Balpen hou ik losjes vast en leg ik rustig neer. tLijkt soms dat ik (mn hoofd) niet meer boos wil zijn. Dat het nu meer in de sfeer van “laat maar”, “zonde van mn energie” zit. Weet niet of dat persé goed is.
Het (in)slapen lijkt beter te gaan. Zo nu en dan, heel zelden, toch wat moeilijker. Met name tussendoor of veel te vroeg wakker. Dan doe ik de ABC oefening. En ik moet eerlijk zeggen dat ik nu op t moment eigenlijk niet echt weet of het helpt/werkt, wanneer ik het überhaupt voor t laatst toegepast heb. Ben nu te moe en ben het even kwijt. Vanavond hopelijk wèèr gewoon slapen. Start het naar bed gaan al een tijdje met leesboek lezen. Zo heerlijk dat dat weer lukt en fijn voelt.
Bij de balpenoefening leg ik deze rustig neer en gun ik hem alle geluk van de wereld. Tegelijkertijd krijg ik tranen in de ogen omdat het jammer is dat het zo is moeten lopen. Maar hij kan zich gewoon niet binden. Ik heb met hem te doen en hoop dat hij goed terecht komt bij iemand. Aan mijn eigen geluk denk ik op dat moment niet en hoop dat hij het goed zal hebben.
Wanneer zal ik mijn eigen weg kunnen inslaan, dat vraag ik me wel af. Wanneer komt de dag dat ik zuiver en alleen voor mezelf kies en hem loslaat? Want ik vind de situatie wel goed zoals ze is maar toch….
Karine, heel bijzonder dat je vanuit liefde in alle rust neer kunt leggen … Goed dat je hierbij ook jouw tranen kon toelaten, want uiteraard mag je het jammer vinden dat het zo is gelopen. Het siert jou dat je hoopt dat hij goed terecht mag komen, maar anderzijds is dat zijn proces. Jij kunt hem hierin niet helpen, hij mag daarvoor zelf stappen ondernemen. Het klinkt hard maar dat is jouw verantwoordelijkheid niet (meer).
Feit dat je hierin niet denkt aan jouw eigen geluk maar eigenlijk meer aan dat van hem, dat is wellicht ook vanuit jouw codependentie. Dan ben je meer begaan met het geluk van een ander dan met jezelf. “Als hij maar gelukkig is.”, is zelfs een titel van een boek dat over codependentie gaat. Wat jouw ‘wanneer’ vragen betreft, geef jezelf de ruimte om eerst eens even helemaal door de K.R.A.C.H.T.-methode te gaan, dan zal je voor jezelf daar een antwoord kunnen op geven. Succes met de volgende stappen in de module rouw.
Veerle
Ik moet zeggen dat ik dat enorm moeilijk vind omdat ik het nog steeds enorm moeilijk heb met visualiseren.
Heb mijn uiterste best gedaan en vooral geprobeerd om eens ik hem vast had echt te doorvoelen en me te concentreren op mn ademhaling.
ik had me voorgesteld dat de balpen Jay was, mn (ex)man. Ik begon de balpen zeer krampachtig vast te houden en mijn hele hand schoot in kramp. Ik heb dan geprobeerd om hem neer te leggen en dat is me uiteindelijk wel gelukt. Ik heb hem vrij zacht neergelegd, maar zelfs als hij neerlag bleef mn hand er krampachtig rond. Pas na een tijdje kon ik ook mijn hand weghalen.
Nadien heb ik de oefening met mijn andere hand opnieuw geprobeerd en nu Sven, mijn (ex)vriend waarmee ik het nog maar juist gedaan gemaakt heb en waarbij ik vandaag al twijfelde.. in tegenstelling tot mn rechter hand schoot mn linkerhand niet in kramp en kon ik de balpijn vrij gemakkelijk voor mij neerleggen.
Betekent dit dan dat ik Jay wel wil loslaten en dat deels aan het doen ben en het daar toch nog lastig mee heb?
En dat ik met Sven loslaten eigenlijk minder problemen heb en dat het feit dat ik twijfel dan echt puur aan mijn verlatingsangst ligt?
Margaux,
Visualiseren gaat over voelen niet over denken. Als ik hier zo jouw lichamelijke reacties lees denk ik dat je net wél goed kan visualiseren.
Terwijl het bij dit soort oefeningen eigenlijk niet gaat om goed of fout, zelfs de meest minieme reactie kan al boekdelen spreken.
Wat vertelt het krampachtig vasthouden bij Jay jou? Kan je voelen waarom jouw lichaam in de kramp schiet? Welk deel in jou wil zo graag vasthouden en waarom dan?
Wat brengt het jou als je vasthoudt?
Wat kost het jou als je loslaat?
Wie is Margaux zonder Jay?
Wat een moedige beslissing nam je met Sven. Wat heeft ervoor gezorgd dat je dan toch de knoop hebt kunnen doorhakken?
De interpretatie die je deelt, heb ik 2 x gelezen en dat zou het idd wel kunnen zijn.
Echter alleen jij kan voelen of dit zo is …
Door mijn vakantie lees ik dit nu pas, waardoor ik me nu wel afvraag hoe het ondertussen met jou gaat? Want het is wel een heftige beslissing van jou geweest om het uit te maken met Sven. Ik herinner mij nog jouw woorden hoe bang je was om alleen te zijn …
Voor nu, heel veel draagkracht Margaux.
Van hart tot hart
Veerle
Het is al even geleden dat ik met de module rouw aan de slag ging. Het ebook nam ik volledig door, ik deed enkele oefeningen maar de webinars bekijken….het komt er maar niet van Gisteren nam ik ‘s avonds toch de tijd om deze korte webinar te bekijken vooral ifv de ABC oefening. Ik heb al langer slaapproblemen en de laatste maanden sinds de scheiding, is het er zeker niet op verbeterd. De oefening met de balpen deed ik enkele weken geleden maar ik heb het gevoel dat ik de pen nu, nog meer dan daarvoor, tegen de muur zou kwakken. Daarom liet ik deze oefening voor wat ze is. Het zegt voor mij voldoende in welke fase ik nu zit nl woede en onmacht al was dit enkele weken geleden veel beter.
De ABC oefening heeft me wel geholpen om in slaap te komen en ook ‘s nachts bij het veelvuldig wakker worden heb ik de oefening toegepast. De focus verlegt zich inderdaad van gepieker naar het zoeken van woorden. Dit vind ik wel interessant want ik ben nogal een piekeraar en zeker ‘s nachts, dan komen de demonen helemaal naar boven. Dus bedankt voor deze oefening Veerle.
Katrien, goed dat je dan toch weer even aan de slag ging.
Het is echt een gouden tip om een afspraak te maken met jezelf in jouw agenda en je daar dan ook aan te houden. Dat is een gouden tip van ex-K.R.A.C.H.T.-leden. Op die manier ben je er consequent mee bezig en zie je het snelst verandering en groei.
Jouw reactie op de oefeningen in de module rouw kunnen idd heel verschillend zijn van week tot week. Het zijn simpele oefeningen die je wel veel vertellen, door ze te DOEN verschuift er toch weer iedere keer iets in je lichaam. Dus probeer ze ook tussendoor te herhalen en voel wat het met jou doet.
Weet dat de fase woede erbij hoort, dat is voor veel mensen die van nature uit niet snel of niet graag boos zijn een uitdaging om toe te laten. Toelaten en daarna ook weer loslaten, hiervoor verwijs ik dan naar de 3-delige masterclass over boosheid loslaten.
Fijn om te lezen dat de ABC oef ook jou mag helpen Katrien. Het is een oefening die ik zelf ook nog toepas wanneer ik teveel zorgen heb rond de kids, dan doe ik deze ook en merk dat ik daardoor toch weer makkelijker in slaap kan vallen.
Mocht deze keer niet helpen dan ken je die van Dr Kinslow toepassen, die staat onder masterclass nr.3. Laat me maar even weten hoe die dan voor jou mag werken. Succes verder!
Van hart tot hart,
Veerle
Voor nu zou ik het liefst de pen willen vasthouden. Maar weet dat dit nutteloos is. En er is iets kapot waar ik geen medebeslissing in heb kunnen maken. Enorm boos ben ik. En kan alleen die boosheid bij haar kwijt. Niet in een rondje kickboksen. Zij moet weten wat ze mij heeft aangedaan. En dat het haar raakt. Dus wat mij betreft het raam uit. in tig stukken en nooit meer terug oppakken. Maar zal altijd die pen missen. En blijven zoeken. Voor nu weet ik ook als het co-ouderschap is afgelopen dat ik haar volledig zal blokkeren, van mail tot whatsapp. En alles wat er tussen zit. Ik krijg het niet voor elkaar dit achter mij te laten en het maar een plekje te geven. Alles blokkeert in dit verdriet om verder te komen.
Laurent, wat sterk dat je meteen inziet dat wat je wilt doen niet helpend is in jouw proces.
Maar wat je met je hoofd weet, strookt niet altijd met je gevoel hé.
Dus weet dat het normaal is waar je doorheen gaat.
Ik adviseerde jou al eerder om de 3-daagse rond “boosheid loslaten” te bekijken, misschien kan je dat nu al eerste to do in je agenda inplannen?
Wees niet te streng voor jezelf, het is normaal dat je hiermee worstelt, het is onderdeel van het rouwproces.
Het voelt idd als blokkeren, maar heb vertrouwen in jezelf, je bent er nu bewust mee bezig dus blokkeren zal geen kans krijgen.
Bij het doen van de oefening zat ik erg in dubio of ik de balpen vast wilde houden of erop wilde stampen zodat hij kapot ging. Er kwamen veel emoties vrij. Uiteindelijk heb ik hem vastgehouden en mijn gevoel helemaal toegelaten. Deze zal ik dus nog vaker moeten doen maar eerst de andere oefeningen doen om te zien of er dan verandering plaatsvindt…
Ergens nog willen vasthouden aan wat je kent, aan wat je gewoon was, maar tegelijkertijd ook wel die boosheid voelen.
Goed dat je beide emoties hierbij hebt toegelaten Stephanie.
Weet dat je dus bij dit soort ervaringen, een laag van je ui afpelt in jouw rouwproces.
VOELEN brengt jou verder.
Ik weet best wel intens en zeker niet altijd fijn, maar je zet wel stappen in je rouw.
Sterk dat je zelf ook meteen zegt dat je dit nog zal mogen herhalen, maar voor nu, moedig hoe je het hebt gedaan.
Dag Veerle, Ik kon de balpen niet loslaten ook al weet ik dat dat moet…ik wou hem ook op de grond kapot stampen maar wat ben ik hiermee? We hebben een zoon dus uit mijn leven wissen gaat niet..moeilijk om los te laten wat is geweest nog steeds
Nathalie, weet dat niks MOET hier in deze training. Deze oefening is een lichaamsgerichte oefening die jou informatie geeft over hoever je staat in het proces van loslaten of ‘anders vasthouden’.
Jouw scheiding is nog heel recent en je zit in volle rouw, dus begrijpelijk dat deze oefening nog lastig voor jou is.
Ivm op de grond kapot stampen … Als dat is wat je op dat moment voelt, waarom zou je je inhouden?
Het is een uitnodiging om zonder oordeel alle emoties toe te laten in dit proces. Je kan deze oefening ook meerdere keren herhalen en onthoud dat niks goed of fout is. Wees mild voor jezelf Nathalie en jouw woorden ‘nog steeds’ zijn hier niet op zijn plaats. Je bent net begonnen, leg de lat dus niet te hoog aub. Heb vertrouwen in jouw proces, stap voor stap. Weet dat kleine stapjes ook stappen vooruit betekenen. Hou de moed erin om elke week iets te doen in deze training, ook jij komt er doorheen.
Van hart tot hart,
Veerle
Ik heb deze morgen voor de 1ste keer de balpen-oefening gedaan… het lukte bij mij goed, vond ik! Ik heb mijn tijd ervoor genomen om te visualiseren en ik kon de balpen zachtig een eindje van mij op mijn yogamat leggen! Het voelde goed aan voor mij, toch al een beetje een opluchtig! Ik ga dit toch herlalen, die oefeing. thanks
Dag Veerle, fijn dat je even laat weten hoe de balpen oefening voor jou was.
En ja, eerst even je tijd nemen om goed te voelen … dat heb je dus heel goed gedaan.
Mooi om te lezen dat je op een zachte manier neer kon leggen.
Jouw lichaam vertelt jou de waarheid, dus krachtig zou ik zeggen!
Dit is de tweede keer dat ik deze oefening doe. De eerste keer kon ik de pen niet loslaten, ik bleef ze vasthouden. Vandaag heb ik ze rustig langs me neergelegd.
Amai, ook hier wat een evolutie. En dat op amper 2 weken tijd.
Je maakte een super sterke start …
Weet dat je het tempo mss nu wat terug mag schroeven.
Ik weet dat je door wou doen omdat je thuis was en het siert jou ook dat je zoveel doorzettingsvermogen hebt.
Maar ook jij mag de lat wat lager leggen.
Een versnelling terug is ook nog meer dan genoeg.
Balpen hou ik losjes vast en leg ik rustig neer. tLijkt soms dat ik (mn hoofd) niet meer boos wil zijn. Dat het nu meer in de sfeer van “laat maar”, “zonde van mn energie” zit. Weet niet of dat persé goed is.
Het (in)slapen lijkt beter te gaan. Zo nu en dan, heel zelden, toch wat moeilijker. Met name tussendoor of veel te vroeg wakker. Dan doe ik de ABC oefening. En ik moet eerlijk zeggen dat ik nu op t moment eigenlijk niet echt weet of het helpt/werkt, wanneer ik het überhaupt voor t laatst toegepast heb. Ben nu te moe en ben het even kwijt. Vanavond hopelijk wèèr gewoon slapen. Start het naar bed gaan al een tijdje met leesboek lezen. Zo heerlijk dat dat weer lukt en fijn voelt.
Bij de balpenoefening leg ik deze rustig neer en gun ik hem alle geluk van de wereld. Tegelijkertijd krijg ik tranen in de ogen omdat het jammer is dat het zo is moeten lopen. Maar hij kan zich gewoon niet binden. Ik heb met hem te doen en hoop dat hij goed terecht komt bij iemand. Aan mijn eigen geluk denk ik op dat moment niet en hoop dat hij het goed zal hebben.
Wanneer zal ik mijn eigen weg kunnen inslaan, dat vraag ik me wel af. Wanneer komt de dag dat ik zuiver en alleen voor mezelf kies en hem loslaat? Want ik vind de situatie wel goed zoals ze is maar toch….
Karine, heel bijzonder dat je vanuit liefde in alle rust neer kunt leggen … Goed dat je hierbij ook jouw tranen kon toelaten, want uiteraard mag je het jammer vinden dat het zo is gelopen. Het siert jou dat je hoopt dat hij goed terecht mag komen, maar anderzijds is dat zijn proces. Jij kunt hem hierin niet helpen, hij mag daarvoor zelf stappen ondernemen. Het klinkt hard maar dat is jouw verantwoordelijkheid niet (meer).
Feit dat je hierin niet denkt aan jouw eigen geluk maar eigenlijk meer aan dat van hem, dat is wellicht ook vanuit jouw codependentie. Dan ben je meer begaan met het geluk van een ander dan met jezelf. “Als hij maar gelukkig is.”, is zelfs een titel van een boek dat over codependentie gaat. Wat jouw ‘wanneer’ vragen betreft, geef jezelf de ruimte om eerst eens even helemaal door de K.R.A.C.H.T.-methode te gaan, dan zal je voor jezelf daar een antwoord kunnen op geven. Succes met de volgende stappen in de module rouw.
Veerle
Dag Veerle,
zojuist de balpen oefening gedaan.
Ik moet zeggen dat ik dat enorm moeilijk vind omdat ik het nog steeds enorm moeilijk heb met visualiseren.
Heb mijn uiterste best gedaan en vooral geprobeerd om eens ik hem vast had echt te doorvoelen en me te concentreren op mn ademhaling.
ik had me voorgesteld dat de balpen Jay was, mn (ex)man. Ik begon de balpen zeer krampachtig vast te houden en mijn hele hand schoot in kramp. Ik heb dan geprobeerd om hem neer te leggen en dat is me uiteindelijk wel gelukt. Ik heb hem vrij zacht neergelegd, maar zelfs als hij neerlag bleef mn hand er krampachtig rond. Pas na een tijdje kon ik ook mijn hand weghalen.
Nadien heb ik de oefening met mijn andere hand opnieuw geprobeerd en nu Sven, mijn (ex)vriend waarmee ik het nog maar juist gedaan gemaakt heb en waarbij ik vandaag al twijfelde.. in tegenstelling tot mn rechter hand schoot mn linkerhand niet in kramp en kon ik de balpijn vrij gemakkelijk voor mij neerleggen.
Betekent dit dan dat ik Jay wel wil loslaten en dat deels aan het doen ben en het daar toch nog lastig mee heb?
En dat ik met Sven loslaten eigenlijk minder problemen heb en dat het feit dat ik twijfel dan echt puur aan mijn verlatingsangst ligt?
Of hoe kan ik dit best interpreteren?
Bedankt!
Liefs
Margaux
Margaux,
Visualiseren gaat over voelen niet over denken. Als ik hier zo jouw lichamelijke reacties lees denk ik dat je net wél goed kan visualiseren.
Terwijl het bij dit soort oefeningen eigenlijk niet gaat om goed of fout, zelfs de meest minieme reactie kan al boekdelen spreken.
Wat vertelt het krampachtig vasthouden bij Jay jou? Kan je voelen waarom jouw lichaam in de kramp schiet? Welk deel in jou wil zo graag vasthouden en waarom dan?
Wat brengt het jou als je vasthoudt?
Wat kost het jou als je loslaat?
Wie is Margaux zonder Jay?
Wat een moedige beslissing nam je met Sven. Wat heeft ervoor gezorgd dat je dan toch de knoop hebt kunnen doorhakken?
De interpretatie die je deelt, heb ik 2 x gelezen en dat zou het idd wel kunnen zijn.
Echter alleen jij kan voelen of dit zo is …
Door mijn vakantie lees ik dit nu pas, waardoor ik me nu wel afvraag hoe het ondertussen met jou gaat? Want het is wel een heftige beslissing van jou geweest om het uit te maken met Sven. Ik herinner mij nog jouw woorden hoe bang je was om alleen te zijn …
Voor nu, heel veel draagkracht Margaux.
Van hart tot hart
Veerle
Het is al even geleden dat ik met de module rouw aan de slag ging. Het ebook nam ik volledig door, ik deed enkele oefeningen maar de webinars bekijken….het komt er maar niet van Gisteren nam ik ‘s avonds toch de tijd om deze korte webinar te bekijken vooral ifv de ABC oefening. Ik heb al langer slaapproblemen en de laatste maanden sinds de scheiding, is het er zeker niet op verbeterd. De oefening met de balpen deed ik enkele weken geleden maar ik heb het gevoel dat ik de pen nu, nog meer dan daarvoor, tegen de muur zou kwakken. Daarom liet ik deze oefening voor wat ze is. Het zegt voor mij voldoende in welke fase ik nu zit nl woede en onmacht al was dit enkele weken geleden veel beter.
De ABC oefening heeft me wel geholpen om in slaap te komen en ook ‘s nachts bij het veelvuldig wakker worden heb ik de oefening toegepast. De focus verlegt zich inderdaad van gepieker naar het zoeken van woorden. Dit vind ik wel interessant want ik ben nogal een piekeraar en zeker ‘s nachts, dan komen de demonen helemaal naar boven. Dus bedankt voor deze oefening Veerle.
Katrien, goed dat je dan toch weer even aan de slag ging.
Het is echt een gouden tip om een afspraak te maken met jezelf in jouw agenda en je daar dan ook aan te houden. Dat is een gouden tip van ex-K.R.A.C.H.T.-leden. Op die manier ben je er consequent mee bezig en zie je het snelst verandering en groei.
Jouw reactie op de oefeningen in de module rouw kunnen idd heel verschillend zijn van week tot week. Het zijn simpele oefeningen die je wel veel vertellen, door ze te DOEN verschuift er toch weer iedere keer iets in je lichaam. Dus probeer ze ook tussendoor te herhalen en voel wat het met jou doet.
Weet dat de fase woede erbij hoort, dat is voor veel mensen die van nature uit niet snel of niet graag boos zijn een uitdaging om toe te laten. Toelaten en daarna ook weer loslaten, hiervoor verwijs ik dan naar de 3-delige masterclass over boosheid loslaten.
Fijn om te lezen dat de ABC oef ook jou mag helpen Katrien. Het is een oefening die ik zelf ook nog toepas wanneer ik teveel zorgen heb rond de kids, dan doe ik deze ook en merk dat ik daardoor toch weer makkelijker in slaap kan vallen.
Mocht deze keer niet helpen dan ken je die van Dr Kinslow toepassen, die staat onder masterclass nr.3. Laat me maar even weten hoe die dan voor jou mag werken. Succes verder!
Van hart tot hart,
Veerle
Voor nu zou ik het liefst de pen willen vasthouden. Maar weet dat dit nutteloos is. En er is iets kapot waar ik geen medebeslissing in heb kunnen maken. Enorm boos ben ik. En kan alleen die boosheid bij haar kwijt. Niet in een rondje kickboksen. Zij moet weten wat ze mij heeft aangedaan. En dat het haar raakt. Dus wat mij betreft het raam uit. in tig stukken en nooit meer terug oppakken. Maar zal altijd die pen missen. En blijven zoeken. Voor nu weet ik ook als het co-ouderschap is afgelopen dat ik haar volledig zal blokkeren, van mail tot whatsapp. En alles wat er tussen zit. Ik krijg het niet voor elkaar dit achter mij te laten en het maar een plekje te geven. Alles blokkeert in dit verdriet om verder te komen.
Laurent, wat sterk dat je meteen inziet dat wat je wilt doen niet helpend is in jouw proces.
Maar wat je met je hoofd weet, strookt niet altijd met je gevoel hé.
Dus weet dat het normaal is waar je doorheen gaat.
Ik adviseerde jou al eerder om de 3-daagse rond “boosheid loslaten” te bekijken, misschien kan je dat nu al eerste to do in je agenda inplannen?
Wees niet te streng voor jezelf, het is normaal dat je hiermee worstelt, het is onderdeel van het rouwproces.
Het voelt idd als blokkeren, maar heb vertrouwen in jezelf, je bent er nu bewust mee bezig dus blokkeren zal geen kans krijgen.
Bij het doen van de oefening zat ik erg in dubio of ik de balpen vast wilde houden of erop wilde stampen zodat hij kapot ging. Er kwamen veel emoties vrij. Uiteindelijk heb ik hem vastgehouden en mijn gevoel helemaal toegelaten. Deze zal ik dus nog vaker moeten doen maar eerst de andere oefeningen doen om te zien of er dan verandering plaatsvindt…
Ergens nog willen vasthouden aan wat je kent, aan wat je gewoon was, maar tegelijkertijd ook wel die boosheid voelen.
Goed dat je beide emoties hierbij hebt toegelaten Stephanie.
Weet dat je dus bij dit soort ervaringen, een laag van je ui afpelt in jouw rouwproces.
VOELEN brengt jou verder.
Ik weet best wel intens en zeker niet altijd fijn, maar je zet wel stappen in je rouw.
Sterk dat je zelf ook meteen zegt dat je dit nog zal mogen herhalen, maar voor nu, moedig hoe je het hebt gedaan.
Dag Veerle, Ik kon de balpen niet loslaten ook al weet ik dat dat moet…ik wou hem ook op de grond kapot stampen maar wat ben ik hiermee? We hebben een zoon dus uit mijn leven wissen gaat niet..moeilijk om los te laten wat is geweest nog steeds
Nathalie, weet dat niks MOET hier in deze training. Deze oefening is een lichaamsgerichte oefening die jou informatie geeft over hoever je staat in het proces van loslaten of ‘anders vasthouden’.
Jouw scheiding is nog heel recent en je zit in volle rouw, dus begrijpelijk dat deze oefening nog lastig voor jou is.
Ivm op de grond kapot stampen … Als dat is wat je op dat moment voelt, waarom zou je je inhouden?
Het is een uitnodiging om zonder oordeel alle emoties toe te laten in dit proces. Je kan deze oefening ook meerdere keren herhalen en onthoud dat niks goed of fout is. Wees mild voor jezelf Nathalie en jouw woorden ‘nog steeds’ zijn hier niet op zijn plaats. Je bent net begonnen, leg de lat dus niet te hoog aub. Heb vertrouwen in jouw proces, stap voor stap. Weet dat kleine stapjes ook stappen vooruit betekenen. Hou de moed erin om elke week iets te doen in deze training, ook jij komt er doorheen.
Van hart tot hart,
Veerle
Ik heb deze morgen voor de 1ste keer de balpen-oefening gedaan… het lukte bij mij goed, vond ik! Ik heb mijn tijd ervoor genomen om te visualiseren en ik kon de balpen zachtig een eindje van mij op mijn yogamat leggen! Het voelde goed aan voor mij, toch al een beetje een opluchtig! Ik ga dit toch herlalen, die oefeing. thanks
Dag Veerle, fijn dat je even laat weten hoe de balpen oefening voor jou was.
En ja, eerst even je tijd nemen om goed te voelen … dat heb je dus heel goed gedaan.
Mooi om te lezen dat je op een zachte manier neer kon leggen.
Jouw lichaam vertelt jou de waarheid, dus krachtig zou ik zeggen!
Ik heb de balpen vastgehouden, ik wil hem niet loslaten. Later naast me neergelegd maar het gevoel blijft dat ik hem graag wil vasthouden….
Heb je mijn reactie hierover onder de module Rouw gelezen Lieselotte?
jazeker, dankjewel!!
Dit is de tweede keer dat ik deze oefening doe. De eerste keer kon ik de pen niet loslaten, ik bleef ze vasthouden. Vandaag heb ik ze rustig langs me neergelegd.
Amai, ook hier wat een evolutie. En dat op amper 2 weken tijd.
Je maakte een super sterke start …
Weet dat je het tempo mss nu wat terug mag schroeven.
Ik weet dat je door wou doen omdat je thuis was en het siert jou ook dat je zoveel doorzettingsvermogen hebt.
Maar ook jij mag de lat wat lager leggen.
Een versnelling terug is ook nog meer dan genoeg.