“Inner peace begins
the moment you choose
not to allow anything outside of you
to control your emotions.”
Mijn verhaal
Er is een reden, waarom ik doe wat ik doe.
Waarom ik in 2017 mijn ontslag gaf en in april 2018 een eigen praktijk begon als rouwtherapeut.
Rouw is zowat een rode draad in mijn leven.
Er is een reden waarom ik me heb gespecialiseerd in het verwerken van je scheiding.
Doordat er zoveel is gebeurd in mijn leven, weet ik eigenlijk niet goed,
hoe ik het nu voor jou duidelijk op papier zet.
Uit respect voor mijn familie, mijn exen en mijn kids vertel ik ook niet alles in het openbaar.
Daar maak ik wél een uitzondering voor bij mijn cliënten.
In mijn K.R.A.C.H.T.-methode deel ik in vertrouwen alles van mijn leven.
Enerzijds omdat ik een voorbeeld wil zijn waaruit ze moed kunnen halen om niet op te geven,
anderzijds geven de voorbeelden uit mijn leven hen ook heel veel inzichten in hun eigen proces.
Voor nu, wil ik me toch graag even voorstellen, dan zal je ook meteen snappen waarom ik er destijds voor koos om alleen nog met gescheiden m/v te werken.
Dat was een keuze die ik moest maken van mijn businesscoach in 2018: “Veerle je kunt niet iedereen helpen, je moet je focussen op 1 iets.
Dus waar ben jij dé expert in? Is dat de dood, ontslag, miskraam of scheiding?”
Die 4 zaken had ik gekozen voor mijn rouwpraktijk omdat ik met alle 4 persoonlijk ervaring had … plots moest ik dus kiezen voor 1 soort rouw.
Vanuit mijn “Ik wil iedereen helpen”-stuk was dat eerst een lastige maar eigenlijk moest ik er niet lang over nadenken …
Waarom?
Dat wordt jou meteen duidelijk.
Ik ben Veerle, geboren in 1977.
Ik werd voor het eerst mama van een zoon Quinten in 1998.
Twee jaar later zette ik mijn dochter Morgane op de wereld.
In 2005 werd mijn zoon Ieben geboren.
Eerste keer gescheiden in 2003.
Tweede keer gescheiden in 2013.
Mama van 3 kids, van 2 verschillende vaders.
Dat is dus mijn verhaal,
en dit heeft mij gebracht bij wat ik nu doe in het dagelijks leven.
Mijn twee scheidingen hebben een grote impact op mijn leven gehad.
In 2013 dacht ik: “Ik ben gedoemd om alleen te blijven, wie moet mij nu nog hebben?”
Een moeder van 3 kids bij 2 verschillende vaders!
Die belemmerende overtuiging beheerste mijn mindset waardoor ik écht wel de “foute mannen” aantrok.
Ik had toen 2 keuzes!
Ik kon in die slachtofferrol blijven hangen, dan was ik wellicht nu nog aan het daten of ongelukkig in een relatie geweest.
Of ik kon kiezen voor de innerlijke reis, om er dus zélf iets aan te doen.
De woorden van mijn dochter, in het voorjaar van 2015:
“Mama, komt er ook nog een dag dat je eens NIET huilt?”
Dat kwam binnen!
Dat was voor mij mijn wake up call.
Die dag besloot ik voor mezelf maar ook voor mijn kinderen dat er verandering moest komen.
Maar hoe?
Waarom trok ik na mijn scheidingen de foute partners aan?
Waarom gaf ik mezelf steeds weg in een relatie?
Waarom werkte mijn please gedrag niet?
Moest ik dan nog beter mijn best doen om geliefd te worden,
om die genegenheid te voelen waar ik zo sterk naar verlangde?
Waarom was ik zo bang om alleen te zijn?
Pfff mijn gedachten sloegen op hol,
waarom was ik NIET GOED GENOEG?
Wist ik toen veel, dat nét daar mijn werkpunt lag!
Gelukkig heb ik toen mijn ego opzij gezet.
Gelukkig zag ik in dat hulp vragen niet zwak was.
Gelukkig heb ik toen dé stap gezet.
De stap naar binnen.
Naar mezelf.
Wie was ik eigenlijk?
Wat was dat confronterend om vast te stellen dat ik zover van mezelf was weggegaan.
Dat mijn rugzak eigenlijk vol zat met allemaal overlevingsstrategieën die er dus voor zorgden dat ik het geluk in de liefde niet vond.
Ik leerde om alleen te zijn.
Ik leerde om die leegte toe te laten.
Ik leerde om te onderzoeken wat dat gevoel mij wilde vertellen.
Ik doorbrak oude patronen en leerde comfortabel om te gaan met “mijn rugzak”.
Nu zie ik dat mijn 2 scheidingen mij iets wilden vertellen.
Dat dit dus dé KANS was om mijn transformatie aan te gaan.
Ik was daar anders écht nooit aan begonnen.
Zelfliefde … ik vond het allemaal bullshit.
Ik werd zelfs boos op therapeuten die vroegen:
“Hou jij wel van jezelf?”
Daar werd duidelijk iets geraakt!
Ik was er altijd voor alles en iedereen, behalve voor mezelf.
Ik was enorm perfectionistisch en voelde mij altijd slecht als ik in de spiegel keek.
Nu weet ik dat mijn pestverleden hiermee te maken had.
Als je in je kindertijd steeds uitgelachen werd omdat je stotterde, of omdat je niet de merkkledij droeg zoals de andere, of omdat je anders bekeken werd omdat je in een sociale woonwijk woonde.
Ik droeg duidelijk een gekwetst innerlijk kind met me mee!
Nog zoiets waar ik eerst geen oren naar had.
Als boekhoudster vond ik het écht spiri wiri al dat innerlijk gedoe.
Het woord transformeren vond ik voor heksen op een bezemsteel.
Dat ik er nu dagelijks mensen mee help.
Dat had ik in 2015 echt nog niet kunnen bedenken.
Maar soit, het is nu zo.
Het is zelfs mijn MISSIE geworden.
Ik weet heel goed dat het niet toevallig is dat ik in september 2015
de LIEFDE VAN MIJN LEVEN heb ontmoet.
“Wat je uitstraalt, trek je aan.”
Dat heb ik in aan den lijve ondervonden.
Zowel het negatieve als het positieve.
NU zie ik dat ik dit allemaal nodig heb gehad om te komen waar ik nu ben.
IK BEN:
– Een gelukkige vrouw die zichzelf kan zijn en tevreden in de spiegel kijkt.
– Een bezorgde en gelukkige moeder die haar kids zoveel mogelijk innerlijk werk meegeeft.
(Wellicht vinden zij mij nu soms wel die heks op haar bezemsteel,
alhoewel ik er in mijn werk steeds naar streef om de balans tussen het wetenschappelijke en het spirituele erin te houden.)
– Een dochter die houdt van haar ouders.
– Een grote zus voor haar kleine zus, we begrijpen elkaar zonder woorden.
– Een ex-vrouw die de papa’s van haar kinderen alle geluk toewenst.
Het verleden is voorbij, alles is goed, het moest zo zijn.
– Een levensgenieter, en dit kan ik pas sinds mijn 40ste voluit zeggen.
Ik vind het ontzettend fijn,
om met mensen waarvan ik hou samen te zijn,
met bitterballen en een glas rosé wijn,
meer moet dat niet zijn!
– Ervaringsdeskundige die écht weet hoe jij je nu voelt.
Cliënten zeggen dat mijn empathie onmiddellijk voelbaar is.
– Een therapeut met een MISSIE, mijn 2 scheidingen zijn niet voor niets geweest!
– Eigenaar van de K.R.A.CH.T.-methode, en daar ben ik trots op.
Maar bovenal ben ik de partner van Huibert, waarbij ik 100% mezelf kan zijn.
Ik hou ontzettend veel van die man en hij van mij. 😊
Een gevoel dat onbetaalbaar is.
Ik ben DANKBAAR dat ik mijn SCHEIDINGen als een KANS zag.
Het is mijn DOEL dat jij dit NU ook voor JEZELF gaat zien!
K.R.A.C.H.T.-groet,
Opleidingen
Naast dat ik ervaringsdeskundige ben, vind je het misschien ook wel interessant om te weten welke OPLEIDINGEN ik heb gedaan:
- Van Leed naar Liefde (codependentie) coach – Claudia Krumme & Marian Verschuren
- Energetische Mindset – Ivonne Van Dis
- Online training over Narcisme – Het Verdwenen Zelf
- Leren Loslaten – Jan Bommerez
- De weg naar Herstel – Centrum voor Hechting en Trauma
- Narcisme & Symbiose – Bodymind Opleidingen
- Ontspannen omgaan met Autisme – Marja Boxhoorn
- Sedona Methode – Moeiteloos Gezond
- NLP Telecoach – Helpende Hand Coaching
- NLP Wandelcoach – Helpende Hand Coaching
- Sekscounselor – Centrum voor Avondonderwijs
- Access Foundation Class – Merlijn Wolsink
- Mijn ouders gaan scheiden – Psychogoed
- Blijven staan ondanks de storm, Parallel Solo Ouderschap – Konnekt it
- Trauma Therapeut Essentials – Centrum Open Mind
- Master Burn-out Coach – Centrum Open Mind
- In Balans met de 7 Chakra’s – Sabine Van Dijk
- Integrale Basis Coach – Centrum Open Mind
- Rouwtherapeut – Centrum Open Mind
- Acces Bars – Merlijn Wolsink
Rouw- en verliescoach – Centrum voor Avondonderwijs
“Work on you,
for you.”
Mijn logo
Een ring.
Niet zomaar een ring.
Een wit gouden ring met een amethist.
Een ring.
Van mijn lieve tante Carine, de jongste zus van mijn moeder.
Een ring.
Die zij me gaf op haar sterfbed in september 2008.
Op 48 jaar is ze gestorven aan borstkanker.
Een ring.
Die tot de zomer van 2017 in de kast heeft gelegen.
Ik was bang om hem te dragen uit schrik dat ik hem zou verliezen …
Tot ik die zomer een knobbeltje voelde in mijn borst.
In de week dat ik bang afwachtte wat de punctie zou vertellen, heb ik hem aangedaan.
Sindsdien is ze altijd bij mij.
Gelukkig was de punctie ok en ben ik er met enkel een litteken vanaf gekomen.
Maar dit heeft me wel doen nadenken over mijn leven.
Ik was toen net 40 geworden.
Na 20 jaar boekhoudster te zijn gaf ik in oktober mijn ontslag.
En maakte ik de reis naar mijn eigen praktijk, samen met “mijn tante Carine.”