“Ik heb het gevoel dat ik nog nooit écht volop geleefd heb.”, vervolgde Lara nog.
Toen ze dat zei kreeg ik kippenvel, want dat herkende ik zo sterk.
Mijn kinderen keken onlangs naar video’s van vroeger als ze klein waren.
Waarna ik achteraf te horen kreeg:
“Mama het leek alsof jij altijd boos op ons was.”
Confronterend als ik eraan terug denk hoelang ik eigenlijk ongelukkig ben geweest.
Mijn focus lag steeds op de ander.
Altijd maar zorgen voor en alles onder controle willen houden.
Altijd maar pleasen zodat de ander maar gelukkig was.
Altijd maar ja zeggen uit schrik om niet meer aardig gevonden te worden.
Jezelf steeds voorbij gaan vraagt ontzettend veel energie.
Op lange termijn geeft je lichaam aan dat het genoeg is.
In 2009 kreeg ik dan ook de diagnose fibromyalgie.
Een 2de scheiding volgde in 2013.
Niet verwonderlijk toch dat de kids geen foto’s of filmpjes vonden waarop hun mama lacht?
Als je constant pijn hebt is er weinig reden om te lachen.
Gelukkig is mijn leven ondertussen 360° gedraaid.
Maar uiteraard raakt het me nog wel wanneer mensen in een gevoelsgesprek zo herkenbare verhalen met mij delen.
Ik voel hun woorden.
Ik weet waar ze naartoe willen.
Daarom doe ik nu ook wat ik doe.
Hoe komt het nu eigenlijk dat mensen zichzelf zo kunnen wegcijferen en alleen maar de focus op de ander houden?
Er zijn ontelbare bronnen waardoor je als kind overlevingsstrategieën hanteert.
Lara herkende vooral het feit dat ze vroeger geen emotionele ruimte heeft gekend.
Praten over emoties dat werd niet gedaan, waardoor ze vaak met zaken is blijven zitten.
“Ik loste het zelf wel op.”
Haar zus werd in het gezin ook altijd voorgetrokken, alle aandacht ging steeds naar haar.
“Ik was niet van tel.”
Sommige kinderen hebben ook geleerd om hun gedrag af te stemmen op hoe de ouder op dat moment in zijn of haar vel zat.
“Als mama verdrietig was, probeerde ik haar aan het lachen te krijgen.”
“Als papa boos was, troostte ik mijn mama.”
“Als er thuis ruzie was maakte ik me onzichtbaar, zodat ze van mij geen last hadden.”
“Ik keek ‘s avonds door het raam naar buiten om te zien hoe papa zijn humeur was als hij thuis kwam, daarop stemde ik mijn gedrag af.”
Zo zie je maar hoe het kan ontstaan dat jij steeds de focus op de ander legt.
Hoe jij geleerd hebt om jouw gedrag aan te passen aan de stemming van de ander.
Waardoor jij dus onbewust en ongemerkt verwijderd geraakt bent van je ware zelf.
Na een scheiding/relatiebreuk is het een ideaal moment om naar jezelf te kijken.
Na de rouw onstaat er ruimte voor persoonlijke groei.
Zodat je kunt voorkomen dat jij in de toekomst in herhaling valt.
Wil jij de handvaten aangereikt krijgen om de liefdevolle verbinding met jezelf te maken?
Wil jij leren wat je nodig hebt om oude patronen te doorbreken en te handelen vanuit je ware zelf?
Dan ben je welkom om mijn gratis online masterclass mee te volgen:
“Gelukkig(er) leven na je scheiding: ontdek de 3 must do’s.”
Reserveer snel jouw plekje.
Je leest er HIER meer over.
