Ik heb de test gedaan en het antwoord erop wist ik al daarnaast vond ik de 8 rollen verhelderend. Ik was duidelijk de zondebok….
Ook heb ik de Visualisatie gedaan maar zal ik nog eens opnieuw gaan doen. Heb wel een mooie plek gevonden in de bergen in een weide met bloemen en een prachtig uitzicht echter merkte ik dat ik moeilijk contact kreeg met het magische kind en met name verdriet voelde.
Die bevestiging is inderdaad best confronterend en komt vaak heftig binnen. Tegelijk kan dit ook helpend zijn in je helingsproces. Heb je de module hechting al door genomen? Dat kan nog je heel wat inzichten bijbrengen. Dit wordt vaak wel als de zwaarste module ervaren, dus niet forceren als je voelt dat je er nog niet aan toe bent.
Het is zeker een goed idee om op een later moment de visualisatie nog eens te herhalen en je vooral bewust te zijn om te voelen wat er onder het verdriet zit.
wat een prachtige muziek bij de visualisatie. Ik zat aan een oude eikenboom waar er veel hoge grassen stonden. De zon schijnt en de vogels fluiten. Een zachte zomerbries en zon op mijn gezicht. In het begin was het magische kind heel ver aan het spelen in het hoge gras, met haar handen de graspollen aan het aanraken terwijl ze huppelt. Ze speelt met andere kinderen en lacht. Ik kan haar horen. Raar maar eerst voel ik weemoed, ben ik verdrietig alsof ik dat gemist heb en ik naar een van mijn nog niet bestaande kleinkinderen kijk als oude vrouw. Nadien ben ik blij en komt ze al spelend dichterbij. Ik voel zoveel liefde voor dit kind en voel mijn hartchakra branden en verbonden met het hare. Ik omarm haar en ik beloof haar dat ze meer naar buiten mag komen om te spelen. Ze wil dat ook. Ik stop haar als deeltje van mij in mijn hart en samen lopen we weg in de zon. Ik laat haar niet meer los.
Dit was een hele emotionele visualisatie. De muziek heeft me enorm aangegrepen en mijn eigen visualisatie voelt zo sterk.
Nadien heb ik spontaan een tekening gemaakt in mijn schrift van de boom, de zon, mezelf, de hoge grassen en mijn magische kind. De stralen komen uit mijn hart, uit haar hart en uit de zon en ze raken elkaar in het midden…
Wat mooi Karine hoe jij kunt visualiseren, ik zat er helemaal in als ik het aan het lezen was.
Ik voel ook hoe krachtig je afsluit, met die stralen van liefde uit jullie hart.
Echt whaw!
Heb je goed gedaan.
Je mag trots zijn op jezelf want hier is een dikke laag van je ui afgepeld in jouw proces.
Ik ben mijn zondagochtend gestart met het bekijken van deze webinar (gisteren bekeek ik delenwerk).
Ik voel de laatste tijd veel spanning en verdriet, er lijken weer verschillende zaken binnen in mij getriggerd. Er is daardoor ook ergens veel verwarring in mijn hoofd maar anderzijds ook duidelijkheid over waar ik het nu zo lastig mee heb. Ik besloot deze webinar te volgen nav een conflict tussen mijn dochter en haar oma (mijn moeder) net voor de kerstdagen. Dit conflict triggerde mijn innerlijke kind, mijn gekwetste kind omdat ik de inhoud van dit conflict heel herkenbaar vond met waar ik als kind tegenaan liep nl het (niet) gezien worden, moeten onderdoen voor broer/zus, te veel rekening moeten houden, enz…. Ik heb nav dat conflict wel openlijk aan mijn moeder kunnen zeggen hoe ik erover dacht. Mijn moeder herviel dan in haar voor mij zo gekende patroon. Ik heb een dochter die heel open en eerlijk communiceert en haar oma duidelijk heeft kunnen zeggen waar ze het zo lastig mee heeft, ik vind dit zo krachtig van haar en heb dit ook benoemd. Terwijl was ik ook een beetje kwaad op mijn dochter dat dit net voor de kerstdagen gebeurde omdat dit zijn gevolgen had voor kerstavond, enz…En over mijn boosheid naar haar voelde ik me dan ook weer schuldig.
Ik kan hier nog veel over vertellen maar dit maar om te zeggen dat ik het gevoel had deze webinar nu te moeten volgen.
Voor mij gaat het ook over gezinsdynamieken in gezin van herkomst maar ook naar mijn kinderen toe. En als ik daarnaar kijk dan merk ik de patronen….Voor mij komt het vaak op hetzelfde neer nl ik ben conflictvermijdend, ben het zorgende kind en de verzoener, (soms) ten koste van mezelf. Dus mijn rol, ook nu nog, in mijn gezin van herkomst is de zorgende (en ook de verzoenende), ik ben dan ook de oudste dochter.
De 25 vragen: ik heb 8 keer ja geantwoord. Ik vond het niet confronterend maar wel een bevestiging van wat ik ook voel en hoe ik naar mezelf kijk. Ik ben me terwijl heel bewust dat net dat gekwetste kind, die zaken waar ik tegenaan loop ervoor zorgen of gezorgd hebben dat ik een bepaald soort mannen aantrek nl mannen die zorg nodig hebben (ook al ontkennen ze dat), die mij willen laten geloven dat veel van hun gedrag mijn schuld is (“met zo iemand als jij zou je voor minder gaan drinken” was een van de uitspraken van mijn ex), enz…
Ik heb al stappen gezet, ik merk ook dat ik bepaalde creatieve eigenschappen heb en mijn creativiteit de vrije loop kan laten gaan. Ik kan oprecht verwonderd zijn zoals een kind, speels zijn,…. terwijl ik anderzijds soms een remming voel in het spontaan zijn, vooral in nieuwe groepen en bij mensen die ik niet of minder goed ken. Dan blokkeer ik en komt de gedachte naar boven of ik wel wat te bieden heb, interessant genoeg ben om er te zijn….
Dus nog veel werk aan de winkel maar alweer bevrijdend om deze webinar te volgen en bewust om te gaan met wat ik voel, wat me triggert.
De ratio is er, ik weet waar ik tegenaan loop. Nu is het vooral nog het voelen (wat ik ook doe hoor) maar vanuit dat voelen proberen om mij niet klein te maken, niet onzeker te worden over mezelf (ben ik goed genoeg?), niet te blokkeren maar wat ik voel te accepteren en te proberen ombuigen naar iets positiefs.
De visualisatie lukte en vooral dat spontane kind blokkeerde.
Katrien,
Dat is mooi en waardevol om jouw zondag te starten met een K.R.A.C.H.T.-webinar.
Het rouw- en transformatieproces gaat in lagen …
En telkens wanneer je er weer klaar voor bent, dient er zich een andere laag aan.
Dat verklaart het gevoel wat je hier omschrijft.
Goed dat de verwarring jou ook duidelijkheid geeft!
Da’s mooi dat je dit kunt zien en voelen.
Triggers zijn ALTIJD uitnodigingen om te groeien, dus goed dat je de link meteen legde en dan naar hier kwam om webinar nr 24 te volgen.
Heel moedig van jou dat je kunt zien wat er geraakt werd en dat je dit ook hebt durven benoemen aan jouw moeder. Is eigenlijk al automatisch een mooie voorbereiding dat je gedaan hebt op webinar nr 32.
Het gaat zeker om dynamieken en sterk hoe je de rollen omschrijft, want zo gaat het. Heb jij het boek “De Fontein” al gelezen? Ik moest hier aan denken toen ik jouw woorden aan het lezen was.
Wees er maar zeker van dat jouw “gekwetste kind” ook een rol speelt in het aantrekken van dat type mannen, niet voor niets wordt dit allemaal opgenomen hier in de module hechting.
Heel fijn dat je de speelsheid ruimte kan geven, en ja, soms gebeurt het dat we daar remming op voelen, vooral met nieuwe mensen om ons heen. De gedachten die jij hier schrijft, zijn dan typische IC gedachten.
Onze IC wil ons beschermen, maar uiteindelijk hebben we die bescherming niet meer nodig wanneer we zelf op ons podium staan. Ook dit is weer een proces dat stap voor stap gaat, we mogen connectie maken met onze IC. (webinar nr 28)
Probeer binnen een aantal weken deze visualisatie nog eens te herhalen, en je vooral bewust te zijn om te voelen wat de blokkade wil vertellen. Of misschien is dat gevoel er dan helemaal niet meer …
Ben benieuwd.
Succes verder Katrien.
Mooie waardevolle stappen heb je hier weer gezet.
Met goede voornemens het jaar gestart met deze webinar nog eens te herhalen! Toch heel wat ja’s… Herken me in de rol van zorgende kind en ook held. Eens even bij de pakken mogen gaan neerzitten, dat kwam niet in mijn opvoeding voor (dit is zeker niet als kritiek bedoeld, ik weet dat dit goed bedoeld is). Bij de visualisatie voelde ik me opgesloten, ik wou heel graag onbezorgd meespelen met het vrolijke meisje op het strand, maar voelde dat ze afgeschrikt was door mij en mijn remming voelde. Heb vaak het gevoel ‘gestraft’ te zullen worden als ik het allemaal wat loslaat. Is dat mijn IC die me bij de les wil houden en mijn verstoten ik die plezier wil maken bekritiseert? Hoe kan ik hier verder mee aan de slag (om niet bij de pakken te gaan neerzitten ;-)?
Sophie,
Fijn om op de 1ste dag van het jaar een reactie te zien in de leeromgeving.
Zoals je zelf zegt … iets met goede voornemens.
Goed dat je je bewust bent van het feit dat het vroeger not done was om eens al jouw emoties toe te laten en dan ook bij de pakken mogen gaan neerzitten.
Zonder oordeel zoals je ook zegt, want dat is de bedoeling niet. Maar we mogen wel inzien dat het ons ergens wel vormt op bepaalde vlakken.
Wat een belangrijk inzicht schrijf je hier neer bij de visualisatie.
Iets wat je te doorbreken hebt.
Want waarom zou jij afgestraft moeten worden wanneer jij eens wat meer loslaat.
Ik stopte even met schrijven om in The Lighthouse Club te gaan kijken welke kaart je koos, want 1 van de 4 kaarten gaat hierover.
Dus ik was benieuwd om te zien als jij ‘toevallig’ deze kaart koos, maar je moet jouw stem nog uitbrengen zie ik. Niet spieken hé nu naar de uitleg :-).
Je analyseert het goed, jouw IC is hier té streng voor jou.
Het wordt tijd dat jij de speelse ik in jezelf weer alle ruimte geeft.
Ik merk dat ik toch steeds meer bewust word van gevoelens in mij. Het is niet plop 1,2,3 zichtbaar. Maar toch… Vandaag en gister speelden wat confronterende issues waardoor ik meer in de flow van het voelen kwam.
Bij de test waren een paar vragen die ik lastig vond lastig vond om te kiezen; zat toch paar x in m’n hoofd. 14 vragen heb ik met JA beantwoord. Het kwetsbare kind is er zeker. De rol van held(in) en verzoener zijn meest van toepassing. Ik voelde achteraf bewust boosheid en verdriet en teleurstelling naar m’n ouders toe terwijl ik weet dat zij gewoon hun stinkende best hebben gedaan om me zo goed en liefdevol mogelijk op te voeden. Denk dat dit/mijn gevoel nu ook zo opspeelt door het besef dat ik ze enorm mis en het “afscheid” in Coronatijd extra lastig was; er zijn veel dingen niet uitgesproken. Op het moment dat ik dit typ rollen de tranen. Dus dit komt echt binnen nu. Pffff
Wat betreft de visualisatie. Ik zat op een veilig plekje op zo’n kinderstoeltje van bamboe met bijbehorend tafeltje onder de open trap in ons oude huis van toen ik klein was. Lekker rustig ah freubelen, met poppen, kleertjes maken of tekenen ofzo. Was een stil en rustig kind. Verlegen, beetje op de achtergrond.
Schoot me tijdens de webinar ineens van alles te binnen bij dat stuk over magisch kind en creatief kind. Er is rond m’n 6e een verhaaltje met bijpassende tekening van mij geplaatst in de schoolkrant. Het was heel verhalend en authentiek. Echt op een onbevangen kinderlijke wijze gemaakt. Weet nog dat het bijzonder was, althans ik heb me er toen heel bijzonder bij en trots over gevoeld. Het precieze ben ik nu kwijt. Het is helaas niet bewaard. En kan het jammer genoeg niet meer navragen. Het creatieve is lang gebleven. In opleiding en werk. Heb sinds ongeveer m’n 35e daar behoorlijk wat in verloren.
Denk dat ik deze les nog ns ga doen. Er komt hier wat los…
Oh wat goed Brenda dat er ruimte mag ontstaan voor de gevoelens in jou … Stapje per stapje mag er ‘iets’ loskomen …
Het is zo dat je soms écht confrontatie nodig hebt om in die flow te komen!
Confrontatie zorgt voor meer bewustzijn en bewustzijn is de 1ste stap naar verandering.
Goed om hier nu ook de rol van jouw gekwetste kind een naam te kunnen geven, ook dat werkt helend.
Weet dat je bij alles van “hechting” die emoties naar je ouders toe mag voelen, dat is geen verraad ofzo.
Onze emoties mogen er zijn, net zoals je zegt je mag ervan uit gaan dat zij hun best hebben gedaan en ook zij dragen weer oude patronen met zich mee.
Het klinkt wellicht heel vreemd wat ik nu schrijf maar na jouw woorden in het spreekuur gisterenavond ben ik DANKBAAR om hier nu vandaag te mogen lezen dat er tranen rollen.
Lieve Brenda, geef ruimte aan jouw rouw ook naar je ouders toe.
De zaken waarvan je voelt die niet uitgesproken zijn, daar mag je dan aandacht aan schenken in webinar nr. 32. Maar niet overhaasten en echt doseren en stap voor stap hier verder gaan.
Wat ontzettend mooi en waardevol dat hier zo’n prachtige herinnering weer tot jouw aandacht kwam. Wat als hier de boodschap is dat je net aan jouw creatieve kant wat meer aandacht mag geven.
Wat heb je nodig om dit talent weer geboren te laten worden?
Geef jezelf inderdaad zeker de ruimte om deze les te herhalen binnen enkele weken, voor nu zou ik vooral ‘genieten’ en mega trots zijn op jezelf voor deze doorbraak.
Schrik er niet van dat je de komende dagen moe bent of mss net meer energie, beide kunnen. De éne keer zien we het één en de andere keer is het weer anders, ook dat hoort bij de transformatie.
Na je reactie in de Facebookgroep was ik nieuwsgierig en heb ik deze webinar gevolgd. Het was confronterend, niet om te leren dat er een gekwetst kind is maar om te weten te komen dat dat kind wel heel erg gekwetst is. Ik had 16 ja’s! Vooral bij vraag 20 en 23 voelde ik me ‘ambetant’. Ik herkende mij vooral in het type verzoener maar ook in de held. Mijn ontmoeting met mijn magische kind was wel speciaal. Ik ontmoette een vrolijk, echt gelukkig en rustig kind. Niet wat ik had verwacht. Bij het tekenen kwam er vooral naar voor dat het magische kind uit de schaduw mag komen nu, dat het veilig is en zich mag amuseren. Bijzonder!
Groetjes Veerle
Veerle,
Ah kijk, top dat ik jouw nieuwsgierigheid gewekt was en dat je dit webinar hebt gevolgd!
Begrijpelijk dat het confronterend voor je was, zeker wanneer je zoveel herkende.
Ik schreef het hier net ook nog hieronder bij Esther, dat confrontatie een enorme boost kan geven aan ons helingsproces. Hoop dat je het stapsgewijs ook zo mag ervaren.
Je voelde je ambetant bij deze 2 vragen:
20.Heb je moeite om je eigen behoeften en wensen te herkennen of te vervullen?
23. Werd je vroeger soms verantwoordelijk gesteld voor de emoties van 1 van je ouders?
Als je ze hier nu nog een keer leest.
Wat maakt dat jij je ambetant voelt? Wat brengen deze vragen naar boven?
Wat bijzonder om te mogen ervaren hoe jouw magische kind vrolijk, rustig en gelukkig was. De ware aard van je ware zelf, die je door het leven onderweg verloren was.
Maar het is van jou, dus het is er nog!
Ik lees jouw tekening zonder ik ze zie, maar voel het helemaal.
Je mag idd uit de schaduw komen Veerle en stralen als nooit tevoren.
Vandaag deze les gevolgd. Ik heb 12 x een ja en ben daar erg van geschrokken. Was confronterend en voelde als verraad naar mijn ouders. Heb altijd met een goed gevoel naar mijn jeugd terug gekeken en heb naar mijn gevoel een gelukkige jeugd gehad. Bij de 8 rollen kwam de verzoener bij mij als heel herkenbaar naar voren , maar ook iets van herkenning bij het verloren kind. Tijdens de visualisatie zat ik op een prachtige plek in de bergen met uitkijk op een bergmeer. Ik zat op een steen te ruste en mijn magische kind kwam al huppelend in mijn gezichtsveld binnen. Ze leek te dansen en plukt een bloem. Ze wenkte mij en samen lagen we op de gras te lachen en stoeien. We wilden dit beide vaker doen. Uiteindelijk gingen we samen hand in hand terug naar huis. Ik was emotioneel tijdens de visualisatie. Ze raakte mij diep. Ik heb nadien de bergen getekende met een figuur erin waar warmte , liefde en en plezier vanaf spetterde. De rugzak die bij een steen staat, waar ik op zat heb ik laten staan. We hebben afgesproken om samen te blijven en iedere dag samen te lachten en plezier te maken.
Groet Esther
Eshter,
Dit webinar kan inderdaad confronterend zijn … Maar weet dat confrontatie een enorme boost kan geven aan ons helingsproces.
Het gevoel van “verraad naar je ouders toe” is hier heel herkenbaar, je bent dus zeker niet alleen met dit gevoel.
Bezig zijn met hechting kan dit gevoel oproepen, maar … ook daar mogen we het proces van vergeven toepassen. Want … we mogen ervan uit gaan dat zij toch altijd met de beste intenties en volgens hun eigen kunnen gehandeld hebben? Ook zij kregen op hun beurt oude patronen mee.
Whaw wat een mooie visualisatie werd het bij jou, terwijl ik het lees kan ik het ook werkelijk voor me zien.
Sterk dat je hier aan jezelf de nodige ruimte gaf om bij deze oefening jouw emoties toe te laten.
Mooie en waardevolle stap lees ik hier in jouw proces!
De visualisatie is niet gelukt. ik kan er momenteel met mijn gedachten niet bij blijven. ik dwaal steeds af. ik ben er dus na enkele minuten mee gestopt. volgende keer beter.
Op de 25 vragen heb ik 2 JA’s, dus al bij al OK.
Ik vind wel bij mezelf het creatieve luik niet terug.
Ben waarschijnlijk te veel bezig met andere dingen momenteel.
Ik werk rustig verder aan de modules & webinars.
Wat mooi om bevestigd te zien dat jouw innerlijk kind niet ‘gekwetst’ is. Fijn om te lezen dat je maar 2 JA’s had bij deze ‘test’.
Jammer dat de visualisatie niet gelukt is …
Anderzijds wat is de definitie van ‘gelukt’ of ‘niet gelukt’.
Bij dit soort oefeningen zien we dat het onderbewustzijn wel de nodige zaken oppikt, ook al dwaal je af met je gedachten.
Dus een volgende keer zou ik het toch helemaal afluisteren en dan ook op een ander moment nog eens herhalen om te zien of het dan anders is.
Wat het creatieve luik betreft, wat deed je vroeger graag als kind?
Waar word je blij van denk je?
Kan je de andere dingen waar je teveel mee bezig bebt van je afschrijven?
We zien dat wanneer we onze gedachten op papier zetten het dikwijls rustiger wordt in ons hoofd.
Succes verder met de volgende webinars Annick.
Ik heb het het lastig met de kracht therapie. Wanneer ik eraan begin op een dag dat ik mij ok voel kan ik de webinars bekijken zonder ook maar iets te voelen.
Op emotionele dagen daarentegen huil ik van het eerste tot het laatste moment …
Dat verdriet zit er al minstens 55 jaar… boosheid voel ik niet alleen een heel intens verdriet die nauwelijks te dragen is. Op die momenten overvalt me telkens weer het gevoel dat ik er eigenlijk liever niet meer zou zijn omdat ik het kotsbeu ben die intense pijn te moeten voelen. Dan is er enkel het gevoel dat ik dat mijn kinderen niet kan aandoen die mij tegen houden.
Maar op die momenten hoeft het allemaal niet meer voor mij.
Ik probeer al meer dan 25 jaar met deze gevoelens om te gaan en het lukt me maar niet. Dus de hoop en het vertrouwen dat het ooit wel lukt is ver te zoeken
Anita,
Fijn om te zien dat je aan de slag was met deze masterclass, die is ook wat minder zwaar dan sommige soms zijn.
Dus dat heb je goed uitgekozen.
Begrijp ik het goed dat je ofwel helemaal niks voelt en ofwel té veel voelt en daardoor de les niet kunt volgen?
Als je dan zoals je zegt “niks voelt” neem je er dan wel wat uit mee?
Iedere keer een klein actie puntje om in je leven aan te passen?
Wat jouw neerslachtigheid betreft, kan ik de impact hiervan via deze online training moeilijk inschatten.
Maar je hebt dit gevoel toch gedeeld met je huisarts of psychiater?
Wat zegt hij/zij daarover? Worden er concrete stappen gezet om jou op te volgen en te begeleiden hierin?
Ik begrijp dat het lastig is maar zou je toch willen vragen om dit te overleggen met je begeleidend arts, en indien nodig kan je de training even op pauze zetten.
Dat is ook de reden waarom iedereen voor altijd toegang heeft, want je bent hier zeker niet alleen in.
Of ipv pauze kan je ook de leuke zaken eruit halen die wat lichter zijn.
Dan denk ik aan de masterclasses nrs 21,22, 31 en 33.
De rest kan je even laten voor wat het is.
Even de focus houden op het NU en kleine stapjes zetten om je beter te voelen.
Kleine stapjes brengen je ook verder in jouw proces.
Ook voor jou is die blauwe lucht achter de donkere wolken niet weg.
Van hart tot hart,
Deze module hechting voelt als heel heftig. Bonzend hart, onrustig gevoel. Bij de visualisatie heb ik alleen maar gehuild. Als het woord innerlijk kind wordt benoemd moet ik al huilen. Hoe ga ik dit verder aanpakken?
Lieve Cindy,
Onze module Hechting met daar alle bijhorende webinars erbij is voor de meeste mensen heel confronterend.
Weet dat je hier niet alleen in bent, alhoewel ik weet dat dit een magere troost is.
Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen dat het “goed nieuws” is dat je bij deze oefening jezelf de ruimte gaf om alle emoties toe te laten.
Geef jezelf tussendoor even pauze Cindy.
Er is een reden waarom de module hechting de 5de module is.
Mss mag je eerst de rouw, aandacht en communicatie aanpakken, tegen dan zal je al wat sterker in je lichaam staan om dan weer verder te gaan met hechting.
Het heeft geen zin om zaken te forceren, want dat helpt jou niet verder.
Stap voor stap met liefde voor jezelf Cindy.
Hallo Veerle,
Ik heb de test gedaan en het antwoord erop wist ik al daarnaast vond ik de 8 rollen verhelderend. Ik was duidelijk de zondebok….
Ook heb ik de Visualisatie gedaan maar zal ik nog eens opnieuw gaan doen. Heb wel een mooie plek gevonden in de bergen in een weide met bloemen en een prachtig uitzicht echter merkte ik dat ik moeilijk contact kreeg met het magische kind en met name verdriet voelde.
Groeten Paul
Dag Paul
Die bevestiging is inderdaad best confronterend en komt vaak heftig binnen. Tegelijk kan dit ook helpend zijn in je helingsproces. Heb je de module hechting al door genomen? Dat kan nog je heel wat inzichten bijbrengen. Dit wordt vaak wel als de zwaarste module ervaren, dus niet forceren als je voelt dat je er nog niet aan toe bent.
Het is zeker een goed idee om op een later moment de visualisatie nog eens te herhalen en je vooral bewust te zijn om te voelen wat er onder het verdriet zit.
Groeten
Mieke
Beste Veerle,
wat een prachtige muziek bij de visualisatie. Ik zat aan een oude eikenboom waar er veel hoge grassen stonden. De zon schijnt en de vogels fluiten. Een zachte zomerbries en zon op mijn gezicht. In het begin was het magische kind heel ver aan het spelen in het hoge gras, met haar handen de graspollen aan het aanraken terwijl ze huppelt. Ze speelt met andere kinderen en lacht. Ik kan haar horen. Raar maar eerst voel ik weemoed, ben ik verdrietig alsof ik dat gemist heb en ik naar een van mijn nog niet bestaande kleinkinderen kijk als oude vrouw. Nadien ben ik blij en komt ze al spelend dichterbij. Ik voel zoveel liefde voor dit kind en voel mijn hartchakra branden en verbonden met het hare. Ik omarm haar en ik beloof haar dat ze meer naar buiten mag komen om te spelen. Ze wil dat ook. Ik stop haar als deeltje van mij in mijn hart en samen lopen we weg in de zon. Ik laat haar niet meer los.
Dit was een hele emotionele visualisatie. De muziek heeft me enorm aangegrepen en mijn eigen visualisatie voelt zo sterk.
Nadien heb ik spontaan een tekening gemaakt in mijn schrift van de boom, de zon, mezelf, de hoge grassen en mijn magische kind. De stralen komen uit mijn hart, uit haar hart en uit de zon en ze raken elkaar in het midden…
Dank je wel.
Wat mooi Karine hoe jij kunt visualiseren, ik zat er helemaal in als ik het aan het lezen was.
Ik voel ook hoe krachtig je afsluit, met die stralen van liefde uit jullie hart.
Echt whaw!
Heb je goed gedaan.
Je mag trots zijn op jezelf want hier is een dikke laag van je ui afgepeld in jouw proces.
Succes verder!
Van hart tot hart,
Veerle
Dag Veerle,
Ik ben mijn zondagochtend gestart met het bekijken van deze webinar (gisteren bekeek ik delenwerk).
Ik voel de laatste tijd veel spanning en verdriet, er lijken weer verschillende zaken binnen in mij getriggerd. Er is daardoor ook ergens veel verwarring in mijn hoofd maar anderzijds ook duidelijkheid over waar ik het nu zo lastig mee heb. Ik besloot deze webinar te volgen nav een conflict tussen mijn dochter en haar oma (mijn moeder) net voor de kerstdagen. Dit conflict triggerde mijn innerlijke kind, mijn gekwetste kind omdat ik de inhoud van dit conflict heel herkenbaar vond met waar ik als kind tegenaan liep nl het (niet) gezien worden, moeten onderdoen voor broer/zus, te veel rekening moeten houden, enz…. Ik heb nav dat conflict wel openlijk aan mijn moeder kunnen zeggen hoe ik erover dacht. Mijn moeder herviel dan in haar voor mij zo gekende patroon. Ik heb een dochter die heel open en eerlijk communiceert en haar oma duidelijk heeft kunnen zeggen waar ze het zo lastig mee heeft, ik vind dit zo krachtig van haar en heb dit ook benoemd. Terwijl was ik ook een beetje kwaad op mijn dochter dat dit net voor de kerstdagen gebeurde omdat dit zijn gevolgen had voor kerstavond, enz…En over mijn boosheid naar haar voelde ik me dan ook weer schuldig.
Ik kan hier nog veel over vertellen maar dit maar om te zeggen dat ik het gevoel had deze webinar nu te moeten volgen.
Voor mij gaat het ook over gezinsdynamieken in gezin van herkomst maar ook naar mijn kinderen toe. En als ik daarnaar kijk dan merk ik de patronen….Voor mij komt het vaak op hetzelfde neer nl ik ben conflictvermijdend, ben het zorgende kind en de verzoener, (soms) ten koste van mezelf. Dus mijn rol, ook nu nog, in mijn gezin van herkomst is de zorgende (en ook de verzoenende), ik ben dan ook de oudste dochter.
De 25 vragen: ik heb 8 keer ja geantwoord. Ik vond het niet confronterend maar wel een bevestiging van wat ik ook voel en hoe ik naar mezelf kijk. Ik ben me terwijl heel bewust dat net dat gekwetste kind, die zaken waar ik tegenaan loop ervoor zorgen of gezorgd hebben dat ik een bepaald soort mannen aantrek nl mannen die zorg nodig hebben (ook al ontkennen ze dat), die mij willen laten geloven dat veel van hun gedrag mijn schuld is (“met zo iemand als jij zou je voor minder gaan drinken” was een van de uitspraken van mijn ex), enz…
Ik heb al stappen gezet, ik merk ook dat ik bepaalde creatieve eigenschappen heb en mijn creativiteit de vrije loop kan laten gaan. Ik kan oprecht verwonderd zijn zoals een kind, speels zijn,…. terwijl ik anderzijds soms een remming voel in het spontaan zijn, vooral in nieuwe groepen en bij mensen die ik niet of minder goed ken. Dan blokkeer ik en komt de gedachte naar boven of ik wel wat te bieden heb, interessant genoeg ben om er te zijn….
Dus nog veel werk aan de winkel maar alweer bevrijdend om deze webinar te volgen en bewust om te gaan met wat ik voel, wat me triggert.
De ratio is er, ik weet waar ik tegenaan loop. Nu is het vooral nog het voelen (wat ik ook doe hoor) maar vanuit dat voelen proberen om mij niet klein te maken, niet onzeker te worden over mezelf (ben ik goed genoeg?), niet te blokkeren maar wat ik voel te accepteren en te proberen ombuigen naar iets positiefs.
De visualisatie lukte en vooral dat spontane kind blokkeerde.
Dank alweer voor deze mooie webinar Veerle.
Katrien,
Dat is mooi en waardevol om jouw zondag te starten met een K.R.A.C.H.T.-webinar.
Het rouw- en transformatieproces gaat in lagen …
En telkens wanneer je er weer klaar voor bent, dient er zich een andere laag aan.
Dat verklaart het gevoel wat je hier omschrijft.
Goed dat de verwarring jou ook duidelijkheid geeft!
Da’s mooi dat je dit kunt zien en voelen.
Triggers zijn ALTIJD uitnodigingen om te groeien, dus goed dat je de link meteen legde en dan naar hier kwam om webinar nr 24 te volgen.
Heel moedig van jou dat je kunt zien wat er geraakt werd en dat je dit ook hebt durven benoemen aan jouw moeder. Is eigenlijk al automatisch een mooie voorbereiding dat je gedaan hebt op webinar nr 32.
Het gaat zeker om dynamieken en sterk hoe je de rollen omschrijft, want zo gaat het. Heb jij het boek “De Fontein” al gelezen? Ik moest hier aan denken toen ik jouw woorden aan het lezen was.
Wees er maar zeker van dat jouw “gekwetste kind” ook een rol speelt in het aantrekken van dat type mannen, niet voor niets wordt dit allemaal opgenomen hier in de module hechting.
Heel fijn dat je de speelsheid ruimte kan geven, en ja, soms gebeurt het dat we daar remming op voelen, vooral met nieuwe mensen om ons heen. De gedachten die jij hier schrijft, zijn dan typische IC gedachten.
Onze IC wil ons beschermen, maar uiteindelijk hebben we die bescherming niet meer nodig wanneer we zelf op ons podium staan. Ook dit is weer een proces dat stap voor stap gaat, we mogen connectie maken met onze IC. (webinar nr 28)
Probeer binnen een aantal weken deze visualisatie nog eens te herhalen, en je vooral bewust te zijn om te voelen wat de blokkade wil vertellen. Of misschien is dat gevoel er dan helemaal niet meer …
Ben benieuwd.
Succes verder Katrien.
Mooie waardevolle stappen heb je hier weer gezet.
Van hart tot hart,
Veerle
Met goede voornemens het jaar gestart met deze webinar nog eens te herhalen! Toch heel wat ja’s… Herken me in de rol van zorgende kind en ook held. Eens even bij de pakken mogen gaan neerzitten, dat kwam niet in mijn opvoeding voor (dit is zeker niet als kritiek bedoeld, ik weet dat dit goed bedoeld is). Bij de visualisatie voelde ik me opgesloten, ik wou heel graag onbezorgd meespelen met het vrolijke meisje op het strand, maar voelde dat ze afgeschrikt was door mij en mijn remming voelde. Heb vaak het gevoel ‘gestraft’ te zullen worden als ik het allemaal wat loslaat. Is dat mijn IC die me bij de les wil houden en mijn verstoten ik die plezier wil maken bekritiseert? Hoe kan ik hier verder mee aan de slag (om niet bij de pakken te gaan neerzitten ;-)?
Sophie,
Fijn om op de 1ste dag van het jaar een reactie te zien in de leeromgeving.
Zoals je zelf zegt … iets met goede voornemens.
Goed dat je je bewust bent van het feit dat het vroeger not done was om eens al jouw emoties toe te laten en dan ook bij de pakken mogen gaan neerzitten.
Zonder oordeel zoals je ook zegt, want dat is de bedoeling niet. Maar we mogen wel inzien dat het ons ergens wel vormt op bepaalde vlakken.
Wat een belangrijk inzicht schrijf je hier neer bij de visualisatie.
Iets wat je te doorbreken hebt.
Want waarom zou jij afgestraft moeten worden wanneer jij eens wat meer loslaat.
Ik stopte even met schrijven om in The Lighthouse Club te gaan kijken welke kaart je koos, want 1 van de 4 kaarten gaat hierover.
Dus ik was benieuwd om te zien als jij ‘toevallig’ deze kaart koos, maar je moet jouw stem nog uitbrengen zie ik. Niet spieken hé nu naar de uitleg :-).
Je analyseert het goed, jouw IC is hier té streng voor jou.
Het wordt tijd dat jij de speelse ik in jezelf weer alle ruimte geeft.
Go for it.
Van hart tot hart,
Veerle
Ik merk dat ik toch steeds meer bewust word van gevoelens in mij. Het is niet plop 1,2,3 zichtbaar. Maar toch… Vandaag en gister speelden wat confronterende issues waardoor ik meer in de flow van het voelen kwam.
Bij de test waren een paar vragen die ik lastig vond lastig vond om te kiezen; zat toch paar x in m’n hoofd. 14 vragen heb ik met JA beantwoord. Het kwetsbare kind is er zeker. De rol van held(in) en verzoener zijn meest van toepassing. Ik voelde achteraf bewust boosheid en verdriet en teleurstelling naar m’n ouders toe terwijl ik weet dat zij gewoon hun stinkende best hebben gedaan om me zo goed en liefdevol mogelijk op te voeden. Denk dat dit/mijn gevoel nu ook zo opspeelt door het besef dat ik ze enorm mis en het “afscheid” in Coronatijd extra lastig was; er zijn veel dingen niet uitgesproken. Op het moment dat ik dit typ rollen de tranen. Dus dit komt echt binnen nu. Pffff
Wat betreft de visualisatie. Ik zat op een veilig plekje op zo’n kinderstoeltje van bamboe met bijbehorend tafeltje onder de open trap in ons oude huis van toen ik klein was. Lekker rustig ah freubelen, met poppen, kleertjes maken of tekenen ofzo. Was een stil en rustig kind. Verlegen, beetje op de achtergrond.
Schoot me tijdens de webinar ineens van alles te binnen bij dat stuk over magisch kind en creatief kind. Er is rond m’n 6e een verhaaltje met bijpassende tekening van mij geplaatst in de schoolkrant. Het was heel verhalend en authentiek. Echt op een onbevangen kinderlijke wijze gemaakt. Weet nog dat het bijzonder was, althans ik heb me er toen heel bijzonder bij en trots over gevoeld. Het precieze ben ik nu kwijt. Het is helaas niet bewaard. En kan het jammer genoeg niet meer navragen. Het creatieve is lang gebleven. In opleiding en werk. Heb sinds ongeveer m’n 35e daar behoorlijk wat in verloren.
Denk dat ik deze les nog ns ga doen. Er komt hier wat los…
Oh wat goed Brenda dat er ruimte mag ontstaan voor de gevoelens in jou … Stapje per stapje mag er ‘iets’ loskomen …
Het is zo dat je soms écht confrontatie nodig hebt om in die flow te komen!
Confrontatie zorgt voor meer bewustzijn en bewustzijn is de 1ste stap naar verandering.
Goed om hier nu ook de rol van jouw gekwetste kind een naam te kunnen geven, ook dat werkt helend.
Weet dat je bij alles van “hechting” die emoties naar je ouders toe mag voelen, dat is geen verraad ofzo.
Onze emoties mogen er zijn, net zoals je zegt je mag ervan uit gaan dat zij hun best hebben gedaan en ook zij dragen weer oude patronen met zich mee.
Het klinkt wellicht heel vreemd wat ik nu schrijf maar na jouw woorden in het spreekuur gisterenavond ben ik DANKBAAR om hier nu vandaag te mogen lezen dat er tranen rollen.
Lieve Brenda, geef ruimte aan jouw rouw ook naar je ouders toe.
De zaken waarvan je voelt die niet uitgesproken zijn, daar mag je dan aandacht aan schenken in webinar nr. 32. Maar niet overhaasten en echt doseren en stap voor stap hier verder gaan.
Wat ontzettend mooi en waardevol dat hier zo’n prachtige herinnering weer tot jouw aandacht kwam. Wat als hier de boodschap is dat je net aan jouw creatieve kant wat meer aandacht mag geven.
Wat heb je nodig om dit talent weer geboren te laten worden?
Geef jezelf inderdaad zeker de ruimte om deze les te herhalen binnen enkele weken, voor nu zou ik vooral ‘genieten’ en mega trots zijn op jezelf voor deze doorbraak.
Schrik er niet van dat je de komende dagen moe bent of mss net meer energie, beide kunnen. De éne keer zien we het één en de andere keer is het weer anders, ook dat hoort bij de transformatie.
Goed gedaan!
Ik ben trots op je.
Heel veel liefs,
Veerle
Dag Veerle
Na je reactie in de Facebookgroep was ik nieuwsgierig en heb ik deze webinar gevolgd. Het was confronterend, niet om te leren dat er een gekwetst kind is maar om te weten te komen dat dat kind wel heel erg gekwetst is. Ik had 16 ja’s! Vooral bij vraag 20 en 23 voelde ik me ‘ambetant’. Ik herkende mij vooral in het type verzoener maar ook in de held. Mijn ontmoeting met mijn magische kind was wel speciaal. Ik ontmoette een vrolijk, echt gelukkig en rustig kind. Niet wat ik had verwacht. Bij het tekenen kwam er vooral naar voor dat het magische kind uit de schaduw mag komen nu, dat het veilig is en zich mag amuseren. Bijzonder!
Groetjes Veerle
Veerle,
Ah kijk, top dat ik jouw nieuwsgierigheid gewekt was en dat je dit webinar hebt gevolgd!
Begrijpelijk dat het confronterend voor je was, zeker wanneer je zoveel herkende.
Ik schreef het hier net ook nog hieronder bij Esther, dat confrontatie een enorme boost kan geven aan ons helingsproces. Hoop dat je het stapsgewijs ook zo mag ervaren.
Je voelde je ambetant bij deze 2 vragen:
20.Heb je moeite om je eigen behoeften en wensen te herkennen of te vervullen?
23. Werd je vroeger soms verantwoordelijk gesteld voor de emoties van 1 van je ouders?
Als je ze hier nu nog een keer leest.
Wat maakt dat jij je ambetant voelt? Wat brengen deze vragen naar boven?
Wat bijzonder om te mogen ervaren hoe jouw magische kind vrolijk, rustig en gelukkig was. De ware aard van je ware zelf, die je door het leven onderweg verloren was.
Maar het is van jou, dus het is er nog!
Ik lees jouw tekening zonder ik ze zie, maar voel het helemaal.
Je mag idd uit de schaduw komen Veerle en stralen als nooit tevoren.
Mooi!
Veerle
Hallo Veerle,
Vandaag deze les gevolgd. Ik heb 12 x een ja en ben daar erg van geschrokken. Was confronterend en voelde als verraad naar mijn ouders. Heb altijd met een goed gevoel naar mijn jeugd terug gekeken en heb naar mijn gevoel een gelukkige jeugd gehad. Bij de 8 rollen kwam de verzoener bij mij als heel herkenbaar naar voren , maar ook iets van herkenning bij het verloren kind. Tijdens de visualisatie zat ik op een prachtige plek in de bergen met uitkijk op een bergmeer. Ik zat op een steen te ruste en mijn magische kind kwam al huppelend in mijn gezichtsveld binnen. Ze leek te dansen en plukt een bloem. Ze wenkte mij en samen lagen we op de gras te lachen en stoeien. We wilden dit beide vaker doen. Uiteindelijk gingen we samen hand in hand terug naar huis. Ik was emotioneel tijdens de visualisatie. Ze raakte mij diep. Ik heb nadien de bergen getekende met een figuur erin waar warmte , liefde en en plezier vanaf spetterde. De rugzak die bij een steen staat, waar ik op zat heb ik laten staan. We hebben afgesproken om samen te blijven en iedere dag samen te lachten en plezier te maken.
Groet Esther
Eshter,
Dit webinar kan inderdaad confronterend zijn … Maar weet dat confrontatie een enorme boost kan geven aan ons helingsproces.
Het gevoel van “verraad naar je ouders toe” is hier heel herkenbaar, je bent dus zeker niet alleen met dit gevoel.
Bezig zijn met hechting kan dit gevoel oproepen, maar … ook daar mogen we het proces van vergeven toepassen. Want … we mogen ervan uit gaan dat zij toch altijd met de beste intenties en volgens hun eigen kunnen gehandeld hebben? Ook zij kregen op hun beurt oude patronen mee.
Whaw wat een mooie visualisatie werd het bij jou, terwijl ik het lees kan ik het ook werkelijk voor me zien.
Sterk dat je hier aan jezelf de nodige ruimte gaf om bij deze oefening jouw emoties toe te laten.
Mooie en waardevolle stap lees ik hier in jouw proces!
Van hart tot hart,
Veerle
De visualisatie is niet gelukt. ik kan er momenteel met mijn gedachten niet bij blijven. ik dwaal steeds af. ik ben er dus na enkele minuten mee gestopt. volgende keer beter.
Op de 25 vragen heb ik 2 JA’s, dus al bij al OK.
Ik vind wel bij mezelf het creatieve luik niet terug.
Ben waarschijnlijk te veel bezig met andere dingen momenteel.
Ik werk rustig verder aan de modules & webinars.
Wat mooi om bevestigd te zien dat jouw innerlijk kind niet ‘gekwetst’ is. Fijn om te lezen dat je maar 2 JA’s had bij deze ‘test’.
Jammer dat de visualisatie niet gelukt is …
Anderzijds wat is de definitie van ‘gelukt’ of ‘niet gelukt’.
Bij dit soort oefeningen zien we dat het onderbewustzijn wel de nodige zaken oppikt, ook al dwaal je af met je gedachten.
Dus een volgende keer zou ik het toch helemaal afluisteren en dan ook op een ander moment nog eens herhalen om te zien of het dan anders is.
Wat het creatieve luik betreft, wat deed je vroeger graag als kind?
Waar word je blij van denk je?
Kan je de andere dingen waar je teveel mee bezig bebt van je afschrijven?
We zien dat wanneer we onze gedachten op papier zetten het dikwijls rustiger wordt in ons hoofd.
Succes verder met de volgende webinars Annick.
Ik heb het het lastig met de kracht therapie. Wanneer ik eraan begin op een dag dat ik mij ok voel kan ik de webinars bekijken zonder ook maar iets te voelen.
Op emotionele dagen daarentegen huil ik van het eerste tot het laatste moment …
Dat verdriet zit er al minstens 55 jaar… boosheid voel ik niet alleen een heel intens verdriet die nauwelijks te dragen is. Op die momenten overvalt me telkens weer het gevoel dat ik er eigenlijk liever niet meer zou zijn omdat ik het kotsbeu ben die intense pijn te moeten voelen. Dan is er enkel het gevoel dat ik dat mijn kinderen niet kan aandoen die mij tegen houden.
Maar op die momenten hoeft het allemaal niet meer voor mij.
Ik probeer al meer dan 25 jaar met deze gevoelens om te gaan en het lukt me maar niet. Dus de hoop en het vertrouwen dat het ooit wel lukt is ver te zoeken
Anita,
Fijn om te zien dat je aan de slag was met deze masterclass, die is ook wat minder zwaar dan sommige soms zijn.
Dus dat heb je goed uitgekozen.
Begrijp ik het goed dat je ofwel helemaal niks voelt en ofwel té veel voelt en daardoor de les niet kunt volgen?
Als je dan zoals je zegt “niks voelt” neem je er dan wel wat uit mee?
Iedere keer een klein actie puntje om in je leven aan te passen?
Wat jouw neerslachtigheid betreft, kan ik de impact hiervan via deze online training moeilijk inschatten.
Maar je hebt dit gevoel toch gedeeld met je huisarts of psychiater?
Wat zegt hij/zij daarover? Worden er concrete stappen gezet om jou op te volgen en te begeleiden hierin?
Ik begrijp dat het lastig is maar zou je toch willen vragen om dit te overleggen met je begeleidend arts, en indien nodig kan je de training even op pauze zetten.
Dat is ook de reden waarom iedereen voor altijd toegang heeft, want je bent hier zeker niet alleen in.
Of ipv pauze kan je ook de leuke zaken eruit halen die wat lichter zijn.
Dan denk ik aan de masterclasses nrs 21,22, 31 en 33.
De rest kan je even laten voor wat het is.
Even de focus houden op het NU en kleine stapjes zetten om je beter te voelen.
Kleine stapjes brengen je ook verder in jouw proces.
Ook voor jou is die blauwe lucht achter de donkere wolken niet weg.
Van hart tot hart,
Deze module hechting voelt als heel heftig. Bonzend hart, onrustig gevoel. Bij de visualisatie heb ik alleen maar gehuild. Als het woord innerlijk kind wordt benoemd moet ik al huilen. Hoe ga ik dit verder aanpakken?
Lieve Cindy,
Onze module Hechting met daar alle bijhorende webinars erbij is voor de meeste mensen heel confronterend.
Weet dat je hier niet alleen in bent, alhoewel ik weet dat dit een magere troost is.
Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen dat het “goed nieuws” is dat je bij deze oefening jezelf de ruimte gaf om alle emoties toe te laten.
Geef jezelf tussendoor even pauze Cindy.
Er is een reden waarom de module hechting de 5de module is.
Mss mag je eerst de rouw, aandacht en communicatie aanpakken, tegen dan zal je al wat sterker in je lichaam staan om dan weer verder te gaan met hechting.
Het heeft geen zin om zaken te forceren, want dat helpt jou niet verder.
Stap voor stap met liefde voor jezelf Cindy.