Wat ik nu het meeste last van heb is dat ik alles kwijt ben van toekomst. Toekomst die ik had met mijn man en kinderen. Ook de toekomst van men kinderen, ze niet alles meer kunnen hebben wat we hen met 2 werkende mensen konden geven. Dat ik dit toch niet heb verdiend. Nu ook met alles wat geregeld moet worden. Het huis de regeling… er komt zo veel op u af dat het de ene dag goed gaat (door de K.R.A.C.H.T methode) en dan zie je weer u (ex) man en worden er dingen besproken vb over wie wil het huis en dan ben ik nadien zo in zak en as omdat er zoveel is dat ik geen begin aan zie, hoe ik het alleen moet zien rond te krijgen. Veel twijfels. Blijf ik in het huis of kies ik iets anders? Ik wil dan ook men kids alles kunnen geven mr ik vrees dat ik dit niet kan. Misschien moet ik ook aan mezelf denken… en iets klein zoeken dat wel past.
En zo blijft die molen maar draaien, wenend in slaap vallen…
De DANIO oefening zal rust brengen. Ik probeer al altijd men gedachten opzij te zetten en op men ademhaling te letten en dan val ik wel redelijk snel in slaap. In de nachte soms wakker worden en dan begin je weer te denken. ABC oefening zal dan wel helpen. 😁
Het is echt wel soms een stap vooruit en 2 stappen terug.
En ik probeer met alles rekening te houden met de uitspraak: wat je uitstraalt trek je aan!
Merci weer voor een rustgevende oefening. 💋Sylvie
Sylvie,
We zien heel vaak dat mensen soms koste wat kost in het huis willen blijven voor de kids. Maar echt een huis dat zijn maar bakstenen, een thuis dat is daar waar liefde is en waar mensen zich goed voelen.
Ik heb lang op een klein appartementje gewoond na mijn 2de scheiding en ben helemaal vanaf nul herbegonnen omdat ik alles heb achtergelaten. In mijn woonkamer stonden tuinmeubels van de buren die ik mocht lenen en ik kreeg van iedereen wel wat tot ik weer wat gespaard had om iets te kunnen kopen.
En weet je … dat is nu 10 jaar geleden waarover ik spreek, onlangs waren mijn kinderen hier onderling over bezig en ze zeiden alle 3 dat ze aan die tijd op het appartement de mooiste herinneringen hadden.
Dus het gaat echt niet om luxe en groot, maar wel over hoe jij je voelt en over de warmte die een plek kan dragen. Neem tijd en ruimte om echt goed te voelen wat JIJ wilt, kinderen zijn flexibel.
Ik wens je veel succes met de ABC oefening, deze oefening heeft hier echt al heel wat mensen geholpen om sneller in slaap te vallen en vooral het piekeren te stoppen.
Ik ben dankbaar om te mogen lezen dat jij zo snel leert en nu al de zin “Wat je uitstraalt, trek je aan” met je meeneemt in je dagelijks leven.
Het is echt ontzettend sterk om je hier steeds bewust van te zijn!
Paul uit Amsterdam
ik heb ook veel gehad aan mijzelf laten masseren (ontspanning en pijn loslaten)
en aan het lezen van het boek Op naar geluk van Ap Dijksterhuis.
daar zaten ook fijne oefeningen in
Paul, goed dat je dat nog even meegeeft want idd lichamelijke aanrakingen zoals massages kunnen heel helend zijn. Ikzelf geef mezelf sinds een aantal jaren ook regelmatig een massage cadeau of tranformational cupping.
Ik ben verslaafd aan boeken en kom wellicht een leven tekort om nog alles te kunnen lezen. Het boek dat jij hier deelt kende ik nog niet, heb het meteen besteld want ik ben benieuwd naar de oefeningen.
Hoi Veerle, de oefeningen, ik ga ze echt proberen te gebruiken. D, A, O gaan mij goed af. Bij de D krijg ik een blij gevoel merk ik… de A doe ik bijna elke dag, als ik voel dat de tranen weer opkomen, ook bij de yoga leer ik veel over ademhaal manieren, de ABC pas ik sinds een tijdje toe, vlgs mij verste gekomen is de letter K, echt eentopper maar de I vind ik erg lastig, ik kan de innerlijke rust toch niet zo vinden… De N ken ik nu pas na t bekijken van je webinar, ga ik ook toepassen de komende tijd…ben benieuwd.
Conny,
Goed dat je hier zo goed mee aan de slag bent.
Weet dat jouw tranen er mogen zijn in jouw proces Conny, het is zelfs goed dat ze steeds de nodige ruimte krijgen.
De ABC oefening om te slapen is echt heel effectief als je ze vaak toepast, we zien dat dit soms wel wat oefening vraagt.
Succes met verder toepassen van D.A.N.I.O. en uiteraard ook met de volgende stappen in deze training.
Van hart tot hart,
Veerle
Hoi Veerle, zojuist deze webinar gekeken. Ik slaap goed, hier zijn geen problemen mee. Toch ben ik ontzettend moe, dag in dag uit. De oefening met de vinger ga ik vanmiddag toepassen. Ik moet dan het laatste stapje nemen om alles op papier af te ronden; de notaris. Mijn ex-man zal er ook zijn. Hoewel er geen strijd is en het contact best aardig verloopt, is dat toch een beetje spannend.
Leontien, ‘t is wel al een 1ste mooie stap dat je wel goed kunt slapen. Gelukkig want héél veel mensen slapen ontzettend slecht wanneer ze door een rouwproces heen gaan.
Het moe zijn komt echt door het rouwen, onbewust houden we heel veel emoties vast en dat vraagt heel veel energie van ons.
Ik vergelijk het altijd met ‘een ballon onder water duwen’ dat vraagt evenveel energie van ons als wanneer we emoties vasthouden.
Goed dat je de oefening met de vinger meteen gaat uitproberen bij de notaris. Hoe is het geweest? Want dat is toch altijd heftig he om zo te moeten samen komen …
Dan is het slapen 1 v d 3 dingen waar ik dankbaar voor kan zijn.
Notaris bezoek ging goed, nou ja, tot dat mijn ex weg was en ik nog alleen achter bleef met de notaris vr de hypotheekakte. Toen kwamen de tranen, langer kon ik ze niet tegen houden, had zo mn best gedaan…
Jouw tranen mogen er zijn Leontien, je hoeft je best niet te doen om die tegen te houden. Fijn om te lezen dat jouw bezoek aan de notaris is goed gegaan. Goed dat je daarna toch nog jouw tranen de nodige ruimte hebt gegeven …
Als de leerkracht muzieklab afwezig is op donderdag, betekent dit dat er tijd vrij komt om verder te werken met de K.R.A.C.H.T.-methode.
Ik was al eens begonnen met deze webinar, maar nooit helemaal bekeken.
In slaap vallen is meestal geen probleem voor mij, ik heb gelukkig maar weinig slaap nodig. Alhoewel ik me de laatste tijd heel moe voel. Ergens zegt mijn lichaam van: “Er is rust nodig …”
Ik ga dus de DANIO toepassen als ik ga slapen!
Bij het ademen heb ik 10 keer het inademen geteld. Er zijn dus nog issues, maar dat is niet meer dan normaal.
Ik zit nu vooral met boosheid … boos dat ze mij en de kids dit heeft aangedaan. Boos omdat ze inmiddels al een nieuwe vriend heeft, dat ik “opzijgezet” ben.
En dan probeer ik toch te accepteren … Ik had haar gevraagd om deze middag te wisselen, omdat ik een probleem had met water in mijn kelder (lekje in de leiding van mijn pomp). Geen probleem, maar haar vriend zou er ook zijn onder de middag omdat hij bleef eten. Ze weet en beseft hoe moeilijk ik het heb ermee, maar ik ben toch de wissel gaan doen en ben zelfs even binnen geweest. We hebben nog even de komende week overlegd en als ik vertrok, heb ik de man van ver dag gezegd. Op weg naar de auto en naar huis heel veel verschillende emoties … Ik had toen de truk met de middelvinger kunnen toepassen had ik die al geweten …
Dat doe je goed Bjorn, zo meteen schakelen en die onverwachte vrije tijd nuttig besteden met K.R.A.C.H.T.
Ons lichaam vertelt ons altijd de waarheid, dus alhoewel je weet dat je normaal gezien niet veel slaap nodig hebt zou ik nu toch even voelen hoe dat momenteel is.
Een rouwproces vraagt veel energie van ons, dus het zou goed kunnen dat je nu echt wel meer uren slaap kunt gebruiken.
Fijn dat je dus met dit stappenplan aan de slag gaat Bjorn.
Weet dat jouw boosheid in dit proces begrijpelijk is.
Ik weet nu niet uit mijn hoofd … heb jij die 3-delige reeks daarover al bekeken?
Whaw, weet je wel hoe moedig het is wat je gedaan hebt!
Hier mag je echt wel trots op zijn.
Het is heftig om die 1ste keer geconfronteerd te worden met ‘de ander’.
Dus begrijpelijk dat je best wel emotioneel was op weg naar huis daarna.
Goed dat je het hier van je hebt afgeschreven.
Goedemorgen Veerle,
De oefening voor dankbaarheid kan ik goed ervaren.
Er is zoveel moois, mijn hondjes, het bos, een kopje koffie in de zon EN
er is zoveel verlies van wat ik binnen 2 jaar nog verder kwijt ga raken . Mijn huis, mijn tuin, de prachtige natuurlijke omgeving, de mensen op de wandeling en het bos waar ik zo van hou.
Mijn familie woont allemaal ver weg, dus connectie met mijn omgeving is heel belangrijk voor mij.
Dat dat boven mijn hoofd hangt, daar heb ik erg last van.
Wij moeten noodgedwongen, tot mijn pensioen samen onder een dak blijven leven, omdat het financieel niet te doen is anders.
Ik moet ook tot 67 blijven werken in werk, dat niet meer mijn passie is. Soms kan ik het bijna niet opbrengen.
Zo niet voedend voor mij.
Ik probeer elke dag te genieten en tegelijkertijd is het een aflopende zaak in een ongemakkelijke setting.
De balpen heb ik op tafel laten vallen. Er is geen andere keus .
Met mijn ademhaling zit ik op 15 en dat op een moment dat ik dacht dat ik heel rustig was.
Ik heb een goede conditie, loop hard, fiets veel, dus het was confronterend dat ik zo hoog in mijn adem zit.
Wel goed om dit te weten, want waarschijnlijk heb ik dit al een poosje.
Ik ga hiermee aan de slag.
Nog steeds midden in de mediation. Hulp gezocht om mij ondersteunen hierin, want het is een financieel complexe situatie.
Het is dus nog wat moerassig, om het zo te zeggen.
Ontzettend krachtig dat je met die dankbaarheid bezig bent Petra.
Het is waardevol om dat nog naar een hoger level te tillen door daar dus bewust van te zijn, elke dag opnieuw.
Daarnaast mag je de realiteit wat je graag anders zou willen en waarmee je dus niet zo tevreden bent, uiteraard ook benoemen.
Het is heftig om ‘vast’ te zitten … in een huis, in een werk …
Zou het kunnen dat je hoog in adem zat door met de training bezig te zijn? Had je je er vlak voor in iets geraakt gevoeld?
De hartcoherentie oefening kan ook nog een goede zijn om mee aan de slag te gaan.
Deze leg ik uit in masterclass nr 9.
Moedig van jou dat je hulp hebt gezocht die er dan speciaal voor jou is in het mediation traject, ik hoop dat je stap voor stap meer helderheid erin mag krijgen.
Hou vol, heb moed …
De blauwe lucht achter de donkere wolken is niet weg … op een dag breekt ook voor jou dat wolkendek weer open.
Dag Veerle,
Ik ben reeds begonnen ongeveer een week met de dankbaarheid, alvorens ik danio gezien heb. Fijne stap. De overige letters ga ik ervaren.
Het moeilijkst wat ik kan aanvaarden/accepteren is de echtscheiding zelf. Dat zij geen liefde meer voor mij voelt. Misschien nog om mij geeft maar niet meer als partner. Dat andere mag ze dan ook houden. Moeilijk is het feit dat het er niet meer is. Alles. Dat ik gelijk heb gekregen van haar over aandacht aan elkaar maar de kinderen alles voor haar waren. En dat ik nu alsnog aan het kortste end trek. En ik niets meer heb om de uitkomst te beïnvloeden. Maar zei met haarzelf en haar kinderen toch datgene heeft wat altijd alles voor haar hebben betekent. Mijn rol zit erop, en nou move. Dat voelt enorm als de slachtofferrol. En kom hier niet uit. Dat is misschien nog het aller moeilijkst. Dit loslaten omdat het ondanks alle negativiteit toch een thuisbasis was. Vastklamp aan valse hoop. Zoveel verdriet en niet in staat zijn om dit om te buigen naar positiviteit voor en naar mezelf.
Laurent, idd top dat je uit jezelf al spontaan was begonnen met jouw dankbaarheid dagelijks te uiten.
Het accepteren van de scheiding, is echt de laatste stap in het rouwproces, dus ergens wel normaal dat je daar nog niet bent.
Geef jezelf de tijd en de ruimte om te rouwen.
Klopt het dat ik voel in jouw woorden dat jij je afgewezen voelt?
Weet dat afwijzing een diepe innerlijke kindwond raakt.
Zij triggert die wond, maar verder is het aan jou om die te helen.
Daar zal je in deze training ook stap voor stap mee aan de slag gaan.
Je mag jouw verdriet in eerste instantie toelaten dat hoeft niet omgebogen te worden naar positiviteit.
Rouwen is toelaten wat er gevoeld mag worden, zonder oordeel.
Pas wanneer je het kunt doorvoelen kan het helen.
Een emotie toelaten is intens, maar vraagt op lange termijn veel minder energie dan ertegen te vechten.
Dus voor nu, mag je accepteren dat je rouwt.
Ik denk dat de meditatie “emotie toelaten” die onder masterclass nr 27 staat jou hier ook kan bij ondersteunen.
Top dat je meteen jouw hartslag gewaar werd met die oefening. Zeker mee aan de slag gaan want het helpt weldegelijk.
Hoe is het met de ABC oefening gegaan om in te slapen?
Ook deze mag je mee oefenen, want hoe meer je ermee aan de slag gaat, hoe vlugger het zal werken.
Het missen van je kids, ze maar de helft van de tijd bij je hebben is voor veel gescheiden m/v de grootste scheur die ze te verwerken hebben in hun secundaire rouw.
Het is een zware les in loslaten maar veel te vroeg natuurlijk.
Je gelooft het misschien nu nog niet, maar naarmate de jaren voorbij gaan, went het wel.
Is jouw gevoel ‘dat ze het huis waar ze geboren zijn meer als hun thuis zien’ een feit of een invulling?
Het is begrijpelijk dat je dat denkt, maar een ‘thuis’ is waar er liefde is.
Dat zit niet in bakstenen maar wel in de omgeving, in de personen die er zijn.
Je zou het eens voorzichtig kunnen open trekken en beginnen met een neutrale vraag wat ‘thuis’ voor hen betekent.
Ze hebben ondertussen wel al de leeftijd dat ze hierover kunnen doorvoelen bij zichzelf en kunnen benoemen.
Fijne oefeningen, ik ga ze straks in bed zeker uitproberen. Die van de middenvinger vond ik echt bijzonder. Had deze nog nooit gehoord. Ga ik zeker uitproberen want voelde idd onmiddellijk mijn hartslag.
Het moeilijkste om te accepteren is dat ik mijn kinderen maar half de tijd bij mij zijn. Ik enorm veel moet loslaten daaromtrent. Dat ik moet loslaten dat hij niet meer samen als ouder er wil zijn voor de kinderen. Ik heb het gevoel dat ze het huis waar ze geboren zijn meer als hun thuis zien. Dat doet pijn dat dit niet bij mij is. Ik weet niet hoe ik daarover met hun moet praten. Dat kan ik na zelfs na 3 jaar nog moeilijk plaatsen.
Wat fijn om te zien An om van jou op dag 1 al iets te mogen lezen hier in de ledenomgeving.
Echt top dat je meteen aan de slag bent gegaan.
De secundaire rouw na een scheiding is idd heftig, het omvat zoveel meer dan “alleen je partner verliezen”.
Zoveel aspecten waar onze omgeving niet eens bij stil staat.
En ja … dat verlies gaat veel dieper.
Naar een dieper liggende wonde: afwijzing.
De pijn die je daar voelt gaat terug naar vele jaren geleden, naar jouw kleine An.
Jouw kleine ik word geraakt.
Goed dat je hier nu bent bij K.R.A.C.H.T., want ook daar ga je stap voor stap mee aan de slag om te helen.
De batterij oefening is een moment opname, jouw focus mag nu liggen op de batterij die het minst opgeladen is.
Welk stapje kan je daar dan zetten om die bepaalde batterij wat meer energie te geven.
Succes daarmee.
Veerle
Zeer goede oefening, Veerle, ik lijk al rustiger en moe te worden. Mijn grootste hindernis is dat je niet alleen je man verlaat, maar zoveel meer verliest: kinderen die hier niet mee om kunnen, een moeder die het niet accepteert, een grote schoonfamilie die niet goed weet hoe hiermee om te gaan zeker na 25 jaar in eenzelfde bubbel te hebben gezeten, vrienden die het gevoel hebben te moeten kiezen…. Kortom, er is zoveel afwijzing doorheen dit proces terwijl je voor het eerst in je leven na een super lange periode deze grote stap zet, die zeer doordacht is … Dat is voor mij momenteel het moeilijkste. Als ik kijk naar de oefening met de batterijen stel ik vast dat vooral de emotie batterij en de sociale batterij vrij leeg zijn… Bedankt voor deze inzichten.
Ik neem momenteel een heel klein “inslapertje” om die gedachten toch wat “stil te leggen” maar ga vanaf vanavond eens aan de slag met de ABC oefening en doe deze met de middenvinger bij de volgende wissel of gesprek met de mama (want ex vind ik eerder passen bij een heks en dat is ze nu ook niet)
Benieuwd hoe de ABC oefening bij jou zal gaan!
Ondertussen zijn er al veel K.R.A.C.H.T.-mensen die blij zijn met deze tip.
Succes ook met de middenvinger oefening.
Laat me even weten hoe dat gaat.
Gister deze oefening gedaan. Ik slaap sowieso al een stuk beter, maar ik ben gister sneller in slaap gevallen. Dus ik ga deze oefening zeker weer doen!
Fijn dat je even laat weten hoe het bij jou werkt.
Dit is een simpele oefening, maar zo waardevol als je er met regelmaat mee aan de slag gaat.
Herhalen is de boodschap Wilma.
Welterusten! x
De vraag is of je dat wel moet “kunnen” accepteren?
Weet ook dat accepteren niet hetzelfde is als goedkeuren.
Als iemand oneerlijk tegen je is geweest, dan schaadt dat 1 van de basisprincipes van een relatie.
Een derde persoon “accepteren” in het leven van je kinderen, is 1 van de moeilijke zaken die bij het secundaire rouwproces komen kijken. Ik herinner me dat dit bij mij ook heel lang geduurd heeft vooraleer ik daar iet of wat genoegen mee kon nemen.
Dit is eigenlijk al een stuk dat meer bij het proces van vergeven hoort … wat ik deels uitleg in deel 3 van boosheid loslaten en dan het aansluitende webinar daarop van “Wat? Hoe? Waarom?” …
Super Anne!
Het is simpel maar dit heeft echt al veel mensen geholpen.
Ikzelf pas het ook nog met regelmaat toe als ik ga slapen.
Dus blijven mee oefenen zou ik zeggen.
Mijn grootste hindernis is de acceptatie dat zij volgende week gaan samenwonen. Het gaat al iets beter. Ik voel dat ik het aan het aanvaarden ben. Het gaat gebeuren ik kan het niet tegenhouden. Maar het doet zo een vreselijke pijn. Gelukkig droom ik niet meer over hun. Maar de gedachten aan hun krijg ik niet uit mijn hoofd. Ik zie haar echt leven in mijn huis ( het is mijn huis niet meer, maar ik ben nog niet uitbetaald er is nog niks geregeld en zij gaat er al wonen) Ik vind het ook raar dat ik me zo voel want ik wil hem echt nooit terug. Waarom voel ik me zo??? Ik denk het feit dat ik alleen ben, zij hebben alles kapot gemaakt en gaan doodleuk verder in mijn leven. Ik ben alles kwijt: mijn huis mijn winkel mijn tuin…. Het is nog zuur. Maar het komt goed.
“De acceptatie dat zij volgende week gaan samenwonen.” dat stukje hoef je ook niet te aanvaarden, begrijpelijk dat daar veel woede en verdriet op zit, het is ook gewoon niet menselijk allemaal wat er gebeurt.
Dus de emoties hier rond mogen er zijn en laat ze dan ook maar toe. Je mag ze zelfs nog extra ruimte geven door specifiek met dit de meditatie te doen “emotie toelaten”.
Heel goed dat je met je hoofd weet dat het raar is dat je je zo voelt,want je wil hem echt nooit terug.
“Waarom voel ik me zo?” Hiervoor verwijs ik je graag door naar mijn blog over de “maïs”.
Daarnaast is het inderdaad belangrijk voor jou om te VOELEN.
Waarom voel ik me ZO?
Wat is die “zo” Nathalie?
Welk gevoel geeft de situatie je, kan je dat benoemen?
Bedankt voor de goede oefeningen, ze gaan zeker van pas komen.
Waar ik het heel moeilijk mee heb, is dat ik meer bezoekrecht heb moeten toestaan aan mijn ex dan voorzien was. Dit omdat we bemiddeld hebben ipv de rechtzaak af te wachten.
Fijn dat je even een reactie schrijft Sofie.
Je weet dat je alle webinars ook in de facebookgroep kunt volgen? Daar staan ze onder gids 3.
Maar jij kunt dus kiezen welke omgeving voor jou het prettigst werkt, hier op de website of in de K.R.A.C.H.T.-groep.
Het grote verschil is dat je in de groep ook van de andere leden feedback kunt krijgen.
Succes met de oefeningen. Ik begrijp volledig jouw gevoel, het is zwaar om je kinderen te moeten missen, probeer in de tijd dat ze bij hun vader zijn de focus op jezelf te leggen, voor jezelf te zorgen, aan de K.R.A.C.H.T. te werken, zodat je batterijen weer helemaal opgeladen zijn tot wanneer ze terugkomen.
Hallo Veerle,
Wat ik nu het meeste last van heb is dat ik alles kwijt ben van toekomst. Toekomst die ik had met mijn man en kinderen. Ook de toekomst van men kinderen, ze niet alles meer kunnen hebben wat we hen met 2 werkende mensen konden geven. Dat ik dit toch niet heb verdiend. Nu ook met alles wat geregeld moet worden. Het huis de regeling… er komt zo veel op u af dat het de ene dag goed gaat (door de K.R.A.C.H.T methode) en dan zie je weer u (ex) man en worden er dingen besproken vb over wie wil het huis en dan ben ik nadien zo in zak en as omdat er zoveel is dat ik geen begin aan zie, hoe ik het alleen moet zien rond te krijgen. Veel twijfels. Blijf ik in het huis of kies ik iets anders? Ik wil dan ook men kids alles kunnen geven mr ik vrees dat ik dit niet kan. Misschien moet ik ook aan mezelf denken… en iets klein zoeken dat wel past.
En zo blijft die molen maar draaien, wenend in slaap vallen…
De DANIO oefening zal rust brengen. Ik probeer al altijd men gedachten opzij te zetten en op men ademhaling te letten en dan val ik wel redelijk snel in slaap. In de nachte soms wakker worden en dan begin je weer te denken. ABC oefening zal dan wel helpen. 😁
Het is echt wel soms een stap vooruit en 2 stappen terug.
En ik probeer met alles rekening te houden met de uitspraak: wat je uitstraalt trek je aan!
Merci weer voor een rustgevende oefening. 💋Sylvie
Sylvie,
We zien heel vaak dat mensen soms koste wat kost in het huis willen blijven voor de kids. Maar echt een huis dat zijn maar bakstenen, een thuis dat is daar waar liefde is en waar mensen zich goed voelen.
Ik heb lang op een klein appartementje gewoond na mijn 2de scheiding en ben helemaal vanaf nul herbegonnen omdat ik alles heb achtergelaten. In mijn woonkamer stonden tuinmeubels van de buren die ik mocht lenen en ik kreeg van iedereen wel wat tot ik weer wat gespaard had om iets te kunnen kopen.
En weet je … dat is nu 10 jaar geleden waarover ik spreek, onlangs waren mijn kinderen hier onderling over bezig en ze zeiden alle 3 dat ze aan die tijd op het appartement de mooiste herinneringen hadden.
Dus het gaat echt niet om luxe en groot, maar wel over hoe jij je voelt en over de warmte die een plek kan dragen. Neem tijd en ruimte om echt goed te voelen wat JIJ wilt, kinderen zijn flexibel.
Ik wens je veel succes met de ABC oefening, deze oefening heeft hier echt al heel wat mensen geholpen om sneller in slaap te vallen en vooral het piekeren te stoppen.
Ik ben dankbaar om te mogen lezen dat jij zo snel leert en nu al de zin “Wat je uitstraalt, trek je aan” met je meeneemt in je dagelijks leven.
Het is echt ontzettend sterk om je hier steeds bewust van te zijn!
Paul uit Amsterdam
ik heb ook veel gehad aan mijzelf laten masseren (ontspanning en pijn loslaten)
en aan het lezen van het boek Op naar geluk van Ap Dijksterhuis.
daar zaten ook fijne oefeningen in
Paul, goed dat je dat nog even meegeeft want idd lichamelijke aanrakingen zoals massages kunnen heel helend zijn. Ikzelf geef mezelf sinds een aantal jaren ook regelmatig een massage cadeau of tranformational cupping.
Ik ben verslaafd aan boeken en kom wellicht een leven tekort om nog alles te kunnen lezen. Het boek dat jij hier deelt kende ik nog niet, heb het meteen besteld want ik ben benieuwd naar de oefeningen.
Hoi Veerle, de oefeningen, ik ga ze echt proberen te gebruiken. D, A, O gaan mij goed af. Bij de D krijg ik een blij gevoel merk ik… de A doe ik bijna elke dag, als ik voel dat de tranen weer opkomen, ook bij de yoga leer ik veel over ademhaal manieren, de ABC pas ik sinds een tijdje toe, vlgs mij verste gekomen is de letter K, echt eentopper maar de I vind ik erg lastig, ik kan de innerlijke rust toch niet zo vinden… De N ken ik nu pas na t bekijken van je webinar, ga ik ook toepassen de komende tijd…ben benieuwd.
Conny,
Goed dat je hier zo goed mee aan de slag bent.
Weet dat jouw tranen er mogen zijn in jouw proces Conny, het is zelfs goed dat ze steeds de nodige ruimte krijgen.
De ABC oefening om te slapen is echt heel effectief als je ze vaak toepast, we zien dat dit soms wel wat oefening vraagt.
Succes met verder toepassen van D.A.N.I.O. en uiteraard ook met de volgende stappen in deze training.
Van hart tot hart,
Veerle
Hoi Veerle, zojuist deze webinar gekeken. Ik slaap goed, hier zijn geen problemen mee. Toch ben ik ontzettend moe, dag in dag uit. De oefening met de vinger ga ik vanmiddag toepassen. Ik moet dan het laatste stapje nemen om alles op papier af te ronden; de notaris. Mijn ex-man zal er ook zijn. Hoewel er geen strijd is en het contact best aardig verloopt, is dat toch een beetje spannend.
Leontien, ‘t is wel al een 1ste mooie stap dat je wel goed kunt slapen. Gelukkig want héél veel mensen slapen ontzettend slecht wanneer ze door een rouwproces heen gaan.
Het moe zijn komt echt door het rouwen, onbewust houden we heel veel emoties vast en dat vraagt heel veel energie van ons.
Ik vergelijk het altijd met ‘een ballon onder water duwen’ dat vraagt evenveel energie van ons als wanneer we emoties vasthouden.
Goed dat je de oefening met de vinger meteen gaat uitproberen bij de notaris. Hoe is het geweest? Want dat is toch altijd heftig he om zo te moeten samen komen …
Dan is het slapen 1 v d 3 dingen waar ik dankbaar voor kan zijn.
Notaris bezoek ging goed, nou ja, tot dat mijn ex weg was en ik nog alleen achter bleef met de notaris vr de hypotheekakte. Toen kwamen de tranen, langer kon ik ze niet tegen houden, had zo mn best gedaan…
Jouw tranen mogen er zijn Leontien, je hoeft je best niet te doen om die tegen te houden. Fijn om te lezen dat jouw bezoek aan de notaris is goed gegaan. Goed dat je daarna toch nog jouw tranen de nodige ruimte hebt gegeven …
Dag Veerle,
Als de leerkracht muzieklab afwezig is op donderdag, betekent dit dat er tijd vrij komt om verder te werken met de K.R.A.C.H.T.-methode.
Ik was al eens begonnen met deze webinar, maar nooit helemaal bekeken.
In slaap vallen is meestal geen probleem voor mij, ik heb gelukkig maar weinig slaap nodig. Alhoewel ik me de laatste tijd heel moe voel. Ergens zegt mijn lichaam van: “Er is rust nodig …”
Ik ga dus de DANIO toepassen als ik ga slapen!
Bij het ademen heb ik 10 keer het inademen geteld. Er zijn dus nog issues, maar dat is niet meer dan normaal.
Ik zit nu vooral met boosheid … boos dat ze mij en de kids dit heeft aangedaan. Boos omdat ze inmiddels al een nieuwe vriend heeft, dat ik “opzijgezet” ben.
En dan probeer ik toch te accepteren … Ik had haar gevraagd om deze middag te wisselen, omdat ik een probleem had met water in mijn kelder (lekje in de leiding van mijn pomp). Geen probleem, maar haar vriend zou er ook zijn onder de middag omdat hij bleef eten. Ze weet en beseft hoe moeilijk ik het heb ermee, maar ik ben toch de wissel gaan doen en ben zelfs even binnen geweest. We hebben nog even de komende week overlegd en als ik vertrok, heb ik de man van ver dag gezegd. Op weg naar de auto en naar huis heel veel verschillende emoties … Ik had toen de truk met de middelvinger kunnen toepassen had ik die al geweten …
Dat doe je goed Bjorn, zo meteen schakelen en die onverwachte vrije tijd nuttig besteden met K.R.A.C.H.T.
Ons lichaam vertelt ons altijd de waarheid, dus alhoewel je weet dat je normaal gezien niet veel slaap nodig hebt zou ik nu toch even voelen hoe dat momenteel is.
Een rouwproces vraagt veel energie van ons, dus het zou goed kunnen dat je nu echt wel meer uren slaap kunt gebruiken.
Fijn dat je dus met dit stappenplan aan de slag gaat Bjorn.
Weet dat jouw boosheid in dit proces begrijpelijk is.
Ik weet nu niet uit mijn hoofd … heb jij die 3-delige reeks daarover al bekeken?
Whaw, weet je wel hoe moedig het is wat je gedaan hebt!
Hier mag je echt wel trots op zijn.
Het is heftig om die 1ste keer geconfronteerd te worden met ‘de ander’.
Dus begrijpelijk dat je best wel emotioneel was op weg naar huis daarna.
Goed dat je het hier van je hebt afgeschreven.
Goedemorgen Veerle,
De oefening voor dankbaarheid kan ik goed ervaren.
Er is zoveel moois, mijn hondjes, het bos, een kopje koffie in de zon EN
er is zoveel verlies van wat ik binnen 2 jaar nog verder kwijt ga raken . Mijn huis, mijn tuin, de prachtige natuurlijke omgeving, de mensen op de wandeling en het bos waar ik zo van hou.
Mijn familie woont allemaal ver weg, dus connectie met mijn omgeving is heel belangrijk voor mij.
Dat dat boven mijn hoofd hangt, daar heb ik erg last van.
Wij moeten noodgedwongen, tot mijn pensioen samen onder een dak blijven leven, omdat het financieel niet te doen is anders.
Ik moet ook tot 67 blijven werken in werk, dat niet meer mijn passie is. Soms kan ik het bijna niet opbrengen.
Zo niet voedend voor mij.
Ik probeer elke dag te genieten en tegelijkertijd is het een aflopende zaak in een ongemakkelijke setting.
De balpen heb ik op tafel laten vallen. Er is geen andere keus .
Met mijn ademhaling zit ik op 15 en dat op een moment dat ik dacht dat ik heel rustig was.
Ik heb een goede conditie, loop hard, fiets veel, dus het was confronterend dat ik zo hoog in mijn adem zit.
Wel goed om dit te weten, want waarschijnlijk heb ik dit al een poosje.
Ik ga hiermee aan de slag.
Nog steeds midden in de mediation. Hulp gezocht om mij ondersteunen hierin, want het is een financieel complexe situatie.
Het is dus nog wat moerassig, om het zo te zeggen.
Ontzettend krachtig dat je met die dankbaarheid bezig bent Petra.
Het is waardevol om dat nog naar een hoger level te tillen door daar dus bewust van te zijn, elke dag opnieuw.
Daarnaast mag je de realiteit wat je graag anders zou willen en waarmee je dus niet zo tevreden bent, uiteraard ook benoemen.
Het is heftig om ‘vast’ te zitten … in een huis, in een werk …
Zou het kunnen dat je hoog in adem zat door met de training bezig te zijn? Had je je er vlak voor in iets geraakt gevoeld?
De hartcoherentie oefening kan ook nog een goede zijn om mee aan de slag te gaan.
Deze leg ik uit in masterclass nr 9.
Moedig van jou dat je hulp hebt gezocht die er dan speciaal voor jou is in het mediation traject, ik hoop dat je stap voor stap meer helderheid erin mag krijgen.
Hou vol, heb moed …
De blauwe lucht achter de donkere wolken is niet weg … op een dag breekt ook voor jou dat wolkendek weer open.
Dag Veerle,
Ik ben reeds begonnen ongeveer een week met de dankbaarheid, alvorens ik danio gezien heb. Fijne stap. De overige letters ga ik ervaren.
Het moeilijkst wat ik kan aanvaarden/accepteren is de echtscheiding zelf. Dat zij geen liefde meer voor mij voelt. Misschien nog om mij geeft maar niet meer als partner. Dat andere mag ze dan ook houden. Moeilijk is het feit dat het er niet meer is. Alles. Dat ik gelijk heb gekregen van haar over aandacht aan elkaar maar de kinderen alles voor haar waren. En dat ik nu alsnog aan het kortste end trek. En ik niets meer heb om de uitkomst te beïnvloeden. Maar zei met haarzelf en haar kinderen toch datgene heeft wat altijd alles voor haar hebben betekent. Mijn rol zit erop, en nou move. Dat voelt enorm als de slachtofferrol. En kom hier niet uit. Dat is misschien nog het aller moeilijkst. Dit loslaten omdat het ondanks alle negativiteit toch een thuisbasis was. Vastklamp aan valse hoop. Zoveel verdriet en niet in staat zijn om dit om te buigen naar positiviteit voor en naar mezelf.
Laurent, idd top dat je uit jezelf al spontaan was begonnen met jouw dankbaarheid dagelijks te uiten.
Het accepteren van de scheiding, is echt de laatste stap in het rouwproces, dus ergens wel normaal dat je daar nog niet bent.
Geef jezelf de tijd en de ruimte om te rouwen.
Klopt het dat ik voel in jouw woorden dat jij je afgewezen voelt?
Weet dat afwijzing een diepe innerlijke kindwond raakt.
Zij triggert die wond, maar verder is het aan jou om die te helen.
Daar zal je in deze training ook stap voor stap mee aan de slag gaan.
Je mag jouw verdriet in eerste instantie toelaten dat hoeft niet omgebogen te worden naar positiviteit.
Rouwen is toelaten wat er gevoeld mag worden, zonder oordeel.
Pas wanneer je het kunt doorvoelen kan het helen.
Een emotie toelaten is intens, maar vraagt op lange termijn veel minder energie dan ertegen te vechten.
Dus voor nu, mag je accepteren dat je rouwt.
Ik denk dat de meditatie “emotie toelaten” die onder masterclass nr 27 staat jou hier ook kan bij ondersteunen.
Top dat je meteen jouw hartslag gewaar werd met die oefening. Zeker mee aan de slag gaan want het helpt weldegelijk.
Hoe is het met de ABC oefening gegaan om in te slapen?
Ook deze mag je mee oefenen, want hoe meer je ermee aan de slag gaat, hoe vlugger het zal werken.
Het missen van je kids, ze maar de helft van de tijd bij je hebben is voor veel gescheiden m/v de grootste scheur die ze te verwerken hebben in hun secundaire rouw.
Het is een zware les in loslaten maar veel te vroeg natuurlijk.
Je gelooft het misschien nu nog niet, maar naarmate de jaren voorbij gaan, went het wel.
Is jouw gevoel ‘dat ze het huis waar ze geboren zijn meer als hun thuis zien’ een feit of een invulling?
Het is begrijpelijk dat je dat denkt, maar een ‘thuis’ is waar er liefde is.
Dat zit niet in bakstenen maar wel in de omgeving, in de personen die er zijn.
Je zou het eens voorzichtig kunnen open trekken en beginnen met een neutrale vraag wat ‘thuis’ voor hen betekent.
Ze hebben ondertussen wel al de leeftijd dat ze hierover kunnen doorvoelen bij zichzelf en kunnen benoemen.
Fijne oefeningen, ik ga ze straks in bed zeker uitproberen. Die van de middenvinger vond ik echt bijzonder. Had deze nog nooit gehoord. Ga ik zeker uitproberen want voelde idd onmiddellijk mijn hartslag.
Het moeilijkste om te accepteren is dat ik mijn kinderen maar half de tijd bij mij zijn. Ik enorm veel moet loslaten daaromtrent. Dat ik moet loslaten dat hij niet meer samen als ouder er wil zijn voor de kinderen. Ik heb het gevoel dat ze het huis waar ze geboren zijn meer als hun thuis zien. Dat doet pijn dat dit niet bij mij is. Ik weet niet hoe ik daarover met hun moet praten. Dat kan ik na zelfs na 3 jaar nog moeilijk plaatsen.
Wat fijn om te zien An om van jou op dag 1 al iets te mogen lezen hier in de ledenomgeving.
Echt top dat je meteen aan de slag bent gegaan.
De secundaire rouw na een scheiding is idd heftig, het omvat zoveel meer dan “alleen je partner verliezen”.
Zoveel aspecten waar onze omgeving niet eens bij stil staat.
En ja … dat verlies gaat veel dieper.
Naar een dieper liggende wonde: afwijzing.
De pijn die je daar voelt gaat terug naar vele jaren geleden, naar jouw kleine An.
Jouw kleine ik word geraakt.
Goed dat je hier nu bent bij K.R.A.C.H.T., want ook daar ga je stap voor stap mee aan de slag om te helen.
De batterij oefening is een moment opname, jouw focus mag nu liggen op de batterij die het minst opgeladen is.
Welk stapje kan je daar dan zetten om die bepaalde batterij wat meer energie te geven.
Succes daarmee.
Veerle
Zeer goede oefening, Veerle, ik lijk al rustiger en moe te worden. Mijn grootste hindernis is dat je niet alleen je man verlaat, maar zoveel meer verliest: kinderen die hier niet mee om kunnen, een moeder die het niet accepteert, een grote schoonfamilie die niet goed weet hoe hiermee om te gaan zeker na 25 jaar in eenzelfde bubbel te hebben gezeten, vrienden die het gevoel hebben te moeten kiezen…. Kortom, er is zoveel afwijzing doorheen dit proces terwijl je voor het eerst in je leven na een super lange periode deze grote stap zet, die zeer doordacht is … Dat is voor mij momenteel het moeilijkste. Als ik kijk naar de oefening met de batterijen stel ik vast dat vooral de emotie batterij en de sociale batterij vrij leeg zijn… Bedankt voor deze inzichten.
Ik neem momenteel een heel klein “inslapertje” om die gedachten toch wat “stil te leggen” maar ga vanaf vanavond eens aan de slag met de ABC oefening en doe deze met de middenvinger bij de volgende wissel of gesprek met de mama (want ex vind ik eerder passen bij een heks en dat is ze nu ook niet)
Benieuwd hoe de ABC oefening bij jou zal gaan!
Ondertussen zijn er al veel K.R.A.C.H.T.-mensen die blij zijn met deze tip.
Succes ook met de middenvinger oefening.
Laat me even weten hoe dat gaat.
Gister deze oefening gedaan. Ik slaap sowieso al een stuk beter, maar ik ben gister sneller in slaap gevallen. Dus ik ga deze oefening zeker weer doen!
Fijn dat je even laat weten hoe het bij jou werkt.
Dit is een simpele oefening, maar zo waardevol als je er met regelmaat mee aan de slag gaat.
Herhalen is de boodschap Wilma.
Welterusten! x
moeilijk om te accepteren is het bedrog/oneerlijkheid van mijn vertrouwenspersoon en de impact van een derde entiteit in bij mijn kinderen…
De vraag is of je dat wel moet “kunnen” accepteren?
Weet ook dat accepteren niet hetzelfde is als goedkeuren.
Als iemand oneerlijk tegen je is geweest, dan schaadt dat 1 van de basisprincipes van een relatie.
Een derde persoon “accepteren” in het leven van je kinderen, is 1 van de moeilijke zaken die bij het secundaire rouwproces komen kijken. Ik herinner me dat dit bij mij ook heel lang geduurd heeft vooraleer ik daar iet of wat genoegen mee kon nemen.
Dit is eigenlijk al een stuk dat meer bij het proces van vergeven hoort … wat ik deels uitleg in deel 3 van boosheid loslaten en dan het aansluitende webinar daarop van “Wat? Hoe? Waarom?” …
Tim Creton Alveringem
Deze oefening helpt mij heel goed!
Grtjs
Anne
Super Anne!
Het is simpel maar dit heeft echt al veel mensen geholpen.
Ikzelf pas het ook nog met regelmaat toe als ik ga slapen.
Dus blijven mee oefenen zou ik zeggen.
Mijn grootste hindernis is de acceptatie dat zij volgende week gaan samenwonen. Het gaat al iets beter. Ik voel dat ik het aan het aanvaarden ben. Het gaat gebeuren ik kan het niet tegenhouden. Maar het doet zo een vreselijke pijn. Gelukkig droom ik niet meer over hun. Maar de gedachten aan hun krijg ik niet uit mijn hoofd. Ik zie haar echt leven in mijn huis ( het is mijn huis niet meer, maar ik ben nog niet uitbetaald er is nog niks geregeld en zij gaat er al wonen) Ik vind het ook raar dat ik me zo voel want ik wil hem echt nooit terug. Waarom voel ik me zo??? Ik denk het feit dat ik alleen ben, zij hebben alles kapot gemaakt en gaan doodleuk verder in mijn leven. Ik ben alles kwijt: mijn huis mijn winkel mijn tuin…. Het is nog zuur. Maar het komt goed.
“De acceptatie dat zij volgende week gaan samenwonen.” dat stukje hoef je ook niet te aanvaarden, begrijpelijk dat daar veel woede en verdriet op zit, het is ook gewoon niet menselijk allemaal wat er gebeurt.
Dus de emoties hier rond mogen er zijn en laat ze dan ook maar toe. Je mag ze zelfs nog extra ruimte geven door specifiek met dit de meditatie te doen “emotie toelaten”.
Heel goed dat je met je hoofd weet dat het raar is dat je je zo voelt,want je wil hem echt nooit terug.
“Waarom voel ik me zo?” Hiervoor verwijs ik je graag door naar mijn blog over de “maïs”.
Daarnaast is het inderdaad belangrijk voor jou om te VOELEN.
Waarom voel ik me ZO?
Wat is die “zo” Nathalie?
Welk gevoel geeft de situatie je, kan je dat benoemen?
Dag Veerle
Bedankt voor de goede oefeningen, ze gaan zeker van pas komen.
Waar ik het heel moeilijk mee heb, is dat ik meer bezoekrecht heb moeten toestaan aan mijn ex dan voorzien was. Dit omdat we bemiddeld hebben ipv de rechtzaak af te wachten.
Grtjs
Sofie
Fijn dat je even een reactie schrijft Sofie.
Je weet dat je alle webinars ook in de facebookgroep kunt volgen? Daar staan ze onder gids 3.
Maar jij kunt dus kiezen welke omgeving voor jou het prettigst werkt, hier op de website of in de K.R.A.C.H.T.-groep.
Het grote verschil is dat je in de groep ook van de andere leden feedback kunt krijgen.
Succes met de oefeningen. Ik begrijp volledig jouw gevoel, het is zwaar om je kinderen te moeten missen, probeer in de tijd dat ze bij hun vader zijn de focus op jezelf te leggen, voor jezelf te zorgen, aan de K.R.A.C.H.T. te werken, zodat je batterijen weer helemaal opgeladen zijn tot wanneer ze terugkomen.