Ik ben inmiddels steeds bewuster van mijn triggers, maar vooral ook van mijn gamechangers.
Mijn triggers zijn als er adhoc dingen moeten, of als mensen hun afspraken niet nakomen, waarvan ik dacht dat ze helder waren en scherp.
Mijn game changers zijn breathwork, en gewoon eerst even voelen als ik geirriteerd ben. Wat is dat nu? Ik mag het toelaten, groter maken en er van een afstand naar kijken. Ik label het dan anders. Vaak is het slechts een gevoel of een emotie, en niet meer de trigger zelf. Ik laat dan los en de lading verdwijnt.
De oefening verwachtingen loslaten heb ik nu twee/drie keer gedaan. Als mijn aandacht weer naar mijn ex gaat zeg ik het tegen mezelf welke verwachting ik van hem had en laat ik het los. Het geeft mij ruimte.
Typerend. Op onze tweede date zei hij nog “heb geen verwachtingen”….
Quantum physica, daarin heb ik mezelf wel eens verdiept. Maar deze simpele oefening is zoooo doeltreffend. Ik ga hem gebruiken voor mijn heupen. En dan stap voor stap uitbreiden.
Colinda,
Wat ben je goed bezig in de training, ik kan je even niet bijhouden. đ
Je bewust zijn van jouw triggers is echt goud waard.
Triggers zijn uitnodigingen om te groeien.
1 + 1 = 2
Wanneer je je dan bewust bent van wat er jou triggert en je dan ook nog eens weet wat er eigenlijk onder ligt, dan schep je 200% ruimte voor persoonlijke groei!
Goed dat je ook al weet voor jezelf hoe je er kunt mee omgaan.
Wanneer je er dan ook vanuit de meta positie neutraal kunt naar kijken, dan geeft dat echt wel rust.
Het is een emotie, je voelt het, je bent het niet!
Succes nog met de oefening verder in je leven te implementeren.
Ik zie dat je nog 4 reacties schreef hier op de website, ik noteer dat ik die in het weekend na mijn verlof behandel. Dat zal dus in het weekend van 09/11 zijn.
Mijn verwachting: ik had verwacht dat je langer zou wachten met een nieuwe relatie en je deed of kon het niet dus ik laat dit LOS! Heel veel tranen bij deze oefening…
Window of tollerance soms erboven soms ook eronder..ga daar echt aan denken om pas te reageren als ik in mijn raam zit!
Nathalie, het klink mss vreemd maar ik ben blij om te lezen dat je hier bij deze oefening de nodige ruimte hebt gegeven aan jouw tranen.
Goed dat je de wijsheid van ‘het raam’ nu met je meeneemt. Veel succes met oefenen om binnen jouw raampje te blijven.
Na een tweetal maanden de training weer opgepakt waar ik gebleven was, de module aandacht. Dit was het 1e webinar wat ik gevolgd heb in deze module omdat ik merk dat ik vaak buiten mijn window of tolerance raakte en dan met name aan de bovenkant. Ik begon dan (met name richting mijn ex) te vechten, wachtte nooit tot mijn emoties waren afgezwakt, maar reageerde in het moment. Ondertussen weet ik dat emoties moment opnamen zijn en herken ik (gelukkig) ook mijn triggers. De grootste trigger is hierbij de nieuwe partner van mijn ex. Hoe moeilijk ook, ik probeer dan eerst spreekwoordelijk tot 10 te tellen voordat ik reageer.
ik moet zeggen ik ben altijd heel explosief geweest als er iets getriggert werd. Had er altijd binnen de minuut spijt van dat ik zo reageerde. Nu probeer ik meestal effe na te denken voor ik reageer. Lukt niet altijd maar ik ben op de goede weg. Oefening van Dr. Kinslow gedaan wat vond ik hem geweldig! Voor mij is niets te zweverig.
ik moet zeggen ik ben altijd heel explosief geweest als er iets getriggert werd. Had er altijd binnen de minuut spijt van dat ik zo reageerde. Nu probeer ik meestal na te effe na te denken voor ik reageer. Lukt niet altijd maar ik ben op de goede weg. Oefening van Dr. Kinslow gedaan wat vond ik hem geweldig! Voor mij is niets te zweverig.
Heel fijn dat je zo open staat voor alles wat jou hier aangeboden wordt Angela!
Goed dat je je bewust bent van jouw snelle reacties.
Sterk dat je hier nu probeert bij stil te staan en even een pauze neemt alvorens te reageren.
Neem de kennis uit deze masterclass de volgende keer met je mee, je zal merken dat ‘jouw raampje’ stap voor stap wat meer draagkracht krijgt.
Ik schiet boven the window of tolerance als ik getriggerd wordt door onrechtvaardigheid, en dat gevoel komt nog vaak omhoog als ik terugdenk aan afgelopen jaar. Nu ik volop alles aan het verwerken ben. Dan schieten mijn emoties van verdriet en onrechtvaardig behandeld te zijn naar buiten. Wat mij dan helpt is dan even weer bewust te worden van mijn lichaam en adem en in de spiegel te kijken. Ik adem dan hoog en verkramp in mijn kaken schouders en armen. En als ik in de spiegel kijk, troost ik het innerlijk kind in mij. Als ik onder de window of tolerance zit, eigenlijk elke ochtend dat ik moet opstaan en niet moet werken die dag, blijf ik het liefst liggen. Wat mij dan help, is muziek aanzetten of luisteren naar een podcast, om mijzelf te activeren. En ik voel dat ik mezelf met 10 paarden onder de douche moet zetten….pffff….maar door mij met mijn aandacht op andere dingen te richten en niet te blijven hangen in mijn gevoel en het overdenken, trekt mij dat er uit. Kleine doelen bedenken voor die dag….
Verwachtingen loslaten, heeft mij ook geholpen. Zo lang gehoopt, dat hij aan zichzelf zou gaan werken ten behoeve van de relatie, door steeds weer te communiceren wat zijn gedrag met mij doet (verdriet) en waar ik behoefte aan heb…..het zette geen zoden aan de dijk. Het lag natuurlijk nooit aan hem…..dus nu mag ik hem loslaten. Hij heeft niet kunnen veranderen of willen veranderen, het lag niet in zijn macht,,,, ik heb alles geprobeerd en het is niet gelukt…..we zijn niet dichterbij elkaar gekomen…..en ik hoop dat hij het geluk wel gaat vinden bij de ander en ik mag mijn inspanningen los laten. Hij zal niet veranderen. Wij bieden elkaar niets meer. Ik had gehoopt dat hij meer kon reflecteren op zijn eigen gedrag, maar dat zat er niet in, en ik had het nodig…..
Rina, ik voel jouw woorden ivm de onrechtvaardigheid het afgelopen jaar helemaal … Het is niet niks, het proces waar je doorheen gegaan bent.
Goed dat je het gevoel kunt benoemen.
Is het gevoel van onrecht iets wat je al eerder kent? Misschien van vroeger?
Heel waardevol dat je voor jezelf hebt gevonden wat je dan op die momenten kunt doen om weer ‘binnen je raampje’ te komen.
Contact maken met je lichaam, dat van jou is.
Ademen, die altijd bij jou is.
Jezelf aankijken in de spiegel.
Ik wou net vragen met welk deel je dan contact maakt, maar je schrijft het zelf al.
Jouw kleine Rina.
Je mag idd loslaten, de enige persoon die je kan veranderen dat ben je ZELF.
Genoeg energie die verloren is gegaan door je focus op de ander te houden.
Op pg. 26 in de module toekomst staat een belangrijke voor je, waar je zal zien dat het eigenlijk niet mogelijk was om in de situatie waarin je zat een gezonde relatie te hebben …
De rouw waar je doorheen gaat is heftig.
Maar weet dat je jezelf mag toestaan om er dwars doorheen te gaan.
Daar ligt de kans, de kans voor jou, om je leven te leiden vanuit je ware zelf.
Mijn verwachting naar mijn ex toe was deze â ik had liever gehad dat, toen je in februari zei dat er niemand anders was en gewoon zei dat ik je moest loslatenâ dat je eerlijk kon zeggen dat er iemand was en niet nog al die maanden me te gebruiken.
Ik weet dat je dit nooit kon of zal zeggen dus laat ik dit los!
Voel wel echt een opluchting nu ik dit op deze manier heb kunnen doen..en sterkt me ook nog eens in de gedachte dat je iemand niet kan veranderen of dat jezelf moet veranderen voor iemand..je raakt alleen maar jezelf kwijt.
Begrijp en voel jouw zin volledig Wouter.
Goed dat je de oefening hiermee hebt gedaan.
Fijn dat je die opluchting mocht voelen!
Dicht bij jezelf blijven is de boodschap, hoe meer je je aanpast om goed te doen voor een ander, hoe verder je van jezelf weggaat!
Is het vermijden van Triggers of ontwijken niet een soort vluchtgedrag? VB ik spreek bewust uit dat ik een vorm van Solo Parallel ouderschap wil dit om mijn x niet meer onder ogen te komen zodat ik mijn eigen waarden en normen kan ontdekken en toepassen. Dichter bij mezelf komen. Ik verwacht dat ze de scheiding van huis en kinderen op menselijke manier behandeld. Helaas zijn we er niet uitgekomen via bemiddelaar of notaris. Nu gaan we de het wettelijk kader betreden. Ik moet het hier opnieuw anders vastnemen, echter mijn eigen verwachting van menselijk manier van communiceren en omgaan kan ik niet loslaten en hoeft ook niet. Excuus voor mijn chaotische zinsvorming.
Dag Tim, kan je me even verder helpen en vertellen waarom je die vraag hier stelt?
Ivm het vermijden van triggers?
Want ja, constant triggers vermijden is idd vluchtgedrag.
Triggers zijn uitnodigingen om te groeien.
Alhoewel het ook een kunst is om hier ook balans in te vinden.
Zodat je ook zelf onder controle hebt wat en wanneer je een trigger aanpakt.
Triggers hoeven jou niet op het moment zelf onderuit te brengen.
Tot zover jouw eerste vraag.
Dan over het parallel solo ouderschap.
Goed dat je die grens voor jezelf voelt en dit ook hebt uitgesproken.
Vanessa Maes is hier expert in en haar boek “Blijven staan ondanks de storm” is dan ook echt een aanrader om te lezen.
Ivm de scheiding huis en kinderen, de verwachting om alles op een menselijke manier te behandelen is niet meer dan normaal dat een mens dit verwacht.
Alleen is de realiteit niet altijd zo, helaas zien we nog steeds teveel vechtscheidingen.
Jammer dat jullie er niet uitkwamen bij de bemiddelaar.
Ik weet hoeveel energie en geld een rechtzaak vraagt, dat wens je niemand toe.
Je hoeft inderdaad ook in deze piste nooit af te wijken van jouw eigen waarden en normen … maar dat vormt op zich dan ook wel weer een uitdaging wanneer je geraakt wordt in je zijn.
Ik wens jou heel veel draagkracht toe om dicht bij jezelf te kunnen blijven.
Goeiemorgen Veerle, bepaalde triggers vermijd ik omdat de uitkomsten voorspelbaar zijn en ik eerst een aantal oude patronen wil overschrijven. Nu toch een aantal knopen doorgehakt voor mezelf en grenzen gesteld. Mezelf liefde gegeven om verder te kunnen en de nodige ondersteuning te kunnen geven naar kinderen in mijn deel. Echter zit in vechtscheiding en alles verloopt alles behalve. Na stellen van grens onderstaand bericht gekregen van mijn dochtertje. Schreinend hoe onze kinderen de dupe zijn van onze scheiding.
Papa
Door jou is mama aan het wenen wil je geen berigten of naar mama tot donderdag.
Anders is heel de reis verpest Want mama is aan het wenen.
mijn antwoord Ik stuur geen berichten naar mama beloofd.
haar antwoord
En bellen
Ok
mijn antwoord Ook niet bellen beloofd.
Iedereen zit met eigen demonen opnieuw worden deze op mij geprojecteerd. Behalve mijn grenzen stellen kan ik weinig doen echter is dit niet duidelijk voor me kinderen en op korte termijn worden ze van me weggerukt.
Tim, sterk dat je je bewust bent van de triggers waarbij je weet hoe je er vanuit oude patronen op reageert.
Goed dat je ermee aan de slag bent om die patronen te doorbreken.
Daarna kan je stap voor stap die triggers weer toelaten en “oefenen” hoe Tim erop zal reageren.
Bewustzijn van jouw reacties is altijd de 1ste stap.
Lastig dat je ex hierin jouw kids betrekt en dan ook nog eens “de schuld” van haar tranen op papa steekt. Terwijl zij zelf verantwoordelijk is in wat haar geraakt wordt, maar ja, leg dat eens uit aan een kind.
Goed dat je na dat bericht jouw dochter nog gerustgesteld hebt!
Idd minder verwachtingen hebben, daarin wat terugschakelen zorgt ervoor dat je sterker staat.
Wat een ander met zijn/haar verwachtingen doet, hebben we niet in de hand.
Met de jaarwisseling heeft Guido Weijers toch wel iets moois gezegd over verwachtingen:
“Maak van jouw verwachting,
niet mijn verplichting.”
Ik heb al een tijd geleden geleerd dat verwachtingen gevaarlijk zijn, heb mijn ex geprobeerd dat ook duidelijk te maken want die deed niets anders dan verwachtingen naar alles en iedereen te hebben.
Is niet makkelijk geen verwachtingen te hebben maar maakt het wel een stuk makkelijker en werkbaarder voor jezelf!
Als ik boven mijn raampje zit dan voel ik mijn maag verkrampen, dan krijg ik het warm en dan klopt mijn hart sneller. Als ik onder mijn raampje zit dan ben ik moe, verveeld ongeconcentreerd. Als ik me goed voel dan heb ik veel energie, dan ben ik ontspannen en blij.
Mijn verwachting was deze; ik had verwacht dat je er altijd voor mij zou zijn, en niet met iemand er vandoor zou gaan en nooit meer naar mij om zou kijken…
Ik had liever gehad at je nog naar mij om had gekeken naar dat deed of kon je niet. Dus ik laat nu deze verwachting over jou los…
Ik ben inmiddels steeds bewuster van mijn triggers, maar vooral ook van mijn gamechangers.
Mijn triggers zijn als er adhoc dingen moeten, of als mensen hun afspraken niet nakomen, waarvan ik dacht dat ze helder waren en scherp.
Mijn game changers zijn breathwork, en gewoon eerst even voelen als ik geirriteerd ben. Wat is dat nu? Ik mag het toelaten, groter maken en er van een afstand naar kijken. Ik label het dan anders. Vaak is het slechts een gevoel of een emotie, en niet meer de trigger zelf. Ik laat dan los en de lading verdwijnt.
De oefening verwachtingen loslaten heb ik nu twee/drie keer gedaan. Als mijn aandacht weer naar mijn ex gaat zeg ik het tegen mezelf welke verwachting ik van hem had en laat ik het los. Het geeft mij ruimte.
Typerend. Op onze tweede date zei hij nog “heb geen verwachtingen”….
Quantum physica, daarin heb ik mezelf wel eens verdiept. Maar deze simpele oefening is zoooo doeltreffend. Ik ga hem gebruiken voor mijn heupen. En dan stap voor stap uitbreiden.
Colinda,
Wat ben je goed bezig in de training, ik kan je even niet bijhouden. đ
Je bewust zijn van jouw triggers is echt goud waard.
Triggers zijn uitnodigingen om te groeien.
1 + 1 = 2
Wanneer je je dan bewust bent van wat er jou triggert en je dan ook nog eens weet wat er eigenlijk onder ligt, dan schep je 200% ruimte voor persoonlijke groei!
Goed dat je ook al weet voor jezelf hoe je er kunt mee omgaan.
Wanneer je er dan ook vanuit de meta positie neutraal kunt naar kijken, dan geeft dat echt wel rust.
Het is een emotie, je voelt het, je bent het niet!
Succes nog met de oefening verder in je leven te implementeren.
Ik zie dat je nog 4 reacties schreef hier op de website, ik noteer dat ik die in het weekend na mijn verlof behandel. Dat zal dus in het weekend van 09/11 zijn.
Van hart tot hart,
Veerle
Mijn verwachting: ik had verwacht dat je langer zou wachten met een nieuwe relatie en je deed of kon het niet dus ik laat dit LOS! Heel veel tranen bij deze oefening…
Window of tollerance soms erboven soms ook eronder..ga daar echt aan denken om pas te reageren als ik in mijn raam zit!
Die oefening..mijn vinger was langer đ±..
Nathalie, het klink mss vreemd maar ik ben blij om te lezen dat je hier bij deze oefening de nodige ruimte hebt gegeven aan jouw tranen.
Goed dat je de wijsheid van ‘het raam’ nu met je meeneemt. Veel succes met oefenen om binnen jouw raampje te blijven.
En ja, die oefening, bizar hé!
Na een tweetal maanden de training weer opgepakt waar ik gebleven was, de module aandacht. Dit was het 1e webinar wat ik gevolgd heb in deze module omdat ik merk dat ik vaak buiten mijn window of tolerance raakte en dan met name aan de bovenkant. Ik begon dan (met name richting mijn ex) te vechten, wachtte nooit tot mijn emoties waren afgezwakt, maar reageerde in het moment. Ondertussen weet ik dat emoties moment opnamen zijn en herken ik (gelukkig) ook mijn triggers. De grootste trigger is hierbij de nieuwe partner van mijn ex. Hoe moeilijk ook, ik probeer dan eerst spreekwoordelijk tot 10 te tellen voordat ik reageer.
Hey Bertwin, fijn dat je weer in de actiestand staat en met de training verder gaat. Goed dat je ook even kijkt welke titel jou aanspreekt en die dan pakt om eerst naar te kijken.
Sterk dat je nu weet dat emoties moment opnames zijn en dat je dus beter wacht tot die voorbij zijn om pas dan te reageren.
Het herkennen van jouw triggers is een heel belangrijke stap in dit proces Bertwin, het geeft jou inzicht maar ook de kans om stap voor stap steeds meer binnen jouw raampje te blijven.
Weet ook dat triggers uitnodigingen zijn om te groeien, elke keer leer je wel weer iets over jezelf.
Ivm de partner van je ex, is zij dan letterlijk zélf de trigger, of gaat dit over zaken die je via via hoort?
Van hart tot hart,
Veerle
ik moet zeggen ik ben altijd heel explosief geweest als er iets getriggert werd. Had er altijd binnen de minuut spijt van dat ik zo reageerde. Nu probeer ik meestal effe na te denken voor ik reageer. Lukt niet altijd maar ik ben op de goede weg. Oefening van Dr. Kinslow gedaan wat vond ik hem geweldig! Voor mij is niets te zweverig.
ik moet zeggen ik ben altijd heel explosief geweest als er iets getriggert werd. Had er altijd binnen de minuut spijt van dat ik zo reageerde. Nu probeer ik meestal na te effe na te denken voor ik reageer. Lukt niet altijd maar ik ben op de goede weg. Oefening van Dr. Kinslow gedaan wat vond ik hem geweldig! Voor mij is niets te zweverig.
Heel fijn dat je zo open staat voor alles wat jou hier aangeboden wordt Angela!
Goed dat je je bewust bent van jouw snelle reacties.
Sterk dat je hier nu probeert bij stil te staan en even een pauze neemt alvorens te reageren.
Neem de kennis uit deze masterclass de volgende keer met je mee, je zal merken dat ‘jouw raampje’ stap voor stap wat meer draagkracht krijgt.
Ik schiet boven the window of tolerance als ik getriggerd wordt door onrechtvaardigheid, en dat gevoel komt nog vaak omhoog als ik terugdenk aan afgelopen jaar. Nu ik volop alles aan het verwerken ben. Dan schieten mijn emoties van verdriet en onrechtvaardig behandeld te zijn naar buiten. Wat mij dan helpt is dan even weer bewust te worden van mijn lichaam en adem en in de spiegel te kijken. Ik adem dan hoog en verkramp in mijn kaken schouders en armen. En als ik in de spiegel kijk, troost ik het innerlijk kind in mij. Als ik onder de window of tolerance zit, eigenlijk elke ochtend dat ik moet opstaan en niet moet werken die dag, blijf ik het liefst liggen. Wat mij dan help, is muziek aanzetten of luisteren naar een podcast, om mijzelf te activeren. En ik voel dat ik mezelf met 10 paarden onder de douche moet zetten….pffff….maar door mij met mijn aandacht op andere dingen te richten en niet te blijven hangen in mijn gevoel en het overdenken, trekt mij dat er uit. Kleine doelen bedenken voor die dag….
Verwachtingen loslaten, heeft mij ook geholpen. Zo lang gehoopt, dat hij aan zichzelf zou gaan werken ten behoeve van de relatie, door steeds weer te communiceren wat zijn gedrag met mij doet (verdriet) en waar ik behoefte aan heb…..het zette geen zoden aan de dijk. Het lag natuurlijk nooit aan hem…..dus nu mag ik hem loslaten. Hij heeft niet kunnen veranderen of willen veranderen, het lag niet in zijn macht,,,, ik heb alles geprobeerd en het is niet gelukt…..we zijn niet dichterbij elkaar gekomen…..en ik hoop dat hij het geluk wel gaat vinden bij de ander en ik mag mijn inspanningen los laten. Hij zal niet veranderen. Wij bieden elkaar niets meer. Ik had gehoopt dat hij meer kon reflecteren op zijn eigen gedrag, maar dat zat er niet in, en ik had het nodig…..
Rina, ik voel jouw woorden ivm de onrechtvaardigheid het afgelopen jaar helemaal … Het is niet niks, het proces waar je doorheen gegaan bent.
Goed dat je het gevoel kunt benoemen.
Is het gevoel van onrecht iets wat je al eerder kent? Misschien van vroeger?
Heel waardevol dat je voor jezelf hebt gevonden wat je dan op die momenten kunt doen om weer ‘binnen je raampje’ te komen.
Contact maken met je lichaam, dat van jou is.
Ademen, die altijd bij jou is.
Jezelf aankijken in de spiegel.
Ik wou net vragen met welk deel je dan contact maakt, maar je schrijft het zelf al.
Jouw kleine Rina.
Ontzettend moedig dat je ook bij het opstaan meteen op zoek gaat naar helpende gedachten ipv te blijven hangen in het liever blijven liggen.
Kan je onder die douche het ‘moeten’ laten wegspoelen en vervangen door ‘ik mag’.
Ik mag vandaag met mezelf zijn.
Want op de dagen dat je gaat werken gaat het wel lees ik, vaak zien we dat dit komt omdat dit mss de enige plek is waar alles nog is zoals voorheen. Dat geeft rust.
Dus wat heb je nodig om er gewoon te mogen ZIJN als je niet moet zorgen voor andere mensen, maar voor jezelf.
Jouw leven heeft zowel in je privĂ© als op je werk altijd in het teken gestaan van “zorgen voor een ander”, dat het begrijpelijk is dat het best lastig is om die ommeslag naar jezelf te maken.
Je mag idd loslaten, de enige persoon die je kan veranderen dat ben je ZELF.
Genoeg energie die verloren is gegaan door je focus op de ander te houden.
Op pg. 26 in de module toekomst staat een belangrijke voor je, waar je zal zien dat het eigenlijk niet mogelijk was om in de situatie waarin je zat een gezonde relatie te hebben …
De rouw waar je doorheen gaat is heftig.
Maar weet dat je jezelf mag toestaan om er dwars doorheen te gaan.
Daar ligt de kans, de kans voor jou, om je leven te leiden vanuit je ware zelf.
Mijn verwachting naar mijn ex toe was deze â ik had liever gehad dat, toen je in februari zei dat er niemand anders was en gewoon zei dat ik je moest loslatenâ dat je eerlijk kon zeggen dat er iemand was en niet nog al die maanden me te gebruiken.
Ik weet dat je dit nooit kon of zal zeggen dus laat ik dit los!
Voel wel echt een opluchting nu ik dit op deze manier heb kunnen doen..en sterkt me ook nog eens in de gedachte dat je iemand niet kan veranderen of dat jezelf moet veranderen voor iemand..je raakt alleen maar jezelf kwijt.
Begrijp en voel jouw zin volledig Wouter.
Goed dat je de oefening hiermee hebt gedaan.
Fijn dat je die opluchting mocht voelen!
Dicht bij jezelf blijven is de boodschap, hoe meer je je aanpast om goed te doen voor een ander, hoe verder je van jezelf weggaat!
wou de oefening doen op het einde maar filmpje staat er niet op was echt benieuwd
Ik ga je taggen in de oefening van Frank Kinslow die in de groep staat.
Ondertussen is het hier ook bijgevoegd.
Bedankt om te melden Tim.
Is het vermijden van Triggers of ontwijken niet een soort vluchtgedrag? VB ik spreek bewust uit dat ik een vorm van Solo Parallel ouderschap wil dit om mijn x niet meer onder ogen te komen zodat ik mijn eigen waarden en normen kan ontdekken en toepassen. Dichter bij mezelf komen. Ik verwacht dat ze de scheiding van huis en kinderen op menselijke manier behandeld. Helaas zijn we er niet uitgekomen via bemiddelaar of notaris. Nu gaan we de het wettelijk kader betreden. Ik moet het hier opnieuw anders vastnemen, echter mijn eigen verwachting van menselijk manier van communiceren en omgaan kan ik niet loslaten en hoeft ook niet. Excuus voor mijn chaotische zinsvorming.
Dag Tim, kan je me even verder helpen en vertellen waarom je die vraag hier stelt?
Ivm het vermijden van triggers?
Want ja, constant triggers vermijden is idd vluchtgedrag.
Triggers zijn uitnodigingen om te groeien.
Alhoewel het ook een kunst is om hier ook balans in te vinden.
Zodat je ook zelf onder controle hebt wat en wanneer je een trigger aanpakt.
Triggers hoeven jou niet op het moment zelf onderuit te brengen.
Tot zover jouw eerste vraag.
Dan over het parallel solo ouderschap.
Goed dat je die grens voor jezelf voelt en dit ook hebt uitgesproken.
Vanessa Maes is hier expert in en haar boek “Blijven staan ondanks de storm” is dan ook echt een aanrader om te lezen.
Ivm de scheiding huis en kinderen, de verwachting om alles op een menselijke manier te behandelen is niet meer dan normaal dat een mens dit verwacht.
Alleen is de realiteit niet altijd zo, helaas zien we nog steeds teveel vechtscheidingen.
Jammer dat jullie er niet uitkwamen bij de bemiddelaar.
Ik weet hoeveel energie en geld een rechtzaak vraagt, dat wens je niemand toe.
Je hoeft inderdaad ook in deze piste nooit af te wijken van jouw eigen waarden en normen … maar dat vormt op zich dan ook wel weer een uitdaging wanneer je geraakt wordt in je zijn.
Ik wens jou heel veel draagkracht toe om dicht bij jezelf te kunnen blijven.
Goeiemorgen Veerle, bepaalde triggers vermijd ik omdat de uitkomsten voorspelbaar zijn en ik eerst een aantal oude patronen wil overschrijven. Nu toch een aantal knopen doorgehakt voor mezelf en grenzen gesteld. Mezelf liefde gegeven om verder te kunnen en de nodige ondersteuning te kunnen geven naar kinderen in mijn deel. Echter zit in vechtscheiding en alles verloopt alles behalve. Na stellen van grens onderstaand bericht gekregen van mijn dochtertje. Schreinend hoe onze kinderen de dupe zijn van onze scheiding.
Papa
Door jou is mama aan het wenen wil je geen berigten of naar mama tot donderdag.
Anders is heel de reis verpest Want mama is aan het wenen.
mijn antwoord Ik stuur geen berichten naar mama beloofd.
haar antwoord
En bellen
Ok
mijn antwoord Ook niet bellen beloofd.
Iedereen zit met eigen demonen opnieuw worden deze op mij geprojecteerd. Behalve mijn grenzen stellen kan ik weinig doen echter is dit niet duidelijk voor me kinderen en op korte termijn worden ze van me weggerukt.
Tim, sterk dat je je bewust bent van de triggers waarbij je weet hoe je er vanuit oude patronen op reageert.
Goed dat je ermee aan de slag bent om die patronen te doorbreken.
Daarna kan je stap voor stap die triggers weer toelaten en “oefenen” hoe Tim erop zal reageren.
Bewustzijn van jouw reacties is altijd de 1ste stap.
Lastig dat je ex hierin jouw kids betrekt en dan ook nog eens “de schuld” van haar tranen op papa steekt. Terwijl zij zelf verantwoordelijk is in wat haar geraakt wordt, maar ja, leg dat eens uit aan een kind.
Goed dat je na dat bericht jouw dochter nog gerustgesteld hebt!
Idd minder verwachtingen hebben, daarin wat terugschakelen zorgt ervoor dat je sterker staat.
Wat een ander met zijn/haar verwachtingen doet, hebben we niet in de hand.
Met de jaarwisseling heeft Guido Weijers toch wel iets moois gezegd over verwachtingen:
“Maak van jouw verwachting,
niet mijn verplichting.”
Ik had dit meteen opgeslagen als reminder.
Ik heb al een tijd geleden geleerd dat verwachtingen gevaarlijk zijn, heb mijn ex geprobeerd dat ook duidelijk te maken want die deed niets anders dan verwachtingen naar alles en iedereen te hebben.
Is niet makkelijk geen verwachtingen te hebben maar maakt het wel een stuk makkelijker en werkbaarder voor jezelf!
Als ik boven mijn raampje zit dan voel ik mijn maag verkrampen, dan krijg ik het warm en dan klopt mijn hart sneller. Als ik onder mijn raampje zit dan ben ik moe, verveeld ongeconcentreerd. Als ik me goed voel dan heb ik veel energie, dan ben ik ontspannen en blij.
Wat goed dat jij zo goed kunt verwoorden wat je voelt en waar je dat voelt!
Mijn verwachting was deze; ik had verwacht dat je er altijd voor mij zou zijn, en niet met iemand er vandoor zou gaan en nooit meer naar mij om zou kijken…
Ik had liever gehad at je nog naar mij om had gekeken naar dat deed of kon je niet. Dus ik laat nu deze verwachting over jou los…
Wat moedig van je om dit te delen met ons… Kan me voorstellen dat deze oefening heftig bij jou binnen kwam.