellen in de groep. Mijn collega Mieke en de andere leden kunnen jou op weg helpen.
Kris
Ik heb bij mijn weten deze oefening niet apart opgenomen, dus ben wel benieuwd wat ik dan precies zeg. Kan je mss nog even laten weten rond welke minuut, dan kan ik zelf ook nog even luisteren.
Veerle
Bij deze webinar merk ik dat ik wel in de secundaire rouw zit. De scheiding is een feit en ik ben meer mezelf zonder hem dan met hem. De persoon die hij de laatste jaren geworden is mis ik ook niet. Maar de secundaire rouw vind ik best wel pittig. Want heel mijn toekomstbeeld is hierdoor in duigen gevallen en ik vind het moeilijk om blij te worden van het nieuwe beeld alhoewel er ook zeker positieve zaken zijn. De emotionele rollercoaster blijft maar op en neer en over kop gaan. Telkens als ik denk nu is er rust nu gaat het goed, gebeurt er weer iets waardoor het allemaal terug pijn doet en ik me afvraag waarom. Soms kunnen de kleinste dingen me weer enorm verdrietig maken en heel alleen laten voelen.
Het liefst van al zou ik hem nooit meer zien of spreken, maar we hebben 3 kinderen dus dat gaat niet. Als ik alleen voor de kinderen zorg (ze zijn ook al groter uiteraard) gaat het redelijk vlot. Maar zodra er met hem afspraken moeten worden gemaakt, geeft het een hoop stres en frustratie. Frustratie in de hoeveelheid berichten om iets deftig afgesproken te krijgen. De termijn, antwoord niet direct waardoor ik met onrust blijf zitten, niet alles wordt gedeeld met mij dus ik moet aan de kinderen gaan vragen hoe het nu is afgesproken tussen hun en hun papa en als alles in mijn ogen is afgesproken verandert het last minute meestal nog. Zo was het op het einde van onze relatie ook (ik moest altijd een plan B in mijn achterhoofd houden) en had gehoopt dit na de scheiding niet meer te moeten doen maar niets is minder waar. En dat is zo ver moeiend en frustrerend. Maar door de oefening besef ik dat het waarschijnlijk niets met mij te maken heeft maar hij dat gewoon niet kan deftig afspreken (met mij, maar ook met de kinderen). Dus moet ik het loslaten maar ben ik gedoemd om telkens het hele proces te ondergaan want ik kan het niet veranderen en dat voelt dan weer als pleasen en mezelf op de 2e plaats zetten en dat wil ik niet meer doen.
Whaw wat krachtig wat je hier schrijft, dat je meer jezelf kunt zijn zonder hem dan met hem.
Begrijpelijk dat de secundaire rouw pittig aanvoelt, want dat is het ook.
Ons toekomstbeeld moet volledig opnieuw geprogrammeerd worden en is in het begin leeg en onduidelijk.
Niet echt iets om blij van te worden inderdaad.
Probeer de ups en downs wat ‘los te laten’, daarmee bedoel ik, niet teveel mee bezig zijn. Want wat je hier schrijft “Wanneer het rustig is gebeurt er wel weer iets waardoor ik terug de pijn voel.”
Dit zien we bij veel mensen terugkomen deze gedachte.
Als je dan weet dat gedachten krachten zijn en je dan dus eigenlijk de onrust besteld, dan is het een uitnodiging om je meer bewust te zijn van jouw gedachten.
Wat bestel je?
Je kon hem al niet veranderen als jullie nog samen waren, dan zal je daar nu helemaal geen invloed meer op hebben. Het is lastig als mensen niet goed kunnen communiceren om afspraken te maken, ik heb ook zo’n ex. Terwijl ik ook iemand ben die alles graag netjes op voorhand weet.
Het is echt een uitdaging om hier dan ook de controle wat meer los te laten en te denken dat jij niet voor alles verantwoordelijk bent. Mij helpt de vraag ook wel “Wat is er het ergste wat er kan gebeuren?”
Wat als er eens geen plan B is?
Veerle,
De fase van rouw kan ik toch wel concluderen dat dit de secundaire stuk is. Meer bezig met de andere zaken dan met mijn ex vrouw zelf. Stuk nu van het zien dat ex ver voor loopt in het traject en ook doorgaat met het leven met de nieuwe vriend. Misschien wel een beetje jaloers omdat dit zo fijn lijkt met iemand verder te gaan terwijl ikzelf dus alleen ben, ook in de verwerking alhoewel de krachtgroep heel fijn is. Zij hebben elkaar. De pen oefening was op zich niet moeilijk meer. Voelde wel nog wat verdriet maar voelde geen weerstand om de pen neer te leggen.
De oefening over weerstand met de cijfers heb ik mijn jongste broer ingebeeld. Op het moment van vertellen dat we gingen scheiden is hij nooit terug gekomen of erover gepraat. Dat verbaasde mij en vond jammer. Ne weet ik dat hij het niet kan en daar zijn probleem mee heeft , ik niet. De cijfers daalden van 9 naar 4. Oplossing is dus zelf meer contact zoeken met hem en proberen erover te praten. Bedankt weer. Rens
Rens, Ergens wel mooi toch dat je kunt vaststellen dat je al gegroeid bent in het rouwproces en voor jezelf kan zeggen dat je toch al in dat secundaire deel zit.
Het laatste wat je moet doen is je eigen rouwproces vergelijken met dat van je ex. Dat loopt altijd heel erg uit elkaar! Dus je schiet er niks mee op.
Wat de nieuwe vriend betreft, weet dat daar een diepere laag wordt aangeraakt. Vaak zien we dat pijn van ‘andere delen ‘ naar boven komt. Gevoel van afwijzing, niet goed genoeg … (Voor delenwerk verwijs ik naar webinar nr. 15. Deze hoort bij de module hechting, maar als je benieuwd bent naar dat delenwerk dan mag je van mij al een 1ste keer naar deze les kijken.)
Goed dat je de oefening met je broer deed, door wat je hier schrijft snap ik wel waarom je hem koos. Wat een mooi resultaat mocht je hier dan ook gewaar worden, van 9 naar 4, dat is wel een grote daling.
Klopt je mag zelf wat meer in de actie gaan daar waar jouw verlangen ligt en dat dan ook benoemen. Succes Rens.
Van hart tot hart,
Veerle
Nathalie, je kunt hier niks goed of fout doen. Alleen is deze oefening met je bijna ex wel meteen een uitdaging.
Maar toch mooi dat je ziet aan jouw cijfers dat je gezakt bent.
Fijn om te zien dat vandaag weer even aan de slag was met de training. Dat doe je goed.
Succes met het volgende webinar.
Liefs,
Veerle
Ik heb de oefening van weerstand met mijn moeder gedaan. Vóór mijn scheiding heb ik geen enkele keer tegen haar gezegd dat het niet goed ging tussen ons, mij niet gelukkig voelde. Toen het besluit tot scheiden eenmaal genomen was, ben ik meermaals naar haar toe gegaan met de intentie om haar dat te vertellen, maar lukte me dat gewoonweg niet. Uiteindelijk heb ik het haar in een whatsapp bericht verteld om er toch maar vanaf te zijn. Ik ben vanuit mijn jeugd niet gewend om over gevoel te praten, wij beperkten onze communicatie tot de buitenschil van meer praktische zaken. Een gevoelswereld…wat was dat. Ik begon de oefening met een cijfer 6 voor weerstand tegen haar. Ik hou van mijn moeder en ik besefte voor deze oefening al dat zij ook maar vanuit haar eigen automatische piloot en patronen handelt, dat het niet zoveel met mij te maken heeft. Dat ondanks dat besef ik toch altijd een weerstand naar haar voel komt doordat ik vaak meemaak dat in contact met haar ik gemakkelijk in mijn oude patronen val, ik opmerk dat zij mij daarin nog steeds heel erg triggert. Een poosje geleden was ik erg angstig omdat ik een knobbeltje in mijn borst had ontdekt en ik afwachting was van het onderzoek. Mijn moeder kwam mij bezoeken, goed bedoeld, om me een beetje te steunen/af te leiden. Echter, het tegenovergestelde gebeurde. Zij ging maar door met wat als het ernstig is….constant pessimistisch praten, uitgaan van het slechtste scenario. Ik besefte wel dat zij vanuit haar eigen angst reageerde, maar ik werd helemaal overstuur van haar en heb haar weggestuurd om mezelf in mijn eentje weer wat tot bedaren te brengen en me ook nog schuldig te voelen omdat ik haar had weggestuurd en met wat een rotgevoel zij wel niet thuis zou zitten nu….
Mijn weerstand naar haar komt vaak nog voort uit een soort kwaadheid op mezelf omdat ik nog niet opgewassen ben tegen de kracht waarmee ik die oude patronen voel als ik mijn moeder hoor/zie. Ik ben echter wel op de goede weg denk ik , omdat het nu iets is waarvan ik mij bewust ben. De zinnen dat ik mijn relatie met haar en mijn ingesteldheid kan veranderen helpen hierbij.
Sorry voor mijn ellenlange teksten !
Kitty, heel moedig van jou om deze oefening met jouw moeder te doen.
Wat moet het zwaar voor jou zijn geweest om de stap naar scheiden niet met haar te kunnen delen. Ik herken hier wel wat je schrijft en het is pittig om dat alleen te moeten dragen.
Maar vooral dat je je bewust bent van het feit dat je nooit geleerd gekregen hebt om over emoties te praten.
Heel waardevol dat je ook beseft dat je moeder ook handelt vanuit hoe zij het geleerd heeft, dat heeft dus idd niets met jou te maken.
Weet je, je mag echt wat milder zijn naar jezelf toe Kitty. Oude patronen doorbreken is 1, maar nu al verwachten van jezelf dat je niet getriggerd wordt in situaties waar ze ontstaan zijn dat is echt veeeeeel te veel verwacht van jezelf.
Zelfs ik kan dat nog niet en ik heb al zoveel innerlijk werk gedaan. Je mag accepteren dat je bij haar altijd getriggerd zult worden, maar je zal leren dat je comfortabel kunt omgaan met het oncomfortabele. Op dat punt ben je je bewust van de trigger, maar het brengt jou niet meer onderuit en je zal kunnen reageren vanuit je volwassen ik. (Dit is delenwerk waar ik hier nu over spreek en dit komt aan bod in webinar nr 15)
Je bent zeker op goede weg, heb daar vertrouwen in.
Nogmaals het is geen quick fix en gaat echt wel stap voor stap. Maar elke stap die je neemt hier in K.R.A.C.H.T. is een stap in de goede richting. Succes verder met de volgende webinars.
Veerle
Beste Veerle,
Zoals ik al had verteld, is mijn scheiding al een jaar geleden nu ik aan de KRACHT methode ben gaan deelnemen. De termen primaire en secundaire rouw geven woorden aan wat ik eigenlijk al ervaren heb. Behalve dan dat ik me nu afvraag of ik ooit wel primaire rouw gevoeld heb en dat maakt me in de war. Ik was samen met met ex sinds mijn 17 jaar, nu 46, en heb vorig jaar zelf besloten, of niet eens besloten eigenlijk, maar vooral gevoeld, dat ik niet meer anders kon dan van hem scheiden. Niet omdat hij een vreselijke man is, me heeft bedrogen, of wat dan ook. Het was gewoon genoeg geweest. Kan dat? Dat ik de hele fase van primaire rouw heb overgeslagen? Het maakt dat ik me schuldig voel naar mijn ex, me een gevoelloos persoon voel. Zeker omdat ik hem het afgelopen jaar wel heel erg in die rouw heb zien zitten. Of heb ik in de aanloop naar de scheiding toe misschien onbewust al primair gerouwd..? Ik weet het niet, het maakt mij in de war. Nu, na een jaar, voel ik nog steeds des te meer secundaire rouw, misschien nog wel meer dan kort na de feitelijke scheiding. Ik date sinds een paar maanden met een man, leuk, fijn, we waren recent voor het eerst samen een weekendje weg en dan had ik plotseling zoveel verdriet omdat we in een stadje terecht kwamen waar ik in het verleden met mijn ex man en onze drie kinderen ook ben geweest. Ik ging terug naar een periode waarin wij nog genoten als gezin van zo’n uitstapjes. Het verdriet gaat om verlies, maar niet verlies van de persoon, maar van het gezinsleven, de realisatie dat dat nooit meer terugkomt, ik met mijn kinderen en mijn man / de vader van mijn kinderen van het leven geniet. Ik heb dan nog geprobeerd dat verdriet te verstoppen/binnen te houden tot mijn “date” gelukkig uit zichzelf vroeg of het stadje te confronterend voor mij was en ik mijn tranen niet meer kon binnen houden, hij mij alleen maar een grote knuffel gaf en ik daarna een heel stuk lichter toch nog van de dag kon genieten.
Schuldgevoel/daderschap speelt nog een grote rol in mijn rouwproces. In mijn huwelijk waren er altijd een soort van aanklachten van mijn man richting mij omdat hij tekorten voelde, ervaarde dat ik me niet genoeg met hem verbond, niet genoeg voor hem koos etc…..Kan het zijn dat ik mezelf hierdoor geen ruimte heb gegeven voor rouw, het al een jaar heb uitgesteld? Ik ben eigenlijk ook aan KRACHT begonnen uit een soort van gevoel van hopeloosheid, een vaag gevoel dat ik iets nodig heb waar ik maar niet bij kan komen, ik maar door blijf ploeteren op de automatische piloot maar me eigenlijk toch echt niet goed voel. Als ik dit alles intyp voel ik ook een boosheid naar mijn ex vanwege zijn slachtofferschap…..
Kitty, fijn om te zien dat je aan de slag bent gegaan! Goed om voor jezelf ook te herkennen hier dat er woorden worden gegeven aan wat je het voorbije jaar ervaren hebt. Hier wil ik je echt wel aanmoedigen om toch ook alles van rouw eerst te volgen alvorens je doorgaat naar de volgende module. Zo ben je zeker dat je geen geparkeerde rouw verder met je meedraagt.
In situaties zoals bij jou zien we dat daar eerst een lange weg aan vooraf gaat, van verdrietig zijn en twijfelen om al dan niet de stap te zetten. Ongemerkt ben je dan misschien al jaren preventief aan het rouwen, dat zorgt ervoor dat je dan bij de uiteindelijke breuk het gevoel hebt dat je de primaire rouw overslaat, doch is dat niet het geval.
Je hebt het eerder gehad over verschillende jaren heen.
Dus jouw schuldgevoel hierover is niet op zijn plaats, voel daar maar even verder over na met wat ik nu hierboven geschreven heb. Het laatste wat je moet doen is jouw rouwproces vergelijken met dat van je ex, want dat loopt NOOIT gelijk. Vergelijken brengt jou in de war, dus niet doen. Rouwen is heel persoonlijk en hangt af van zoveel factoren dat het gewoonweg niet te vergelijken valt.
Je vertelde me dat je lang op de automatische piloot hebt geleefd en je vooral op je huis hebt gestort. Daaruit kan ik opmaken dat je wellicht gedurende die tijd de secundaire rouw in de wachtzaal hebt gezet. Door nu stil te vallen, is het tijd om dat te doorvoelen.
Geheel normaal dat plekken waar je herinneringen aan hebt emoties kunnen oproepen. Het verlies en de rouw om jouw gezin dat uit elkaar gevallen is werd daar naar de oppervlakte gebracht.
Wanneer jullie beiden vanuit jullie volwassen ik kunnen communiceren zou je daar toch niet uw verdriet moeten wegstoppen? Dat mag er zijn toch? Goed dat hij jou aanvoelde en die vraag ook stelde, zodat de dam kon breken en jij daarna weer ruimte had om te genieten van jouw dag.
Begrijpelijk door wat er tussen jou en je ex speelde dat je jezelf in de dramadriehoek hebt gezet, maar er hoeven geen daders en geen slachtoffers te zijn. (Zie de 1ste 3 stappen van de VIDEOSERIE die je als K.R.A.C.H.T.-lid hier gratis kunt volgen, onder het kopje videoserie)
Goed dat je hier bent bij K.R.A.C.H.T., nogmaals geef jezelf de tijd en de ruimte om hier stap voor stap doorheen te gaan. Je zal zien dat je steeds dichter bij jezelf komt en je meer ruimte zal krijgen om te genieten van het leven.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle, deze oefening met de cijfers ervaar ik soms al in mijn dagelijkse leven. Ik had mijn beste vriendin ingedachte, al 35 jaar vriendinnen maar sinds mijn scheiding merk ik dat zij niet de steun kan geven die ik had verwacht, voorheen deelde ik alles met haar maar ik besef dat het altijd mooie vrolijke dingen waren, nu dat echter ook verdrietige momenten en angsten zijn is haar reactie of actie zo anders dan dat ik verwacht had. Ik mis enorm de diepgang. De oefening ging van mij van een 8-10-7-6. Ik heb dat ook geprobeerd naar haar uit te spreken maar ik merk dat het niet zo binnen komt bij haar. Ik wil haar zeker niet kwijt maar onze vriendschap is wel veranderd, hou mij nu voor dat het vanuit haar geen onwil is want ik weet dat ze veel om mij geeft. De oefening met de balpen vind ik moeilijker, de eerste keer dacht ik wat moet ik hiermee, de tweede keer heb ik hem weg gegooid… en kwamen erotisch wederom wat traantjes. 😢
Conny,
Wat goed dat je je hier bewust van bent en dat je kunt zien dat zij er voor je was vooral voor de mooie dingen in het leven. Pittig om te ervaren dat dit nu je door een zware periode heen gaat anders is. Zowieso zien we dat heel veel mensen niet goed kunnen omgaan met rouw … waardoor ze kiezen voor de makkelijkste weg en dat is dan negeren of vermijden.
Tijdens deze innerlijke reis zien we ook heel vaak dat onze inner circle veranderd. Wat we meemaken vraagt om diepgang en niet iedereen kan dat level aan, waardoor we zien dat mensen verdwijnen in ons leven. Weet dat dit niks met jou te maken heeft en onderdeel is van het proces. Je mag erop vertrouwen dat er zeker ook andere mensen op jouw pad zullen komen waarmee je dan nét wel die diepere laag kunt aanraken.
Fijn dat je tijdens de oefening kon merken dat ‘je cijfers’ zakten.
Moedig van jou om hierover een gesprek aan te gaan. Feit dat het niet binnenkomt vertelt wellicht dat zij dus echt niet goed weet hoe ze ermee moet omgaan. Niet iedereen is even emotioneel onbeschikbaar, dus probeer er vooral zonder oordeel naar te kijken en te evalueren hoe het verder gaat. Let er vooral op dat je jezelf hierin niet voorbij gaat.
De balpen oefening is een lichaamsgerichte oefening. Jouw lichaam vertelt wat je voelt, zonder naar je hoofd (denken) te gaan. Dus 1ste keer ging je naar je hoofd en de 2de keer kwam het vanuit je voelen.
Goed dat je jouw tranen de ruimte hebt gegeven Conny, dit is de bedoeling van dit soort oefeningen. Telkens weer een laagje van je ui, stap voor stap beweeg je zo door jouw rouwproces heen.
Succes met de volgende webinars.
Van hart tot hart
Veerle
Ik was eigenlijk al een beetje verder in de module rouw, maar mijn ‘codependentie-trance’ van begin juni, en het webinar met de ontmoeting met het innerlijke kind meditatie heben mij helemaal neergesabeld. Na eerst even een beetje rust en ruimte voor mezelf te hebben genomen, heb ik de module rouw terug opgepikt, en ben ik weer van voorafaan gestart.
Ik heb bij de zelfcoach weerstand oefening aan mijn mama gedacht. De band met mijn mama is voor mij heel complex. Ik heb daar veel verwachtingen, die eigenlijk helemaal niet ingelost worden. Ik heb hier al héél vaak met mijn psycholoog over gepraat. Hoe minder contact ik heb met mijn mama, hoe gemakkelijker het gaat. Ik heb ook al heel veel nagedacht over een definitieve breuk, maar hier ben ik bang dat ik daar achteraf veel spijt van zou hebben.
Nu om terug te komen op mijn oefening: De laatste stap om de weerstand te laten zakken, maakt mij eigenlijk alleen maar bozer en verdrietiger. Ik weet dat mijn mama een heel moeilijke jeugd heeft gehad (ze is slachtoffer van seksueel misbruik), en ik kan ook zien dat dat een heel grote impact op haar heeft (volgens mij heeft dat nog altijd impact, ook al beweert zij van niet). Wat ik niet kan begrijpen, en wat mij écht boos maakt, is dat zij met haar trauma niet aan de slag is gegaan. Het voelt alsof ik (en mijn zus) haar ‘traumaverwerking project’ ben, en dat ze haar trauma heeft doorgegeven aan mij.
Ook de oefening met het innerlijk kind, maakt mij ontzettend verdrietig. Ik zie een Leentje die het altijd goed moet doen, die geen fouten mag maken, die braaf in de pas moet lopen (want haar jongere zus is al zo’n rebel en maakt het al moeilijk genoeg). Ik zie eigenlijk ook een Leentje die niet veel plezier heeft mogen maken, want alles staat in het teken van haar zus, en zorgen dat zij het naar haar zin heeft, en dingen die Leentje leuk vond, waren ondergeschikt.
Kortom, ik heb tranen met tuiten geweend na die meditatie, en ik voel dat er gigantisch veel woede naar mijn mama toe zit.
Leentje,
Wat als neergesabeld niet het juiste woord is?
Wat als dit nét nodig is om verdere stappen te kunnen zetten in dit proces?
Heel sterk van jou dat je de emoties hebt toegelaten en dat je daarna de nodige ruimte hebt genomen om alles te laten landen.
Goed dat je voelde dat je even een reset nodig had en dan ook van voren af aan bent begonnen.
Moedig van jou om deze oefening met jouw mama te doen.
Neem vooral geen beslissingen vanuit emotie. Je kunt altijd kiezen voor een afstand met grenzen ipv een totale afstand.
Begrijpelijk dat je hier de boosheid voelt Leentje, het zou idd mooi zijn mocht ze daar zélf mee aan de slag gaan, maar helaas zien we dat die generatie daar nog niet echt voor open staat. Probeer het niet echt als iets eigen aan haar te zien, maar aan de generatie … Wellicht kan jou dat helpen om het wat milder te bekijken?
Ik voel jouw woorden rond het innerlijke kind en versta meer dan 100% dat dit best wel pittig voor jou was.
Maar … weet dat dit een belangrijke stap in jouw proces is geweest!
Toelaten wat gevoeld mag worden schept ruimte om te helen.
Wat de woede betreft, ik wil je graag uitnodigen om de 3-delige masterclass over boosheid loslaten dan ook echt te doen met jouw mama in jouw gedachten.
De weg is nog lang, wil ik ook wat nuanceren. Focus je niet op de eindbestemming, want wat is dat?
Je mag vooral trots zijn op het onderweg zijn!
Je doet het toch maar.
Het is véél makkelijker om een pleister te plakken maar dat doe jij nu niet, je gaat er dwars doorheen.
Heb vertrouwen in jouw proces.
Je kunt het!
Van hart tot hart,
Veerle
Na de module kinderen, gisteravond en vandaag dan toch aan de slag gegaan met de module rouw.
Is dat te snel? Of is het ok omdat de module kinderen iets minder op mij van toepassing was omdat Marie nog zo klein was en nog steeds is? Of zie ik dat verkeerd en kan ik nog meer met de module kinderen doen?
Ik ben gisterenavond dan nog met de module rouw gestart en het e-book doorgenomen.
Wel merk ik dat ik nog niet goed weet op welke manier ik best met het e-book kan omgaan?
Eerst e-book volledig lezen en oefeningen maken? Of in combinatie met de webinars? Kan je hier mss nog even duiden/ plan uitstippelen?
Ik heb daarnet naar deze webinar geluisterd.
Mbt primaire en secundaire rouw, voel ik ergens dat ik al veel meer in die secundaire rouw zit en dat mijn grootste punten daar momenteel zijn:
Mn dochtertje niet meer 100% bij mij hebben
Mn kerngezin aan diggelen
Mn toekomstvisie van 2e kindje en villa met zwembad aan het wankelen…
Toch voel ik ook nog steeds heel veel weerstand. Duidt dit dan toch weer op nog in primaire rouw zitten of staan beiden los van elkaar?
Ik deed de oefening met de gesloten ogen en de 5 cijfers mee.
Mijn eerste cijfer was een 10 en 2e zelfs een 10+… nadien begonnen ze wel te zakken en eindigde ik op een 5.
Ik deed de oefening met de nieuwe vriendin van mn ex in gedachten en de specifieke situatie was het feit dat zij met vaderdag een kader met allemaal foto’s van Marie en mn ex in de vorm van een hartje voor Marie had voorzien om aan mn ex te geven. Het waren allemaal foto’s van sinds zij samen zijn. Het maakte me enorm boos, jaloers en verdrietig omdat ik het niet leuk vind dat zij cadeautjes geeft in naam van MIJN dochter en dat er geen enkele foto bij zat van toen mn ex en ik nog samen waren, alsof eerste levensjaar van Marie ineens onbestaande geworden is.
Met de oefening is mn gevoel gezakt omdat ik beseft heb dat zij het ergens uit goede bedoelingen doet en Marie ergens beschouwd of toch voor zorgt alsof het haar eigen dochter is en dat ik dat toch verkies boven een stiefmoeder a la assepoester.
Ook is het binnengekomen dat ik haar gedrag toch niet kan veranderen en maar beter kan accepteren en loslaten.
Ook deed het goed te beseffen dat ik het niet persoonlijk op mij moet nemen en dat ze dat niet doet om mij te kwetsen.
Ik besef dat ik de situatie met liefde en zachtheid mag benaderen en ook dat stukje mag loslaten.
Margaux,
Kinderen is de kortste module en daar zijn de meeste mensen op een paar uurtjes door. Daarna mag je inderdaad doorgaan naar de module rouw. In de welkomstvideo leg ik uit dat je best in volgorde werkt en in pakketten. Daarmee bedoel ik dat je vooraleer je doorgaat naar de module aandacht je eerst de volledige module rouw hebt doorwerkt met alle webinars die over rouw gaan.
Wanneer je aan het werk bent met de module rouw kan je tussendoor of erna, stap voor stap de bijhorende webinars volgen.
Dat moet niet in chronologische volgorde, je leest de titels en je voelt waar je op dat moment behoefte aan hebt. Als er dan na de titel /ROUW staat mag je dat webinar bekijken.
Zo werk je alles af.
Het E-book zelf lees je maar doe je ook, want ook daar staan oefeningen die je mag uitwerken in jouw notitieboekje.
Ergens wel goed voor jou om te mogen vaststellen dat je al stappen hebt gezet in dat rouwproces en dat je nu veel meer op secundair vlak aan het rouwen bent. De punten die je benoemt … begrijpelijk dat daar verdriet op zit en dat je dus rouwt. Sommige zaken zullen nooit meer zijn zoals voorheen en dat is pittig. Andere zaken zoals je droomvilla met zwembad, dat kan nog altijd … Weliswaar onder een andere vorm dan wat je eerder voor ogen had.
Ivm de weerstand die je voelt. Kan je dat nog wat meer omschrijven? Waar gaat dat gevoel dan precies over?
Fijn dat je in de oefening gewaar werd dat jouw cijfer mocht zakken.
Van 10+ naar 5 dat is een heel mooi resultaat!
Het vaderdagcadeau, amai, best wel pittig hoor. Begrijpelijk dat dit je pijn deed en idd zoals je zegt, het lijkt alsof haar leven van ervoor niet mag bestaan. Anderzijds weet jij wel beter en heeft zij wellicht geen toegang tot die foto’s en is dat de reden waarom er geen bij zijn van daarvoor. Maar we moeten niet teveel aan NIVEA doen want dat maakt je gek. Jouw emoties hier rond mogen er zijn, je mag ze doorvoelen en idd zoals hier ventileren zodat ze niet blijven hangen. Maar verder kan je er niet veel mee, je hebt niet in de hand wat er aan ‘de andere kant’ gebeurt. Daarnaast vraag ik me ook af hoe jij dat weet? Kan het helpend voor jou zijn om minder te weten van ‘de andere kant’?
Echt moedig van jou dat je deze situatie meenam in deze oefening en daarna er vanuit de realiteit met minder emotie kon naar kijken. Want het klopt hé wat je zegt, beter zo dan een vrouw die je dochter niet kan luchten en vervelend doet.
Je eindigt met 3 ontzettend waardevolle zelfreflectie zinnen. Deze 3 mag je noteren in jouw schrift waar je K.R.A.C.H.T. in uitwerkt, zodat je ze op moeilijke momenten weer even bij kan nemen.
Veel succes verder.
Nog even een indicatie ivm tijd, de meeste mensen werken ongeveer anderhalve tot 2 maand aan de module rouw en alle webinars erbij. Dus neem voldoende tijd en ruimte om het verder uit te werken Margaux. Succes!
Van hart tot hart,
Veerle
Ok, wou even bevestiging omdat ik soms de neiging heb om te snel te gaan 😉 en er wel heel erg snel door was (minder dan een uurtje denk ik)
Ja, dat het de bedoeling is om in pakketten te werken, had ik inderdaad begrepen uit de welkomstvideo. Vroeg me alleen nog af of er een specifieke volgorde was of dergelijke en die is er dus niet. Dan doe ik verder zoals ik bezig ben.
Al lijkt anderhalve tot 2 maand me vrij lang… dat wordt een uitdaging voor mij… vooral omdat ik toch graag op 3 maanden door de K.R.A.C.H.T methode zou gaan omdat het vertrek van mijn man ondertussen al meer dan een jaar een half geleden is… en ik ook altijd snel zaken opneem. Al probeer ik te vertragen om ook echt te voelen!
Het eerste weekend van juni deed ik hiervoor een “liefdesdoorbraak retraite” die me echt enorm vooruit geholpen heeft. 11 familieopstellingen op 1 weekend.. best pittig! En ik ben quasi gestikt, buikpijn gekregen, mn keel dichtgeknepen, geroepen, getierd, gehuild.. en wat ik er vooral uit onthoud en meeneem: ik kan WEL voelen!
en dat merk ik nu ook enorm in de oefeningen 🙂
De weerstand is dat ik nog vaak denk: had ik toen maar zo gedaan, had ik maar al aan mezelf gewerkt, had ik op die situatie maar zo gereageerd,… moesten we nu opnieuw samen zijn, zou het zoveel anders zijn… moest hij niet met haar zijn, hadden wij waarschijnlijk wel nog een kans gehad…
Het vaderdagcadeau weet ik omdat hij dat in het lang en breed op zijn verhaal op Instagram heeft gezet en ik hem nog vol op Instagram. Ik moet wel eerlijk toegeven dat het vooral op speciale dagen is, dat ik echt naar zijn verhaal ga kijken.. toch nog steeds die controle in mij…
Soms denk ik dat het beter zou zijn om minder te weten… en ergens is het nog sterker dan mezelf en kan ik mezelf niet inhouden (hij heeft ook een openbaar profiel, dus ontvolgen helpt niet echt) en anderzijds wil ik de emoties en confrontaties ook niet uit de weg gaan…
Ik heb de 3 zinnetjes in mijn schriftje geschreven! 🙂
Ik doe mn best om voldoende mn tijd en ruimte te nemen! dank je wel!
Margaux,
Fijn dat je zo gedreven bent en graag op 3 maanden door K.R.A.C.H.T. wilt zijn, maar weet dat jouw lichaam tussendoor echt ook wel tijd nodig zal hebben om te implementeren. Zorg ervoor dat je ook toelaat om te voelen, want daar ligt de groei. Maar …dat merk je vanzelf wel.
Top dat het weekend bij Lara jou zo sterk heeft laten zien dat je wél kan voelen, trek dit maar door naar hier…
Alle zinnen die je deelt rond jouw weerstand zijn typische woorden uit de fase marchanderen … Weet dat dit een fase is waar we allemaal doorgaan. Dus wees mild en lief voor jezelf.
Ergens wel normaal dat wanneer je elkaar nog volgt je ook geneigd bent om op zo dagen naar zijn account te kijken. Jij mag hier vooral zelf voelen wat het jou brengt en wat het jou kost. Weet dat triggers altijd uitnodigingen zijn om te groeien. Ik ben ervan overtuigd dat jij jezelf die ruimte om te groeien wilt geven, anders was je hier niet.
Veel succes verder Margaux en als je merkt dat je weer in de 5de versnelling ligt, wees je daar bewust van en schakel dan een standje lager.
Komt goed.
Van hart tot hart,
Veerle
hoe kan je weten of je in de primaire fase of,de secundaire fase zit? Ik denk van mezelf dat ik in de secundaire zit omdat ik niet boos ben op hem of zo. Ik ontken het ook niet. Er is een soort van aanvaarding van mijn kant;
Ik heb wel nog weerstand want ondanks dat ik voel dat ik alles gegeven heb van mijn kant, blijf ik toch in de overtuiging dat hij gewoon niet in staat is om zich emotioneel te verbinden. Temeer omdat hij dit zelf ook zegt en geen moeite wil doen. Hij vindt me te emotioneel en te gevoelig en vind dat ik er allemaal te veel gewicht aan geef. Ik vraag me af of dit klopt. Misschien verwacht ik te veel van een man he op dat vlak? Ik weet het niet.
Ik heb hem zeker nog niet losgelaten. Zijn kledijkast is nog steeds half leeg, zijn schoenen die hij niet heeft meegenomen staan hier nog, onze gezinsfoto staat hier nog.
Het ding is ook dat ik hier in het huis mag wonen zonder huur te betalen. Als ik erover begin, wordt hij boos. Dat hij niets van mij wil, dat het hem niet interesseert en dat er in het huis niets mag veranderen. En zodoende durf ik niet echt iets te bespreken als het gaat om voor de kinderen te rijden en zo en neem ik dat deel allemaal voor mijn rekening. Hij stort zich op zijn werk, zorgt 4 dagen voor de kinderen en de rest is voor mij. De tijd zal ons helpen maar direct stappen ondernemen voor een nieuw huis te zoeken vind ik moeilijk. Maar hier blijven is ook best lastig omdat ik daardoor aan hem blijf vasthangen of zo. Het is nu wel nog maar 2 maanden maar ik wil wel graag een regeling voor het huis. Ik heb hem dat gezegd maar hij antwoordt er niet op.
Ook ons EOT is nog,steeds niet in orde. Onze eerste kladversie staat op,papier bij de bemiddelaar maar we blijven wachten op zijn opmerkingen. Hij heeft aangegeven om definitief te scheiden dus ook wettelijk maar het komt er niet van. we zitten vast.
Hoe geraak ik verder?
Het zijn heel wat vragen he.
alvast bedankt voor jouw inzichten.
Groetjes, Karine.
Karine, fijn om te zien dat je ook reeds met de masterclasses aan de slag bent.
Ivm primair en secundair. Primair is echt dat je rouwt om hem en om de breuk an sich.
Secundair is alles wat daarbij komt kijken. Het gezin, het huis, je toekomst …
Dus de secundaire rouw omvat veel meer en duurt ook vaak langer.
Feit dat je dus al aanvaarding kunt voelen vermoed ik ook dat je de primaire rouw grotendeels voorbij bent.
Ivm emotionele beschikbaarheid, je zal verderop in de training zien dat dit een basisbehoefte is om een gezonde relatie met elkaar te hebben. Dus emotionele verbinding willen voelen is ‘normaal’ en geen hoge verwachting.
Wat de kast en de foto’s betreft, geef jezelf hierin nog de nodige ruimte om te rouwen. Stap voor stap zal je hierin groeien en ook hier zaken kunnen in ondernemen.
Waarom dan begin jij over het huis en de huur die je niet moet betalen? Kan je dat moeilijk ‘ontvangen’?
Dit is idd wel waardevol dat dit kan, maar anderzijds wil dit ook niet zeggen dat jij daardoor dan alles op jou moet nemen.
Maar blijkbaar ziet hij het wel zo, onder het motto van ‘voor wat hoort wat’. Voel je het zo aan?
Je zal voor jezelf wel merken op termijn wat goed voor jou is. In het huis blijven of toch verhuizen. Dat is iets heel persoonlijk. Sommige mensen willen daar heel erg aan vasthouden, maar voor anderen is het iets waar ze niet snel genoeg afscheid kunnen van nemen. Want zoals je zegt, het kan er wel voor zorgen dat je energetisch verbonden bent, zeker als er dan ook nog eens voorwaarden aan verbonden zijn. Dus hier doorheen de tijd echt wel voelen wat het met jou doet en waar jij behoefte aan hebt.
Welke regeling zie je dan nu voor ogen? Kan je dat voor jezelf eens uitschrijven en binnen een paar weken eens opnieuw bekijken om te doorvoelen als jouw verlangen realistisch is.
Begrijp ik het goed dat je wacht op je ex zijn opmerkingen over de EOT? Of wacht je op de bemiddelaar?
Kan je dit nog even verduidelijken aub?
Dag Veerle,
bedankt voor jouw snelle reactie.
Ik denk idd dat ik moeite heb om te ‘ontvangen’ dat ik voorlopig geen huur moet betalen. Het is alsof ik hem dan iets verschuldigd ben en niet volledig MAG verder gaan met mijn leven of zo.
Het EOT is nog hangende omdat hij zijn bemerkingen niet doorgeeft. Ondertussen heb ik vernomen dat hij een nieuwe vriendin heeft (al sinds 1 maand blijkbaar) en dat hij niets van mij wil. Hij wil ook wettelijk scheiden dus daar zou ik nu graag mee verder gaan. Ik zou graag nog 5 jaar in het huis willen blijven totdat Leon zijn middelbaar heeft gedaan. In tussentijd zal ik wel voelen waar ik naartoe wil want dat is nog niet duidelijk.
Hopelijk reageert hij snel op het EOT.
Liefs, Karine.
Karine,
We zien dat moeite hebben met ontvangen ook vaak voorkomt bij mensen waarbij codependentie aan het fundament ligt. Ik keek net even terug en jouw score bij de test was 32 op 60, waarbij je zelf ook al aangeeft dat geven en ontvangen daar in jouw top 3 staat.
De LINK die jij hieraan koppelt, dat je hem dan ook iets verschuldigd bent, van waar komt dat oud verhaal denk je? Waar in je leven heb jij geleerd dat je steeds ook iets moet geven wanneer je iets ontvangt? Of waar heb jij voor jezelf misschien een oordeel klaar dat jij niet zou mogen ‘ontvangen’? Welk gevoel ligt daaronder?
Pittig om nu te vernemen dat er een ander is! Wat doet dat met jou? Ook hier mag je tijd en ruimte nemen om dat te doorvoelen.
Ik hoop dat je nu concreet verdere stappen kunt zetten, zodat jij ook verder kunt. Hopelijk kunnen jullie er samen uitkomen idd dat jij nog in het huis kunt blijven zolang Leon nog naar het middelbaar gaat. Succes met het verdere afhandelen van de EOT.
Van hart tot hart,
Veerle
Tijdens de 10 Magische gedachten heb ik het werken aan de KRACHT-methode even naast meer neer gelegd. Het werd me allemaal een beetje teveel. Nu heb ik die 10 dagen gehad en las ik eerst weer even de tijd in om aan het rouwen te werken voordat ik verder ga met de Magical Mindset Days. Ik merk dat ik onrustig wordt als ik merk dat ik te weinig aan de methode werk.
Ik heb nu (17-05-2024) voor de 2e keer het draagkracht-onderzoek gedaan. Een maand geleden en vandaag. Stand van vandaag: F: 80 % / E: 30%/ M: 50% en S: 70%. Voor wat betreft de emotionele draagkracht: Ik zie daar al wel een verbetering in qua dat ik er nu ook wel eens zonder te huilen over kan praten. Voel me nog steeds eenzaam en onrustig. Heb heimwee naar het begin van onze relatie…hoe leuk en vooral goed het toen was.
Voor wat betreft de rust: moeilijk om alles uit te zetten. Ik probeer te vluchten in het tv-kijken, alhoewel me het meeste wat er te zien valt niet echt boeit. Kan me er niet zo goed voor concentreren. Er is momenteel maar 1 serie die echt mijn aandacht trekt. Mmaar goed…als ik in de rust-stand ga, dan wordt ik onrustig, dan gaan mijn gedachtes heel vaak naar mijn laatste ex, denken aan hoe het was samen en dat wil ik niet. Dus vaak ga ik dan even een dutje doen; dan denk ik even niet aan hem. Dat is mijn escape-manier. Ook wil ik nog wel eens diamond painting erbij pakken, maar net als bij het helemaal niks doen…dan slaan mijn gedachten op hol en helaas nog steeds teveel richting mijn ex.
Ik zit nog duidelijk in de primaire rouw. Zoals ik al eerder in de facebook-groep heb aangegeven, heb ik mijn laatste ex geblokkeerd op facebook en instagram, heb ik ook ‘afscheid op facebook’ genomen van zijn moeder, dochter en twee vrienden. Hierdoor heb ik alle touwtjes richting hem doorgeknipt. Dat is inmiddels bijna twee weken geleden. Het heeft me wel rust gegeven. Ik merk dat ik door de weeks als ik maar bezig ben met werk ed minder aan hem hoef te denken, Nog wel dagelijks vraag ik mij af wat hij op dat moment aan het doen zou zijn. En dan zorg ik er gauw voor mijn aandacht gauw naar iets anders gaat. Ik weet nu inmiddels van mijn ex dat hij zelf niets aan zijn bindingsangst wil doen. Zijn leven zoals hij dat nu leeft, is voor hem prima. Hij heeft geen spijt dat we tijdens onze relatie te weinig gesproken hebben over zijn bindingsangst en mijn verlatingsangst. Dat hij niets aan zijn bindingsangst wil doen, was voor mij toch wel een fijne boodschap, in die zin dat het mij heeft doen realiseren dat er geen weg meer terug is voor ons. Dat ik hem nu echt kan/moet laten gaan, omdat hij mij niet kan bieden wat ik in een relatie nodig heb. Dus dat geeft mij nu rust. Ik kan er niets meer aan doen, hij wil het niet. Klaar. Maar dus overduidelijk nog in primaire rouw.
Maar voor wat betreft mijn 1e ex (de vader van mijn kinderen): daarin zit ik in de secundaire rouw. Binnen nu en anderhalf jaar moet ik afscheid van ons gezamenlijke huis nemen. De kinderen gaan om het weekend naar hun vader – maar ik merk dat ze zich geen houding weten als ze weer thuis bij mij komen – ik merk iets aan ze maar kan het niet onder woorden brengen. Ik heb ze gevraagd of ze de overgang van hem naar mij moeilijk vinden en beiden bevestigen dat. Maar ze weten niet waarom…willen er niet echt over praten. Als de kinderen thuis zijn zie ik ze niet veel (zitten veel boven in hun eigen bubbel), maar als ze naar hun vader zijn, mis ik ze heel erg. Sta nu ook alleen voor het onderhoud van het huis en de tuin, moet elke dag koken (mijn 1e ex kookte 9 van de 10 keer).
Voel me leeg, eenzaam, onrustig, nutteloos.
Balpen: bij mijn 1e ex: met een snelle beweging heel hard op de grond laten vallen.
bij mijn 2e ex: eerst minuut of wat naar de balpen zitten kijken…wist niet wat ik ermee moest, kon er even niks mee. Toen zachtjes op de tafel neergelegd waarna de tranen kwamen…heel hard zitten huilen.
Weerstand: ik zit zeker in de weerstand: had ik maar; controle; ongeduldig; ja…maar…
Oefening: die vind ik echt heel moeilijk om te doen. De relatie gaat niet beter worden, dus die vraag kan ik niet beantwoorden. Ook zullen er geen onderwerpen terugkomen in onze relatie, want we hebben geen relatie meer. Duidelijk is wel dat hij eigenlijk niks kan doen aan het ontstaan van zijn bindingsangst – het is ontstaan uit het gebeuren bij hem in het verleden.
Wat ik in het algemeen wel lastig vind is dat ik mijn 2e ex probeer los te laten en te vergeten, maar als ik deze oefeningen doe, rakel ik alles weer op en merk ik dat ik het weer moeilijk krijg. Maar dat is denk ook de bedoeling….eerst al het verdriet eruit werken.
Laura, fijn dat je ook hebt meegedaan met de MG’s. Je kunt idd niet alles tegelijk doen, dus goed dat je afbakent en nu weer jouw focus hiernaartoe brengt.
Weet dat je voor altijd toegang hebt en dat je geen haast moet hebben.
Alhoewel het wel een mooie eigenschap van je is dat je door wilt pakken en het niet wil laten liggen.
Goed dat je het draagkrachtonderzoek opnieuw hebt gedaan, belangrijk om te zien dat er evolutie is, ook al is dat maar miniem.
Soms zal het ook aanvoelen alsof het slechter met je gaat door bepaalde oefeningen te doen, dat geeft dan een vertekend beeld. Maar je zal zien dat je dan daarna plots grote sprongen maakt.
Begrijpelijk dat je verlangt naar rust in je hoofd maar helaas is er geen knopje voor onze radio gekkenwerk zoals ik je gisteren ook schreef in de groep. Wat wel een mooie oefening hiervoor is, is die van Dr Kinslow. Deze staat onder masterclass nr 3.
Je hebt idd 2 weken geleden een heel moedige stap gezet door hem te blokkeren. Het is nog heel recent dus normaal dat je nog primaire rouw voelt. Bij deze module horen ook nog 16 webinars, dus geef jezelf echt de tijd om te rouwen. Meestal zien we als mensen er consequent mee aan de slag gaan dat ze alles van rouw kunnen afwerken op 2,5 maand tijd. Wat niet wil zeggen dat jouw rouwproces over is, maar je zal er wel heel erg in gegroeid zijn.
Ik lees jouw zin ‘touwtjes doorgeknipt’ en ik denk aan onze meditatie ‘energetische verbinding doorbreken’.
Ook al hoort deze bij hechting, het is nu een mooi moment om deze oefening al een 1ste keer te doen. Ze duurt 35 minuten dus wel even inplannen wanneer je hiervoor de tijd gaat nemen. Zorg er ook voor dat je daarna niet meteen iets gepland hebt, zodat je nog voldoende me-time kan nemen.
Hij is duidelijk niet in staat om aan zelfreflectie te doen! Kan me voorstellen dat dit jou ergens ook rust geeft, en het inzicht dat je met zo iemand geen gezonde relatie kunt hebben.
Jammer voor hem, want zo zal hij nooit een gezonde verbinding kunnen ervaren in zijn leven. Maar ja, dat is zijn verantwoordelijkheid en niet die van jou.
Moedig van jou om in gesprek te gaan met je kids over wat je voelt bij de wissel. Jammer dat ze er nu nog geen woorden kunnen aan geven. Misschien lukt het makkelijk om het op te schrijven, dat zou je nog eens kunnen voorstellen.
Duidelijk ook dat je door de onwetendheid rond het huis in die secundaire rouw blijft hangen, ik hoop voor jou dat je daar snel duidelijkheid rond krijgt. Maar vertrouw maar op het proces, dat forceren heeft geen zin. Je mag er van op aan dat het universum voor jou werkt en niet tegen jou. En je kunt ook niet alles tegelijkertijd transformeren. Voor nu mag de focus liggen op jouw 2 rouwprocessen.
Goed dat je de balpen oefening met jouw 2 exen hebt gedaan en dat je daar dan vooral een heel duidelijk verschil in ziet. Ik lees dat je heel hard hebt gehuild, wat goed is, alweer een laagje van je ui. Niet zomaar een laagje, weet dat elke traan die je laat door een oefening hier in deze training zorgt voor heling.
Klopt je kunt pas iets echt loslaten door het eerst bewust vast te houden. Dus de rouw rond je 2de ex onder het tapijt schuiven heeft geen zin. Geparkeerde rouw komt hoe dan ook weer volop in je gezicht. Dus je schenkt er beter bewust aandacht aan.
Succes verder Laura, je bent goed bezig.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
Bij het bekijken van deze webinar merk ik voor mezelf dat ik in de secundaire rouw zit, al twijfel ik soms of er op bepaalde vlakken sprake is van primaire rouw. Soms komt dit heel even naar boven, dan mis ik het dat we geen koppel meer zijn. Wat ik dan doe is mijn ratio laten werken en met mijn verstand bekijken waarom we geen koppel meer zijn, waarom ik de relatie beëindigd heb. Als ik dat doe, ben ik snel overtuigd dat de scheiding een goede zaak is voor mij. Die man is zo destructief op verschillende vlakken dat ik erin meegesleurd werd en ik zelfs op sommige momenten door hem als de oorzaak werd gezien van zijn destructief gedrag. Dit is niet zo, zo ver ben ik intussen.
De gevolgen van de scheiding zijn nog zwaar waardoor ik vooral in die secundaire rouw zit, alles moet nog geregeld worden, er is weinig tot geen communicatie, er is nog veel onduidelijkheid over de woning, enz… Daarnaast mis ik het ook om te delen, thuis te komen en omarmd te worden,… Maar wil ik dit met hem, door hem? Neen, eigenlijk niet.
De oefening rond de weerstand vind ik niet gemakkelijk. Ik had mijn ex in gedachte en situaties die gebeurd zijn (of nog gebeuren). Daar zit toch nog heel veel kwaadheid rond voel ik. Ik had 5 cijfers maar ze gingen niet in dalende lijn. Met mijn ratio kan ik begrip opbrengen en zijn kwetsuren zien en dat kan verklaren waarom hij doet wat hij doet. Maar dit heeft zo een grote gevolgen voor mij en onze relatie gehad dat mijn gevoel tov hem heel veel weerstand oproept. Dus rationeel de zaken bekijken, ja…dan dalen de cijfers. Met mijn gevoel ernaar kijken, levert andere cijfers op en niet in dalende lijn. Is het niet net de bedoeling om vanuit mijn gevoel te kijken, het letterlijk te voelen dat er minder weerstand is? Als ik in mijn ratio blijf, kan dit wel helpen maar dan heb ik de indruk dat het gevoel er wel altijd zal zijn. Ik vind het moeilijk om dit uit te leggen dus hoop Veerle dat je begrijpt wat ik wil zeggen.
De oefening met de balpen: die valt nog op de grond, ik ben er niet aan toe om de balpen zachtjes neer te leggen. Die balpen staat voor mij op dit moment synoniem voor ‘hem laten vallen als een baksteen”.
Katrien,
Goed om te mogen zien dat je merendeel al in de secundaire rouw zit, wat niet uitsluit dat de primaire rouw ook nog af en toe de kop op zal steken.
Heel sterk van jou dat je op die momenten jouw ratio inschakelt! Wat ook helpt is om dat te noteren en in een kolom de negatieve punten en daarnaast de positieve punten van jullie relatie op te schrijven.
Vaak zien we dat mensen in emotie gaan romantiseren en de werkelijkheid onbewust verbloemen om toch maar de rouw niet te moeten voelen. Wanneer je merkt dat je dat zou doen, dan kan je dat papier erbij halen om het zwart op wit te zien staan.
Ik ben blij om te lezen dat je reeds mooie stappen hebt gezet rond het ongezonde in jullie relatie. ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet’, dit zien we zo vaak gebeuren in destructieve relaties.
Goed dat je dus zover bent dat je inziet dat het niet klopt wat hij soms zei.
Begrijpelijk dat de secundaire rouw heftig is momenteel, er komt veel op je af wat niet niks is. Logisch dat je dan verlangt naar een arm om je heen en iemand die jou zegt dat alles goed komt, iemand die jou ziet en die jou hoort. Maar zoals je zegt dat is niet hij.
Ik hoop dat je genoeg mensen om je heen hebt waarmee je kunt verbinden op zo momenten, weet dat je dit ook altijd in de groep kunt doen als je de behoefte voelt om even iets van je af te schrijven.
Het kan idd zijn dat deze oefening voor jou nog te vroeg is, het is nog heel recent en het feit dat hij jou zo aan je lot overlaat met alles brengt heel wat emoties met zich mee.
Deze oefening wordt idd vanuit jouw gevoel gedaan, daarom dat je deze op een later moment wanneer er meer duidelijkheid is in jullie proces eens kan herhalen. Voor nu ligt er nog teveel op de plank waarvan het begrijpelijk is dat je boos wordt en dus niet kunt zakken.
Ik denk dat ik dus begrijp wat je wilt bedoelen, begrijp jij mij ook met mijn antwoord?
Wat de oefening met de balpen betreft, ook hierin zien we een proces. Sommige gooien ze keihard weg om dan enkele weken later het wel met een ander gevoel te kunnen doen. Ook hier mag jij jezelf nog wat ruimte geven om erin te groeien. Je zit nog maar heel recent in volle rouw, dus wees lief en mild voor jezelf. Top dat je hier nu al mee aan de slag bent, je zal merken dat je op een gegeven moment mooie stappen zult zetten in je rouwproces.
Ik stuur jou alle nodige draagkracht toe Katrien.
Van hart tot hart,
Veerle
Ik zit in 2e proces; secundaire rouw. Mis hem niet als persoon, de relatie ook niet. Heb nog wel vragen maar krijg toch geen antwoord. Boos zijn helpt ook niet.
(Heb de balpen neergelegd)
Mis alles er omheen. Het onderdeel zijn van (vrienden)groep, de familie (aangezien mn eigen ouders zijn weggevallen) , samen met groep op de racefiets, uitgaan, uit eten. Het thuiskomen in een gezamenlijk huis, maar realiseer me nu dat dat thuiskomen eigenlijk voor mij helemaal niet -meer- zo voelde zo van “wat fijn dat ik nu weer bij hem ben, we gaan zo samen wat doen” Het was “gewoon” voor mij blijkbaar een “invulling” van dat moment. Vraag me nu best af “wat mis ik dan echt?”
Heb vanochtend hardgelopen met hardloopclubje. Daarna gezellige nazit met de groep. Vond het toen best druk; voelde me overprikkeld. Daarbij ook iemand die erg aanwezig is en soms veroordelend reageert op hoe ik de dingen nu ervaar of doe. Daarover nu de oefening gedaan met de cijfers. Dat cijfer werd tijdens de oefening gaandeweg steeds lager. Affijn toen ik naar -mn eigen- huis ging zag ik er tegenop; het alleen thuiskomen….
Mijn reactie beetje onoverzichtelijk als ik het nu zo lees
Goed om te weten ook voor jezelf dat je in die secundaire rouw zit Brenda. Dat deel is voor veel mensen best wel pittig na een relatiebreuk/scheiding.
Er komt heel veel op je af, je leven verandert drastisch.
Jouw toekomstbeeld ziet er plots helemaal anders uit.
Veel zaken waardoor een mens zijn/haar vertrouwen in de toekomst kwijtraakt.
Gaandeweg zal je zeker ontdekken wat je nu echt mist, waar die leegt binnenin jou over gaat.
Wat goed dat je deze weerstand oefening meteen hebt gedaan met een voorbeeld uit de realiteit.
Fijn dat het cijfer lager werd!
Hallo Veerle, ik zit in de secundaire rouw. Ik vind het lastig om in stilte niets te doen, stil te zitten. Het is niet de stilte maar het niets doen vind ik lastig. Wat me tot rust brengt is wandelen met mijn hondje in de natuur, luisteren naar mijn eigen muziek dus geen radio. De stilte is okay maar dan graag werken in de tuin, schrijven. Ik kan wel stil zitten en mediteren, ademhalingsoefeningen doen maarja dan ben ik toch weer iets aan het doen. ik vind het lastig meestal slaap ik als ik echt niets doe. Nu komt er in mij op ‘ik kan ook mijmeren’ dan doe ik niets! Lang geleden dat ik heb gemijmerd of op mijn rug in het gras heb gelegen om naar de wolken te kijken, even kan/kon dagdromen.
De oefening ging van 5 naar 8 naar 4. Ik had geen 5 cijfers. Bij ‘ik kan mijn ingesteldheid veranderen’ daar voelde ik weerstand bij want daardoor heb ik mijzelf helemaal weggezet. Ik zei voortdurend tegen mijzelf hij kan daar niets aan doen. Mijn ex luisterde altijd maar even naar mij verhaal, wat mij bezig hield of verdriet had en dan draaide hij het gesprek zo dat het weer over hem ging. Ook al zei ik ‘we gaan even terug naar mijn verhaal’ hij draaide het weer naar hem waardoor ik op een gegeven moment niets meer zei, ik gaf het op en werdt onzichtbaar. Ik ben tot inzicht gekomen dat het nodig was om elkaar los te laten door uit elkaar te gaan. Ik kwam niet verder maar blokkeerde alleen maar. Nu wij uit elkaar zijn is het zo dat als ik iets zeg over bv een afspraak wat hij niet nakomt en hij over zichzelf begint en het gesprek overneemt ik kan zeggen, ik laten je dit even weten dat of hoe ik mij daarbij voel en ik verder zijn deel makkelijker bij hem kan laten doordat er meer afstand is. Ik herken het niet niet gehoord worden ook vanuit mijn kindsdeel. Als kind werdt er ook niet naar mij geluisterd, mijn gevoelens serieus genomen of aandacht aan gegeven en werdt er veelal in dooddoener gesproken. Ook toen voelde ik mee vaak niet gezien.
Ik heb in onze relatie in de weerstand gezeten, perfectionisme, controledrang, ongeduldig en zaken niet durven herken ik. Deze vier gedragingen heb ik me als kind aangeleerd om te kunnen overleven en ik me er nu bewuster van mag worden dat deze 4 signalen verergeren als ik meer en meer in een weerstand terecht kom. Dat is voor mij het teken van een rode vlag en voortijdig loslaten i.p.v onzichtbaar worden en/of mijn tanden ergens te lang inzetten haalt mij uit balans, uit mijn kern. Dankjewel Veerle.
Ik ga deze oefening nog eens herhalen op een later tijdstip
Weet dat het al een mooie stap is in je rouwproces om te mogen vaststellen dat je in de secundaire rouw zit.
Sterk dat je mag voelen dat je die primaire rouw gehad hebt.
Misschien zal daar onverwacht toch wel weer eens iets opduiken, maar weet dat dit oke is.
Wel fijn dat je weet wat jou rust brengt!
Het niets doen … daar kan je jezelf in trainen, vooral ook om te ontdekken waarom je dat zo lastig vindt.
Komt dan het gevoel van leegte naar boven?
Daar kan je dan de M.E.S.-brug bijnemen.
M.entaal = wat denk je dan?
E.motioneel = wat voel je dan?
S.omatisch = waar voel je dat in je lichaam?
Het doen van deze oefening geeft je inzicht. Vaak zien we dat het steeds op dezelfde plek in ons lichaam is dat we ‘iets’ voelen. Dat is belangrijk om te weten doorheen de training.
Het moet heftig voor je geweest zijn om vast te stellen dat het tijdens jullie relatie steeds over hem ging of moest gaan. Begrijpelijk dat je dan in deze oefening door die zin getriggerd werd.
Maar zoals ik vorige week zondag mijn nieuwsbrief schreef, triggers zijn uitnodigingen om te groeien.
Dus welk stuk hier bij jezelf wordt er geraakt, waar mag je in ‘groeien’.
Zoals ik lees ben je daar al hele mooie stappen in aan het zetten en weet je precies waarover het gaat.
Je mag trots zijn op jezelf hoe jij aan zelfreflectie doet.
Echt heel waardevol Marga.
Veel succes verder met de training.
Liefs,
Veerle
Mijn cijfer zakte gaande weg ook. Maar dat is iets wat ik zelf kan doen bv Het gedrag bij de persoon laten.
Maar wat als mijn ex steeds hoger gaat in me betichten en mij oordelen op te leggen? Hoe kan ik dan daarin kalm blijven om toch nog rust te bewaren in het gesprek?
Dag Bart,
Fijn om te zien dat je met dit webinar al aan de slag gegaan bent.
Het gedrag van de ander kan je idd bij die persoon zelf laten, want dat heb je totaal niet onder controle.
Dat zij jou beticht … hoe laat je dat dan toe?
Wat kan je doen om er hier voor jezelf voor te zorgen dat zij niet meer bij jou binnen kan komen?
Dit is veel “makkelijker” dan er proberen mee om te gaan en die oordelen te incasseren?
Want hoever ga je jezelf dan voorbij?
Probeer de focus op jezelf te houden en zorg te dragen voor jezelf!
Vrije tijd: Wandelen met onze hond, Motorrijden => echt hoofd leegmaken. Lezen, Britse detective series.
Secundair: vooral als gevolg hoe gefrustreerd onze zoon terugkomt, maar dit wordt opgenomen met zijn psycholoog.
Ikzelf kan hier weinig niks aan doen buien er voor hem zijn, ik oordeel of veroordeel zijn mama niet t.o.v. hem maar ook niet meer t.o.v. mezelf.
Balpen, gewoon laten vallen, niet de neiging ze terug op te nemen, ondertussen is ze verdwenen,
Oefening voelen: 2-3-1-0-0 Had ik deze oefening 4 maanden geleden gedaan zou dit 8-10-5 -3-2 geweest zijn.
Ik heb die oefening in het verleden bij mijn Psychiater ooit moeten doen maar ik was ze eerlijk gezegd vergeten. Ik heb vorige week echter mijn werkboekje van toen terug gevonden.
Ik heb eigenkijk meer gedetaileerd gereageerd onde de webinar ABC: Antwoord van 12 september 2023 om 22:36
Fijn om te lezen dat je in letterlijk en figuurlijk in beweging bent Gunter.
Weet dat de secundaire rouw best een heftig proces is, vooral als we kinderen hebben.
Het zien van verdriet of pijn bij ons kind, brengt ons weer in de rouw.
Vooral ook omdat we het niet “weg” kunnen nemen en vaak zien we dat ouders zich dan schuldig voelen.
Kinderen zijn veerkrachting, zolang ze de nodige emotionele ruimte krijgen geef je hen een heel waardevol iets.
Goed wel dat hij naar een pscyholoog gaat, want niet alle kinderen durven altijd alles zeggen aan mama of papa uit schrik om hen nog meer verdriet te doen.
Wat fijn om te lezen dat je die oefening bij je psychiater ook al had gedaan, goed dat het weer eens opgefrist werd!
En ook whaw, wat een verschil zeg.
Ik ben begonnen met de module rouw. De vragen op de batterijen beantwoord. Fysiek 80%, Emotioneel 50%, Mentaal 50%, Sociaal 90%.
Klein beetje primaire rouw (balen dat we geen koppel meer zijn) Vooral secundaire rouw: Je staat er alleen voor, hoe gaan de kinderen er mee om, de gezamenlijke vrienden, meer moeten werken. Zijn gedrag.
Vrije tijd, netflixen, sauna, zee.
De balpenoefening : pen neergelegd.
Ik zit in de weerstand: had ik niet eerder dingen kunnen aankaarten? Geen controle meer, ongeduldig naar kinderen en klagen.
De oefening voelen: 6-8-6-5. De 8 is: hij wel leuke dingen kan doen met een ander maar niet meer met mij deed, tegen vrienden net doen of het normaal is zo gelijk een nieuwe vriendin en samen wonen en gelijk meenemen naar feestjes, meer financieel kunnen en daarmee pronken bijvoorbeeld in de nieuwe cabrio de kids ophalen. En op vragen of opmerkingen zeggen nee hoor geen probleem en zo zijn pubers nou eenmaal….Heel irritant. (eerder vaak boos) Ik moet accepteren, meer loslaten en zelf leuke dingen gaan doen. Het gedrag bij die persoon te laten. Door hier over na te denken zakten mijn emoties wel 🙂
Indicaties rondom mijn verlies punt 1: waarom en punt 4: verleden
Gerriët, wat super om te zien dat je lekker doorpakt en al bezig bent geweest met de module rouw.
Weet dat de batterij oefening een moment opname is, dus zeker interessant om binnen een maand of 2 nog eens te doen.
De bedoeling van deze oefening is om stil te staan bij wat je nodig hebt.
Hier zie je bij jou dat emotioneel en mentaal allebei het “laagst” staan.
Neem er voor nu 1 batterij uit, wat heb je nodig om die dan wat meer op te laden.
Sowieso door je emoties toe te laten wat je vast en zeker doet als je met deze module rouw bezig bent laad je die batterij ook al op, alhoewel dit niet meteen zo aanvoelt.
Feit dat je de pen “gewoon” hebt neergelegd toont idd aan dat je meer last hebt van de secundaire rouw dan van de primaire, maar dat had je zelf ook al aangegeven.
Wat bedoel je met jouw vraag: “Had ik niet eerder dingen kunnen aankaarten?” Kan je die nog wat meer omschrijven zodat ik kan meevoelen waarover dit gaat.
En dan ook een hele belangrijke als ik de uitleg lees van 8 … wat doet dat met jou? Hoe voel jij jou daarbij?
Wel super dat je voelde in de oefening dat jouw emoties mochten zakken door hier bewust bij stil te staan.
Heb je goed gedaan.
Weet dat je deze oefening meermaals mag herhalen he als je denkt dit nodig te hebben.
Ivm de indicaties rond verlies.
Het is begrijpelijk en normaal dat dit nu nog niet rond kan zijn.
Wees mild voor jezelf, je weet dat je ermee bezig bent.
Er is een webinar die volledig gaat over de vragen, daar komt de waarom vraag ook in.
Dat is ons webinar nr. 13
Ik wens jou heel veel succes en vooral sterkte toe met dé brief.
Onder de module rouwen staat er een gouden balk waar je op kan klikken om meer informatie te vinden over hoe je de brief kunt aanpakken.
Nu voor de tweede x gedaan, laat beide keren de pen gemakkelijk los, zit zeker nog in de weerstand, die vragen, velen waren er herkenbaar, maar ben het mij ook heel erg bewust, alleen soms mag het nog even van mezelf, helpt niks, maar is gewoon soms even lekker om te doen…..
Oefening met scores bracht me geen nieuwe inzichten, zo beredeneer ik eigenlijk altijd al veel situaties. In geval van ex frustreert het mij nog wel s hoor, maar dat zit m denk ik idd meer in die secundaire rouw; de impact op heel veel andere zaken, op mijn leven nu enz. ik vergelijk het dan toch steeds weer met zijn situatie, het gemak van jaren bedrog en er zo gemakkelijk (mijn interpretatie) mee weg komen en doorgaan met zijn leven…..
Sterk dat je meteen ook erbij schrijft “mijn interpretatie” Annet, want dat is het ook he.
Het is zo verleidelijk om aan NIVEA te doen, maar je weet het nooit echt hoe het aan “de andere kant” gaat. Die situatie dan vergelijken met de jouwe is echt een dooddoener, omdat je vaak zaken vergelijkt die niet te vergelijken vallen of gekleurd zijn door eigen invullingen …
Begrijpelijk dat je het doet hoor, denk dat iedereen wel zo’n fase heeft.
Fijn om te lezen dat je die weerstand oefening eigenlijk al onbewust toepast in je leven op heel veel situaties. Echt top, blijven doen zou ik zeggen.
Secundaire rouw. Ik klaag heel veel, maar over alles en iedereen. Ik hoop dat dit niet te lang duurt want ik word er zelf niet goed van, laat staan de mensen om mij heen 😉
Mijn rustmomentje is tv kijken onder mijn dekentje op de bank. Ik val steevast in slaap. Ben ook zooooo moe.
De oefening weerstand lukte niet bij mij. Ik zat op 5 naar mijn idee en bleef daar zitten.
Het klagen hoort erbij, het is normaal dat je wilt ventileren en gehoord en gezien wilt worden. Alleen is ons omgeving dat na een tijdje wel eens moe.
Om die reden is er ook de groep, bij ons mag je altijd klagen en verbinden. We zijn er om jou te helpen om het om te buigen en jou constructieve feedback te geven.
Fijn dat je wel dat moment van rust pakt voor jezelf en dat je dan ook lief bent voor jezelf door er een dekentje bij te pakken. Begrijpelijk dat je moe bent Leontien, het is ook ontzettend vermoeiend om in zo’n emotionele rollercoaster te zitten.
Je zal zien dat het door alles toe te laten op de langere termijn ook wel beter wordt …
Hou er rekening mee dat het misschien eerst nog wat intenser wordt, maar je bent verwittigd dus “een verwittigd man is er 2 waard”.
Probeer de weerstand oefening binnen een paar dagen nog eens opnieuw, ga erin zonder oordeel en voel maar wat het met jou doet.
Voor mijzelf zit ik in de secundaire rouw, zaken die je nu zelf weer moet oppakken zoals wassen, huishouding, koken dat soort zaken. Deed ik al deels, maar nu helemaal moeten doen. En daarnaast hoe vul ik mijn vrije tijd weer in, zonder een partner in de weekenden, als ik de kinderen dan niet heb. Gelukkig zoek ik wel mensen in het weekend op.
Rustmoment: ik ben begonnen met legpuzzels en darten (focus verleggen) en muziek luisteren.
he
Weerstand: had ik maar, klagen, overtuiging ben ik wel goed genoeg voor een nieuwe relatie. De oefening met weerstand heb ik nog toegepast met een collega in mijn hoofd, het begincijfer 7 en het daalt daarna wel naar 2. Ook wel door je uitleg en het gevoel hier omtrent.
Bij de balpen laat ik deze vallen, maar voor mij zelf merk ik dat het lastig vind het loslaten van het feit dat mijn ex vriendin als zo snel een nieuwe relatie weer heeft (7 weken na de relatiebreuk) en hier mee samenwoont (na 5 weken 1e ontmoeting) en dat ik in mijn leven een leegte ervaar. Ze gaf ook wel aan alleen zijn is ook maar een eenzaam bestaan. Zo voelt dat voor mij ook wel, ondanks de vele lieve sociale contacten om mij heen.
Dag Harry,
Super dat je al aan de slag bent gegaan met een webinar.
Het is idd confronterend dat je veel dingen plots alleen moet doen, sommige dingen kunnen dan ook geheel onverwachts een trigger zijn dat je in tranen uitbarst.
De vrije tijd kan in het begin heel erg aanvoelen als een leegte, dat zorgt er ook voor dat het weekend voor veel gescheiden m/v lastig kan zijn.
Probeer een balans te vinden tussen het voelen “doe ik dit nu echt omdat ik het leuk vind, of doe ik dit om te vluchten en de pijn van het alleen zijn niet te moeten voelen?”
Fijn dat je iets hebt gevonden zoals het puzzelen en het darten om tot rust te komen in je hoofd.
Super dat je voelde bij de weerstand oefening dat je echt wel van een 7 naar zelfs een 2 bent gegaan!
Het is herkenbaar dat we in ons verwerkingsproces ons leven vergelijken met dat van “de ex”.
Maar dit brengt je echt niet verder in jouw proces.
Probeer jouw focus op jouw kant te houden en ga niet met jouw gedachten naar haal leven.
Als je merkt dat je dat toch doet, doorbreek dan die gedachten door iets anders te doen en vooral op die momenten met jezelf bezig te zijn in de K.R.A.C.H.T.-methode.
Ik schreef ooit een blog over eenzaam zijn, je kan het terugvinden op mijn website onder blogs.
Daar staan ook nog enkele tips hoe je met dit gevoel kunt omgaan.
Succes en sterkte verder met de volgende webinars Harry.
Ik voelde vandaag heel erg dat ik weer aan het zinken was in mijn verdriet, ik was thuis en bewust niets gepland en mij aan de Krachtmethode. Deze oefening vond ik wel goed om te doen, bij de balpen oefening, wat ik af en toe toch weer doe, kan ik de balpen de laatste weken niet meer zo zacht neerleggen, is eerder weggooien, want ik voel kwaadheid, en ook veel weerstand. Bij deze oefening zakte mijn cijfers van 7 naar 4, maar heb maar 4 cijfers, dus ergens iets gemist. Is een goeie oefening om mij terug te focussen op mezelf.
Amai wel moedig dat je niet gevlucht bent van dat gevoel en dat je jezelf de ruimte hebt gegeven om erin te duiken.
Weet je het is oké he om kwaadheid te voelen, weet dat dit gevoel erbij hoort bij je rouwproces.
Het verschil in emoties voelen, toont aan dat er beweging is in jouw proces!
Een volgende keer zal je wellicht zien wat je “gemist” hebt en eigenlijk mss zelfs zo belangrijk niet.
Het feit dat het gezakt is, dat is de bedoeling, dus je hebt het wel goed gedaan Veerle.
Fijn dat het jou helpt ook om de focus op jezelf te houden.
Goed dat je er weer even mee aan de slag ging!
Daar mag je trots op zijn.
Sterkte verder Veerle.
Dag Anne, fijn om jou zo chronologisch aan het werk te zien.
Wat goed dat je de balpen hebt kunnen loslaten en ja ook in het zicht.
Wat zegt het voor je, “in het zicht”?
Ivm de vraag “had ik maar?” …. Er is een webinar over “de vragen” dat is nr 13.
Misschien wel interessant om binnenkort te bekijken.
Laat me daar dan ook even weten hoe het voor je was.
En whaw wat een mooie uitwerking had jij met de oefening over de weerstand.
Zeker nog eens herhalen zou ik zeggen.
Bedankt om jouw ervaring met ons te delen Anne.
Mooi om te zien dat je cijfers zakken doorheen de oefening Bernardine.
Deze oefening is ook best lastig als je dit de 1ste keer doet, daarom wil ik je aanraden om het toch nog een paar keer te herhalen.
Zo leer je het ook wat uit je hoofd en kan je het tussendoor ook toepassen in je dagelijks leven.
Ik zit in de weerstand, met:
Had ik maar, controle, beplaade overtuiging, beetje boos omdat ik mij vasthoud aan een bepaalde overtuiging.
Ik zelf kan alleen mijzelf verandering, Cijfer 6
ander persoon oorzaak, is het negeren mijn mijn berichten. cijfer 4
Wat kan ik doen om de relatie te verbeteren met mijn ex, Geen verwachtingen meer verwachten van mijn ex.
Zakenlijk zakenlijk houden. Cijfer 6,
Het is van vroeger, heeft niks met mijn te maken.
ja, er zijn onderwerpen die ik kan negeren.
ja, ik kan leren dat dit gedrag niet van nu is maar van zijn vroegere ik, net zoals bij mij, met mijn dingen. Cijfer 2.
Vond deze oefening best lastig, omdat ik weet dat ik niet iemand anders kan veranderen. Deed de oefenning daarom eerst bij mijzelf.
Wat een fijne oefening. Ik had mijn focus op mijn ex gelegd en voelde een 10 als weerstand omdat hij blijft liegen ik voel me verraden en begrijp het niet. Met de vragen te stellen voel ik inderdaad mijn weerstand zakken, eerst kom ik aan dat ik het moet loslaten en vergeven dan zak ik naar 4, daarna serieus gezakt naar 0. Het komt bij hem zeker van vroeger. Hij heeft een zware jeugd gehad, en doet helemaal niks om aan zichzelf te werken. Deze ga ik onthouden als ik in mijn hoofd weer begin te draven, misschien helpt het met het loslaten…
Whaw Nathalie, wat fijn om te lezen dat deze oefening zo goed werkt bij jou.
Je maakte een goede start met K.R.A.C.H.T.
Ik voel jouw gedrevenheid.
Deze oefening mag je zeker een paar keer herhalen, zodat je op den duur weet wat je moet doen.
Een rust moment voor mij is
Kopje thee ,mijn hondje bij mij op schoot.
Ik was er zeker van dat ik in de secundaire rouw zat
Dat had je ook bevestigd, maar ik merk omdat ik met m’n ex toch nog wat moest doen dat ik hem weer mis
Is dat normaal dat je van secundaire naar primaire rouw weer kunt gaan?
Ben bang dat ik weer stappen achteruit ga.
Merk dat ik met de balpen oefening de vorige keer de pen gewoon uit m’n hand liet vallen
En nu duurde het langer dat ik vasthield.
Ik wil niet weer terug had al zoveel stappen gezet.
Primaire rouw gaat om de breuk zelf .
Secundaire rouw gaat om alles wat bij een scheiding komt kijken.
Het kan dus heel goed zijn dat die 2 naast elkaar lopen.
Alleen blijft de secundaire rouw dus veel langer duren.
Jij zit nog volop in jouw verwerkingsproces dus het zou heel vreemd zijn mocht je die primaire rouw echt nu al volledig kunnen afvinken.
Focus je hier niet teveel op Sandra.
Het is normaal dat het rouwproces met ups & downs gaan.
Je ex missen hoort erbij dat is geen stap achteruit.
En geen enkel proces is gelijk, dat gaat nu eenmaal niet volgens het boekje.
Ik ben omdat ik weer contact met m’n ex heb
Aan het uitzoeken wat het beste aanvoeld
Contact is fijn en verdrietig
Geen contact is verdrietig.
Hij is met me meegeweest naar het zhuis ik durfde niet zonder hem
Gelukkig was alles goed.
En soms een appje
Mijn vraag moet je echt geen contact om los te komen
En staat het niet het rouwproces in de weg?
Dat is heel verschillend van persoon tot persoon.
Alleen jij weet daar het beste antwoord op.
Jij voelt wat het met jou doet achteraf.
Jij weet als hij een leegte bij jou opvult op dat moment.
Als dat zo is dan verleng je jouw rouwproces door hem te zien.
Want het is net de bedoeling dat je zelf die leegte heelt.
Als dat niet zo is dan is contact helemaal oke.
Hallo Veerle,
Ben onlangs gestart met de K.R.A.C.H.T. methode. De codependentietest gaf een score van 35/60. Dat viel me eerlijk gezegd nog mee, omdat ik een hogere score verwacht had.
Bij de batterijentest scoorde de emotionele batterij het laagst. Na een paar hele slechte weken is mijn energie weer prima, ik wandel elke dag en probeer daarnaast ook nog regelmatig te sporten en vrienden te bezoeken. Ik ben nog wel vaak verdrietig en boos om wat er niet meer is en denk dat ik nog in de primaire rouw zit.
Bij de weerstandstest nam ik mijn ex in gedachten en merkte dat de cijfers hoog waren en niet naar beneden gingen. Dit komt denk ik omdat we (waarschijnlijk nog voor langere tijd) in 1 huis moeten wonen en ik zo teveel van dichtbij zie hoe hij zijn “nieuwe” leven invulling geeft met een nieuwe (veel jongere) vriendin die ook nog eens een bekende van ons is en met haar alle dingen doet die wij ook samen deden. Zijn nieuwe schoonouders zijn zelfs vrienden van ons. Dat vind ik erg moeilijk, ook voor onze kinderen en ik weet nog niet goed hoe ik hiermee om moet gaan om dat los te kunnen laten. Ik hoop en heb er vertrouwen in dat de K.R.A.C.H.T methode mij daarbij zal helpen.
Petra,
Goed dat je er meteen bent ingedoken.
Kan me voorstellen dat je het een ‘fijn’ resultaat vond bij de codependentietest, zeker als je een hogere score had verwacht.
Ik hoop dat je het een boost geeft om ermee aan de slag te gaan. Alles in de module hechting is hiermee verbonden, dus eens je met die module én de bijhorende masterclasses bezig bent zal je zien dat je dat stap voor stap zal doorbreken.
Top dat je de draagkrachtoefening met de batterijen ook reeds hebt gedaan. Weet dat deze oefening een momentopname is, het is vooral de bedoeling om te kijken naar de batterij die op dat moment het meest leeg is.
Dat is bij jou nu de emotionele. Wat kan je doen, een kleine stap, om deze batterij alvast wat meer op te laden?
Fijn om te lezen dat jouw energie weer wat hoger ligt. Dit schreef je 22/11 , vorige week vrijdag dus. Ik herinner me dat je in jouw mail gisteren aan mij schreef dat het weer wat minder met jou ging. Wat was de reden waarom je je in die 5 dagen weer wat voelt zakken. Kan je dat benoemen?
Weet dat het normaal is wanneer je nu nog in de primaire rouw zit, geef jezelf alle ruimte om de volledige module rouw met alle bijhorende masterclasses te doorwerken. Je zal zien dat jouw emoties zeker nog op en neer zullen gaan, want dat hoort erbij. Maar … wanneer je actief rouwt (wat je doet als je met deze methode bezig bent) zal je zien dat de ups langer zullen duren dan de downs.
Weet ook dat je dus de downs mag accepteren zonder oordeel, wees lief en mild voor jezelf.
Een rouwproces na een scheiding is niet niks, maar wanneer je jouw verdriet toelaat ontstaat er ruimte voor geluk.
Het is best pittig om nu nog onder 1 dak te wonen en daar nog niet meteen een uitkomst voor te hebben. Je wordt er dagelijks mee geconfronteerd met ‘zijn ander leven’, wat er eigenlijk voor zorgt dat het voelt alsof de wonde telkens weer opengereten wordt.
Ik hoop voor jou dat deze situatie niet te lang meer moet duren …
Focus je niet teveel op ‘loslaten’ dat is zo’n vaag begrip … Wanneer je hier alles doorloopt zal je sowieso een manier voor jezelf vinden hoe je het ‘anders kunt vasthouden’.
Heb vertrouwen in jouw proces, je kunt het!
Succes verder met de volgende webinars en modules.
Van hart tot hart,
Veerle
Hai Veerle,
mijn batterijen zijn allemaal halfvol behalve de emotionele, deze is maar 20% vol.
Wel merk ik dat vrienden niet naar mij toekomen met vragen hoe het gaat. Dat is misschien ook wel teveel verwacht.
Om te kunnen ontspannen vindt ik heel lastig. Ik heb nu een logeerhondje waar ik echt kilometers mee loop nu en dat vindt ik heerlijk met dit mooie weer.
Ook sport ik en lees graag.
De balpen duwde ik heel erg van me af, en maakte me boos. Onmacht gevoel.
Mijncijfers heb ik met mijn ex in mijn achterhoofd gedaan 5,4,4,4,2.
Ik heb hem nu bijna 3 weken niet gezien en dat gaat voor mij prima. de felicitatie voor mijn verjaardag was een kil appje “wil je van harte feliciteren met je verjaardag”.
Hier heb ik hem voor bedankt en geappt dat ik hulp heb gezocht waar ik me goed bij voel.
Zijn reactie was fijn om te horen! goed bezig, en heb ik geinformeerd hoe het met hem gaat waarop hij aangaf dat hij nog steeds ziek is van hoe het gegaan is maar fijn dat hij een berichtje van mij krijgt.
Dit was een week nadat ik hem weggestuurd had.
Ik merk dat ik veel meer energie heb gekregen omdat ik hem nu “negeer” ik hoef niets met of van hem.
Waardoor ik merk dat ik (op de zorg van mijn 9f2 jarige moeder) eindelijk aan mezelf toekom.
Pffff dat geeft ook rust en veiligheid.
Weet alleen niet hoe ik me voel als we elkaar tegen komen of elkaar spreken. Dat probeer ik zo mogelijk ook uit de weg te gaan.
Weet ook niet hoe hij erin staat nu.
Sylvia,
Goed dat je deze draagkrachtoefening ook reeds hebt gedaan. Weet dat deze oefening een momentopname is, het is vooral de bedoeling om te kijken naar de batterij die op dat moment het meest leeg is.
Dat is bij jou nu de emotionele. Wat kan je doen, een kleine stap, om deze batterij alvast wat meer op te laden?
Goed dat je veel beweegt en gaat wandelen, straks ga je het logeerhondje nog missen.
Balpen: goed dat je hier jouw emotie kunt benoemen. Misschien is het een idee om hierna de webinars over boosheid loslaten te bekijken?
Whaw top om te zien dat die weerstand oefening wel goed werkt bij jou aan de cijfers te zien hoe het gezakt is.
Het zakelijke bericht op jouw verjaardag is idd heel erg kil. Begrijpelijk dat daaruit nog enig heen en weer gestuur is ontstaan … Goed dat je niet in de emotie bent gegaan en hoop dat het daarna weer is stilgevallen? Want het gaat om jou en jouw energie en het doe je duidelijk goed om afstand te nemen.
Het is zo ontzettend waardevol dat je nu eindelijk ook aan jezelf toekomt!
Probeer ‘wat als’ los te laten. Want dat zie je dan wel weer op dat moment, het heeft geen zin om daar op voorhand over te speculeren, want 99,9% loopt het dan toch helemaal anders dan je in jouw gedachten had.
Het gaat om jou lieve Sylvia!
ik heb het webinar over rouw en weerstand gevolgd, wat me direct opvalt, is dat ik door direct een nieuwe relatie aan te gaan na mijn scheiding, het gevoel krijg dat de primaire rouw en het verlies van mijn ex-partner te weinig aandacht kreeg in vergelijking met de secundaire rouw waarbij het verlies van alle vrienden, verlies van financiële vrijheid, het missen van mijn kids etc enorm naar de voorgrond kwam. door het hebben van een nieuwe relatie heb ik misschien te weinig woorden en ruimte gegeven aan het loslaten van mijn ex-partner. omdat dat moeilijk te horen is voor een nieuwe partner. ik voel nu dat ik dat nog veel ruimte mag geven, te beginnen met die brief schrijven naar mijn ex. Het bijzondere was wel dat ik de zelfcoach oefening rond weerstand dus ook met twee personen in mijn hoofd gedaan heb, met mijn ex en met mijn nieuwe partner. bijzonder hoe er eigenlijk zelfs meer weerstand zit rond mijn nieuwe partner, wat doorheen de vragen wel in cijfer ook zakte, maar ik zie nu nog meer hoe onverwerkt verdriet mijn nieuwe relatie beïnvloed en daar allerlei uitdagingen geeft…
Debbie,
Wat fijn om te zien dat je lekker doorpakt!
Je omschrijft echt de valkuil van meteen in een nieuwe relatie te stappen.
Het is dan quasi onmogelijk om echt actief te rouwen, omdat je meteen bezig bent met andere emoties.
Daarom zeg ik heel vaak aan mensen die starten met K.R.A.C.H.T. om zichzelf echt de ruimte te geven om eerst een 6-tal maanden aan zichzelf te werken alvorens ze weer gaan daten.
Dit om 2 redenen.
Enerzijds om jezelf dus echt de tijd te geven om actief te rouwen en anderzijds omdat we zien dat wanneer je vanuit een oude ik, toch weer een ongezonde relatie kunt aantrekken.
Niemand valt graag in herhaling …
Ik weet niet hoe dit nu bij jou gegaan is, dat hoor ik morgen wel. Het is nu wat het is, maar ik vermoed dat je stap voor stap wijzer zal worden wat JIJ precies nodig hebt om gelukkig te zijn.
Het is echt een goed idee om de oefeningen met beide personen te doen. Dus dat heb je goed gedaan!
Hallo Veerle,
Vandaag weer een stukje gedaan van rouw.
De batterij had ik al eens gedaan in de vorige webinar. Emotioneel en mentaal waren daarin de minst gevulde. Mentaal niks…
Hoe ik mijn rust vind is ofwel een filmpje of serie kijken of gewoon een wandeling als het goed weer is. Lezen doe ik ook graag mr lukt me niet om te concentreren. Nu lezen we de modules, dat lukt wel. 😉
Ik denk dat ik al in de secundaire rouw zit, ik mis men kinderen en het huis als ik er niet ben. Alles loslaten in huis doet soms verdriet. Ook niet altijd veel zin om lekker te koken voor iedereen, geen energie…
Maar soms denk ik dan dat het eens goed is om van huis en iedereen weg te zijn. Rust…
Af en toe komt er wel nog eens de primaire als ik denk Waarom en aan wat heb ik dit verdiend…
De balpen… 🖊️ had ik goed vast in men hand en heb ze goed vastgenomen, goed in genepen en dan weggegooid… ook wel wat kwaadheid en frustratie en dan los gelaten.
De weerstand is er ook nog goed aanwezig. En ik reageer dit soms op een manier af op men kinderen. Vb: mijn man was 1 dag en avond in het huis, er stond nog was klaar om te plooien. Ik kom maandag terug thuis en op die korte tijd heeft mijn man wel de was geplooid en weggelegd… Wat een frustratie, verdriet had ik in mij. Waarom doet hij dit nu wel en vroeger niet? Zeg dit dan luidop en mijn dochter hoort dit dan. Tijdens het koken sta ik dan te huilen in de keuken, men dochter komt binnen en ziet dit. Ze komt me knuffelen en ik val in tranen 😭 met tuiten, snikken en mij excuseren dat ik zo dingen allemaal zeg. Ik doe ook men best, wil alles goed doen voor hen maar heb hier niet om gevraagd. Ik weet dat het nog heel moeilijk gaat worden…
Nu heb ik men man nog gezien en hem wel geconfronteerd met wat ik zie, dat hij het nu wel kan thuis, dat dit het probleem was van mijn frustraties vroeger. Waarom kan je dit nu wel goed doen en vroeger niet. Hij kon daar niet echt op antwoorden…” omdat ik het nu allen moet kunnen” zegt hij. Dan zeg ik dat dit het probleem was bij mij, ook al bleef alles effe staan het moest wel gebeuren mr had ik het gevoel dat ik het altijd moest doen. Daarom was ik zo negatief tegen hem en kwam ik al vies gezind thuis… Het is me toch al gelukt om over dingen te praten en hem mijn gevoel te vertellen zonder emoties 😭 te tonen naar hem. We worden er toch al iets sterker in.
Men omgeving zegt dat ik het moet loslaten en hem nu wel complimenten moet geven, dat wou hij ook meer horen.
Meer men frustratie inslikken en doorgaan. Het
De cijfers heb ik men man gevisualiseerd. 9-9-8-7-8
Veel is het nog niet gezakt mr als je over u gevoel nadenk en de vragen die je erbij stelt gaan de gedachten en frustratie zakken mr nog niet veel. Misschien later dat het dan wel beter zakt.
Voila, weer een stapje verder in mijn proces.
Veel liefs 💋 Sylvie
Sylvie, wat fijn om te zien dat je zo lekker bezig bent, ik voel jouw enthousiasme om ermee aan de slag te gaan.
Daar mag je trots op zijn.
Er zijn veel mensen die tijdens een rouwproces niet echt meer kunnen lezen, omdat je er gewoonweg de concentratie niet voor hebt. Wel top dat je je hoofd wel bij de training kan houden, wellicht omdat je weet dat het voor een goed doel is.
Mooi dat je kan ervaren dat je al aan het wisselen bent tussen de secundaire en de primaire rouw, je zal merken naarmate je meer stappen zet je de primaire rouw steeds minder zal voelen.
De secundaire rouw dragen we wel nog een tijdje met ons mee, wees je je daar bewust van dat dit bij iedereen zo is, heb er geen oordeel over.
Balpen: goed dat je ze eerst goed hebt vastgepakt alvorens je ze hebt weggegooid. We zien in de praktijk dat je pas echt kan ‘loslaten’, nadat je er bewust bij hebt stil gestaan. Dat ben je nu volop aan het doen.
Weet dat het ok is wanneer jouw kinderen jouw emoties zien, jouw tranen mogen er zijn. Probeer alleen de oordelen over hun vader wat achterwege te laten, als ze het horen. Want uiteindelijk blijft het wel hun papa en kinderen zijn zeer loyaal. Ze willen niet in conflict komen. Wel lief dat jouw dochter jou vastpakt, fijn dat ze aanvoelt dat ze die ruimte mag nemen en dat jij dan ook die ruimte pakt.
Heel moedig van jou om naar je ‘ex’ je emoties te benoemen, maar doe dit wel zonder verwachtingen. Want veel mensen herkennen dit, dat zaken plots wel kunnen en vroeger niet.
Weet dat dit niks met jou te maken heeft, maar met zijn eigen groei in zijn proces.
Waarom zegt jouw omgeving dat je hem complimenten moet geven? Met welke bedoeling is dat?
Goed dat je de oefening al eens probeerde, je merkt toch wel al verschil. Mss kan je het binnen enkele weken nog eens opnieuw proberen, schrijf het ergens op in jouw schriftje dat je dan nog een keer naar hier terugkomt om dit te herhalen.
Succes verder.
Hey Veerle, hierbij een antwoord op u vraag waarom ik men ex nu beter complimenten zou geven (dat men omgeving zegt).
Omdat men ex zelf zei dat ik altijd negatief ben tegenover hem en negativiteit zou uitstralen naar hem. (Zegt ook zijn psycholoog over mij 😔 ) En als ik dan dingen zie die hij nu wel doet en vroeger niet. Dat ik daar niet gefrustreerd mag op antwoorden mr dat ik dan beter een compliment stuur: “ merci voor de was te doen en weg te leggen…” dat hij weet dat ik wel complimenten kan geven..
Mr doe je dit dan wel of niet? Ik doe dit niet altijd.
Probeer nu het ouderlijke huis te nemen zoals ik het vind. Zeg niks meer van merci dit of dat. Frustraties zeg ik dan wel binnensmonds zodat de kinderen het niet horen. Het zou natuurlijk beter zijn als we elk ons (nieuwe) nest hebben en ons eigen ding kunnen doen.
Mr heb nu gezegd bij de bemiddelaar dat ik toch men tijd nodig heb.
Man wat was het weer heftig. Ik die men emoties niet kan wegsteken, zitten snikken als een klein kind. De bemiddelaar vroeg dan wat er echt dwars zit bij mij… Zei dat hij zo emotieloos kan zijn, zo zakelijk, precies niet met me in zit. Hij heeft hier op geantwoord: “hij voelt zich heel schuldig en weet wat hij mij aandoet. Mr zit wel al verder met zijn emoties. Hij zit wel met me in…” En dan altijd over het huis of ik al een beslissing heb genomen?
Som denk ik ook nog dat ik nog in een droom /nachtmerrie zit… Dat het niet waar is wat er gebeurd, hoe kan hij mij dit aandoen.
Het is echt soms 1 stap vooruit en 2 achteruit…
😢💋
Sylvie,
Ik snap de onderliggende gedachte!
Ikzelf zeg ook altijd “Wat je uitstraalt, trek je aan.” … Alles draait om energie. Maar uiteindelijk moeten we ons wel de vraag stellen waarom je zo negatief was hé.
Het kan niet de bedoeling zijn om je eigen gevoel te negeren en geforceerd positief te doen voor de ander.
Dus het moet toch ook wat van 2 kanten komen.
Ook al gaan jullie uit elkaar, jullie blijven wel ouders. Dus op dat vlak kan je idd eens een compliment geven met de bedoeling om een andere energie uit te stralen zodat de wisselwerking tussen jullie als ouders fijner wordt.
Mijn zorg zat er een beetje in, met waarom jouw omgeving dat zegt.
Wat is de verwachting? En ook van jou.
Zou je dat doen met de bedoeling om te laten zien dat je veranderd bent en met de hoop en/of verwachting dat jullie weer samen komen? Of met de intentie om als ouders een fijne band met elkaar te hebben?
Ik vind niet dat je stappen achteruit zet Sylvie, er komt veel op je af. Je zit in rouw en er wordt van jouw verwacht om belangrijke beslissingen te nemen.
Ik denk ook nog aan jouw post uit de groep, ik zou in alle geval eerlijk communiceren. Eerlijk duurt het langst. Ook als dat eventueel in jouw nadeel uitkomt, ik ben ervan overtuigd dat alles gebeurt met een reden en dat het op de lange termijn altijd ten goede van jezelf uitkomt.
Het universum werkt voor jou, niet tegen jou.
Je mag trots zijn op jezelf dat je zo intensief met K.R.A.C.H.T. bezig bent!
Succes en veel goede moed verder.
Veerle
PS: Ik zag dat je nog reacties schreef hier op de website, maar zit al 3 dagen te knoeien met techniek die niet lukt rond mijn komende nieuwe masterclass Laat Angst Los & Leef, waardoor ik dus een achterstand heb opgelopen. Vandaag en morgen ben ik vrij, maar vanaf vrijdag probeer ik weer feedback te geven.) Je weet dat het eraan komt. Mocht je nog dringende vragen hebben kan je die stellen in de groep. Mijn collega Mieke en de andere leden kunnen jou op weg helpen.
Dag Veerle,
In deze webinar wordt gezegd dat de zelf coach oef ook apart wordt gedeeld. Waar kan ik deze terug vinden?
Groetjes Kris
Kris
Ik heb bij mijn weten deze oefening niet apart opgenomen, dus ben wel benieuwd wat ik dan precies zeg. Kan je mss nog even laten weten rond welke minuut, dan kan ik zelf ook nog even luisteren.
Veerle
Dag Veerle,
Bij deze webinar merk ik dat ik wel in de secundaire rouw zit. De scheiding is een feit en ik ben meer mezelf zonder hem dan met hem. De persoon die hij de laatste jaren geworden is mis ik ook niet. Maar de secundaire rouw vind ik best wel pittig. Want heel mijn toekomstbeeld is hierdoor in duigen gevallen en ik vind het moeilijk om blij te worden van het nieuwe beeld alhoewel er ook zeker positieve zaken zijn. De emotionele rollercoaster blijft maar op en neer en over kop gaan. Telkens als ik denk nu is er rust nu gaat het goed, gebeurt er weer iets waardoor het allemaal terug pijn doet en ik me afvraag waarom. Soms kunnen de kleinste dingen me weer enorm verdrietig maken en heel alleen laten voelen.
Het liefst van al zou ik hem nooit meer zien of spreken, maar we hebben 3 kinderen dus dat gaat niet. Als ik alleen voor de kinderen zorg (ze zijn ook al groter uiteraard) gaat het redelijk vlot. Maar zodra er met hem afspraken moeten worden gemaakt, geeft het een hoop stres en frustratie. Frustratie in de hoeveelheid berichten om iets deftig afgesproken te krijgen. De termijn, antwoord niet direct waardoor ik met onrust blijf zitten, niet alles wordt gedeeld met mij dus ik moet aan de kinderen gaan vragen hoe het nu is afgesproken tussen hun en hun papa en als alles in mijn ogen is afgesproken verandert het last minute meestal nog. Zo was het op het einde van onze relatie ook (ik moest altijd een plan B in mijn achterhoofd houden) en had gehoopt dit na de scheiding niet meer te moeten doen maar niets is minder waar. En dat is zo ver moeiend en frustrerend. Maar door de oefening besef ik dat het waarschijnlijk niets met mij te maken heeft maar hij dat gewoon niet kan deftig afspreken (met mij, maar ook met de kinderen). Dus moet ik het loslaten maar ben ik gedoemd om telkens het hele proces te ondergaan want ik kan het niet veranderen en dat voelt dan weer als pleasen en mezelf op de 2e plaats zetten en dat wil ik niet meer doen.
Groetjes
Kris
Whaw wat krachtig wat je hier schrijft, dat je meer jezelf kunt zijn zonder hem dan met hem.
Begrijpelijk dat de secundaire rouw pittig aanvoelt, want dat is het ook.
Ons toekomstbeeld moet volledig opnieuw geprogrammeerd worden en is in het begin leeg en onduidelijk.
Niet echt iets om blij van te worden inderdaad.
Probeer de ups en downs wat ‘los te laten’, daarmee bedoel ik, niet teveel mee bezig zijn. Want wat je hier schrijft “Wanneer het rustig is gebeurt er wel weer iets waardoor ik terug de pijn voel.”
Dit zien we bij veel mensen terugkomen deze gedachte.
Als je dan weet dat gedachten krachten zijn en je dan dus eigenlijk de onrust besteld, dan is het een uitnodiging om je meer bewust te zijn van jouw gedachten.
Wat bestel je?
Je kon hem al niet veranderen als jullie nog samen waren, dan zal je daar nu helemaal geen invloed meer op hebben. Het is lastig als mensen niet goed kunnen communiceren om afspraken te maken, ik heb ook zo’n ex. Terwijl ik ook iemand ben die alles graag netjes op voorhand weet.
Het is echt een uitdaging om hier dan ook de controle wat meer los te laten en te denken dat jij niet voor alles verantwoordelijk bent. Mij helpt de vraag ook wel “Wat is er het ergste wat er kan gebeuren?”
Wat als er eens geen plan B is?
Veerle,
De fase van rouw kan ik toch wel concluderen dat dit de secundaire stuk is. Meer bezig met de andere zaken dan met mijn ex vrouw zelf. Stuk nu van het zien dat ex ver voor loopt in het traject en ook doorgaat met het leven met de nieuwe vriend. Misschien wel een beetje jaloers omdat dit zo fijn lijkt met iemand verder te gaan terwijl ikzelf dus alleen ben, ook in de verwerking alhoewel de krachtgroep heel fijn is. Zij hebben elkaar. De pen oefening was op zich niet moeilijk meer. Voelde wel nog wat verdriet maar voelde geen weerstand om de pen neer te leggen.
De oefening over weerstand met de cijfers heb ik mijn jongste broer ingebeeld. Op het moment van vertellen dat we gingen scheiden is hij nooit terug gekomen of erover gepraat. Dat verbaasde mij en vond jammer. Ne weet ik dat hij het niet kan en daar zijn probleem mee heeft , ik niet. De cijfers daalden van 9 naar 4. Oplossing is dus zelf meer contact zoeken met hem en proberen erover te praten. Bedankt weer. Rens
Rens, Ergens wel mooi toch dat je kunt vaststellen dat je al gegroeid bent in het rouwproces en voor jezelf kan zeggen dat je toch al in dat secundaire deel zit.
Het laatste wat je moet doen is je eigen rouwproces vergelijken met dat van je ex. Dat loopt altijd heel erg uit elkaar! Dus je schiet er niks mee op.
Wat de nieuwe vriend betreft, weet dat daar een diepere laag wordt aangeraakt. Vaak zien we dat pijn van ‘andere delen ‘ naar boven komt. Gevoel van afwijzing, niet goed genoeg … (Voor delenwerk verwijs ik naar webinar nr. 15. Deze hoort bij de module hechting, maar als je benieuwd bent naar dat delenwerk dan mag je van mij al een 1ste keer naar deze les kijken.)
Goed dat je de oefening met je broer deed, door wat je hier schrijft snap ik wel waarom je hem koos. Wat een mooi resultaat mocht je hier dan ook gewaar worden, van 9 naar 4, dat is wel een grote daling.
Klopt je mag zelf wat meer in de actie gaan daar waar jouw verlangen ligt en dat dan ook benoemen. Succes Rens.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle, duidelijk nog in
primaire rouw met ontzettend veel weerstand.
Ik had als persoon mijn bijna ex genomen , ik weet niet of dat mocht.
10-10-9-9-8
Nathalie, je kunt hier niks goed of fout doen. Alleen is deze oefening met je bijna ex wel meteen een uitdaging.
Maar toch mooi dat je ziet aan jouw cijfers dat je gezakt bent.
Fijn om te zien dat vandaag weer even aan de slag was met de training. Dat doe je goed.
Succes met het volgende webinar.
Liefs,
Veerle
Ik heb de oefening van weerstand met mijn moeder gedaan. Vóór mijn scheiding heb ik geen enkele keer tegen haar gezegd dat het niet goed ging tussen ons, mij niet gelukkig voelde. Toen het besluit tot scheiden eenmaal genomen was, ben ik meermaals naar haar toe gegaan met de intentie om haar dat te vertellen, maar lukte me dat gewoonweg niet. Uiteindelijk heb ik het haar in een whatsapp bericht verteld om er toch maar vanaf te zijn. Ik ben vanuit mijn jeugd niet gewend om over gevoel te praten, wij beperkten onze communicatie tot de buitenschil van meer praktische zaken. Een gevoelswereld…wat was dat. Ik begon de oefening met een cijfer 6 voor weerstand tegen haar. Ik hou van mijn moeder en ik besefte voor deze oefening al dat zij ook maar vanuit haar eigen automatische piloot en patronen handelt, dat het niet zoveel met mij te maken heeft. Dat ondanks dat besef ik toch altijd een weerstand naar haar voel komt doordat ik vaak meemaak dat in contact met haar ik gemakkelijk in mijn oude patronen val, ik opmerk dat zij mij daarin nog steeds heel erg triggert. Een poosje geleden was ik erg angstig omdat ik een knobbeltje in mijn borst had ontdekt en ik afwachting was van het onderzoek. Mijn moeder kwam mij bezoeken, goed bedoeld, om me een beetje te steunen/af te leiden. Echter, het tegenovergestelde gebeurde. Zij ging maar door met wat als het ernstig is….constant pessimistisch praten, uitgaan van het slechtste scenario. Ik besefte wel dat zij vanuit haar eigen angst reageerde, maar ik werd helemaal overstuur van haar en heb haar weggestuurd om mezelf in mijn eentje weer wat tot bedaren te brengen en me ook nog schuldig te voelen omdat ik haar had weggestuurd en met wat een rotgevoel zij wel niet thuis zou zitten nu….
Mijn weerstand naar haar komt vaak nog voort uit een soort kwaadheid op mezelf omdat ik nog niet opgewassen ben tegen de kracht waarmee ik die oude patronen voel als ik mijn moeder hoor/zie. Ik ben echter wel op de goede weg denk ik , omdat het nu iets is waarvan ik mij bewust ben. De zinnen dat ik mijn relatie met haar en mijn ingesteldheid kan veranderen helpen hierbij.
Sorry voor mijn ellenlange teksten !
Kitty, heel moedig van jou om deze oefening met jouw moeder te doen.
Wat moet het zwaar voor jou zijn geweest om de stap naar scheiden niet met haar te kunnen delen. Ik herken hier wel wat je schrijft en het is pittig om dat alleen te moeten dragen.
Maar vooral dat je je bewust bent van het feit dat je nooit geleerd gekregen hebt om over emoties te praten.
Heel waardevol dat je ook beseft dat je moeder ook handelt vanuit hoe zij het geleerd heeft, dat heeft dus idd niets met jou te maken.
Weet je, je mag echt wat milder zijn naar jezelf toe Kitty. Oude patronen doorbreken is 1, maar nu al verwachten van jezelf dat je niet getriggerd wordt in situaties waar ze ontstaan zijn dat is echt veeeeeel te veel verwacht van jezelf.
Zelfs ik kan dat nog niet en ik heb al zoveel innerlijk werk gedaan. Je mag accepteren dat je bij haar altijd getriggerd zult worden, maar je zal leren dat je comfortabel kunt omgaan met het oncomfortabele. Op dat punt ben je je bewust van de trigger, maar het brengt jou niet meer onderuit en je zal kunnen reageren vanuit je volwassen ik. (Dit is delenwerk waar ik hier nu over spreek en dit komt aan bod in webinar nr 15)
Je bent zeker op goede weg, heb daar vertrouwen in.
Nogmaals het is geen quick fix en gaat echt wel stap voor stap. Maar elke stap die je neemt hier in K.R.A.C.H.T. is een stap in de goede richting. Succes verder met de volgende webinars.
Veerle
Beste Veerle,
Zoals ik al had verteld, is mijn scheiding al een jaar geleden nu ik aan de KRACHT methode ben gaan deelnemen. De termen primaire en secundaire rouw geven woorden aan wat ik eigenlijk al ervaren heb. Behalve dan dat ik me nu afvraag of ik ooit wel primaire rouw gevoeld heb en dat maakt me in de war. Ik was samen met met ex sinds mijn 17 jaar, nu 46, en heb vorig jaar zelf besloten, of niet eens besloten eigenlijk, maar vooral gevoeld, dat ik niet meer anders kon dan van hem scheiden. Niet omdat hij een vreselijke man is, me heeft bedrogen, of wat dan ook. Het was gewoon genoeg geweest. Kan dat? Dat ik de hele fase van primaire rouw heb overgeslagen? Het maakt dat ik me schuldig voel naar mijn ex, me een gevoelloos persoon voel. Zeker omdat ik hem het afgelopen jaar wel heel erg in die rouw heb zien zitten. Of heb ik in de aanloop naar de scheiding toe misschien onbewust al primair gerouwd..? Ik weet het niet, het maakt mij in de war. Nu, na een jaar, voel ik nog steeds des te meer secundaire rouw, misschien nog wel meer dan kort na de feitelijke scheiding. Ik date sinds een paar maanden met een man, leuk, fijn, we waren recent voor het eerst samen een weekendje weg en dan had ik plotseling zoveel verdriet omdat we in een stadje terecht kwamen waar ik in het verleden met mijn ex man en onze drie kinderen ook ben geweest. Ik ging terug naar een periode waarin wij nog genoten als gezin van zo’n uitstapjes. Het verdriet gaat om verlies, maar niet verlies van de persoon, maar van het gezinsleven, de realisatie dat dat nooit meer terugkomt, ik met mijn kinderen en mijn man / de vader van mijn kinderen van het leven geniet. Ik heb dan nog geprobeerd dat verdriet te verstoppen/binnen te houden tot mijn “date” gelukkig uit zichzelf vroeg of het stadje te confronterend voor mij was en ik mijn tranen niet meer kon binnen houden, hij mij alleen maar een grote knuffel gaf en ik daarna een heel stuk lichter toch nog van de dag kon genieten.
Schuldgevoel/daderschap speelt nog een grote rol in mijn rouwproces. In mijn huwelijk waren er altijd een soort van aanklachten van mijn man richting mij omdat hij tekorten voelde, ervaarde dat ik me niet genoeg met hem verbond, niet genoeg voor hem koos etc…..Kan het zijn dat ik mezelf hierdoor geen ruimte heb gegeven voor rouw, het al een jaar heb uitgesteld? Ik ben eigenlijk ook aan KRACHT begonnen uit een soort van gevoel van hopeloosheid, een vaag gevoel dat ik iets nodig heb waar ik maar niet bij kan komen, ik maar door blijf ploeteren op de automatische piloot maar me eigenlijk toch echt niet goed voel. Als ik dit alles intyp voel ik ook een boosheid naar mijn ex vanwege zijn slachtofferschap…..
Kitty, fijn om te zien dat je aan de slag bent gegaan! Goed om voor jezelf ook te herkennen hier dat er woorden worden gegeven aan wat je het voorbije jaar ervaren hebt. Hier wil ik je echt wel aanmoedigen om toch ook alles van rouw eerst te volgen alvorens je doorgaat naar de volgende module. Zo ben je zeker dat je geen geparkeerde rouw verder met je meedraagt.
In situaties zoals bij jou zien we dat daar eerst een lange weg aan vooraf gaat, van verdrietig zijn en twijfelen om al dan niet de stap te zetten. Ongemerkt ben je dan misschien al jaren preventief aan het rouwen, dat zorgt ervoor dat je dan bij de uiteindelijke breuk het gevoel hebt dat je de primaire rouw overslaat, doch is dat niet het geval.
Je hebt het eerder gehad over verschillende jaren heen.
Dus jouw schuldgevoel hierover is niet op zijn plaats, voel daar maar even verder over na met wat ik nu hierboven geschreven heb. Het laatste wat je moet doen is jouw rouwproces vergelijken met dat van je ex, want dat loopt NOOIT gelijk. Vergelijken brengt jou in de war, dus niet doen. Rouwen is heel persoonlijk en hangt af van zoveel factoren dat het gewoonweg niet te vergelijken valt.
Je vertelde me dat je lang op de automatische piloot hebt geleefd en je vooral op je huis hebt gestort. Daaruit kan ik opmaken dat je wellicht gedurende die tijd de secundaire rouw in de wachtzaal hebt gezet. Door nu stil te vallen, is het tijd om dat te doorvoelen.
Geheel normaal dat plekken waar je herinneringen aan hebt emoties kunnen oproepen. Het verlies en de rouw om jouw gezin dat uit elkaar gevallen is werd daar naar de oppervlakte gebracht.
Wanneer jullie beiden vanuit jullie volwassen ik kunnen communiceren zou je daar toch niet uw verdriet moeten wegstoppen? Dat mag er zijn toch? Goed dat hij jou aanvoelde en die vraag ook stelde, zodat de dam kon breken en jij daarna weer ruimte had om te genieten van jouw dag.
Begrijpelijk door wat er tussen jou en je ex speelde dat je jezelf in de dramadriehoek hebt gezet, maar er hoeven geen daders en geen slachtoffers te zijn. (Zie de 1ste 3 stappen van de VIDEOSERIE die je als K.R.A.C.H.T.-lid hier gratis kunt volgen, onder het kopje videoserie)
Goed dat je hier bent bij K.R.A.C.H.T., nogmaals geef jezelf de tijd en de ruimte om hier stap voor stap doorheen te gaan. Je zal zien dat je steeds dichter bij jezelf komt en je meer ruimte zal krijgen om te genieten van het leven.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle, deze oefening met de cijfers ervaar ik soms al in mijn dagelijkse leven. Ik had mijn beste vriendin ingedachte, al 35 jaar vriendinnen maar sinds mijn scheiding merk ik dat zij niet de steun kan geven die ik had verwacht, voorheen deelde ik alles met haar maar ik besef dat het altijd mooie vrolijke dingen waren, nu dat echter ook verdrietige momenten en angsten zijn is haar reactie of actie zo anders dan dat ik verwacht had. Ik mis enorm de diepgang. De oefening ging van mij van een 8-10-7-6. Ik heb dat ook geprobeerd naar haar uit te spreken maar ik merk dat het niet zo binnen komt bij haar. Ik wil haar zeker niet kwijt maar onze vriendschap is wel veranderd, hou mij nu voor dat het vanuit haar geen onwil is want ik weet dat ze veel om mij geeft. De oefening met de balpen vind ik moeilijker, de eerste keer dacht ik wat moet ik hiermee, de tweede keer heb ik hem weg gegooid… en kwamen erotisch wederom wat traantjes. 😢
Sorry erotisch moet natuurlijk automatisch zijn… 😂
Ik moest even lachen en dacht nog zou ik er iets over zeggen? Maar toen zag ik jouw 2de reactie. haha … Goed dat we ook nog kunnen lachen hé Conny. X
Conny,
Wat goed dat je je hier bewust van bent en dat je kunt zien dat zij er voor je was vooral voor de mooie dingen in het leven. Pittig om te ervaren dat dit nu je door een zware periode heen gaat anders is. Zowieso zien we dat heel veel mensen niet goed kunnen omgaan met rouw … waardoor ze kiezen voor de makkelijkste weg en dat is dan negeren of vermijden.
Tijdens deze innerlijke reis zien we ook heel vaak dat onze inner circle veranderd. Wat we meemaken vraagt om diepgang en niet iedereen kan dat level aan, waardoor we zien dat mensen verdwijnen in ons leven. Weet dat dit niks met jou te maken heeft en onderdeel is van het proces. Je mag erop vertrouwen dat er zeker ook andere mensen op jouw pad zullen komen waarmee je dan nét wel die diepere laag kunt aanraken.
Fijn dat je tijdens de oefening kon merken dat ‘je cijfers’ zakten.
Moedig van jou om hierover een gesprek aan te gaan. Feit dat het niet binnenkomt vertelt wellicht dat zij dus echt niet goed weet hoe ze ermee moet omgaan. Niet iedereen is even emotioneel onbeschikbaar, dus probeer er vooral zonder oordeel naar te kijken en te evalueren hoe het verder gaat. Let er vooral op dat je jezelf hierin niet voorbij gaat.
De balpen oefening is een lichaamsgerichte oefening. Jouw lichaam vertelt wat je voelt, zonder naar je hoofd (denken) te gaan. Dus 1ste keer ging je naar je hoofd en de 2de keer kwam het vanuit je voelen.
Goed dat je jouw tranen de ruimte hebt gegeven Conny, dit is de bedoeling van dit soort oefeningen. Telkens weer een laagje van je ui, stap voor stap beweeg je zo door jouw rouwproces heen.
Succes met de volgende webinars.
Van hart tot hart
Veerle
Beste Veerle
Ik was eigenlijk al een beetje verder in de module rouw, maar mijn ‘codependentie-trance’ van begin juni, en het webinar met de ontmoeting met het innerlijke kind meditatie heben mij helemaal neergesabeld. Na eerst even een beetje rust en ruimte voor mezelf te hebben genomen, heb ik de module rouw terug opgepikt, en ben ik weer van voorafaan gestart.
Ik heb bij de zelfcoach weerstand oefening aan mijn mama gedacht. De band met mijn mama is voor mij heel complex. Ik heb daar veel verwachtingen, die eigenlijk helemaal niet ingelost worden. Ik heb hier al héél vaak met mijn psycholoog over gepraat. Hoe minder contact ik heb met mijn mama, hoe gemakkelijker het gaat. Ik heb ook al heel veel nagedacht over een definitieve breuk, maar hier ben ik bang dat ik daar achteraf veel spijt van zou hebben.
Nu om terug te komen op mijn oefening: De laatste stap om de weerstand te laten zakken, maakt mij eigenlijk alleen maar bozer en verdrietiger. Ik weet dat mijn mama een heel moeilijke jeugd heeft gehad (ze is slachtoffer van seksueel misbruik), en ik kan ook zien dat dat een heel grote impact op haar heeft (volgens mij heeft dat nog altijd impact, ook al beweert zij van niet). Wat ik niet kan begrijpen, en wat mij écht boos maakt, is dat zij met haar trauma niet aan de slag is gegaan. Het voelt alsof ik (en mijn zus) haar ‘traumaverwerking project’ ben, en dat ze haar trauma heeft doorgegeven aan mij.
Ook de oefening met het innerlijk kind, maakt mij ontzettend verdrietig. Ik zie een Leentje die het altijd goed moet doen, die geen fouten mag maken, die braaf in de pas moet lopen (want haar jongere zus is al zo’n rebel en maakt het al moeilijk genoeg). Ik zie eigenlijk ook een Leentje die niet veel plezier heeft mogen maken, want alles staat in het teken van haar zus, en zorgen dat zij het naar haar zin heeft, en dingen die Leentje leuk vond, waren ondergeschikt.
Kortom, ik heb tranen met tuiten geweend na die meditatie, en ik voel dat er gigantisch veel woede naar mijn mama toe zit.
De weg is nog lang.
Mvg
Leentje
Leentje,
Wat als neergesabeld niet het juiste woord is?
Wat als dit nét nodig is om verdere stappen te kunnen zetten in dit proces?
Heel sterk van jou dat je de emoties hebt toegelaten en dat je daarna de nodige ruimte hebt genomen om alles te laten landen.
Goed dat je voelde dat je even een reset nodig had en dan ook van voren af aan bent begonnen.
Moedig van jou om deze oefening met jouw mama te doen.
Neem vooral geen beslissingen vanuit emotie. Je kunt altijd kiezen voor een afstand met grenzen ipv een totale afstand.
Begrijpelijk dat je hier de boosheid voelt Leentje, het zou idd mooi zijn mocht ze daar zélf mee aan de slag gaan, maar helaas zien we dat die generatie daar nog niet echt voor open staat. Probeer het niet echt als iets eigen aan haar te zien, maar aan de generatie … Wellicht kan jou dat helpen om het wat milder te bekijken?
Ik voel jouw woorden rond het innerlijke kind en versta meer dan 100% dat dit best wel pittig voor jou was.
Maar … weet dat dit een belangrijke stap in jouw proces is geweest!
Toelaten wat gevoeld mag worden schept ruimte om te helen.
Wat de woede betreft, ik wil je graag uitnodigen om de 3-delige masterclass over boosheid loslaten dan ook echt te doen met jouw mama in jouw gedachten.
De weg is nog lang, wil ik ook wat nuanceren. Focus je niet op de eindbestemming, want wat is dat?
Je mag vooral trots zijn op het onderweg zijn!
Je doet het toch maar.
Het is véél makkelijker om een pleister te plakken maar dat doe jij nu niet, je gaat er dwars doorheen.
Heb vertrouwen in jouw proces.
Je kunt het!
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
Na de module kinderen, gisteravond en vandaag dan toch aan de slag gegaan met de module rouw.
Is dat te snel? Of is het ok omdat de module kinderen iets minder op mij van toepassing was omdat Marie nog zo klein was en nog steeds is? Of zie ik dat verkeerd en kan ik nog meer met de module kinderen doen?
Ik ben gisterenavond dan nog met de module rouw gestart en het e-book doorgenomen.
Wel merk ik dat ik nog niet goed weet op welke manier ik best met het e-book kan omgaan?
Eerst e-book volledig lezen en oefeningen maken? Of in combinatie met de webinars? Kan je hier mss nog even duiden/ plan uitstippelen?
Ik heb daarnet naar deze webinar geluisterd.
Mbt primaire en secundaire rouw, voel ik ergens dat ik al veel meer in die secundaire rouw zit en dat mijn grootste punten daar momenteel zijn:
Mn dochtertje niet meer 100% bij mij hebben
Mn kerngezin aan diggelen
Mn toekomstvisie van 2e kindje en villa met zwembad aan het wankelen…
Toch voel ik ook nog steeds heel veel weerstand. Duidt dit dan toch weer op nog in primaire rouw zitten of staan beiden los van elkaar?
Ik deed de oefening met de gesloten ogen en de 5 cijfers mee.
Mijn eerste cijfer was een 10 en 2e zelfs een 10+… nadien begonnen ze wel te zakken en eindigde ik op een 5.
Ik deed de oefening met de nieuwe vriendin van mn ex in gedachten en de specifieke situatie was het feit dat zij met vaderdag een kader met allemaal foto’s van Marie en mn ex in de vorm van een hartje voor Marie had voorzien om aan mn ex te geven. Het waren allemaal foto’s van sinds zij samen zijn. Het maakte me enorm boos, jaloers en verdrietig omdat ik het niet leuk vind dat zij cadeautjes geeft in naam van MIJN dochter en dat er geen enkele foto bij zat van toen mn ex en ik nog samen waren, alsof eerste levensjaar van Marie ineens onbestaande geworden is.
Met de oefening is mn gevoel gezakt omdat ik beseft heb dat zij het ergens uit goede bedoelingen doet en Marie ergens beschouwd of toch voor zorgt alsof het haar eigen dochter is en dat ik dat toch verkies boven een stiefmoeder a la assepoester.
Ook is het binnengekomen dat ik haar gedrag toch niet kan veranderen en maar beter kan accepteren en loslaten.
Ook deed het goed te beseffen dat ik het niet persoonlijk op mij moet nemen en dat ze dat niet doet om mij te kwetsen.
Ik besef dat ik de situatie met liefde en zachtheid mag benaderen en ook dat stukje mag loslaten.
Liefs 💋
Margaux,
Kinderen is de kortste module en daar zijn de meeste mensen op een paar uurtjes door. Daarna mag je inderdaad doorgaan naar de module rouw. In de welkomstvideo leg ik uit dat je best in volgorde werkt en in pakketten. Daarmee bedoel ik dat je vooraleer je doorgaat naar de module aandacht je eerst de volledige module rouw hebt doorwerkt met alle webinars die over rouw gaan.
Wanneer je aan het werk bent met de module rouw kan je tussendoor of erna, stap voor stap de bijhorende webinars volgen.
Dat moet niet in chronologische volgorde, je leest de titels en je voelt waar je op dat moment behoefte aan hebt. Als er dan na de titel /ROUW staat mag je dat webinar bekijken.
Zo werk je alles af.
Het E-book zelf lees je maar doe je ook, want ook daar staan oefeningen die je mag uitwerken in jouw notitieboekje.
Ergens wel goed voor jou om te mogen vaststellen dat je al stappen hebt gezet in dat rouwproces en dat je nu veel meer op secundair vlak aan het rouwen bent. De punten die je benoemt … begrijpelijk dat daar verdriet op zit en dat je dus rouwt. Sommige zaken zullen nooit meer zijn zoals voorheen en dat is pittig. Andere zaken zoals je droomvilla met zwembad, dat kan nog altijd … Weliswaar onder een andere vorm dan wat je eerder voor ogen had.
Ivm de weerstand die je voelt. Kan je dat nog wat meer omschrijven? Waar gaat dat gevoel dan precies over?
Fijn dat je in de oefening gewaar werd dat jouw cijfer mocht zakken.
Van 10+ naar 5 dat is een heel mooi resultaat!
Het vaderdagcadeau, amai, best wel pittig hoor. Begrijpelijk dat dit je pijn deed en idd zoals je zegt, het lijkt alsof haar leven van ervoor niet mag bestaan. Anderzijds weet jij wel beter en heeft zij wellicht geen toegang tot die foto’s en is dat de reden waarom er geen bij zijn van daarvoor. Maar we moeten niet teveel aan NIVEA doen want dat maakt je gek. Jouw emoties hier rond mogen er zijn, je mag ze doorvoelen en idd zoals hier ventileren zodat ze niet blijven hangen. Maar verder kan je er niet veel mee, je hebt niet in de hand wat er aan ‘de andere kant’ gebeurt. Daarnaast vraag ik me ook af hoe jij dat weet? Kan het helpend voor jou zijn om minder te weten van ‘de andere kant’?
Echt moedig van jou dat je deze situatie meenam in deze oefening en daarna er vanuit de realiteit met minder emotie kon naar kijken. Want het klopt hé wat je zegt, beter zo dan een vrouw die je dochter niet kan luchten en vervelend doet.
Je eindigt met 3 ontzettend waardevolle zelfreflectie zinnen. Deze 3 mag je noteren in jouw schrift waar je K.R.A.C.H.T. in uitwerkt, zodat je ze op moeilijke momenten weer even bij kan nemen.
Veel succes verder.
Nog even een indicatie ivm tijd, de meeste mensen werken ongeveer anderhalve tot 2 maand aan de module rouw en alle webinars erbij. Dus neem voldoende tijd en ruimte om het verder uit te werken Margaux. Succes!
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
opnieuw bedankt voor je snelle antwoord.
Ok, wou even bevestiging omdat ik soms de neiging heb om te snel te gaan 😉 en er wel heel erg snel door was (minder dan een uurtje denk ik)
Ja, dat het de bedoeling is om in pakketten te werken, had ik inderdaad begrepen uit de welkomstvideo. Vroeg me alleen nog af of er een specifieke volgorde was of dergelijke en die is er dus niet. Dan doe ik verder zoals ik bezig ben.
Al lijkt anderhalve tot 2 maand me vrij lang… dat wordt een uitdaging voor mij… vooral omdat ik toch graag op 3 maanden door de K.R.A.C.H.T methode zou gaan omdat het vertrek van mijn man ondertussen al meer dan een jaar een half geleden is… en ik ook altijd snel zaken opneem. Al probeer ik te vertragen om ook echt te voelen!
Het eerste weekend van juni deed ik hiervoor een “liefdesdoorbraak retraite” die me echt enorm vooruit geholpen heeft. 11 familieopstellingen op 1 weekend.. best pittig! En ik ben quasi gestikt, buikpijn gekregen, mn keel dichtgeknepen, geroepen, getierd, gehuild.. en wat ik er vooral uit onthoud en meeneem: ik kan WEL voelen!
en dat merk ik nu ook enorm in de oefeningen 🙂
De weerstand is dat ik nog vaak denk: had ik toen maar zo gedaan, had ik maar al aan mezelf gewerkt, had ik op die situatie maar zo gereageerd,… moesten we nu opnieuw samen zijn, zou het zoveel anders zijn… moest hij niet met haar zijn, hadden wij waarschijnlijk wel nog een kans gehad…
Het vaderdagcadeau weet ik omdat hij dat in het lang en breed op zijn verhaal op Instagram heeft gezet en ik hem nog vol op Instagram. Ik moet wel eerlijk toegeven dat het vooral op speciale dagen is, dat ik echt naar zijn verhaal ga kijken.. toch nog steeds die controle in mij…
Soms denk ik dat het beter zou zijn om minder te weten… en ergens is het nog sterker dan mezelf en kan ik mezelf niet inhouden (hij heeft ook een openbaar profiel, dus ontvolgen helpt niet echt) en anderzijds wil ik de emoties en confrontaties ook niet uit de weg gaan…
Ik heb de 3 zinnetjes in mijn schriftje geschreven! 🙂
Ik doe mn best om voldoende mn tijd en ruimte te nemen! dank je wel!
Liefs
Margaux,
Fijn dat je zo gedreven bent en graag op 3 maanden door K.R.A.C.H.T. wilt zijn, maar weet dat jouw lichaam tussendoor echt ook wel tijd nodig zal hebben om te implementeren. Zorg ervoor dat je ook toelaat om te voelen, want daar ligt de groei. Maar …dat merk je vanzelf wel.
Top dat het weekend bij Lara jou zo sterk heeft laten zien dat je wél kan voelen, trek dit maar door naar hier…
Alle zinnen die je deelt rond jouw weerstand zijn typische woorden uit de fase marchanderen … Weet dat dit een fase is waar we allemaal doorgaan. Dus wees mild en lief voor jezelf.
Ergens wel normaal dat wanneer je elkaar nog volgt je ook geneigd bent om op zo dagen naar zijn account te kijken. Jij mag hier vooral zelf voelen wat het jou brengt en wat het jou kost. Weet dat triggers altijd uitnodigingen zijn om te groeien. Ik ben ervan overtuigd dat jij jezelf die ruimte om te groeien wilt geven, anders was je hier niet.
Veel succes verder Margaux en als je merkt dat je weer in de 5de versnelling ligt, wees je daar bewust van en schakel dan een standje lager.
Komt goed.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
hoe kan je weten of je in de primaire fase of,de secundaire fase zit? Ik denk van mezelf dat ik in de secundaire zit omdat ik niet boos ben op hem of zo. Ik ontken het ook niet. Er is een soort van aanvaarding van mijn kant;
Ik heb wel nog weerstand want ondanks dat ik voel dat ik alles gegeven heb van mijn kant, blijf ik toch in de overtuiging dat hij gewoon niet in staat is om zich emotioneel te verbinden. Temeer omdat hij dit zelf ook zegt en geen moeite wil doen. Hij vindt me te emotioneel en te gevoelig en vind dat ik er allemaal te veel gewicht aan geef. Ik vraag me af of dit klopt. Misschien verwacht ik te veel van een man he op dat vlak? Ik weet het niet.
Ik heb hem zeker nog niet losgelaten. Zijn kledijkast is nog steeds half leeg, zijn schoenen die hij niet heeft meegenomen staan hier nog, onze gezinsfoto staat hier nog.
Het ding is ook dat ik hier in het huis mag wonen zonder huur te betalen. Als ik erover begin, wordt hij boos. Dat hij niets van mij wil, dat het hem niet interesseert en dat er in het huis niets mag veranderen. En zodoende durf ik niet echt iets te bespreken als het gaat om voor de kinderen te rijden en zo en neem ik dat deel allemaal voor mijn rekening. Hij stort zich op zijn werk, zorgt 4 dagen voor de kinderen en de rest is voor mij. De tijd zal ons helpen maar direct stappen ondernemen voor een nieuw huis te zoeken vind ik moeilijk. Maar hier blijven is ook best lastig omdat ik daardoor aan hem blijf vasthangen of zo. Het is nu wel nog maar 2 maanden maar ik wil wel graag een regeling voor het huis. Ik heb hem dat gezegd maar hij antwoordt er niet op.
Ook ons EOT is nog,steeds niet in orde. Onze eerste kladversie staat op,papier bij de bemiddelaar maar we blijven wachten op zijn opmerkingen. Hij heeft aangegeven om definitief te scheiden dus ook wettelijk maar het komt er niet van. we zitten vast.
Hoe geraak ik verder?
Het zijn heel wat vragen he.
alvast bedankt voor jouw inzichten.
Groetjes, Karine.
Karine, fijn om te zien dat je ook reeds met de masterclasses aan de slag bent.
Ivm primair en secundair. Primair is echt dat je rouwt om hem en om de breuk an sich.
Secundair is alles wat daarbij komt kijken. Het gezin, het huis, je toekomst …
Dus de secundaire rouw omvat veel meer en duurt ook vaak langer.
Feit dat je dus al aanvaarding kunt voelen vermoed ik ook dat je de primaire rouw grotendeels voorbij bent.
Ivm emotionele beschikbaarheid, je zal verderop in de training zien dat dit een basisbehoefte is om een gezonde relatie met elkaar te hebben. Dus emotionele verbinding willen voelen is ‘normaal’ en geen hoge verwachting.
Wat de kast en de foto’s betreft, geef jezelf hierin nog de nodige ruimte om te rouwen. Stap voor stap zal je hierin groeien en ook hier zaken kunnen in ondernemen.
Waarom dan begin jij over het huis en de huur die je niet moet betalen? Kan je dat moeilijk ‘ontvangen’?
Dit is idd wel waardevol dat dit kan, maar anderzijds wil dit ook niet zeggen dat jij daardoor dan alles op jou moet nemen.
Maar blijkbaar ziet hij het wel zo, onder het motto van ‘voor wat hoort wat’. Voel je het zo aan?
Je zal voor jezelf wel merken op termijn wat goed voor jou is. In het huis blijven of toch verhuizen. Dat is iets heel persoonlijk. Sommige mensen willen daar heel erg aan vasthouden, maar voor anderen is het iets waar ze niet snel genoeg afscheid kunnen van nemen. Want zoals je zegt, het kan er wel voor zorgen dat je energetisch verbonden bent, zeker als er dan ook nog eens voorwaarden aan verbonden zijn. Dus hier doorheen de tijd echt wel voelen wat het met jou doet en waar jij behoefte aan hebt.
Welke regeling zie je dan nu voor ogen? Kan je dat voor jezelf eens uitschrijven en binnen een paar weken eens opnieuw bekijken om te doorvoelen als jouw verlangen realistisch is.
Begrijp ik het goed dat je wacht op je ex zijn opmerkingen over de EOT? Of wacht je op de bemiddelaar?
Kan je dit nog even verduidelijken aub?
Dag Veerle,
bedankt voor jouw snelle reactie.
Ik denk idd dat ik moeite heb om te ‘ontvangen’ dat ik voorlopig geen huur moet betalen. Het is alsof ik hem dan iets verschuldigd ben en niet volledig MAG verder gaan met mijn leven of zo.
Het EOT is nog hangende omdat hij zijn bemerkingen niet doorgeeft. Ondertussen heb ik vernomen dat hij een nieuwe vriendin heeft (al sinds 1 maand blijkbaar) en dat hij niets van mij wil. Hij wil ook wettelijk scheiden dus daar zou ik nu graag mee verder gaan. Ik zou graag nog 5 jaar in het huis willen blijven totdat Leon zijn middelbaar heeft gedaan. In tussentijd zal ik wel voelen waar ik naartoe wil want dat is nog niet duidelijk.
Hopelijk reageert hij snel op het EOT.
Liefs, Karine.
Karine,
We zien dat moeite hebben met ontvangen ook vaak voorkomt bij mensen waarbij codependentie aan het fundament ligt. Ik keek net even terug en jouw score bij de test was 32 op 60, waarbij je zelf ook al aangeeft dat geven en ontvangen daar in jouw top 3 staat.
De LINK die jij hieraan koppelt, dat je hem dan ook iets verschuldigd bent, van waar komt dat oud verhaal denk je? Waar in je leven heb jij geleerd dat je steeds ook iets moet geven wanneer je iets ontvangt? Of waar heb jij voor jezelf misschien een oordeel klaar dat jij niet zou mogen ‘ontvangen’? Welk gevoel ligt daaronder?
Pittig om nu te vernemen dat er een ander is! Wat doet dat met jou? Ook hier mag je tijd en ruimte nemen om dat te doorvoelen.
Ik hoop dat je nu concreet verdere stappen kunt zetten, zodat jij ook verder kunt. Hopelijk kunnen jullie er samen uitkomen idd dat jij nog in het huis kunt blijven zolang Leon nog naar het middelbaar gaat. Succes met het verdere afhandelen van de EOT.
Van hart tot hart,
Veerle
Hallo Veerle,
Tijdens de 10 Magische gedachten heb ik het werken aan de KRACHT-methode even naast meer neer gelegd. Het werd me allemaal een beetje teveel. Nu heb ik die 10 dagen gehad en las ik eerst weer even de tijd in om aan het rouwen te werken voordat ik verder ga met de Magical Mindset Days. Ik merk dat ik onrustig wordt als ik merk dat ik te weinig aan de methode werk.
Ik heb nu (17-05-2024) voor de 2e keer het draagkracht-onderzoek gedaan. Een maand geleden en vandaag. Stand van vandaag: F: 80 % / E: 30%/ M: 50% en S: 70%. Voor wat betreft de emotionele draagkracht: Ik zie daar al wel een verbetering in qua dat ik er nu ook wel eens zonder te huilen over kan praten. Voel me nog steeds eenzaam en onrustig. Heb heimwee naar het begin van onze relatie…hoe leuk en vooral goed het toen was.
Voor wat betreft de rust: moeilijk om alles uit te zetten. Ik probeer te vluchten in het tv-kijken, alhoewel me het meeste wat er te zien valt niet echt boeit. Kan me er niet zo goed voor concentreren. Er is momenteel maar 1 serie die echt mijn aandacht trekt. Mmaar goed…als ik in de rust-stand ga, dan wordt ik onrustig, dan gaan mijn gedachtes heel vaak naar mijn laatste ex, denken aan hoe het was samen en dat wil ik niet. Dus vaak ga ik dan even een dutje doen; dan denk ik even niet aan hem. Dat is mijn escape-manier. Ook wil ik nog wel eens diamond painting erbij pakken, maar net als bij het helemaal niks doen…dan slaan mijn gedachten op hol en helaas nog steeds teveel richting mijn ex.
Ik zit nog duidelijk in de primaire rouw. Zoals ik al eerder in de facebook-groep heb aangegeven, heb ik mijn laatste ex geblokkeerd op facebook en instagram, heb ik ook ‘afscheid op facebook’ genomen van zijn moeder, dochter en twee vrienden. Hierdoor heb ik alle touwtjes richting hem doorgeknipt. Dat is inmiddels bijna twee weken geleden. Het heeft me wel rust gegeven. Ik merk dat ik door de weeks als ik maar bezig ben met werk ed minder aan hem hoef te denken, Nog wel dagelijks vraag ik mij af wat hij op dat moment aan het doen zou zijn. En dan zorg ik er gauw voor mijn aandacht gauw naar iets anders gaat. Ik weet nu inmiddels van mijn ex dat hij zelf niets aan zijn bindingsangst wil doen. Zijn leven zoals hij dat nu leeft, is voor hem prima. Hij heeft geen spijt dat we tijdens onze relatie te weinig gesproken hebben over zijn bindingsangst en mijn verlatingsangst. Dat hij niets aan zijn bindingsangst wil doen, was voor mij toch wel een fijne boodschap, in die zin dat het mij heeft doen realiseren dat er geen weg meer terug is voor ons. Dat ik hem nu echt kan/moet laten gaan, omdat hij mij niet kan bieden wat ik in een relatie nodig heb. Dus dat geeft mij nu rust. Ik kan er niets meer aan doen, hij wil het niet. Klaar. Maar dus overduidelijk nog in primaire rouw.
Maar voor wat betreft mijn 1e ex (de vader van mijn kinderen): daarin zit ik in de secundaire rouw. Binnen nu en anderhalf jaar moet ik afscheid van ons gezamenlijke huis nemen. De kinderen gaan om het weekend naar hun vader – maar ik merk dat ze zich geen houding weten als ze weer thuis bij mij komen – ik merk iets aan ze maar kan het niet onder woorden brengen. Ik heb ze gevraagd of ze de overgang van hem naar mij moeilijk vinden en beiden bevestigen dat. Maar ze weten niet waarom…willen er niet echt over praten. Als de kinderen thuis zijn zie ik ze niet veel (zitten veel boven in hun eigen bubbel), maar als ze naar hun vader zijn, mis ik ze heel erg. Sta nu ook alleen voor het onderhoud van het huis en de tuin, moet elke dag koken (mijn 1e ex kookte 9 van de 10 keer).
Voel me leeg, eenzaam, onrustig, nutteloos.
Balpen: bij mijn 1e ex: met een snelle beweging heel hard op de grond laten vallen.
bij mijn 2e ex: eerst minuut of wat naar de balpen zitten kijken…wist niet wat ik ermee moest, kon er even niks mee. Toen zachtjes op de tafel neergelegd waarna de tranen kwamen…heel hard zitten huilen.
Weerstand: ik zit zeker in de weerstand: had ik maar; controle; ongeduldig; ja…maar…
Oefening: die vind ik echt heel moeilijk om te doen. De relatie gaat niet beter worden, dus die vraag kan ik niet beantwoorden. Ook zullen er geen onderwerpen terugkomen in onze relatie, want we hebben geen relatie meer. Duidelijk is wel dat hij eigenlijk niks kan doen aan het ontstaan van zijn bindingsangst – het is ontstaan uit het gebeuren bij hem in het verleden.
Wat ik in het algemeen wel lastig vind is dat ik mijn 2e ex probeer los te laten en te vergeten, maar als ik deze oefeningen doe, rakel ik alles weer op en merk ik dat ik het weer moeilijk krijg. Maar dat is denk ook de bedoeling….eerst al het verdriet eruit werken.
Groeten, Laura
Laura, fijn dat je ook hebt meegedaan met de MG’s. Je kunt idd niet alles tegelijk doen, dus goed dat je afbakent en nu weer jouw focus hiernaartoe brengt.
Weet dat je voor altijd toegang hebt en dat je geen haast moet hebben.
Alhoewel het wel een mooie eigenschap van je is dat je door wilt pakken en het niet wil laten liggen.
Goed dat je het draagkrachtonderzoek opnieuw hebt gedaan, belangrijk om te zien dat er evolutie is, ook al is dat maar miniem.
Soms zal het ook aanvoelen alsof het slechter met je gaat door bepaalde oefeningen te doen, dat geeft dan een vertekend beeld. Maar je zal zien dat je dan daarna plots grote sprongen maakt.
Begrijpelijk dat je verlangt naar rust in je hoofd maar helaas is er geen knopje voor onze radio gekkenwerk zoals ik je gisteren ook schreef in de groep. Wat wel een mooie oefening hiervoor is, is die van Dr Kinslow. Deze staat onder masterclass nr 3.
Je hebt idd 2 weken geleden een heel moedige stap gezet door hem te blokkeren. Het is nog heel recent dus normaal dat je nog primaire rouw voelt. Bij deze module horen ook nog 16 webinars, dus geef jezelf echt de tijd om te rouwen. Meestal zien we als mensen er consequent mee aan de slag gaan dat ze alles van rouw kunnen afwerken op 2,5 maand tijd. Wat niet wil zeggen dat jouw rouwproces over is, maar je zal er wel heel erg in gegroeid zijn.
Ik lees jouw zin ‘touwtjes doorgeknipt’ en ik denk aan onze meditatie ‘energetische verbinding doorbreken’.
Ook al hoort deze bij hechting, het is nu een mooi moment om deze oefening al een 1ste keer te doen. Ze duurt 35 minuten dus wel even inplannen wanneer je hiervoor de tijd gaat nemen. Zorg er ook voor dat je daarna niet meteen iets gepland hebt, zodat je nog voldoende me-time kan nemen.
Hij is duidelijk niet in staat om aan zelfreflectie te doen! Kan me voorstellen dat dit jou ergens ook rust geeft, en het inzicht dat je met zo iemand geen gezonde relatie kunt hebben.
Jammer voor hem, want zo zal hij nooit een gezonde verbinding kunnen ervaren in zijn leven. Maar ja, dat is zijn verantwoordelijkheid en niet die van jou.
Moedig van jou om in gesprek te gaan met je kids over wat je voelt bij de wissel. Jammer dat ze er nu nog geen woorden kunnen aan geven. Misschien lukt het makkelijk om het op te schrijven, dat zou je nog eens kunnen voorstellen.
Duidelijk ook dat je door de onwetendheid rond het huis in die secundaire rouw blijft hangen, ik hoop voor jou dat je daar snel duidelijkheid rond krijgt. Maar vertrouw maar op het proces, dat forceren heeft geen zin. Je mag er van op aan dat het universum voor jou werkt en niet tegen jou. En je kunt ook niet alles tegelijkertijd transformeren. Voor nu mag de focus liggen op jouw 2 rouwprocessen.
Goed dat je de balpen oefening met jouw 2 exen hebt gedaan en dat je daar dan vooral een heel duidelijk verschil in ziet. Ik lees dat je heel hard hebt gehuild, wat goed is, alweer een laagje van je ui. Niet zomaar een laagje, weet dat elke traan die je laat door een oefening hier in deze training zorgt voor heling.
Klopt je kunt pas iets echt loslaten door het eerst bewust vast te houden. Dus de rouw rond je 2de ex onder het tapijt schuiven heeft geen zin. Geparkeerde rouw komt hoe dan ook weer volop in je gezicht. Dus je schenkt er beter bewust aandacht aan.
Succes verder Laura, je bent goed bezig.
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
Bij het bekijken van deze webinar merk ik voor mezelf dat ik in de secundaire rouw zit, al twijfel ik soms of er op bepaalde vlakken sprake is van primaire rouw. Soms komt dit heel even naar boven, dan mis ik het dat we geen koppel meer zijn. Wat ik dan doe is mijn ratio laten werken en met mijn verstand bekijken waarom we geen koppel meer zijn, waarom ik de relatie beëindigd heb. Als ik dat doe, ben ik snel overtuigd dat de scheiding een goede zaak is voor mij. Die man is zo destructief op verschillende vlakken dat ik erin meegesleurd werd en ik zelfs op sommige momenten door hem als de oorzaak werd gezien van zijn destructief gedrag. Dit is niet zo, zo ver ben ik intussen.
De gevolgen van de scheiding zijn nog zwaar waardoor ik vooral in die secundaire rouw zit, alles moet nog geregeld worden, er is weinig tot geen communicatie, er is nog veel onduidelijkheid over de woning, enz… Daarnaast mis ik het ook om te delen, thuis te komen en omarmd te worden,… Maar wil ik dit met hem, door hem? Neen, eigenlijk niet.
De oefening rond de weerstand vind ik niet gemakkelijk. Ik had mijn ex in gedachte en situaties die gebeurd zijn (of nog gebeuren). Daar zit toch nog heel veel kwaadheid rond voel ik. Ik had 5 cijfers maar ze gingen niet in dalende lijn. Met mijn ratio kan ik begrip opbrengen en zijn kwetsuren zien en dat kan verklaren waarom hij doet wat hij doet. Maar dit heeft zo een grote gevolgen voor mij en onze relatie gehad dat mijn gevoel tov hem heel veel weerstand oproept. Dus rationeel de zaken bekijken, ja…dan dalen de cijfers. Met mijn gevoel ernaar kijken, levert andere cijfers op en niet in dalende lijn. Is het niet net de bedoeling om vanuit mijn gevoel te kijken, het letterlijk te voelen dat er minder weerstand is? Als ik in mijn ratio blijf, kan dit wel helpen maar dan heb ik de indruk dat het gevoel er wel altijd zal zijn. Ik vind het moeilijk om dit uit te leggen dus hoop Veerle dat je begrijpt wat ik wil zeggen.
De oefening met de balpen: die valt nog op de grond, ik ben er niet aan toe om de balpen zachtjes neer te leggen. Die balpen staat voor mij op dit moment synoniem voor ‘hem laten vallen als een baksteen”.
Katrien,
Goed om te mogen zien dat je merendeel al in de secundaire rouw zit, wat niet uitsluit dat de primaire rouw ook nog af en toe de kop op zal steken.
Heel sterk van jou dat je op die momenten jouw ratio inschakelt! Wat ook helpt is om dat te noteren en in een kolom de negatieve punten en daarnaast de positieve punten van jullie relatie op te schrijven.
Vaak zien we dat mensen in emotie gaan romantiseren en de werkelijkheid onbewust verbloemen om toch maar de rouw niet te moeten voelen. Wanneer je merkt dat je dat zou doen, dan kan je dat papier erbij halen om het zwart op wit te zien staan.
Ik ben blij om te lezen dat je reeds mooie stappen hebt gezet rond het ongezonde in jullie relatie. ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet’, dit zien we zo vaak gebeuren in destructieve relaties.
Goed dat je dus zover bent dat je inziet dat het niet klopt wat hij soms zei.
Begrijpelijk dat de secundaire rouw heftig is momenteel, er komt veel op je af wat niet niks is. Logisch dat je dan verlangt naar een arm om je heen en iemand die jou zegt dat alles goed komt, iemand die jou ziet en die jou hoort. Maar zoals je zegt dat is niet hij.
Ik hoop dat je genoeg mensen om je heen hebt waarmee je kunt verbinden op zo momenten, weet dat je dit ook altijd in de groep kunt doen als je de behoefte voelt om even iets van je af te schrijven.
Het kan idd zijn dat deze oefening voor jou nog te vroeg is, het is nog heel recent en het feit dat hij jou zo aan je lot overlaat met alles brengt heel wat emoties met zich mee.
Deze oefening wordt idd vanuit jouw gevoel gedaan, daarom dat je deze op een later moment wanneer er meer duidelijkheid is in jullie proces eens kan herhalen. Voor nu ligt er nog teveel op de plank waarvan het begrijpelijk is dat je boos wordt en dus niet kunt zakken.
Ik denk dat ik dus begrijp wat je wilt bedoelen, begrijp jij mij ook met mijn antwoord?
Wat de oefening met de balpen betreft, ook hierin zien we een proces. Sommige gooien ze keihard weg om dan enkele weken later het wel met een ander gevoel te kunnen doen. Ook hier mag jij jezelf nog wat ruimte geven om erin te groeien. Je zit nog maar heel recent in volle rouw, dus wees lief en mild voor jezelf. Top dat je hier nu al mee aan de slag bent, je zal merken dat je op een gegeven moment mooie stappen zult zetten in je rouwproces.
Ik stuur jou alle nodige draagkracht toe Katrien.
Van hart tot hart,
Veerle
Ik zit in 2e proces; secundaire rouw. Mis hem niet als persoon, de relatie ook niet. Heb nog wel vragen maar krijg toch geen antwoord. Boos zijn helpt ook niet.
(Heb de balpen neergelegd)
Mis alles er omheen. Het onderdeel zijn van (vrienden)groep, de familie (aangezien mn eigen ouders zijn weggevallen) , samen met groep op de racefiets, uitgaan, uit eten. Het thuiskomen in een gezamenlijk huis, maar realiseer me nu dat dat thuiskomen eigenlijk voor mij helemaal niet -meer- zo voelde zo van “wat fijn dat ik nu weer bij hem ben, we gaan zo samen wat doen” Het was “gewoon” voor mij blijkbaar een “invulling” van dat moment. Vraag me nu best af “wat mis ik dan echt?”
Heb vanochtend hardgelopen met hardloopclubje. Daarna gezellige nazit met de groep. Vond het toen best druk; voelde me overprikkeld. Daarbij ook iemand die erg aanwezig is en soms veroordelend reageert op hoe ik de dingen nu ervaar of doe. Daarover nu de oefening gedaan met de cijfers. Dat cijfer werd tijdens de oefening gaandeweg steeds lager. Affijn toen ik naar -mn eigen- huis ging zag ik er tegenop; het alleen thuiskomen….
Mijn reactie beetje onoverzichtelijk als ik het nu zo lees
Goed om te weten ook voor jezelf dat je in die secundaire rouw zit Brenda. Dat deel is voor veel mensen best wel pittig na een relatiebreuk/scheiding.
Er komt heel veel op je af, je leven verandert drastisch.
Jouw toekomstbeeld ziet er plots helemaal anders uit.
Veel zaken waardoor een mens zijn/haar vertrouwen in de toekomst kwijtraakt.
Gaandeweg zal je zeker ontdekken wat je nu echt mist, waar die leegt binnenin jou over gaat.
Wat goed dat je deze weerstand oefening meteen hebt gedaan met een voorbeeld uit de realiteit.
Fijn dat het cijfer lager werd!
Hallo Veerle, ik zit in de secundaire rouw. Ik vind het lastig om in stilte niets te doen, stil te zitten. Het is niet de stilte maar het niets doen vind ik lastig. Wat me tot rust brengt is wandelen met mijn hondje in de natuur, luisteren naar mijn eigen muziek dus geen radio. De stilte is okay maar dan graag werken in de tuin, schrijven. Ik kan wel stil zitten en mediteren, ademhalingsoefeningen doen maarja dan ben ik toch weer iets aan het doen. ik vind het lastig meestal slaap ik als ik echt niets doe. Nu komt er in mij op ‘ik kan ook mijmeren’ dan doe ik niets! Lang geleden dat ik heb gemijmerd of op mijn rug in het gras heb gelegen om naar de wolken te kijken, even kan/kon dagdromen.
De oefening ging van 5 naar 8 naar 4. Ik had geen 5 cijfers. Bij ‘ik kan mijn ingesteldheid veranderen’ daar voelde ik weerstand bij want daardoor heb ik mijzelf helemaal weggezet. Ik zei voortdurend tegen mijzelf hij kan daar niets aan doen. Mijn ex luisterde altijd maar even naar mij verhaal, wat mij bezig hield of verdriet had en dan draaide hij het gesprek zo dat het weer over hem ging. Ook al zei ik ‘we gaan even terug naar mijn verhaal’ hij draaide het weer naar hem waardoor ik op een gegeven moment niets meer zei, ik gaf het op en werdt onzichtbaar. Ik ben tot inzicht gekomen dat het nodig was om elkaar los te laten door uit elkaar te gaan. Ik kwam niet verder maar blokkeerde alleen maar. Nu wij uit elkaar zijn is het zo dat als ik iets zeg over bv een afspraak wat hij niet nakomt en hij over zichzelf begint en het gesprek overneemt ik kan zeggen, ik laten je dit even weten dat of hoe ik mij daarbij voel en ik verder zijn deel makkelijker bij hem kan laten doordat er meer afstand is. Ik herken het niet niet gehoord worden ook vanuit mijn kindsdeel. Als kind werdt er ook niet naar mij geluisterd, mijn gevoelens serieus genomen of aandacht aan gegeven en werdt er veelal in dooddoener gesproken. Ook toen voelde ik mee vaak niet gezien.
Ik heb in onze relatie in de weerstand gezeten, perfectionisme, controledrang, ongeduldig en zaken niet durven herken ik. Deze vier gedragingen heb ik me als kind aangeleerd om te kunnen overleven en ik me er nu bewuster van mag worden dat deze 4 signalen verergeren als ik meer en meer in een weerstand terecht kom. Dat is voor mij het teken van een rode vlag en voortijdig loslaten i.p.v onzichtbaar worden en/of mijn tanden ergens te lang inzetten haalt mij uit balans, uit mijn kern. Dankjewel Veerle.
Ik ga deze oefening nog eens herhalen op een later tijdstip
Weet dat het al een mooie stap is in je rouwproces om te mogen vaststellen dat je in de secundaire rouw zit.
Sterk dat je mag voelen dat je die primaire rouw gehad hebt.
Misschien zal daar onverwacht toch wel weer eens iets opduiken, maar weet dat dit oke is.
Wel fijn dat je weet wat jou rust brengt!
Het niets doen … daar kan je jezelf in trainen, vooral ook om te ontdekken waarom je dat zo lastig vindt.
Komt dan het gevoel van leegte naar boven?
Daar kan je dan de M.E.S.-brug bijnemen.
M.entaal = wat denk je dan?
E.motioneel = wat voel je dan?
S.omatisch = waar voel je dat in je lichaam?
Het doen van deze oefening geeft je inzicht. Vaak zien we dat het steeds op dezelfde plek in ons lichaam is dat we ‘iets’ voelen. Dat is belangrijk om te weten doorheen de training.
Het moet heftig voor je geweest zijn om vast te stellen dat het tijdens jullie relatie steeds over hem ging of moest gaan. Begrijpelijk dat je dan in deze oefening door die zin getriggerd werd.
Maar zoals ik vorige week zondag mijn nieuwsbrief schreef, triggers zijn uitnodigingen om te groeien.
Dus welk stuk hier bij jezelf wordt er geraakt, waar mag je in ‘groeien’.
Zoals ik lees ben je daar al hele mooie stappen in aan het zetten en weet je precies waarover het gaat.
Je mag trots zijn op jezelf hoe jij aan zelfreflectie doet.
Echt heel waardevol Marga.
Veel succes verder met de training.
Liefs,
Veerle
Mijn cijfer zakte gaande weg ook. Maar dat is iets wat ik zelf kan doen bv Het gedrag bij de persoon laten.
Maar wat als mijn ex steeds hoger gaat in me betichten en mij oordelen op te leggen? Hoe kan ik dan daarin kalm blijven om toch nog rust te bewaren in het gesprek?
Dag Bart,
Fijn om te zien dat je met dit webinar al aan de slag gegaan bent.
Het gedrag van de ander kan je idd bij die persoon zelf laten, want dat heb je totaal niet onder controle.
Dat zij jou beticht … hoe laat je dat dan toe?
Wat kan je doen om er hier voor jezelf voor te zorgen dat zij niet meer bij jou binnen kan komen?
Dit is veel “makkelijker” dan er proberen mee om te gaan en die oordelen te incasseren?
Want hoever ga je jezelf dan voorbij?
Probeer de focus op jezelf te houden en zorg te dragen voor jezelf!
Vrije tijd: Wandelen met onze hond, Motorrijden => echt hoofd leegmaken. Lezen, Britse detective series.
Secundair: vooral als gevolg hoe gefrustreerd onze zoon terugkomt, maar dit wordt opgenomen met zijn psycholoog.
Ikzelf kan hier weinig niks aan doen buien er voor hem zijn, ik oordeel of veroordeel zijn mama niet t.o.v. hem maar ook niet meer t.o.v. mezelf.
Balpen, gewoon laten vallen, niet de neiging ze terug op te nemen, ondertussen is ze verdwenen,
Oefening voelen: 2-3-1-0-0 Had ik deze oefening 4 maanden geleden gedaan zou dit 8-10-5 -3-2 geweest zijn.
Ik heb die oefening in het verleden bij mijn Psychiater ooit moeten doen maar ik was ze eerlijk gezegd vergeten. Ik heb vorige week echter mijn werkboekje van toen terug gevonden.
Ik heb eigenkijk meer gedetaileerd gereageerd onde de webinar ABC: Antwoord van 12 september 2023 om 22:36
Fijn om te lezen dat je in letterlijk en figuurlijk in beweging bent Gunter.
Weet dat de secundaire rouw best een heftig proces is, vooral als we kinderen hebben.
Het zien van verdriet of pijn bij ons kind, brengt ons weer in de rouw.
Vooral ook omdat we het niet “weg” kunnen nemen en vaak zien we dat ouders zich dan schuldig voelen.
Kinderen zijn veerkrachting, zolang ze de nodige emotionele ruimte krijgen geef je hen een heel waardevol iets.
Goed wel dat hij naar een pscyholoog gaat, want niet alle kinderen durven altijd alles zeggen aan mama of papa uit schrik om hen nog meer verdriet te doen.
Wat fijn om te lezen dat je die oefening bij je psychiater ook al had gedaan, goed dat het weer eens opgefrist werd!
En ook whaw, wat een verschil zeg.
Dag Veerle,
Ik ben begonnen met de module rouw. De vragen op de batterijen beantwoord. Fysiek 80%, Emotioneel 50%, Mentaal 50%, Sociaal 90%.
Klein beetje primaire rouw (balen dat we geen koppel meer zijn) Vooral secundaire rouw: Je staat er alleen voor, hoe gaan de kinderen er mee om, de gezamenlijke vrienden, meer moeten werken. Zijn gedrag.
Vrije tijd, netflixen, sauna, zee.
De balpenoefening : pen neergelegd.
Ik zit in de weerstand: had ik niet eerder dingen kunnen aankaarten? Geen controle meer, ongeduldig naar kinderen en klagen.
De oefening voelen: 6-8-6-5. De 8 is: hij wel leuke dingen kan doen met een ander maar niet meer met mij deed, tegen vrienden net doen of het normaal is zo gelijk een nieuwe vriendin en samen wonen en gelijk meenemen naar feestjes, meer financieel kunnen en daarmee pronken bijvoorbeeld in de nieuwe cabrio de kids ophalen. En op vragen of opmerkingen zeggen nee hoor geen probleem en zo zijn pubers nou eenmaal….Heel irritant. (eerder vaak boos) Ik moet accepteren, meer loslaten en zelf leuke dingen gaan doen. Het gedrag bij die persoon te laten. Door hier over na te denken zakten mijn emoties wel 🙂
Indicaties rondom mijn verlies punt 1: waarom en punt 4: verleden
Ben nu aan de brief toe.
Gerriët, wat super om te zien dat je lekker doorpakt en al bezig bent geweest met de module rouw.
Weet dat de batterij oefening een moment opname is, dus zeker interessant om binnen een maand of 2 nog eens te doen.
De bedoeling van deze oefening is om stil te staan bij wat je nodig hebt.
Hier zie je bij jou dat emotioneel en mentaal allebei het “laagst” staan.
Neem er voor nu 1 batterij uit, wat heb je nodig om die dan wat meer op te laden.
Sowieso door je emoties toe te laten wat je vast en zeker doet als je met deze module rouw bezig bent laad je die batterij ook al op, alhoewel dit niet meteen zo aanvoelt.
Feit dat je de pen “gewoon” hebt neergelegd toont idd aan dat je meer last hebt van de secundaire rouw dan van de primaire, maar dat had je zelf ook al aangegeven.
Wat bedoel je met jouw vraag: “Had ik niet eerder dingen kunnen aankaarten?” Kan je die nog wat meer omschrijven zodat ik kan meevoelen waarover dit gaat.
En dan ook een hele belangrijke als ik de uitleg lees van 8 … wat doet dat met jou? Hoe voel jij jou daarbij?
Wel super dat je voelde in de oefening dat jouw emoties mochten zakken door hier bewust bij stil te staan.
Heb je goed gedaan.
Weet dat je deze oefening meermaals mag herhalen he als je denkt dit nodig te hebben.
Ivm de indicaties rond verlies.
Het is begrijpelijk en normaal dat dit nu nog niet rond kan zijn.
Wees mild voor jezelf, je weet dat je ermee bezig bent.
Er is een webinar die volledig gaat over de vragen, daar komt de waarom vraag ook in.
Dat is ons webinar nr. 13
Ik wens jou heel veel succes en vooral sterkte toe met dé brief.
Onder de module rouwen staat er een gouden balk waar je op kan klikken om meer informatie te vinden over hoe je de brief kunt aanpakken.
Nu voor de tweede x gedaan, laat beide keren de pen gemakkelijk los, zit zeker nog in de weerstand, die vragen, velen waren er herkenbaar, maar ben het mij ook heel erg bewust, alleen soms mag het nog even van mezelf, helpt niks, maar is gewoon soms even lekker om te doen…..
Oefening met scores bracht me geen nieuwe inzichten, zo beredeneer ik eigenlijk altijd al veel situaties. In geval van ex frustreert het mij nog wel s hoor, maar dat zit m denk ik idd meer in die secundaire rouw; de impact op heel veel andere zaken, op mijn leven nu enz. ik vergelijk het dan toch steeds weer met zijn situatie, het gemak van jaren bedrog en er zo gemakkelijk (mijn interpretatie) mee weg komen en doorgaan met zijn leven…..
Sterk dat je meteen ook erbij schrijft “mijn interpretatie” Annet, want dat is het ook he.
Het is zo verleidelijk om aan NIVEA te doen, maar je weet het nooit echt hoe het aan “de andere kant” gaat. Die situatie dan vergelijken met de jouwe is echt een dooddoener, omdat je vaak zaken vergelijkt die niet te vergelijken vallen of gekleurd zijn door eigen invullingen …
Begrijpelijk dat je het doet hoor, denk dat iedereen wel zo’n fase heeft.
Fijn om te lezen dat je die weerstand oefening eigenlijk al onbewust toepast in je leven op heel veel situaties. Echt top, blijven doen zou ik zeggen.
Secundaire rouw. Ik klaag heel veel, maar over alles en iedereen. Ik hoop dat dit niet te lang duurt want ik word er zelf niet goed van, laat staan de mensen om mij heen 😉
Mijn rustmomentje is tv kijken onder mijn dekentje op de bank. Ik val steevast in slaap. Ben ook zooooo moe.
De oefening weerstand lukte niet bij mij. Ik zat op 5 naar mijn idee en bleef daar zitten.
Het klagen hoort erbij, het is normaal dat je wilt ventileren en gehoord en gezien wilt worden. Alleen is ons omgeving dat na een tijdje wel eens moe.
Om die reden is er ook de groep, bij ons mag je altijd klagen en verbinden. We zijn er om jou te helpen om het om te buigen en jou constructieve feedback te geven.
Fijn dat je wel dat moment van rust pakt voor jezelf en dat je dan ook lief bent voor jezelf door er een dekentje bij te pakken. Begrijpelijk dat je moe bent Leontien, het is ook ontzettend vermoeiend om in zo’n emotionele rollercoaster te zitten.
Je zal zien dat het door alles toe te laten op de langere termijn ook wel beter wordt …
Hou er rekening mee dat het misschien eerst nog wat intenser wordt, maar je bent verwittigd dus “een verwittigd man is er 2 waard”.
Probeer de weerstand oefening binnen een paar dagen nog eens opnieuw, ga erin zonder oordeel en voel maar wat het met jou doet.
Dag Veerle,
Voor mijzelf zit ik in de secundaire rouw, zaken die je nu zelf weer moet oppakken zoals wassen, huishouding, koken dat soort zaken. Deed ik al deels, maar nu helemaal moeten doen. En daarnaast hoe vul ik mijn vrije tijd weer in, zonder een partner in de weekenden, als ik de kinderen dan niet heb. Gelukkig zoek ik wel mensen in het weekend op.
Rustmoment: ik ben begonnen met legpuzzels en darten (focus verleggen) en muziek luisteren.
he
Weerstand: had ik maar, klagen, overtuiging ben ik wel goed genoeg voor een nieuwe relatie. De oefening met weerstand heb ik nog toegepast met een collega in mijn hoofd, het begincijfer 7 en het daalt daarna wel naar 2. Ook wel door je uitleg en het gevoel hier omtrent.
Bij de balpen laat ik deze vallen, maar voor mij zelf merk ik dat het lastig vind het loslaten van het feit dat mijn ex vriendin als zo snel een nieuwe relatie weer heeft (7 weken na de relatiebreuk) en hier mee samenwoont (na 5 weken 1e ontmoeting) en dat ik in mijn leven een leegte ervaar. Ze gaf ook wel aan alleen zijn is ook maar een eenzaam bestaan. Zo voelt dat voor mij ook wel, ondanks de vele lieve sociale contacten om mij heen.
Dag Harry,
Super dat je al aan de slag bent gegaan met een webinar.
Het is idd confronterend dat je veel dingen plots alleen moet doen, sommige dingen kunnen dan ook geheel onverwachts een trigger zijn dat je in tranen uitbarst.
De vrije tijd kan in het begin heel erg aanvoelen als een leegte, dat zorgt er ook voor dat het weekend voor veel gescheiden m/v lastig kan zijn.
Probeer een balans te vinden tussen het voelen “doe ik dit nu echt omdat ik het leuk vind, of doe ik dit om te vluchten en de pijn van het alleen zijn niet te moeten voelen?”
Fijn dat je iets hebt gevonden zoals het puzzelen en het darten om tot rust te komen in je hoofd.
Super dat je voelde bij de weerstand oefening dat je echt wel van een 7 naar zelfs een 2 bent gegaan!
Het is herkenbaar dat we in ons verwerkingsproces ons leven vergelijken met dat van “de ex”.
Maar dit brengt je echt niet verder in jouw proces.
Probeer jouw focus op jouw kant te houden en ga niet met jouw gedachten naar haal leven.
Als je merkt dat je dat toch doet, doorbreek dan die gedachten door iets anders te doen en vooral op die momenten met jezelf bezig te zijn in de K.R.A.C.H.T.-methode.
Ik schreef ooit een blog over eenzaam zijn, je kan het terugvinden op mijn website onder blogs.
Daar staan ook nog enkele tips hoe je met dit gevoel kunt omgaan.
Succes en sterkte verder met de volgende webinars Harry.
Dag Veerle,
Ik voelde vandaag heel erg dat ik weer aan het zinken was in mijn verdriet, ik was thuis en bewust niets gepland en mij aan de Krachtmethode. Deze oefening vond ik wel goed om te doen, bij de balpen oefening, wat ik af en toe toch weer doe, kan ik de balpen de laatste weken niet meer zo zacht neerleggen, is eerder weggooien, want ik voel kwaadheid, en ook veel weerstand. Bij deze oefening zakte mijn cijfers van 7 naar 4, maar heb maar 4 cijfers, dus ergens iets gemist. Is een goeie oefening om mij terug te focussen op mezelf.
Amai wel moedig dat je niet gevlucht bent van dat gevoel en dat je jezelf de ruimte hebt gegeven om erin te duiken.
Weet je het is oké he om kwaadheid te voelen, weet dat dit gevoel erbij hoort bij je rouwproces.
Het verschil in emoties voelen, toont aan dat er beweging is in jouw proces!
Een volgende keer zal je wellicht zien wat je “gemist” hebt en eigenlijk mss zelfs zo belangrijk niet.
Het feit dat het gezakt is, dat is de bedoeling, dus je hebt het wel goed gedaan Veerle.
Fijn dat het jou helpt ook om de focus op jezelf te houden.
Goed dat je er weer even mee aan de slag ging!
Daar mag je trots op zijn.
Sterkte verder Veerle.
Ik heb de balpen voor mij laten neervallen (in het zicht)
Denk nog heel dikwijls had ik maar!!
Oefening van de weerstand met de foxus op mijn ex eerst cijfer 9, bij het loslaten en vergeven zak ik naar 4 en dan naar 2.
Dag Anne, fijn om jou zo chronologisch aan het werk te zien.
Wat goed dat je de balpen hebt kunnen loslaten en ja ook in het zicht.
Wat zegt het voor je, “in het zicht”?
Ivm de vraag “had ik maar?” …. Er is een webinar over “de vragen” dat is nr 13.
Misschien wel interessant om binnenkort te bekijken.
Laat me daar dan ook even weten hoe het voor je was.
En whaw wat een mooie uitwerking had jij met de oefening over de weerstand.
Zeker nog eens herhalen zou ik zeggen.
Bedankt om jouw ervaring met ons te delen Anne.
Mooi om te zien dat je cijfers zakken doorheen de oefening Bernardine.
Deze oefening is ook best lastig als je dit de 1ste keer doet, daarom wil ik je aanraden om het toch nog een paar keer te herhalen.
Zo leer je het ook wat uit je hoofd en kan je het tussendoor ook toepassen in je dagelijks leven.
Hoe voelde het om de balpen neer te leggen?
Zit in Secundaire rouw,
Balpen is neergelegt,
Ik zit in de weerstand, met:
Had ik maar, controle, beplaade overtuiging, beetje boos omdat ik mij vasthoud aan een bepaalde overtuiging.
Ik zelf kan alleen mijzelf verandering, Cijfer 6
ander persoon oorzaak, is het negeren mijn mijn berichten. cijfer 4
Wat kan ik doen om de relatie te verbeteren met mijn ex, Geen verwachtingen meer verwachten van mijn ex.
Zakenlijk zakenlijk houden. Cijfer 6,
Het is van vroeger, heeft niks met mijn te maken.
ja, er zijn onderwerpen die ik kan negeren.
ja, ik kan leren dat dit gedrag niet van nu is maar van zijn vroegere ik, net zoals bij mij, met mijn dingen. Cijfer 2.
Vond deze oefening best lastig, omdat ik weet dat ik niet iemand anders kan veranderen. Deed de oefenning daarom eerst bij mijzelf.
Wat een fijne oefening. Ik had mijn focus op mijn ex gelegd en voelde een 10 als weerstand omdat hij blijft liegen ik voel me verraden en begrijp het niet. Met de vragen te stellen voel ik inderdaad mijn weerstand zakken, eerst kom ik aan dat ik het moet loslaten en vergeven dan zak ik naar 4, daarna serieus gezakt naar 0. Het komt bij hem zeker van vroeger. Hij heeft een zware jeugd gehad, en doet helemaal niks om aan zichzelf te werken. Deze ga ik onthouden als ik in mijn hoofd weer begin te draven, misschien helpt het met het loslaten…
Whaw Nathalie, wat fijn om te lezen dat deze oefening zo goed werkt bij jou.
Je maakte een goede start met K.R.A.C.H.T.
Ik voel jouw gedrevenheid.
Deze oefening mag je zeker een paar keer herhalen, zodat je op den duur weet wat je moet doen.
Een rust moment voor mij is
Kopje thee ,mijn hondje bij mij op schoot.
Ik was er zeker van dat ik in de secundaire rouw zat
Dat had je ook bevestigd, maar ik merk omdat ik met m’n ex toch nog wat moest doen dat ik hem weer mis
Is dat normaal dat je van secundaire naar primaire rouw weer kunt gaan?
Ben bang dat ik weer stappen achteruit ga.
Merk dat ik met de balpen oefening de vorige keer de pen gewoon uit m’n hand liet vallen
En nu duurde het langer dat ik vasthield.
Ik wil niet weer terug had al zoveel stappen gezet.
Primaire rouw gaat om de breuk zelf .
Secundaire rouw gaat om alles wat bij een scheiding komt kijken.
Het kan dus heel goed zijn dat die 2 naast elkaar lopen.
Alleen blijft de secundaire rouw dus veel langer duren.
Jij zit nog volop in jouw verwerkingsproces dus het zou heel vreemd zijn mocht je die primaire rouw echt nu al volledig kunnen afvinken.
Focus je hier niet teveel op Sandra.
Het is normaal dat het rouwproces met ups & downs gaan.
Je ex missen hoort erbij dat is geen stap achteruit.
En geen enkel proces is gelijk, dat gaat nu eenmaal niet volgens het boekje.
Heb vertrouwen in jezelf en in jouw proces.
Ik ben omdat ik weer contact met m’n ex heb
Aan het uitzoeken wat het beste aanvoeld
Contact is fijn en verdrietig
Geen contact is verdrietig.
Hij is met me meegeweest naar het zhuis ik durfde niet zonder hem
Gelukkig was alles goed.
En soms een appje
Mijn vraag moet je echt geen contact om los te komen
En staat het niet het rouwproces in de weg?
Dat is heel verschillend van persoon tot persoon.
Alleen jij weet daar het beste antwoord op.
Jij voelt wat het met jou doet achteraf.
Jij weet als hij een leegte bij jou opvult op dat moment.
Als dat zo is dan verleng je jouw rouwproces door hem te zien.
Want het is net de bedoeling dat je zelf die leegte heelt.
Als dat niet zo is dan is contact helemaal oke.